2613RD POV “Anong ibig sabihin ng nurse na ‘yon?” Galit na tanong ni Aaron, kay Junas. Napakunot naman ang noo nito habang tiningnan siya. “May sakit talaga ang Anak ko, kaya ko siya ini-ingatan.” “Bakit ba ayaw mong sabihin sa akin ang totoo?!” Sigaw niya rito. “Anong totoo?” “Na siya si Hanma, na asawa ko!” Napakunot ang noo ni Aaron, nang marinig niya ang malakas na halakhak ni Junas. “Hanggang ngayon ba, ‘yan pa rin ang nasa isip mo? Aaron, ibang tao si Hanma!” Umiling si Aaron, sa kanya. “Alam kung nagsisinungaling ka sa akin! Sabihin mo na sa akin ang totoo! Sabihin mo sa akin, na siya si Hanma, na siya ang dati kung asawa..” Iyak na wika ni Aaron sa kanya. “Ilang beses kung sinabi sa 'yo, na hindi siya ang Hanma, na sinasabi mo! Ibang tao ang Anak ko! At kaya siya nandito, dahil sa aksidente na nangyari sa kanya noon!” “Aksedente?” Ulit na wika ni Aaron. “Oo, at narito ang patunay.” Wika niya at binigay sa kanya ang hospital record ni Hanma, sa kanya. “Noong bata pa
2623RD POV Sabay silang natigilan nang marinig nila ang tunog ng phone ni Aaron. “Bakit?” Wika nito, matapos nitong sagutin ang tawag. “Ano?!” Sigaw na wika ni Aaron, kaya napakunot ang noo ni Anna, habang napatingin sa kanya. “Pupunta na ako.” Wika niya, at agad na binaba ang kanyang phone. “Anong nangyari?” Taka na tanong ni Anna.“Mauna na ako Mommy, kailangan kung puntahan si Lola Paula.” Sagot ni Aaron, sa kanya. “Bakit? Anong nangyari kay Lola?” “Isinugod daw sa hospital si Lola, kaya kailangan ko siyang puntahan.” Wika nito habang binuksan ang pinto ng kotse. Natigilan si Aaron, at napatingin sa braso niya, nang hawakan ito ng kanyang mommy Anna. “Sasamahan na kita.” Gulat siyang napatingin dito, dahil sa sinabi nito. “Ayos lang ba, kung sasama ka?” Ngumiti sa kanya, si Anna. Habang lumabas din ito sa kotse. “‘Wag kang mag-alala Anak. Ayos lang ‘yon, hindi naman nila malalaman.” Sagot nito. ****“Nang makarating sila sa private hospital ng kanyang lola Paula, ay aga
2633RD POV FLASHBACK “Ikaw?” Kunot-noo na wika ni Britney, matapos niyang makita si Junas. Habang napatingin ito sa hawak niyang sanggol. “May anak kana?” Tanong niya, habang tinakpan ang mukha ng sanggol na kanyang hawak. “Oo! At anong pakialam mo?” Taas kilay na tanong nito sa kanya. “Wala lang, malapit na rin kasi na manganak ang asawa ko.” Wika ni Junas, kaya bahagya itong natigilan. “Talaga? Mabuti pala at may asawa kana. Hindi mo na ako guguluhin pa.” Maldita na wika nito sa kanya. “Anong pangalan ng anak mo?” Tanong ni Junas, at akma sana na titingnan ang bata, pero mabilis na umiwas si Britney. “Hanma, siya si Hanmarie.” Ngiting wika niya. “Sino pala ang asawa mo?” Tanong niya rito, kaya nawala ang ngiti sa labi ni Britney. “Si Dylan.” Sagot niya, kaya napakunot ang noo ni Junas. “Dylan? Dylan Martinez, ba?” Tumango si Britney, at basta nalang siyang iniwan. “Saan ka galing?” Tanong ni Harlow, sa kanya matapos niyang makapasok sa hospital room nito. Malapit na ka
