MasukShare
EP.37 กูไล่เธอไปแล้ว
Terakhir Diperbarui:
2025-06-28 07:50:07
Bab terbaru
My Elder Brother พี่ชายไม่แท้ EP.37 กูไล่เธอไปแล้ว
ความเงียบเข้าปกคลุมสายตาสิงโตแดงก่ำแต่ไร้แววโกรธ ตรงกันข้ามมันคือความปวดร้าวลึก“…เบอร์รี่ยังอยู่ที่นี่ใช่ไหมคะ” กวางถามเขาสิงโต...นิ่ง“แล้วพี่สิงโต…ยังรออยู่หรือเปล่า” กวางพูดเสียงแผ่วเธอไม่ได้ถามว่าเขารัก เธอถามว่า “ยังรอ” อยู่ไหม เพราะนั่นคือสิ่งที่เขาเคยทำให้เธอเสมอ“ถ้าเธอกลับมาเพื่อถามแค่นี้…อย่ากลับมาจะดีกว่า” สิงโตตอบเสียงเรียบเจือเศร้ากวาง...นิ่งงัน“ฉันเหนื่อยแล้ว…เหนื่อยกับการต้องเป็นฝ่ายรอเหนื่อยกับการไม่รู้ว่าเธอจะอยู่หรือจะไปเมื่อไหร่และเหนื่อยกับการที่ทุกครั้งที่ใจเริ่มหวังมันก็ต้องพังลงอีกครั้ง” เขาพูดในสิ่งที่ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดให้กวางได้ยินออกไปจนหมด“…พี่สิงโตหมายความว่าอะไรคะ” กวางถามย้ำเพื่อความชัดเจน“ฉันหมายความว่า…ถ้าเธอยังไม่แน่ใจ ก็อย่ากลับมาอีกเลย!” สิงโตพูดเร็วกลั้นไว้ไม่ไหวเสียงสุดท้ายสะท้อนในผับว่างเปล่าและกวางยืนนิ่งก่อนน้ำตาหยดแรกจะไหลลงเธอไม่พูดอะไรอีกแค่หมุนตัวกลับเดินออกไปที่ฝนเริ่มตกหนักขึ้นเบอร์รี่ยืนมองอยู่เงียบๆจากมุมบาร์แต่ไม่พูดอะไรเธอแค่สบตากับสิงโตที่ตอนนี้ทรุดลงนั่งกับพื้น เหมือนคนหมดแรง“กูไล่เธอไปแล้ว…ทั้งที่ยังรักอยู่ที่สุดในชีวิ
My Elder Brother พี่ชายไม่แท้ EP.36 กลับมาเจอกันอีกครั้งแต่ไม่เหมือนเดิม
1 ปีผ่านไปเมืองต่างประเทศ | เวลาใกล้พลบค่ำ | ฤดูใบไม้ร่วงเสียงล้อกระเป๋าเดินลากไปตามทางเท้าเลียบสวน อากาศเย็นยะเยือกจนปลายนิ้วชาหน่อยๆแต่คนที่เดินอยู่ไม่ได้รู้สึกถึงมันเลยสิงโตใส่เสื้อโค้ตตัวเดียวกับที่เขาเคยยืมกวางสมัยอยู่เชียงใหม่ในมือมีเพียงกระดาษใบหนึ่งที่จดชื่อมหาวิทยาลัยและที่อยู่หอพัก…ที่เขาเคยแอบจำไว้“ไม่รู้จะทำไปทำไม แต่…กูแค่อยากเห็นเธออีกครั้ง” เขาบ่นกับตัวเองแบบนั้นตลอดไฟลต์แต่แล้ว…เขาก็เห็นเธอกวางยืนอยู่ริมสนามหญ้าใต้ต้นเมเปิ้ลแดงกำลังหัวเราะเบาๆกับเพื่อนชายคนหนึ่งที่เขาเคยเห็นแล้ว…ชายคนนั้นคือคนเดียวกับที่เคยมากับกวางตอนเรียนป.โทที่เชียงใหม่คนที่สิงโต “เคยรู้สึก” ว่าเธอสบายใจด้วยเหลือเกินตอนนี้ผู้ชายคนนั้นกำลังยื่นผ้าพันคอให้เธอกวางไม่ได้ปฏิเสธสิงโตยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเหมือนโดนใครผลักจนหงายหลังในใจเขาไม่รู้ว่าเดินไปถึงตรงนั้นได้ยังไงแต่เมื่อรู้สึกตัวอีกทีเขาก็เดินเข้าไปหาทั้งคู่โดยที่ดวงตาสบกับกวางอย่างตรงไปตรงมา“…พี่สิงโต?” กวางสะดุ้งเล็กน้อย“กูมาหา…” เขาหายใจเข้าแรง“…แต่กูไม่น่ามาเลยว่ะ” เสียงของเขาแข็งทั้งที่จริงๆแล้วในใจแทบจะพังลงไปทั้งแผ่น“…พี่สิงโต ฟังหนู
My Elder Brother พี่ชายไม่แท้ EP.35 ทะเลาะ - เลิก
