Alex's POV
Yehey! Namiss ko 'to!Nandito na ako sa restaurant/bar na dati kong pinapasukan.Every weekend kasi ginagawa nila 'tong bar. Change set-up. Astig nga eh. Meron din ditong mini stage para sa mga performer, pang paganda ng ambiance sa paligid. Para rin ma-entertain ang mga customer.I already changed my clothes, buti may mga naiwan akong damit dito.I'm wearing black dress na above knee high, pa tube style. And a pair of pumps. Perfect!"Alex you're next!" Sigaw ng Floor Manager."Opo."Sinabi rin sa akin ni Mr. Santos na medyo Senti raw ang gusto ng mga Business Partner nya.So this is it.(One Last Cry By: Nina)♬♩My shattered dreams and broken heart are mending on the shelf.I saw you holding hands, standing close to someone else.Still I sit all along wishing all my feelings we're gone.I give my best to you, nothing for me to do ..But have one last cry, one last cry.Before I leave it all behind.I got to put you out of my life, this time, but believe a lie.I guess I'm down to my last cry.♪♩Sh*t! Bakit ito pa yung napili kong kantahin. Hindi ako pwedeng umiyak! Gagaralgal ang boses ko.I close my eyes.Pinipilit kong alisin sa isipan ko ang nag-iisang lalaki na gumugulo dito.♬♩I was here, you we're there, guess we never could agree.While the sun sunshines in youI need some love to rain on me.Still i sit all alone, wishing all my feelings we're gone.I give my best to you, nothing for me to do ..But have one last cry, one last cry.Before I leave it all behind.I got to put you out of my life, this time, but believe a lie.I know i gotta be strong, cause 'round me life goes on and on, and on and on ..Ohhh ..♬♩Napatingin ako sa table nila Mr. Santos, mga nakangiti. So dapat ayusin ko 'to.♩♬Im gonna dry my eyes, right after I get my ..One last cry, one last cry.Before I leave it all behind.I got to put you out of my mind for this very last time.Believe a lie, I guess I'm down.I guess I'm down, I guess I'm done.To my one last cry. Ohh~♬♪Palakpakan.Nakita ko yung ibang audience na nagpapahid din ng luha. Halatang naapektuhan sila ng pagkanta ko.Kaya tumalikod agad ako. Feeling ko kasi anytime babagsak na ang luha ko.Ito na nga kaya ang Last Cry ko sa kanya? Feeling ko nakapag move on na ako, pero mayron pa ring parte ng pagkatao ko na nagsasabi na ' Wag kang mag move on, mahal na mahal mo sya diba?' Nakakapagod.Nakatatlong set din ako ng kanta bago ako lumapit sa table nila Mr. Santos at naupo."Good Evening Mr. Santos." Ngumiti rin ako sa mga kasama nya."Mr. Santos, hindi lang magaling kumanta si Alex, maganda pa." Puri sa akin ng isa nyang business partner."Thank you Sir." Ngumiti ako ng matamis."Sana sa susunod na pagkain ko dito with my family, ikaw pa rin ang mag peperform." Sabi naman nung isa."Gustuhin ko man po sana, kaso hindi na po pwede." May halong panghihinayang ang boses ko."Bakit naman?" Tanong ng business partner nya."Mga kumpare, kasal na kasi 'tong si Alex." Singit ni Mr. Santos."Ilang taon ka na ba Hija?""20 po." Sagot ko."Bata ka pa ah.""Oo nga po eh." Ano ba yan!Napatingin ako sa relo ko. 10pm na. Anong oras nga ba yung curfew ko? Hay Bahala na! Susulitin ko na 'to.Nakakatuwa kausap ang mga business partner ni Mr. Santos. Kahit na may edad na sila, parang mga teenager lang sila kung mag usap.Pa inum-inum ng wine. Napatingin ulit ako sa relo ko. 11pm na."Alex, hindi ka ba hahanapin ng asawa mo? " Tanong sa akin ni Mr. Santos."Nagpaalam naman po ako kay Stan eh." Nakangiti kong paliwanag. Minsan lang kasi 'to."Buti pinayagan ka?""Oo na--""Pinayagan ko po sya, pero 9pm po ang curfew nya. I guess my wife enjoy the night, kaya nya nakalimutan." Anak