2643RD POV Habang mag-isa nalang si Junas, ay panay pa rin ang titig nito sa wala nang buhay niyang anak. “H-Hanma..” Sambit niya, habang sumisikip ang dibdib niya.“Bakit ba nangyayari ‘to sa akin? Bakit kinuha mo silang sa akin? Ano ba ang nagawa kung kasalanan sa ‘yo?!” Sigaw niya, habang patuloy na umiiyak. Pero natigilan si Junas, nang makita na biglang gumalaw ang isang daliri ni Hanma. Ang akala niya ay guni-guni niya lang ‘yon, pero mabilis niya pa rin itong nilapitan. “A-Anak..” Mahina na sambit niya, at tinapat ang mukha niya sa dibdib nito. Gulat siyang napatingin sa mukha ni Hanma, nang marinig niya ang tibok ng puso nito. Agad na tinawag ni Junas, ang mga doctor, para tingnan si Hanma. Wala na rin doon, ang pamilya ni Aira, dahil isinama sila sa mga pulis. “Gawin niyo ang lahat dok, nabuhay lang ang anak ko.” Iyak na wika ni Junas. Lumipas ang ilang oras na paghihintay niya, ay sakto na lumabas ang doctor, na galing sa operating room. “Doc, kumusta na ang lagay n
265 3RD POV “Aaron, ano bang nangyari sa 'yo?” Inis na tanong ni Hanma, sa kanya. Simula kasi noong nakalabas siya, sa hospital ay lagi nalang nakabuntot sa kanya si Aaron. “Gusto ko lang maalala mo ako.” Napakunot ang kanyang noo, dahil sa kanyang narinig. “Maalala? Anong ibig mong sabihin?” Taka na tanong nito, kaya umiling siya. “Ito ang tandaan mo Hanma, mahal na mahal kita.” Hindi napigilan ni Hanma, na matawa, dahil sa sinabi ni Aaron, sa kanya. “‘Wag ka nang magbiro ng ganyan.” “Hindi ako nagbibiro.” Inis siyang hinampas ni Hanma, dahil sa sinabi nito.“‘Wag mo nga akong lokohin. Alam mo, akala mo siguro, madadaan mo ako sa mga ganyan mo no? Hoy! Lalaki, hindi ko nakakalimutan ang buwan-buwan mong sweldo sa akin.” “Kung gusto mo, sa ‘yo na ang lahat ng pera ko, ayos lang sa akin.” Natigilan si Hanma, dahil sa sinabi nito. “Seryoso kaba talaga? Alam mo naguguluhan na ako sa ‘yo, sinabi ko na sa ‘yo, Aaron. Na hindi ako ang asawa mo noon.” Wika niya, kaya natahimik si Aa
2663RD POV Nang nagmulat ng mga mata si Hanma, ay napatingin siya sa paligid. “Ikaw na naman? Ano bang kailangan mo sa akin?” Inis na wika niya, habang napatingin sa babaeng nasa kanyang harapan. “Anak…” Napakunot ang noo ni Hanma, dahil sa sinabi nito. “Bakit mo ba pinipilit na anak mo ako? Hindi mo ako anak! May mga magulang ako at may mommy.” Umiling ito sa kanya habang umiiyak. “Patawarin mo ako Anak… H-hindi ko alam noon… H-hindi ko sinadya na saktan ka.. Akala ko ikaw ang anak ni Aira..” Hikbing wika nito habang hinawakan ang kamay niya. “Hindi ako ang anak mo. Nagkakamali ka lang.” “Hindi! Ikaw ‘to Hanma.. Kilalang-kilala kita Anak…” “Hindi ako si Hanma.. Hindi ako ‘yong anak mo.. Na nawala na..” “Mali ka! Alam kung naging malupit ako sa 'yo noon, pero Anak, Kilalang-kilala kita. Ako ang mommy mo.. Maniwala ka..” Umiling si Hanma, sa kanya habang tumayo. “Uuwi na ako. Hinahanap na ako ni Daddy at Aaron.” Wika nito, kaya agad na tumayo si Britney. “Hindi! Hindi ka pw
2673RD POV “Kasalanan mo ‘yan.” Wika ni Evo sa kanya, habang inis na inis si Aaron. Hindi niya inakala na masusundan sila ni Britney, at makuha nito sa kanya si Hanma. “Kung hindi mo sana pinakita noon si Hanma, sa kanya. Hindi sana siya nagkakaganun at hindi niya sana kukunin si Hanma.” Muling wika ni Evo. “Pwede ba! ‘Wag mo akong sisihin. Gusto ko lang noon na malaman ang totoo. Lalo na at alam ko na tanging si Britney, lang ang makakatulong sa akin.” “Hindi niyo pa rin ba alam, kung nasa'n ang Anak ko?” Tanong ni Junas, matapos itong makapasok sa loob ng opisina ni Aaron. Pinagliban din niya ang pagpunta sa kanyang ina, dahil sa pagkawala ni Hanma. Inutusan na rin ng lola Paula niya ang kanyang mga tauhan, para hanapin si Hanma. “Hindi pa sila tumatawag.” Sagot sa kanya ni Evo, kaya napahawak si Junas, sa noon niya. “Baka muling mapahamak ang Anak ko.” Nag-alala na wika niya. “Sa tingin ko, hindi na niya sasaktan pa si Hanma. Lalo na ngayon, at alam na niya ang totoo.” “To
