"Lucas!"
I stopped as I hear someone calling for my name. But when I turn around, I saw Vina smiling from ear to ear.
"What?" I sighed, not in the mood to talk to her.
"Your face was all over the social media." She vowed her head as if she was hurt. "So ahm... Is that true? M-may nangyari ba sa inyo ni Lilac?" kuryosong tanong niya habang mariin na nakatitig sa akin.
"I have the right to remain silent," I answer then leave her without any explanation.
Wala naman akong dapat na ipaliwanag at sabihin sa kaniya, after all, hindi ko naman siya girlfriend.
As I enter the cafeteria, I saw Steve eating with his current girlfriend. Umupo na lang din ako sa katab
After what happened between me and Lucas last night I still manage to cook him breakfast early in the morning. Maaga rin akong gumising dahil dadalawin ko si Daddy na halos kalalabas lang ng ospital. He has been in the hospital for almost three months because of a heart attack.Kaya naman kailangan ko na rin talagang kumayod. And I decided to apply as Lucas's Personal Assistant since he doesn't want to help me in my family's business. Siguro naman ay hindi na siya tatanggi pa roon?! And besides, I graduated as summa cum laude naman, wala nga lang work experience. "Okay na siguro ito, hindi naman mapili sa foods si Lucas," I said to myself as I look at the foods I prepared on the table.Last time na dinalhan ko siya ng lunch niya sa office niya naubos niya naman, kahit na hindi perfect 'yong pagkakalut
Mukhang tototohanin nga ni Lucas ang sinabi niya kanina ah! I've been waiting for him for almost three hours, but still, ni naghihingalo niyang amino ay hindi ko makita!Hanggang ngayon ay narito pa rin ako sa prisinto at nasa loob nga talaga ng kulungan, bwisit! Over speeding, driving without a license, and using a car that I don't own, iyon lang naman ang mga kasong natamo ko!"Mayroon bang ginintuang puso sa inyo na magbibigay sa akin ng pagkain? Maganda lang ako pero tinatablahan din ako ng gutom!" sigaw ko sa tatlong pulis na abala sa kung ano mang ginagawa nila.Ano bang naging kasalanan ko noong kabataan ko para parusahan ako ng ganito?! Mabait naman ako, mapagbigay, magalang at higit sa lahat maganda! Kaya naman hindi ko talaga deserved ang mga kapalpakang nangyayari sa akin ngayon!"Sir may lalaki po sa labas. Nicholas Moris daw ang pangalan, 'yon yata ang tinawagan ng baba
I make myself busy inside Lucas's office while he was in the middle of a very important meeting. Pagkahinto kasi ng elevator kanina ay pinahatid niya na lang ako sa secretary niya rito sa opisina niya. Nagmadali na rin siyang pumunta sa conference room para sa meeting nila ng bago niyang investors. I wonder who was his new investors?I went to the glass window and look at the city, trying to appreciate the view. It was indeed amazing! Just by thinking about how do architects design those buildings, and how do engineers build them with the help of workers, of course, made me ask myself... What if I was the head of one company, can I manage it properly?Can I provide the needs of my employees? Can I answer their questions? Am I gonna be a great leader? Or I might put it in trouble, just like what our company's facing right now?
"Lyka!"I look at the person who shouts my name and found Arthur running behind me. I stop and wait for him, till he holds my hand and walks with me."Anong nangyari? Bakit ka pinatawag kanina sa Principal's Office? May violation ka na naman?" Sunod sunod niyang tanong. "Nope," napabuntong hiningang sagot ko. "May sinabi lang siya... Uuwi ka na ba?" tanong ko, sadyang iniiba ang usapan para 'di na siya magtanong pa."Yes, gusto mo bang sumabay? Hatid kita sa bahay n'yo." I was about to answer him 'yes' but someone grab my hand and pulled me off with Arthur."Hindi siya sasabay sa'yo! She will go home with me."Kahit ako ay nagulat sa biglaang pagsulpot ni Lucas at ang marahas na paghila niya sa kamay ko. Nanatili namang nakatingin lang si Arthur sa amin
"Hey, are you okay?" Lucas asked me as I open the door of his car. As if naman concern siya?! Tsaka, talagang hindi siya lumabas ng sasakyan niya simula ng makarating kami rito? So weird!"Why would I not be?" I ask back, avoiding his gaze. "Wala lang," aniya bago minaniobra ang sasakyan. "Namumula lang kasi ang mata mo, baka lang napuwing ka," giit niya pa bago ngumisi. Bwisit! Mang-aasar pa talaga!Nanahimik na lang ako at hindi na siya pinansin pa. Wala naman akong mapapala sa kaniya. Mag-aasaran lang kami at mauuwi sa away. Wala rin ako sa mood upang makipag-usap sa kaniya, dagdag stress lang siya sa super duper gorgeous body ko which is hindi na talaga nakakatuwa.Ganoon pa man, hindi ko pa rin maiwasang isipin kung may alam ba siya sa nangyayari
"Thank God, I'm done!" I said, lying on the bed and feeling exhausted. After five hours of fixing my stuff, I feel relieved and satisfied with the outcome.Ngayon lang ako nag-ayos ng mga gamit ko at masasabi kong hindi pala nakakatuwa! Way back in our house, Nay Hilda was always the one who cleans up my room and puts all my stuff into their proper places. Kaya naman achievement ng matatawag itong ginawa ko ngayon.I was about to take a nap since it was already six in the evening when I heard my stomach. "Uso pala ang gutom sa akin? Akala ko hindi na ako tinatalaban ng kagutuman!" I told to myself.I went to the kitchen, expecting that food was already served. But to my surprise, I saw Lucas cooking something. Lalo tuloy kumulo ang tiyan ko ng maamoy ko ang aroma ng niluluto niya.
"What time is it? Tapos na ang meeting mo?"I look at Lyka who's unaware of how cute she was, waking up in my private room this dawn time. But still, I remain serious and do not mind her cuteness."Alas tres na ng madaling araw, and yes tapos na..." I look at my wristwatch then look at her again. "Pitong oras na ang lumipas," baliwalang sagot ko sa kaniya.I massage my nape as I feel the pain because of the nonstop working. I've been working in front of my laptop for almost seven hours, at hindi rin nakakatulong ang presensya ni Lyka na nahihimbing kanina sa kwarto ko."What?! Bakit hindi mo man lang ako ginising?" gulat niyang tanong bago umupo sa kaharap kong upuan.Nangalumbaba pa siya sa harap ko, at walan
"Be my Personal Wife"Hanggang makarating kami sa condo unit ni Lucas ay iyon pa rin ang laman ng isip ko. Paano ba maging Personal Wife? I've been a good wife to him before, but he ignored all my efforts. He never appreciates me even once. Tapos ngayon kailangan ko na munang maging Personal Wife niya para lang tanggapin niya ako bilang Personal Assistant? Nagpapatawa ba siya?!Graduate na ako sa kursong bachelor of katangahan major in mapagparaya at bobitang nilalang! I had been awarded magna cum laude on that course. Kaya naman it's a big NO! Hindi na ako magpapakatanga ulit sa kaniya. I'm just playing my games now called 'taguan ng feelings', kaya kung sino ang unang ma-in-love siyang talo and I must say... I did a great job."What do you want for breakfast?" I asked Lucas before he went inside