Mag-log inChapter 72Medyo nahuli si Naomi sa pagpasok sa opisina ng LM. Kahit flexible ang working hours, ramdam na ramdam ang bigat ng trabaho dahil lahat abala sa year-end reports at assessment.Paglapit niya sa workstation, napabuntong-hininga siya habang binubuksan ang bag.“Hay… sira pa rin ang computer ko,” bulong niya, sabay labas ng tablet.Sumilip si Mia mula sa kabilang mesa, may hawak pang kape.“Di pa rin naaayos, Naomi?” tanong nito, bahagyang kunot ang noo.“Hindi pa raw natapos ng technician,” sagot niya, sabay ngiti ng pilit. “Tablet muna ulit ako ngayon.”Kakaupo pa lang niya at hindi pa natatanggal ang coat nang marinig ang boses ng project manager mula sa pinto.“Team meeting, conference room. Now!”Napailing si Naomi, sabay irap sa hangin. “Ni hindi man lang ako nakainom ng kape…”Sa meeting room, umupo siya sa sulok at binuksan ang tablet. Maya-maya, lumapit si Shane, ang head designer, bitbit ang folder.“Naomi,” tawag nito, sabay abot ng folder. “May private order ako pa
Chapter 71Lumapit pa si Mrs. Olivia at inalalayan ni Georgia habang naglalakad papasok.“Bilang hipag, huwag ka masyadong makialam sa ganyang bagay. Hayaan mong si Cormac na ang magpayo,” patuloy ng matanda.“At oo nga pala,” dagdag niya, “tawagan mo si Cormac mamaya. May anak na babae ‘yong kumare ko sa golf naku maganda iyon at matalino. Kahit isang beses lang siyang makipagkita. Try niya lang. Kung sakaling pumanaw man ako, gusto kong makita siyang may asawa na.”“Mom, huwag mo namang sabihin ‘yan. Malakas ka pa o,” mabilis na sagot ni Georgia.Napabuntong-hininga si Mrs. Olivia. “Alam mo naman ang ugali niyang kapatid mo, mahirap hulaan. Pinahulaan ko pa nga ‘yan sa mga manghuhula sa Quiapo. Sabi ng manghuhula, magulo raw ang kapalaran niya sa pag-ibig.”Tahimik lang si Georgia, pero sa loob-loob niya, napaisip siya. Tama ang manghuhula—hindi lang “magulo,” parang sakuna na nga.Napatitig siya sa ina, at marahang nagtanong, “Ma… paano kung, halimbawa lang ha… si Cormac biglang ma
Chapter 70“Gusto ba ni Neriah si Tito Erick Thomas?”Kumindat ang bata. “Gusto ko rin siya.”Marami na siyang beses na nakita ito dahil siya ang madalas mag-ayos ng tumatagas nilang tubo sa tubig.Akala ni Naomi ay maririnig niya mula sa bata ang diretsong sagot. Kasi nga, sa edad ni Neriah, simple pa ang mga iniisip—walang halong komplikadong damdamin tulad ng sa matatanda.Pero hindi niya inasahan iyon.Napansin niyang parang nag-isip at nag-alinlangan pa ang bata.“Gusto ko si Tito Erick, pero mas gusto ko si Doc Pogi.”Nanlaki ang mga mata ni Naomi sa gulat.Nagpatuloy si Neriah, “Mama, puwede bang si Yuan at si Doc Pogi ang sumama sa birthday ko?”Isang linggo na lang at kaarawan na ni Neriah.Hinaplos ni Naomi ang buhok ng anak at mahinahong sabi, “Neriah, Sabado iyon at kailangan nating umuwi para dalawin si lola.”“Ah.” Medyo nadismaya ang bata.Pero agad din siyang ngumiti at yumakap kay Naomi. “Eh ‘di mas maganda, Mama! Makikita ko si lola. Ang dami kong gustong ikuwento sa