2683RD POV “Hanma..” Muling sambit ni Aaron, pero hindi pa rin siya tinitingnan ni Hanma. “Galit kaba sa akin?” Tanong niya, habang tumingin si Hanma, sa kanyang ina. “Hanma, pwede bang makinig ka sa amin!” Sigaw ni Aaron. “‘Wag mong sigawan ang Anak ko! Wala kang karapatan na gawin sa kanya ‘yan! Baka nakalimutan mo na ang kasalanan na nagawa mo sa kanya!” Wika ni Britney, kaya napa-kunot ang noo niya. “Wala akong ginawa kay Hanma! Kung meron mang tao, na dapat niyang layuan ikaw ‘yon! Dahil wala kang kwentang ina!” Sigaw ni Aaron, kaya namilog ang mga mata ni Britney, sa galit. Habang tiningnan niya si Aaron. “Hindi mo ako kilala, kaya wala kang karapatan, pag-salitaan ako ng ganyan!” Malakas na sigaw nito kay Aaron. “Alam mo, ang ina mo ang walang kwenta, dahil hinayaan kalang niyang masaktan.” Ngiting wika nito. “Mali ka, dahil kahit kailan, hindi kami pinabayaan ni Mommy. Hindi tulad mo, nagawang mong ipagpalit ang sarili mong anak, dahil sa kasakiman mo” Wika ni Evo, ka
CHAPTER 34 3RD POV Dali-dali na tumayo si Daisy, at hindi na ito nag-abala pa na kumuha ng kumot para matakpan ang hubad na katawan niya. Nang makita niya si June, na bigla nalang natumba. “Ayos ka lang ba?” Tanong niya, habang napapikit nang maramdaman ang kirot sa kanyang p********e. “A-ayos lang ako.” Utal na sagot nito, habang inalalayan niya itong maka-akyat sa kama. “Ang bigat mo naman.” Wika niya, habang pawis na pawis. Nang maka-upo si June, sa kama ay kinuha niya ang kanyang mga damit at sinuot ito. Matapos siyang makapag-bihis ay si June, naman ang binihisan niya. Napansin niyang hindi ito kumibo, kaya hinayaan niya nalang. Pumunta siya sa sofa, dahil gusto niyang humiga. Pakiramdam niya ay nasa loob pa rin niya ang alaga nito at nakabaon. “Bakit hindi mo sinabi?” Tanong nito, kaya napatingin siya rito. “Ang alin?” Kunot-noo na sagot niya. “Na virg*n ka pa?” Napangiti siya habang humiga sa sofa. “Bakit? Kung sinabi ko ba, maniniwala ka?” Wika niya, habang natahim
CHAPTER 33 WARNING MATURED CONTEXT!!! SPG!!!3RD POV “Ano pang ginagawa mo r'yan?” Napatingin siya kay June, dahil sa kanyang narinig. “Titingnan mo nalang ba ako?” Muling wika nito. “Hoy! June! Manahimik ka nga! Baka nakakalimutan mong nasa hospital tayo?” “Hindi ko nakalimutan ‘yan. Ang gusto ko gumawa na tayo ng anak natin, dahil honeymoon naman natin ngayon.” Namilog ang kanyang mga mata, dahil sa sinabi nito.‘Tama nga ang hinala ko, manyak pa rin ang lalaking ‘to.’ Napakuyom siya sa kanyang kamao, habang pilit na ngumiti rito. “Hindi mo ba nakikita na maliwanag pa?” Wika niya, kaya napatingin ito sa bintana. “Ano naman kung maliwanag pa?” Napapikit siya sa kanyang mga mata, habang pilit na kinalma ang sarili. Hindi niya kasi maintindihan kung bakit kinakabahan siya. Hindi naman sana ganito ang nararamdaman niya noon. Noong kumalong siya kay Johnson, ina-akit ito. “Halika kana. Tabihan mo na ako.” Muling wika nito. Ayaw niya sana itong susundin, pero akmang kukunin nito