ng tokwa! Si Stan ba 'yun?Dahan-dahan akong lumingon. At hindi nga ako nagkamali, ang sama na ng tingin nya sa akin."Alex, sya ba ang asawa mo?" Tanong ni Mr. Santos."Opo." Ngumuti ako."I finally meet you. I'm Bernard Santos." Iniabot ni Mr. Santos ang kamay nya."I'm Stanley Martin. Nice to meet you sir." Shakehands."So, you are son the of Mr. Rod Martin?" Nakangiting tanong ni Mr. Santos."Yes Sir."Natingin ako kay Stan at ang sama pa rin ng tingin nya sa akin."Mr. Santos, I don't want to cut the conversation between you, your partner, and my wife but I think it's time for us to go home." Dire-diretsong sabi ni Stan."Ow it's okay Stan. Thank you Alex dahil pinagbigyan mo kami ng mga business partner ko na marinig ka ulit kumanta.""Wala po yun. Mauna na po kami."Pagpasok sa kotse ay sinalubong nya kaagad ako ng sermon. "What's with you Alex?""Nakalimutan ko kasi yung curfew ko." Napakamot ulo ako."Paano nung pinayagan kita nagtatakbo ka na." Hindi nya pa rin pinapaandar ang sasakyan."Naexcite lang." Tinawanan ko pa sya."Last na 'to Alex, wala ng susunod. ""Aba Stanley! Tinatakot mo ba ako? Hindi porket may utang na loob ako sayo ginaganyan mo ako!" Lumakas bigla ang loob ko."Shut up Alex! Asawa kita kaya dapat ang nasusunod lalaki!" Aba't!"Hindi ako payag dun! Nung unang panahon, maybe lalaki ang nasusunod. Pero ngayon? Haler? 2014! Panahon na para maghingati!" Pinakita ko pa sa kanya ang kamao ko."No Alex! Ako ang masusunod!""Shut up Stanley!" Bumaba ako sa kotse nya."Hoy Babae! San ka pupunta?" Lumabas din sya."Sa kotse ko. Bakit lalaki?" Di ko sya nililingon."Nakainom ka. Hindi ka magdadrive." Sigaw nya."Oo nakainom ako, pero hindi ako lasing!""Alex makinig ka naman sa akin!" Rinig na ang frustration sa boses nya."Stan, hindi porket pumayag ako na ayusin natin 'tong relasyon natin ay uunderin mo na ako!""Hindi naman kita ina-under eh. Paano kung mabangga ka? Ang bilis mo pa naman mag drive." Hindi ba talaga sya titigil?"Daming satsat! Tara na!" Dun na lang ako sumakay sa kotse ni Stan, dami kasing satsat, pinagtitinginan tuloy kami nung mga napapadaan sa pwesto namin.Salamat po sa lahat ng umabot dito at sa walang sawang pagsuporta. Sana ay suportahan nyo din ang isa ko pang story, Title: All About Her"Sorry na Jared! Hindi ko naman sinasadyang mahawakan ang cellphone mo eh!" Pagmamakaawa ko pero mukhang hindi nya ako naririnig dahil kinaladkad nya ako papasok sa kwarto namin. Napaupo na lang ako sa sahig."Sorry? Ilang beses ko ng naririnig sayo 'yan! Putangina mo kang babae ka!" Hinaklit nito ang buhok ko kaya napatingala ako sa kanya. Nasalubong ko ang namumulang mukha nya, marahil sa galit."I-Inilipat ko lang kasi nilinis ko 'yung lamesa." Pagpapaliwanag ko. Isa kasi sa pinaka ayaw nya ay ang pakialaman ang gamit nya."Tanga ka ba o ano? Malinaw na sinabi ko sayo, umpisa pa lang na wag na wag mong papakialaman ang gamit ko! Lalo na ang cellphone ko!" Sigaw nya sa mukha ko kasunod ng isang malutong na sampal.Para akong nabingi sa impact ng sampal nya. Kusang tumigil ang luha ko, napatitig ako sa kanya. Bumubuka ang bibig nya pero wala akong
"Jb! Oh my--" Hindi ko na natapos ang dapat na sasabihin ko ng bigla syang tumakbo sa tatay nya. Napaka sutil talaga."O Alex, ba't ka sumisigaw?" Salubong sa akin ni Stan habang hawak sa kamay si Jb."Yang bata na 'yan talaga! Iniwan na naman ang t.v na bukas, ilang beses ko na 'yan pinagsabihan na patayin ang t.v after manuod." Sumasakit ang ulo ko sa anak ko. He's only five years old."I forgot. Sorry nanay." Malambing na sabi nito."Jb, you're a big boy now. Listen to your nanay." Sabi naman ni Stan habang inaayos ang magulong buhok ni Jb.Tumango naman ang bata. "Pumunta ka muna sa kwarto mo, susunod ako doon." Utos ni Stan kay Jb."Opo." Kiniss pa ako nito bago umalis."Babe, I think we need a nanny for Jb." Tinignan ko ng masama si Stan."What do you mean? Na hindi ko kayang alagaan ang anak ko?!" "N-No! Syempre sobrang likot na ni Jb, hindi na sya pwedeng magstay mag isa sa bakeshop kapag busy