Chapter 69Sinabi niya na si Naomi ay “nakikipaglandian” sa ibang lalaki, pero ang totoo siya itong may hawak ng kamay ng babae, at ayaw pakawalan. Alam ni Cormac ang totoo, na nagseselos siya kahit wala siyang karapatan. Pero ayaw niyang aminin.Sa gilid, may mga kapitbahay na napatingin sa kanila.Kilala si Naomi ng halos lahat roon. Lalo na’t paborito si Naomi ng mga kaibigan ni Lola Maria sa baraha at mga kasamahan sa senior dance troupe.Kaya’t nang makita sila, may mga matang puno ng kuryosidad.“Si Naomi ‘yon ah…” bulong ng isa. “Pero sino ‘yong lalaking ‘yon? Ang porma…”Bumukas ang pinto. Dalawang matandang babae ang lumabas.Nagkatinginan sila ni Naomi at sabay-sabay silang napatigil.Doon lang biglang napabitaw si Cormac. Ayaw niyang bitawan talaga, pero alam niyang mali. Kilala ng mga ito si Naomi. At higit sa lahat, may asawa si Naomi, nakatira pa sa bahay ng biyenan.Narinig niya ang bulungan sa likod.“’Di ba ‘yan ‘yung nakatira kina Maria?”“Sino ‘yong lalaki? Mukhan
Chapter 68Biglang nanlaki ang mga mata ni Georgia at tinitigan si Cormac na parang nakakita ng alien. Kailan pa naging ganito ka-gentle si Cormac? Sino ang sumapi sa kanya? Napatingin siya habang hawak ni Cormac ang kamay ng bata, at magkasama silang naglakad papunta sa counter para bumili ng inumin.“Mommy,” tawag ni Yuan.Nakayuko ito habang humihigop ng sabaw at nagbulong sa sarili, “Si Mommy at si Uncle, pareho silang weird ngayon…”Pagkatapos ng tawag, bumalik si Naomi sa tindahan.Nakita siya ni Georgia at napansin ang bahagyang pagkakunot ng kanyang noo.“May nangyari ba?” tanong ni Georgia, may halong pag-aalala.Mahina ang tinig ni Naomi. “Wala naman, nakatanggap lang ako ng harassment text nung nakaraan.”Alam niyang hindi sila ganoon kakilala ni Georgia . Maalalahanin man at palakaibigan ito, ayaw pa ring mawala ni Naomi ang kanyang sense of boundaries.Napakunot ang noo ni Georgia. “Hay naku, mga lalaki talaga ngayon. Puro kalokohan ang nasa isip. Ingatan mo sarili mo pa
Chapter 67Nanlaki ang mata ni Naomi.“Ay Diyos ko!” mabilis niyang pinindot ang unsend at sinarado ang app.Huminga siya nang malalim. Sana hindi niya nakita. Sandali lang naman ‘yon.Pero ilang segundo lang ang lumipas, nag-vibrate ang phone niya.Dalawang bagong message.Cormac: “?”Cormac: “Ano iyon?”Napatitig si Naomi sa screen, parang natigilan ang mundo.Hinawakan niya ang noo, napasinghap.“Ano nga ba ‘tong pinasok ko…”Pinatay niya ang screen at ibinulsa ang cellphone.-Habang nakahinto ang sasakyan sa ilalim ng pulang ilaw, kinuha ni Georgia ang cellphone niya at mabilis na nag-type ng mensahe para sa kapatid.Georgia: “I just met a friend. Yung anak niya may sakit sa puso. Ibinigay ko sa kanya ‘yung Facegram mo. Please, i-add mo siya.”Alam ni Georgia na medyo suplado at tahimik ang kapatid, kaya nagpadala pa siya ng isa pa.Georgia: “Please, give me some face naman. As a doctor, nasaan ang compassion mo?”Tahimik lang si Cormac, walang reply. Napairap si Georgia at napab







