KABANATA 213. Dali-daling tumayo sa pag kakaluhod si terrance at inalalayang makatayo ang asawa sa higaan. Labis ang tuwang nararamdaman niya at mabilis na pinahiran ang luha sa mata. Sa sobrang pagkatuwa ay hindi niya na ito hinayaang ilapag ang paa sa sahig at kusa na niyang binuhat ang asaw
KABANATA 212. "Oh diba, tss!" Wika ni spencer sa kabilang linya. "Ano nga? nasan ang asawa ko? may nangyari ba?" Sunod-sunod na tanong niya kay spencer. "Pwede ba kumalma ka pare! Naririndi ako sayo!" Inis na sigaw ni spencer kay terrance. "Hoy smith wag mo nang antayin na magalit pa ako say
KABANATA 211. Habang nagmamaneho si spencer ay panaka-nakang tumitingin si irish sa likod ng sasakyan para siguraduhing maayos ang kalagayan ng ginang. "Ayos lang siya, huwag ka masyadong mag-alala baka ikaw naman ang mapano niyan. alam ko bawal sa buntis ng ma-stress ng husto" Saway ni spence
KABANATA 210. "Siguro ay sobrang bigat ng kanyang iniisip" Saad niya sa sariling isip ng makita ang masakit na pagluha ng doktor. Hinagod niya ang likod nito upang kumalma kahit na papano. Hinayaan niya lang muna ito na mag dasal at tahimik niyang inantay na matapos. "Panginoon sana ay malutas ni
KABANATA 209. Sa paglipas ng malamig na gabi ay maagang nagising si terrance na halos idlip lang ang ginawa dahil hindi siya dinalaw ng antok sa pag iisip kung paano haharapin ang asawa kinaumagahan. Hinandaan niya ito ng almusal na siya mismo ang nagluto, tahimik niyang inantay na magising ito
KABANATA 208. Nagising si terrance pasado ala una ng madaling araw ng maalimpungatan dahil wala sa tabi ang asawa. Buong akala niya'y nasa banyo lamang ito kaya naman tumayo siya at kinatok ang pinto ng banyo. "Wifey? Nandyan ka ba?" halos isang minuto siyang nakatayo sa labas ng pinto at kumakato