CHAPTER 32 3RD POV “A-ahh… W-wala po Mommy, Daddy… B-bakit po pala kayo nandito?” Tanong niya sa kanila. “Gusto namin na dalawin si Dan, at magpasalamat sa kanya.” “Sinabi ko na sa inyo na ayos lang ‘yon.” Wika ni June, kaya masama niya itong tiningnan. “Mom, Dad, ayos lang po siya. ‘Wag na po kayong mag-alala.” “June Hijo, ‘wag kang mag-alala. Kukuha kami ng mga magagaling na doctor, sa iba’t-ibang bansa, para gumaling ka.” Wika ng kanyang ina. “Sa tingin niyo ba, gagaling pa ako?” Wika nito habang nakikita niya ang mga luha sa mga mata nito. “‘Wag ka nang umiyak. Kahit hindi ka makakalakad, hindi naman kita iiwan. Handa akong magiging mga paa mo.” Wika niya rito, kaya nag-angat ito ng mukha at tumingin sa kanya. “A-Anak, s-sigurado kaba sa desisyon mong ‘yan?” Tanong ng kanyang ina. Habang bakas sa mukha nito ang pag-alala. “Opo Mom, kaya handa na po akong pakasalan siya.” Sagot niya rito. “Kung ganun, mas mabuti siguro na maikasal na kayo, habang nandito pa kami. Ayos la
CHAPTER 31 3RD POV “Nagpapatawa kaba?” Wika nito habang nanatiling nakakunot ang noo. “Alam mong hindi ako magaling magpatawa.” Sagot niya rito, habang nilapitan ito.“Bakit bigla kang bumait? Hindi ba diring-diri ka sa akin?” Muling wika nito, kaya hindi niya napigilan na makaramdam ng hiya. “Sa nagawa ko patawad.” Hinging tawad niya rito. “Kung pakakasalan mo lang ako, dahil sa awa na nararamdaman mo ay makakaalis kana.” Muling wika nito. “Ito ang tandaan mo Daisy, hindi mo kasalanan ang nangyari sa akin.” Wika nito at itinaas ang kumot. Dali-dali naman siyang lumapit dito, para tulungan ito. “Hindi kaba nakakaintindi? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ko kailangan ang tulong mo, kaya makakaalis kana!” Sigaw nito, pero hindi niya ito pinansin. “Pwede ba, manahimik ka nalang, dahil kahit anong pagtataboy pa ang gagawin mo sa akin, ay hindi ako aalis dito!” Sigaw Niya at inis na hinablot dito ang kumot. “Gusto mo bang mabinat ako?” Galit na wika nito sa kanya. “Kung mangyari man
CHAPTER 303RD POV “P-paanong naaksidente?” Utal na wika niya habang kibit balikat lang ang sagot ng kanyang kapatid. Mabilis niya naman itong tinalikuran at tinawagan si Hazel. “Ma'am Daisy, bakit po?” Tanong nito, matapos masagot ang kanyang tawag. “Alamin mo, kung saang bansa pumunta ang mga Woo.” Utos niya rito. “Masusunod po Ma'am Daisy.” Sagot nito, kaya agad niyang pinutol ang tawag. “Kailangan kung humingi ng tawad sa kanya… S-sana lang hindi pa huli ang lahat…” Hindi niya napigilan na makonsensya dahil sa nalaman niya. Ngayon niya lang na-realize ang kasalanan na nagawa niya, sa taong nagligtas sa buhay ng kanyang ina. “Sa'n ka pupunta?” Taka na tanong niya sa kakambal niya. Nang makita itong sumunod sa kanya, pero para itong walang naririnig. “Dahlia!” Sigaw niya rito. “Daisy, gusto kung puntahan si Fico.” Iyak na wika nito, kaya niyakap niya ito. “‘Wag kang mag-alala, ibabalik ko siya sa ‘yo.” Wika niya, kaya gulat itong napatingin sa kanya. “A-anong ibig mong sa
CHAPTER 29 3RD POV “Hoy! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Mahiya ka naman.” Inis na wika niya, habang ngumiti sa pari. “Pasensya na po kayo Father.” Hinging tawad niya at hinawakan ang braso ni June. “Halika na.” Madiin na wika niya, habang hinila ito. “Bakit tayo aalis? Magpapakasal pa nga tayo.” Wika nitong muli, habang patuloy niya itong hinila. “Bal*w ka talaga!” Galit na wika niya, habang nasa labas na sila ng simbahan. “Bal*w ba ang taong pakasalan ka?” Nailing siya habang tinitigan ito. “Pakasalan? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ako magpapakasa-.” Hindi niya na-ituloy ang sasabihin niya nang bigla na naman siya nitong buhatin. “Hindi ka magpakasal sa akin? Pwe's ibalik kita sa loob para pkasalan mo ako.” Napasigaw si Daisy, dahil sa narinig niya mula rito. “‘Wag! M-mahiya ka naman. Ginugulo mo sila sa loob.” Wika niya rito. “Ginugulo? Bakit mo nasabi ‘yan? Ang gusto ko lang naman ay pakasalan ka.” “Manahimik ka.” Madiin na wika niya. “Ayaw mo akong pakasalan ‘di ba? Kaya