Alex's POVIt's been 8 months. Eight months ng paghihirap sa pagpapalaki kay Jb, pero sulit dahil sa konting ngiti lang ng anak namin ay napapawi lahat ng pagod namin.Abala ako sa pagluluto habang sya naman ay pinapatulog si Jb.Everything seems so perfect when our baby was born. Lalo kaming naganahan gumising sa umaga dahil alam namin na may magpapasaya sa amin.Ngayon ang iisipin namin ay palakihin ng mabuti si Jb. Minsan nga ay nagtatalo kami ni Stan kung anong kurso ang ipapakuha namin, hanggang sa marealize namin na malayo pa pala 'yun."Anong iniisip mo?" Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Stan."Wala. Nakatulog na ba si Jb?" Hinarap ko sya at niyakap na rin."Oo, pinaakyat ko na kay Manang. Babe? Gawa na tayo ng kalaro ni Jb." Ngali-ngali kong batukan si Stan sa sinabi nya."Ano ka? Sinuswerte? Kung gusto mo, ikaw manganak!" Sabi ko."Biro lang naman. Ayoko nang makita na nahihirapan ka
Alex's POVHindi naging madali ang mga sunod na buwan para sa akin. Naging sensitive ako, at moody.Laking pasasalamat ko at naiintindihan ako ng mga tao sa paligid ko. Grabeng pagpapasensya ang ginagawa nila, lalo na ang asawa ko.Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko. Napakalaki na ng tyan ko, di ko alam kung nakakahinga nga ba talaga ang baby ko sa loob."A-Aray." Napahawak ako sa tyan ko. Omg! Manganganak na ata ako!"Stan!!" Sigaw ko.Tarantang lumabas naman si Stanley sa C.R na nahihirapang itapis sa katawan ang towel."What happen?" Hindi magkandaugagang tanong nito."Aray! Manganganak na ata ako!" Halos mapaupo na ako sa kama sa sobrang sakit."Really?" Excited na tanong nito at kinuha ang cellphone."Hey! Anong ginagawa mo?!" "Itetext ko sila John." Nakangiting sabi nito.Kung hindi lang masakit ang balakang ko, baka naupakan ko na sya!"Uunahin mo pa ba yan kesa sa panganganak ko?!" Sigaw ko.Natigilan naman sya. "Ay oo!" Agad nitong kinuha ang mga
Merry Christmas!---Stan's POV"Ok na naman ako eh. Bakit nyo pa kasi ako dinala dito?" Sabi ko habang nakahiga sa hospital bed."Aba! Eh alangan naman na pabayaan ka namin na mamatay sa labas ng bahay nila Alex!" Sabi ni James."Mas mabuti pa nga siguro 'yun. Hindi na nga ako matanggap ng asawa ko eh." Naalala ko na naman si Alex. Hindi nya na siguro ako mapapatawad pa."Ikaw naman kasi eh. Gagawa ka lang ng kasalanan, magpapahuli ka pa!" Pang aasar nito.Tinignan ko lang sya ng masama."I was shocked pare. Hindi ko alam na magagawa 'yun ng secretary ko. Bata pa 'yun at alam kong family nya ang priority nya." Paliwanag ko. "Hindi ko inaasahan na ganun' ang gagawin nya.""Sabi nga nila, expect the unexpected.""Stan!" Halos lumundag ang puso ko ng biglang pumasok si Alex at yakapin ako kahit pa na nakahiga ako."S-Stan. Sorry." Sabi nito at halatang umiiyak na.Bumangon ako pero nakayakap pa rin sya."Hey, stop crying." Sabi ko.Humiwalay sya sa yakap at pinunasan ang luha nya."I'
