"Then that's a double celebration! I am so happy for you, Dianna." Nilingon ni Chelsea si Lucas na katabi ko. "And of course, sa wakas ay matutupad na rin ang pangarap nitong si Lucas na makabuo kayo ng pamilya. Hindi ba Lucas?""Siguro ay nagtatalon pa itong asawa mo ng makita niya na positive nga ang pregnancy test mo! Right, Lucas?" Tumingin ako kay Lucas at saka bahagya ko pinisil ang kaniyang kamay na nakahawak sa akin. "Yeah...""Nako naman, bakit parang hindi ka naman masaya? Dapat ay kakaiba ang tuwa mo kasi nga una mong anak kay Dianna, o baka naman pangalawa na hindi lang ako aware?" Nakita ko kung paano napalunok si Lucas. Makahulugan ko na tiningnan si Chelsea, na tinugunan niya lamang ng pagtawa."Oh siya, sige na! Kakauspin ko muna iyong iba kong bisita. Salamat sa mga regalo niyo." Humalik sa aking pisngi si Chelsea, bago niya muna kami iwan muli. Nang mawala na sa aking paningin si Chelsea ay tiningnan ko si Lucas. Panay ang himas niya sa likod ng kaniyang batok. Bu
Nagising ako sa liwanag ng araw na nagmumula sa may bintana ng kwarto. Nagmulat ako ng aking mga mata at doon ko nakita na wala na sa aking tabi si Lucas.Bumangon ako at saka itinali ang aking buhok. Napasilip ako sa labas ng aming kwarto ng mapansin ko ang isang anino. Sinuot ko ang aking cellphone at dahan-dahan na naglakad. "Good! I am willing to double the money. Basta ay gawin mo lang ang utos ko sa iyo" Nagtago ako sa may gilid ng ibaba niya na ang kaniyang cellphone. At bumaba na siya sa may hagdan. Nagtatanong ang aking isipan kung sino ang kaniyang kausap, pero lumipas ang panibagong araw ng hindi ko iyon nalaman. Nagdaan pa ang mga sumunod na araw, wala pa rin ako natatanggap na kahit anong balita sa ini-hire ko na private investigator. Sa tahimik na garden sa likod ng aming bahay ay muli akong kumain ng panibagong hiwa ng mangga, ganoon din ang ginawa ni Chelsea. Kapwa kami tumigil muna sa aming trabaho, iyon ay sarili ko na desisyon, habang siya naman ay iyon ang inuto
I was already on my way out of our house to visit my brother Leoncio, when a heard the doorbell ring. I put my bag first on inside my car and walked quickly towards the front doors. "Wait a minute," I stopped right before opening the door, as I saw Dylan who's just looking at me with his arms crossed over his chest."Ano ang ginagawa mo rito?" tanong ko sa kaniya."I need to talk to you, Dianna." "If it's about the old matter, just forget it. Wala rin naman akong pakialam kung ano ang opinyon mo sa amin ng asawa ko. Besides, as long as it's only possible, I don't want to see you again." "Hindi ako nagpunta rito para makipagtalo sa iyo. I just want you to listen, that's it." Napatitig ako sa kaniya. Nahalata ko pa ang pagpasada niya ng tingin sa aking bandang tiyan. "Fine, go on! I'll give you a few minutes. Mayroon akong bibisitahin, tatawagan ko pa ang driver ko.""Hindi mo man lang ba muna ako papapasukin?" Nagsalubong ang aking kilay. "Ang demanding mo naman pala, Mr. Rios." N
I walked into the lavish hotel lobby while my heart was racing. The marble flooring appear tranquil thanks to the warm glow that the magnificent chandeliers cast over them. But a storm was raging inside of me. I was compelled to find out the truth about my husband suspected affair. I approached the front desk, as one of the receptionist welcome me with a warm smile. "Good evening, Ma'am? How can I help you?" Ipinirmi ko ang aking kamay na nanlalamig, pilit ko pinapakalma ang aking sarili sa kaba nararamdaman. "May guest ako na hinahanap. It's my husband named, Lucas Rodriguez.""May iba po ba siya kasama, Ma'am?""Probably nothing. Sa tingin ko ay wala naman siyang isasama na iba sa kwarto niya.""Can you tell me what room he checked in?" Bagama't itinext naman na rin sa akin ni Dylan ang eksaktong kwarto kung saan ko mapupuntahan ang aking asawa ay minabuti ko pa rin na siguraduhin. Ayoko rin kasi na magkamali ako. Mabilis na may itinipa ang receptionist sa computer na nasa kaniya