“กวาง…หนูเพิ่งกลับมาไม่ถึงปีนะ หนูเพิ่งบอกพี่ว่าอยากอยู่ แล้วนี่อะไร? จะไปอีกแล้วเหรอ?”กวางเม้มปาก“มันคือความฝันค่ะพี่สิงโต หนูพยายามมาตลอด พี่ก็รู้…”“แล้วพี่ล่ะ? แล้วที่เราวางแผนกันว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกัน? มันคืออะไร?” เสียงของสิงโตเริ่มแข็ง“หนูไม่ได้ทิ้งพี่นะคะ หนูแค่…”“แค่เลือกอนาคตตัวเองใช่ไหม?”กวางชะงักเหมือนถูกตบหน้าเธอหลับตาสูดลมหายใจเข้า“มันผิดเหรอคะ ที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะอยากมีอนาคตของตัวเอง…ในแบบที่เธอตั้งใจไว้?”“พี่ไม่ได้บอกว่าผิด…แต่พี่โคตรเจ็บเพราะพี่กำลังคิดถึงอนาคตที่มีหนูอยู่ในทุกวันแล้วหนู…กลับเลือกไปไกลออกไปอีกครั้ง”เสียงในห้องเริ่มดังขึ้นพร้อมอารมณ์ที่อัดแน่นของทั้งสองคน สิงโตเดินหนีไปอีกมุมของห้องทิ้งตัวลงนั่งแรงๆบนเก้าอี้“พี่ไม่อยากอยู่ในความสัมพันธ์ที่ต้องรอ…อีกแล้ว กวาง”“หนูก็ไม่ได้อยากจากพี่ไปเลยค่ะ แต่พี่เคยบอกเองไม่ใช่เหรอว่ารักกันมันต้องไม่ฉุดรั้ง” กวางเสียงสั่น“แต่ตอนนี้พี่รู้แล้ว…ว่าบางทีคนที่พี่รัก…พี่ก็แค่อยากให้ ‘อยู่’ กับพี่”เงียบ…เงียบ…นานมากก่อนที่กวางจะหยิบโน้ตบุ๊กปิดเบาๆ“ถ้าพี่สิงโตไม่เข้าใจ หนู…จะไม่บอกอะไรอีกค่ะ แต่ถ้าพี่รักหน
My Elder Brother พี่ชายไม่แท้ EP.34 เหนื่อยไหม...พี่ก็เหนื่อยเหมือนกัน
บ้านเล็กๆที่เคยเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะกลับเริ่มเงียบลงเรื่อยๆในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมากวางนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ตอนเที่ยงคืน เอกสารเกี่ยวกับกฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศวางกองซ้อนอยู่บนโต๊ะ เสียงพิมพ์จากแป้นคีย์บอร์ดดังถี่ราวกับไม่มีวันหยุด หัวของเธอก้มต่ำ ใต้ตาดำคล้ำจากการอดนอนหลายคืนติดกันอีกฝั่งหนึ่งของห้อง สิงโตนั่งอยู่กับกองเอกสารรายงานภาคการเงินและข้อมูลทรัพย์สินบริษัทที่เขาต้องเตรียมพรีเซนต์ให้ผู้บริหารจากกรุงเทพมหานครฟังในสัปดาห์หน้าไม่มีใครพูด ไม่มีใครหันมาสบตา แม้แต่ถ้วยกาแฟบนโต๊ะ…ก็เริ่มเย็นชืดโดยไม่มีใครแตะเสียงถอนหายใจของกวางดังขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วไม่รู้ และคราวนี้…สิงโตก็อดไม่ได้“กวาง…” เขาเรีวกเธอ“คะ?” เธอไม่หันมาสายตายังจดจ่ออยู่กับจอ“พักก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่อุ่นข้าวให้นะ” สิงโตบอกกวางด้วยความเป็นห่วง“ยังไม่เสร็จค่ะ รายงานนี้ต้องส่งพรุ่งนี้…” เสียงเธอแผ่วลงราวกับขอโทษไปในตัวสิงโตนิ่งเงียบก่อนจะหันไปมองหน้าต่างที่มีม่านโปร่งลู่ไหวตามลมนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาไม่มีเวลาหากันแต่ครั้งนี้…มันต่างวันรุ่งขึ้น เวลาเช้ากวางเดินออกจากห้องน้ำ ผ้าเช็ดผมพา
My Elder Brother พี่ชายไม่แท้ EP.33 เชียงใหม่
