Chapter 35

Nag aayos si Serenity ng sarili niya sa harap ng salamin ng biglang pumasok ng kanyang ina sa silid nilang mag kakapatid.

Naupo ito sa tabi niya atbhinawakan ang kanyang kamay. "Napaka ganda mo anak, hindi lang yun napakantalino mo pa." anito sabay yukobat pinunasan angbsariling luha na kusang lumaglag. "Nagpapasalamat ako sa diyos na ikaw yung binigay niya sa akin dahil napaka responsable mong kapatid at anak. Wala na akong mahihiling pa sa diyos kung hindi ang magtagumpay ka sa lahat ng plano at pangarap mo sa buhay. Pasensya ka na kung naging pabigat ako saiyo at wala manlamang maitulong upang makapag aral ka."

"Ma, okay lang ako huwag mong isipin ang lahat ng iyan dahil pangako ko po sayo na patatapusin ko sa pag aaral ang mga kapatid ko kahit high school lang. Para may maganda naman silang makuhang trabaho pag lumaki na sila at para makatulong rin sila sa iyo."

"Napakabuti mo anak, alam mo ba yun napaka linis ng puso mo. Sa edad mong yan hindi kanpa dapat nagdurusa ng ganyan per