I slowly opened my eyes, confused as to where I was. I looked around and realized that I was in the hospital."Thanks God, you're awake now." My eyes saw Chelsea. Sa kaniyang bandang likuran ay si Dylan. "M-My baby? What happened to my baby?" She came closer and took my hand. Nanatili siyang tahimik. Hinawakan ko ang aking bandang tiyan. "Chelsea, speak up! I am asking you! Ayos lang ang baby ko hindi ba?" Nagkatinginan sila ni Dylan. Pinilit ko umupo ngunit pinigilan ako ni Chelsea."Ano ba?! Bakit hindi niyo ako sinasagot?" Napatitig ako kay Chelsea ng biglaan na lamang siyang humikbi. Nang tingnan ko si Dylan ay nag-iwas siya sa akin ng tingin."D-Dianna... Wala na ang baby mo." Inalis ko ang kamay ni Chelsea sa akin."Paanong wala?" I tried to get out from the bed but my legs wouldn't cooperate. Pakiramdam ko ay nanghihina ako ng sobra."Dianna, you have to calm down..." I saw Dylan trying to take me from Chelsea's grasp but I pushed him off."Kumalma? Kailangan ko malaman na li
Its been one week, I hired some men so that Lucas can't go near me. As the sun sink on the horizon ay walked towards the door next to my room.Inikot ko ang aking paningin sa loob ng kwarto. It's really beautiful, with some toys around. I smiled painfully as I picked one of the stuffed animal from the cribs and hugged it tightly. Nag-umpisa akong mapahikbi. Akala ko ay dito namin sa bahay na ito tutuparin ang isa sa mga pangarap namin na magkaroon ng masaya na pamilya, ngunit dito ko pala mararamdaman ang pinaka-masakit na parte ng aking buhay. Bagama't nanghihina ang aking tuhod ay naglakad ako palabas ng kwarto, habang yakap pa rin ang stuffed toy. Tulala ako ng umakyat sa pinakataas ng aming bahay at mula rito ay tiningala ko ang kalangitan na madilim na."Susunod sa iyo si Mommy, baby...""Just wait me for a while please..." Nakangiti ngunit umiiyak ko na sabi at saka ko itinutungtong ang aking mga paa sa may railings dito. Pumikit ako kasabay ng aking pagluha. Masaya na ako na
When I got close to him, our eyes briefly met. His look used to make me feel warm, but now all it did was evoke a mix of melancholy and rage in me. And he had the gall to look at me like that after cheating on me and being the reason why I lost our unborn child. That fucking son of a bitch."Dianna..." Tumayo siya mula sa kaniyang pagkakaupo. May ngiti sa kaniyang labi ng akma na yayakapin niya ako ngunit iniharang ko ang aking mga kamay."Don't you dare, Mr. Rodriguez." Naglaho ang ngiti sa kaniyang labi. "Hindi ako pumunta rito para maramdam ang yakap ng isang demonyo." Umawang ang kaniyang labi. "Ma'am? Okay na po?" Tumango ako sa may ari ng restaurant na ito."Follow me," malamig na sambit ko at saka siya nilampasan. Naglakad patungo sa isang private room. "We are fine here. Thank you.""You're welcome, Ma'am!" The tension was evident as we sat down. Ramdam ko na hindi na siya ang Lucas na aking minahal. Marami na talaga nagbago sa kaniya at marami rin naman akong babaguhin sa
I couldn't help but cast a quick glance at the desk where we had once discussed our dreams as I left. It had become a symbol of failed dreams and broken hearts."Goodbye, Lucas. And wait for my revenge."Sa gitna ng aking magkasalungat na emosyon, hindi ko maiwasang makaramdam ng pag-asa habang nakaupo ako sa tapat ng aking abogado na si Mr. Sebastian. Alam ko na isa siya sa pinakamagaling na lawyer ng aming pamilya. I'm sure that he's the one I needed to make the annulment procedure to move forward quickly, and I am aware that he had been working nonstop to make it happen."Mr. Sebastian," pagsisimula ko, ang aking mga kamay ay pirmi na magkasalikop sa ibabaw ng lamesa."I really appreciate all what you are doing. But like what I've told you, as swiftly as possible, this annulment must proceed without issue. I want to cut ties totally with my fucking husband, therefore I must.""Alam na ba ito ng pamilya mo, Dianna?" Bumagsak ang aking tingin. Nagkaroon ng paga-alinlangan ang aking