หลายสัปดาห์ต่อมาในมื้อเย็นมื้อหนึ่งสิงโตพูดขึ้น“พี่อาจจะต้องย้ายที่ทำงานไปดูแลโปรเจกต์ที่เชียงใหม่ปีนึง แต่พี่ไม่อยากไปถ้าหนูไม่โอเค”กวางเงียบคำว่า “ย้าย” ฟังดูเหมือนการจากลาแต่ครั้งนี้มันต่างออกไปเพราะเขา “ถามความรู้สึก” แทนที่จะ “ตัดสินใจแทน”เธอเงียบอยู่นานก่อนจะพูดขึ้นอย่างแน่วแน่“หนูสมัครเรียนต่อโทไว้ที่เชียงใหม่พอดีค่ะ…ถ้าเราได้ไปพร้อมกัน…ก็ไปด้วยกันนะคะพี่สิงโต”เขานิ่งไปนานก่อนที่รอยยิ้มบางๆจะผุดขึ้นบนหน้าเขา รอยยิ้มที่กวางเคยไม่เคยเห็นเมื่อก่อน รอยยิ้มที่ไม่ได้ซ่อนอะไรไว้ข้างในอีกแล้ว“ไปด้วยกัน…” เขาวางช้อนลงแล้วเอื้อมมือมากุมมือเธอไม่ใช่เพราะอยากดึงเธอไว้แต่เพราะอยากเดินไปพร้อมกันพวกเขาไม่ได้รีบ ไม่ได้วางแผนถึงอนาคตสิบปีข้างหน้า ไม่ได้สัญญาว่าจะไม่มีวันมีใครเจ็บอีกแต่พวกเขาเลือก…ที่จะ “เรียนรู้” ที่จะ “ให้อภัย”และสำคัญที่สุดเลือกที่จะ “รักกัน” ทีละวัน…แบบที่ไม่มีเงาของใคร หรือแผลเก่าใดมาบดบังอีกเชียงใหม่สิงโตขับรถขึ้นเขาช้าๆมืออีกข้างวางบนตักของกวางที่นั่งข้างๆ กวางหลับตาพิงกระจกข้างแก้มมีแสงแดดอ่อนของเช้าในอ้อมแขนของเขาเธอดูเล็ก และ…เปราะบาง แต่ในแววตาของเธอกลับม
My Elder Brother พี่ชายไม่แท้ EP.32 อย่าหายไปอีกนะ
เสียงรองเท้ากวางเบาเสมอเวลาเดินในบ้านนี้เหมือนเธอพยายามไม่ให้เกิดเสียงรบกวนใครแต่เสียงนั้น…กลับชัดในหัวใจของสิงโตทุกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเสียงประตูห้องเปิดตอนเช้า เสียงช้อนกระทบจานตอนที่เธอกินข้าวเงียบๆ หรือแม้แต่เสียงลมหายใจเบาๆหลังประตูตอนกลางคืนที่เธอกลับมาเหนื่อยจากข้างนอกเขารับรู้ทุกอย่าง แม้จะไม่เคยพูดบางวันสิงโตกลับบ้านมาก่อน ในครัวจะมีถ้วยใบหนึ่งวางไว้แล้วข้าวอุ่นพอดีกับข้าวมีผักที่เขาชอบไม่มีโน้ต ไม่มีชื่อกำกับ แต่เขารู้ว่า…เธอคือคนทำไม่ต้องถาม ไม่ต้องขอบคุณบางวันเขาออกไปซื้อของตอนกลางคืนกลับมาเจอเธอนั่งอยู่บนโซฟาเปิดซีรีส์เบาๆ เขาแกล้งเดินเฉียดผ่านหลังเธอไม่พูดแต่เธอก็เขยิบตัวออกเล็กน้อยพอให้เขานั่งได้ข้างๆโดยไม่ต้องพูดขอแล้วทั้งสองก็นั่งดูไปด้วยกัน…โดยที่ไม่ได้พูดอะไรเลยทุกครั้งที่กวางยืนล้างจานสิงโตจะยืนอยู่ข้างหลังเธอสักพักมองเสี้ยวหน้าที่เงียบสงบเธอไม่เคยหันมาแต่เธอรู้ว่าเขายืนอยู่บางวันเขาจะยื่นผ้าขนหนูให้เธอซับมือ เธอรับไปเงียบๆและเอ่ยเบาๆ“ขอบคุณค่ะ…พี่สิงโต”แค่คำขอบคุณจากปากเธอในเสียงที่อ่อนโยนมันก็ทำให้เขาต้องหันหน้าหนี เพราะไม่อยากให้เธอเห็นรอยยิ้มบางๆที่หลุดออ
Anda juga akan menyukai
น้องเมีย (Secret)
ลำเจียก20.6K Dibacaพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่228.0K Dibacaคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น37.4K Dibacaประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่190.1K Dibacaเมียลับของท่านประธาน
baiboau-เนื้อนวล800 Dibacaบ่วงรักดวงใจพยัคฆ์
เพลงมีนา565 DibacaForbidden Family - เสพต้องห้าม
ภูผาสีน้ำเงิน71 Dibacaเมียบำเรอจอมมาร
baiboau-เนื้อนวล84 Dibaca