Wag tayong magalit kay Stanley. Lahat po ng pogi, nagkakamali :)---Stan's POVThree days. Three days ang lumipas simula ng umalis sa bahay si Alex.Three days na parang three years na. I know it's my fault. I didn't expect that Karen, my secretary would do that. Nagresign na sya after that incident.Galit na galit ako sa sarili ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa mag ina ko. I always bring fruits at Alex's house, hindi nga lang ako nagpapakita sa kanya. Wala akong lakas ng loob na humarap sa kanya.(KRING. KRING)Naputol ang pag-iisip ko ng biglang mag ring ang cellphone ko. It's John.[Stan.]"Yeah?"[Are you free? Let's meet at my resto.]"After my work. Marami pa akong hindi natatapos." Sagot ko.[Okay, just text me kung on the way ka na.] Then he hung up.Napahawak ako sa sentido ko, wala akong gana magtrabaho. Ang dami nang nakatambak na papeles. Hindi na rin ako minsan umuuwi sa bahay, dito na ako natutulog sa office.(Tok. Tok)"Come in." Sab
"Mga walang hiya." Mahinang sabi ko.Halos umakyat lahat ng dugo ko sa ulo at nahirapan akong huminga. Napahawak ako sa tyan ko.Tinignan ko ng masama ang babae na kanina lang ay nakakandong sa asawa ko. Mukhang gulat na gulat sya."Lumabas ka na Miss at mamaya tayo magtutuos." Gigil na sabi ko.Dali-dali naman 'tong umalis.Lumakad si Stan papalapit sa akin at akmang hahawakan ako. Umiwas ako at umupo sa sofa. Kailangan kong kumalma dahil talagang nanggigil ako."Babe." Pagmamakaawa nito."Sa bahay lang ako nila mommy hanggang sa manganak ako. Ipapakuha ko ang mga gamit ko mamaya kay Kuya John. Wag na wag kang magtatangka na pumunta doon. Mag-usap na lang tayo after kong manganak." I came up to that decision.Alam ko na hindi dapat nagpapadalos-dalos lalo na kapag galit. Kaso di ko maiwasan."Babe wag ka namang ganyan. Let me expla--""Magpapaliwanag ka? Una Stanley, bakit hindi mo sinabi na babae pala ang secretay mo? Pangalawa, 'yung babae na 'yun pa talaga? Alam mo bang napakalaki
"Ingat ka lang sa pagbaba!" Narinig kong sigaw ni Stan habang pababa ako sa hagdanan.Hindi pa naman masyadong malaki ang tiyan ko pero mahahalata na buntis na ako."Over acting lang?" Natatawa kong sabi. Lalo pa akong natawa ng makita ko syang naka apron at nagluluto. "Anong niluluto mo?""Pancit." Nagningning ang mata ko sa sinabi nya.It's been a month simula ng ibalita namin sa lahat ang pagdadalang tao ko. And they we're all happy for us."Matatapos na ba? Natakam ako." Sabi ko sabay upo."Malapit na." Sagot nya.Paghain nya sa akin ng pancit ay kaagad akong sumandok at nilagyan ng 'yun ng suka. Ang sarap talaga!"Gusto sana kitang samahan dito maghapon kaso kailangan kong bumalik sa office." Sabi nya habang nagtatanggal ng apron."I can handle myself. Tatawagan ko na lang sila kuya kapag may kailangan ko." Simula kasi ng sinabi ko sa kanilang buntis ako ay kaagad nilang sinabi na kapag may kailangan ako ay tawagan ko lang sila."It's good to hear. Maliligo lang ako saglit." Isan
It's been 3 days simula ng nalaman kong buntis ako, syempre nakapag pa check up na rin ako and it's positive!Kakagaling ko lang sa OB gyne ko at dumiretso na ako sa grocery store para mamili ng ipanghahanda mamaya sa surprise dinner ko kay Stan.I'm busy picking some item ng may bumangga sa akin."Oh shoot." Bulong ko. Napaatras ako sa pagbangga nya."Paharang harang kasi." Sabi nung nakabangga sa akin."Excuse me?" "Paharang harang ka sa kukunin ko!" Sigaw nito."Aba miss, customer din ako dito. Pati ang dami-daming coffee oh! Kaya hindi mo na kailangang manulak!" Ganting sigaw ko."Eh sa gusto ko dito eh, pakialam mo ba?" Muling pagtataray nya sa akin.Inirapan ko na lang ito at umalis na. Pasalamat sya at medyo good mood ako at ayoko ng gulo.Agad na akong pumila sa counter, at kung minamalas nga naman ako, nasa likod ko kasi yung babae na nakaaway ko kanina."Miss baka naman pwedeng paunahin mo na lang ako. Isa lang naman ang sa akin, sayo ay napaka rami." Sabi nito sa akin. Hin