2963RD POV “Ayos ka lang ba? Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” Kunot-noo na tanong muli ni Aaron, sa kapatid niya. Hindi niya mapigilan na magtaka, dahil sa kinikilos nito. “Kuya, alam kung kasabwat siya ni Noah! Nando’n siya eh! Kilala ko ang boses niya!” Sigaw niya.“Ma’am Dell, hindi ko po alam, ‘yang pinagsasabi mo, at isa pa po, matagal na pong umalis si Noah, sa lugar na ‘to.” Napakunot ang noo, niya matapos niyang marinig ang sinasabi nito. “Umalis?” Ulit na wika niya. “Opo Ma’am Dell, dahil hindi na po niya, kaya ang ginagawa ng mga tao sa kanya.” “Sino ba ‘yang pinag-uusapan niyo? At Dell, kailangan mo ng umuwi. Hinahanap kana ni Mommy.” Wika ni Aaron, kaya napatingin siya rito. “Tama na ‘yan, siguro nanaginip ka pa.” Wika nito. “Hindi ako nanaginip. Totoo ang sinasabi ko.” Wika niya, habang napatingin pa rin sa paligid. “Ayusin mo na ‘yang sarili mo, dahil aalis na tayo.” Muling wika ni Aaron. “Bago tayo umalis, gusto kung pumunta sa pabrika natin.” “Bakit? Anong gaga
2973RD POV “Tayo? Anong klaseng tanong ba ‘yan?” Natatawa na wika nito. “Hindi tayo ang dahilan, isa pa, hindi ko nga nakita ‘yong kapatid niya.” Muling wika ni Evo. ‘Kung ganun, bakit ganun nalang ang galit na nararamdaman niya sa akin at sa pamilya ko?’ “Gusto mo bang pumunta sa bahay?” Tanong nito, dahil napansin nito na natahimik siya. “Sunod nalang Kuya, marami pa kasi akong gagawin.” Sagot niya at tumayo. Gusto niya sana na puntahan ang kuya Aaron niya, pero alam niya na wala siyang makukuhang sagot mula rito. Matapos niyang bumalik sa kanyang opisina, ay tinawag niya ang kanyang tauhan. Inutusan niya ito na manmanan si Noah. “Alam mo na ba, kung saan siya ngayon?” Tanong niya rito. “Nasa Korea, lang po siya Ma’am, at hindi po siya pumunta sa ibang lugar, kapag wala pong event, tungkol sa negosyo.” Sagot nito, kaya napakunot ang noo ni Dell. “Anong ibig mong sabihin?” “Nasa Korea, lang po siya Ma’am Dell, at hindi po siya pumunta rito sa Pilipinas.” Malakas na hinampa
2983RD POV “Bakit Mommy, kilala mo ba siya?” Taka na tanong ni Dell, sa kanyang ina. Matapos niyang mapansin ang gulat sa mukha nito. Umiling naman ito sa kanya, at tumayo. “Mommy…” Malambing na wika niya. “Tama na ang paglalaro mo Dell, at ‘wag na ‘wag kang magpanggap na katulong sa taong ‘yon!” Wika nito at iniwan siya. Napahinga siya nang malalim, matapos niyang makita ang kanyang ina, na lumabas. “Kainis! Sino ba ang tutulong sa akin?” Asar na wika niya. Bigla siyang napangiti nang malala niya ang lola Helen niya. “Sa bahay tayo ni Lola Helen.” Wika niya sa kanyang driver. Nilingon naman siya sa isa niyang tauhan, na nakaupo sa front seat. “Anong problema?” Taka na tanong niya rito. “Wala po kasi ang lola Helen mo, sa mansion nila Ma’am Dell, nasa ibang bansa po siya, kasama ng lolo niyo.” Wika nito sa kanya. “Ibang bansa? Hindi pa rin ba sila umuwi?” Tanong niyang muli rito. “Hindi pa po, ayon po kasi sa narinig kung usapan sa mga tauhan nila, na naiwan sa kanilang ma
