CHAPTER 7

CHAPTER 7

Dahan dahan naman na tumango si April at saka nga niya linapitan si Jillian at saka nya ito pinatayo at pinaikot sa kanyang harapan. Napataas pa nga ang isa niyang kilay habang pinagmamasdan niya ang kabuuan ni Sophia.

“Maganda ka, maputi, sexy at makinis. Hindi malabo na makakuha ka kaagad ng mayamang customer. At hindi rin malabo na pag-agawan ka ng mga yun kapag nakita ka,” sabi ni April. “Pero ang tanong kakayanin mo ba? Sa tingin ko pa lang sa’yo ay virgin ka pa eh. Baka kapag hinawakan ka na ng customer mo ay magtatakbo ka na,” sabi pa ni April.

Bigla naman ngang natakot si Jillian sa sinabi na iyon ni April. Totoo naman kasi na virgin pa sya at hindi pa rin kasi talaga siya nagkakaroon ng nobyo. Kaya kahit nga paghalik ay hindi nya alam kung paano. 

Maganda naman si Jillian at maamo pa nga ang mukha nito at marami rin nga ang nagkakagusto sa kanya noong nag aaral pa lang sya. Kaso ay mas priority nya kasi ang pag aaral nya noon at ngayon nga na nakatapos na sya ng kanyang pag aaral ang priority naman niya ay ang kanyang ina. Kaya wala nga siyang time para sa lovelife niya.

“Kakayanin ko para kay nanay,” matapang pa na sagot ni Jillian.

“Sige, kung buo na talaga ang desisyon mo na magtrabaho sa bar ay pwede ka naman ng sumama sa akin ngayong gabi,” sagot ni April.

Nagkatinginan naman nga muli sila Jane at Jillian at tila ba nagulat pa nga sila parehas dahil hindi naman nila expect na ngayon na kaagad siya isasama ni April dahil ang plano lang sana nila ngayon ay kausapin nga muna ito.

Sa loob loob ni Jane ay parang ayaw na nga niya sanang patuluyin ang kanyang kaibigan at parang nagsisi na nga talaga siya na sinabi pa niya ang tungkol dito kay Jillian.

Noon kasing nasa ospital sila ay awang awa na talaga si Jane kay Jillian at naaawa rin sya sa nanay nito dahil kailangan na nga talaga nitong mapaoperahan. Parang nanay na rin kasi ang turing ni Jane sa ina ni Jillian kaya parang hindi rin talaga nya ito kayang tiisin. Kaya naman wala sa sarili na nabanggit nga niya kay Jillian ang tungkol sa trabaho ni April. At hindi naman nya akalain na maglalakas loob talaga si Jillian na suungin ang ganitong klase ng trabaho.

“Kaya mo ba talaga? Pwede ka pa namang umurong. Wala ka pa naman sa bar e,” tanong ni Jane kay Jillian. “Pag isipan mo muna iyang mabuti Jillian. Hindi biro ang gagawin mo roon,” seryoso pa na sabi ni Jane.

Isang pilit na ngiti naman nga ang pinakawalan ni Jillian at saka nya hinawakan ang kamay ni Jane.

“Diba sabi ko naman sa’yo ay gagawin ko ang lahat para kay nanay. At kung itong gagawin ko na ito ang paraan para makaipon ako at mapaoperahan ko si nanay ay gagawin ko,” sabi ni Jillian at bakas nga sa mga mata niya ang lungkot ng maalala na naman nga niya ang kanyang ina na may sakit na nasa ospital pa rin nga hanggang ngayon.

“Basta ipangako mo Jane na wala kang ibang pagsasabihan ng tungkol dito. Tayo lang ang nakakaalam nito ha,” sabi pa ni Jillian sa kanyang kaibigan dahil natatakot din naman sya na may iba ngang makaalam nito.

Napabuntong hininga naman nga si Jane at saka nga siya dahan dahan na tumango.

“O-oo. P-Pangako wala akong ibang pagsasabihan ng tungkol dito,” nauutal pa na sagot ni Jane sabay iwas ng tingin niya kay Jillian.

“Oyyy. Nauutal ka. Tumingin ka nga sa akin. Ipangako mo yan ha. Ayoko naman na atakihin lalo sa puso si nanay kapag nalaman nya ang gagawin ko na ito. Kaya ipangako mo sa akin Jane na wala kang ibang pagsasabihan ng tungkol dito,” sabi pa ni Jillian kay Jane at seryoso pa nga niyang tinitigan ito dahil alam nya na nag aalangan nga ito sa sagot nito sa kanya.

“Hmpft… Oo na. Sige na. Pangako secret lang natin tong dalawa. Bale tatlo na pala tayo nar’yan pa si April eh,” sagot ni Jane at saka nga siya napatingin sa gawi ni April.

Bahagya naman nga na natawa si April dahil kanina pa nga siya tahimik na nakikinig sa pag uusap nina Jillian at Jane. At ramdam nya na talagang may pag aalangan nga si Jillian na gawin ang bagay na ito pero dahil nga sa kailangan nga nito ng pera ay alam nya na pikit mata na lamang nga itong gagawin ng dalaga.

“Tsk. At nadamay pa talaga ako r’yan sa pangako nyo na yan ha,” tatawa tawa pa na sabi ni April. At napapailing na lamang nga rin siya sa dalawang ito.

Si April ay matagal na rin nga na kakilala ni Jane. Nagkakilala nga sila ni Jane nang maging magkapitbahay nga sila noon. Mabait naman din nga si April pero dahil nga sa kahirapan ay nagbenta na lang nga ito ng kanyang katawan sa bar hanggang sa nasanay na lang siya na yun ang kanyang trabaho. At dahil nga sa trabaho niya na iyon ay pinapag aral nya ngayon ang dalawa pa niyang kapatid dahil sa ulila na rin nga ito at siya na lang nga ang inaasahan ng kanyang nga nakababatang kapatid.

“April, mabait naman itong si Jillian. Pwede mo rin siyang maging kaibigan,” baling ni Jane kay April at saka nga siya bumuntong hininga at hinawakan ang kamay ni April. “Alam ko naman na naiintinfihan mo ang kalagayan ni Jillian ngayon. Kaya naman sa’yo ko na muna ipagkakatiwala si Jillian. Para ko na rin yang kapatid. Kaya ikaw na sana ang bahala sa kanya ha. Nangangailangan lang talaga sya kaya nya gagawin ito,” pagpapatuloy pa niya.

Ngumiti naman nga si April kay Jane bago nga siya tumingin kay Jillian.

“Naiintindihan ko naman si Jillian. Napagdaanan ko na rin naman yan noon. Sobra rin akong nangailangan noon kaya pinasok ko ang ganitong klase ng trabaho,” nakangiti pa na sagot ni April.