CHAPTER 28 3RD POV “Ikakasal? Bakit kami ikakasal?” Gulat na wika ni Dahlia, sa mga magulang niya. “Noon paman ay pinag-planohan na ng pamilya natin ang kasal niyo Anak.” Muling wika ng kanyang ina. “Pero bakit? Hindi ba alam niyo na magka-ibigan lang kam-.” “Tama na Dahlia, sumunod ka nalang sa gusto ng mga magulang natin.” Wika sa kanya ng kanyang kuya River. “Isa pa, alam namin na may gusto ka kay Dan.” Wika ng kanyang kuya Ryker, kaya napatingin siya rito. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo Kuya?” Inis na wika niya, habang hindi makatingin kay Dan Fico. “Hija, mga bata pa lang kayo, ay napag-kasunduan na ng pamilya namin at mga magulang mo ang kasal ninyo. Pati na rin ikaw Hija.” Wika nito, habang gulat na napatingin si Daisy, sa ginang. “A-anong ako?” Utal na wika niya, habang kunot-noo na tumingin dito. “Alam mo bang nagkatampuhan kami noon ng iyong ina, noong nalaman namin na ikakasal kana. Mabuti nalang at hindi ‘yon, natuloy.” Ngiting wika nito, kaya napatingin siya sa ka
CHAPTER 273RD POV “‘Wag kang magpahalata Dahlia.” Wika ni Daisy, habang hinigpitan ang paghawak sa kamay ng kapatid niya. Nang dumaan sila sa harapan ni Dan, ay mas lalo pang lumakas ang kaba na nararamdaman niya. Habang nasa loob na sila ng elevator ay muli niyang inisip ang itsura nito kanina. Hindi niya alam kung si Dan Fico ba ito o si Dan June. “Dais-.” Mabilis na tinakpan ni Hazel ang bibig ni Dahlia, kaya hindi nito natuloy ang sasabihin niya. Nang tumingin sa kanya si Dahlia, ay agad siyang umiling. Nang makalabas sila sa elevator ay napakunot ang kanyang noo, nang makitang ibang floor ang pinuntahan nila. Magtatanong sana siya rito, pero natigilan siya nang may nakasalubong silang dalawang lalaki.Napahawak si Dahlia, sa kanyang dibdib matapos silang makapasok sa isang silid. “Kaninong silid ‘to? Bakit tayo nandito?” Tanong niya kay Hazel. “Maupo po muna kayo Ma'am Daisy, isa rin po ito sa pag-aari ko.” Sagot nito habang giniya siya sa sofa. “Bakit ang dami mong pa
CHAPTER 26 3RD POV “Mukhang hindi kana kilala ng bestfriend mo.” Iling na wika ni Dan, habang napatingin sa lalaking pumasok.“F-Fico.. A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo? A-at sino siya?” Galit na sigaw niya rito. “Ako ‘to Dahlia.” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Mahal ko, alam mo bang ayaw na ayaw kung makita kang may kasamang ibang lalaki. Alam mo naman na minsan na kitang pinagbigyan. Pero ‘yon na ang huli.” Namilog ang mga mata ni Daisy, habang nakatingin dito. “I-ibig sabihin… Hindi ka si Dan?” Utal na wika niya, habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang lalaki na magkamukha. “Mali ka, ako pa rin si Dan.” Ngiting sagot nito. “Siya ang kapatid ko Dahlia. Si Dan June.” Wika ng kamukha nito. “Ayaw ko pa sana na magpakilala pa, pero hindi ko na kaya. Baka ikamamatay ko pa kung tagalan ko pang puntahan ka rito sa lalaking ‘yan!” Galit na wika nito. Habang tinuro si Hazel. “B-bakit? Bakit niyo ‘to ginawa Fico?” Iyak na wika ni Dahlia. “Patawarin mo ako Dahlia, pero sady