2993RD POV Napa-tingala si Dell, habang napatingin sa malaking mansion ni Noah. Lalo kasi na hindi niya maintindihan, kung bakit ito pumasok sa pabrika nila. “Ano pa ang ginagawa mo r’yan?” Maldita na tanong ng isang babae sa kanya. Kampanti naman si Dell, na hindi siya makilala ni Noah, dahil ginaya niya ang ginawa nito. Nagsuot siya ng kulot na wig at naglagay ng nunal sa kanyang baba. Nagsuot din siya ng damit, para mataba siyang tingnan. “Kaya mo kayang mag-tatrabaho?” Muling wika nito sa kanya. “Kaya ko, kaya ‘wag mo akong husgahan.” Inis na sagot niya rito. Gulat itong napatingin sa kanya, dahil sa kanyang sinabi. Hindi kasi nito inakala, na sasagutin siya ni Dell. “Kabago-bago mo pa lang, ganyan na ang ugali mo!” Napahinga ng malalim si Dell, habang napatingin dito. “Gusto mo bang matanggal agad sa trabaho?” Napangiti si Dell, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Sa tingin ko, hindi ikaw ang boss ko, kaya wala kang karapatan, para sabihin sa akin niyan, dahil katulong ka lan
3003RD POV “Mukhang hindi mo ako kilala?” Wika nito, habang madilim ang mukha na lumapit sa kanya. Lalong kumakabog ang dibdib ni Dell, dahil sa ginawang paglapit nito. “B-bitawan mo ako..” Nahihirapan na wika niya, nang bigla nalang siyang sakalin nito. “Ahh!!” Malakas na sigaw niya, nang bitawan nito ang leeg niya, at sampalin siya sa pisngi. “Matapang ka?” Galit na wika nito, habang nakita ni Dell, ang baril na hawak nito. Mabilis na tumakbo si Dell, palabas ng pinto. Habang naririnig ang malakas na putok ng baril. “Ma’a-. Marre, anong nangyayari?” Kabado na tanong ni Beth, habang hinila siya. “B-baliw yata siya..” Utal na wika niya, habang hindi pa rin makapaniwala sa ginawa ni Noah. Ibang-iba kasi ito sa ugali na nakikita niya rito, noong bihag pa siya nito. Nang marinig nila ang malakas na katok ng pinto, ay hindi napigilan ni Dell, na makaramdam ng takot. “Bakit?” Narinig niyang wika ni Beth. “Nasa’n si Marre? Bakit niya iniwan si Senyorito?” Galit na wika nito. “Ano
3013RD POV “Subukan mong lumapit!” Sigaw, niya habang tinaas ang dalawa niyang kamao. Napakunot lalo ang noo ni Noah, habang nakatingin ito kay Dell. “Ang kapal ng mukha mo! Para gawin sa akin ‘to!!” Galit na sigaw nito sa kanya, habang dali-dali na kinuha ang kanyang baril. Namilog naman ang mga mata ni Dell, na napatingin sa hawak ni Noah, kaya dali-dali siyang lumabas. Hindi niya maiwasan na napasigaw ng marinig ang putok ng baril. Napakuyo naman siya, nang mapansin na malapit lang sa kanya ang bawat putok ng baril. “Beth!!” Malakas na sigaw ni Dell, habang takot na takot ito. “Noah!!” Narinig niyang sigaw ng isang babae, kaya napahinto siya. Habang hindi na niya narinig ang mga putok. “Anong ginagawa mo?” Narinig niyang galit na wika nito. “Ayos ka lang?” Mahina na tanong ni Beth, sa kanya. Nang maka-lapit ito. Tumango siya rito, habang nanginginig pa rin siya. “Bakit mo siya pinagbabaril?” Muling wika ng ina ni Noah, kaya napatingin siya rito. Sakto naman na tumingin it
3023RD POV “Ma’am Dell, dito ka muna, lalabas lang ako, para kumuha ng pagkain.” Wika ni Beth. Tumango naman si Dell, habang sumandal sa pader. Iniisip niya pa rin ang pangalan na sinabi ng ginang sa kanya. “S-saan pumunta ‘yong kasama mo?” Tanong nito sa kanya. “Nand’yan lang siya.” Sagot niya rito. “May picture kaba sa kapatid ni Noah?” Tanong niya rito, habang umiling ito. “Lahat ng picture ni Senyorito, Lester, ay pina-sunog ni Madam.” Malungkot na wika nito sa kanya. “Bakit mo pala naitanong? Kilala mo ba siya?” Tanong nito sa kanya, kaya umiling si Dell. “Pero parang naririnig ko na ang pangalan na ‘yon.” Sagot niya rito. Napatingin naman sila kay Beth, nang bigla nalang itong sumulpot galing sa madilim na bahagi ng bodega. “Saan ka galing? Bakit marami kang dala?” Taka na tanong ng ginang. Hindi naman ito sumagot at nilapag lang ang mga pagkain.“Sa’n mo nakuha ‘to?” Mahina na tanong niya rito. “Sa kusina nila Ma’am Dell.” Sagot niya rito. “Wala bang nakakita sa ‘y
3033RD POV “May problema ba Ma’am Dell?” Tanong sa kanya ni Beth, habang nakatingin ito sa kanya, na pabalik-balik sa paglalakad. “Alam mo Beth, may nakita kasi akong isang kwarto sa taas.” “Kwarto po?” Taka na wika nito, habang tumango si Dell, sa kanya. “Bakit po Ma’am Dell, anong meron sa silid na ‘yon?” Wikang muli ni Beth, kaya umupo si Dell, sa kama nito. “Gusto ko kasing malaman kung anong meron sa silid na ‘yon, at kung bakit ayaw nila na may pumasok dito.” “Gusto niyo bang pasukin ko ang silid na ‘yon?” “Hindi, gusto kung tayong dalawa ang papasok.” “Pero baka delikado, kung sasama ka. Mas mabuti siguro Ma’am Dell, kung ako na muna ang papasok sa silid na ‘yon.” Wika ni Beth. “Hindi pwede ‘yon, mas mabuti kung magkasama tayo.” “Pero mas mabuti, kung ako muna Ma’am Dell.” Napangiti si Dell, habang tinapik niya ang braso, ni Beth. “Sasamahan kita.” Wika niya at tumayo. “Pwede ba akong magtanong sa ‘yo Ma’am Dell?” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Ano ‘yon?”
CHAPTER 34 3RD POV Dali-dali na tumayo si Daisy, at hindi na ito nag-abala pa na kumuha ng kumot para matakpan ang hubad na katawan niya. Nang makita niya si June, na bigla nalang natumba. “Ayos ka lang ba?” Tanong niya, habang napapikit nang maramdaman ang kirot sa kanyang p********e. “A-ayos lang ako.” Utal na sagot nito, habang inalalayan niya itong maka-akyat sa kama. “Ang bigat mo naman.” Wika niya, habang pawis na pawis. Nang maka-upo si June, sa kama ay kinuha niya ang kanyang mga damit at sinuot ito. Matapos siyang makapag-bihis ay si June, naman ang binihisan niya. Napansin niyang hindi ito kumibo, kaya hinayaan niya nalang. Pumunta siya sa sofa, dahil gusto niyang humiga. Pakiramdam niya ay nasa loob pa rin niya ang alaga nito at nakabaon. “Bakit hindi mo sinabi?” Tanong nito, kaya napatingin siya rito. “Ang alin?” Kunot-noo na sagot niya. “Na virg*n ka pa?” Napangiti siya habang humiga sa sofa. “Bakit? Kung sinabi ko ba, maniniwala ka?” Wika niya, habang natahim
CHAPTER 33 WARNING MATURED CONTEXT!!! SPG!!!3RD POV “Ano pang ginagawa mo r'yan?” Napatingin siya kay June, dahil sa kanyang narinig. “Titingnan mo nalang ba ako?” Muling wika nito. “Hoy! June! Manahimik ka nga! Baka nakakalimutan mong nasa hospital tayo?” “Hindi ko nakalimutan ‘yan. Ang gusto ko gumawa na tayo ng anak natin, dahil honeymoon naman natin ngayon.” Namilog ang kanyang mga mata, dahil sa sinabi nito.‘Tama nga ang hinala ko, manyak pa rin ang lalaking ‘to.’ Napakuyom siya sa kanyang kamao, habang pilit na ngumiti rito. “Hindi mo ba nakikita na maliwanag pa?” Wika niya, kaya napatingin ito sa bintana. “Ano naman kung maliwanag pa?” Napapikit siya sa kanyang mga mata, habang pilit na kinalma ang sarili. Hindi niya kasi maintindihan kung bakit kinakabahan siya. Hindi naman sana ganito ang nararamdaman niya noon. Noong kumalong siya kay Johnson, ina-akit ito. “Halika kana. Tabihan mo na ako.” Muling wika nito. Ayaw niya sana itong susundin, pero akmang kukunin nito
CHAPTER 32 3RD POV “A-ahh… W-wala po Mommy, Daddy… B-bakit po pala kayo nandito?” Tanong niya sa kanila. “Gusto namin na dalawin si Dan, at magpasalamat sa kanya.” “Sinabi ko na sa inyo na ayos lang ‘yon.” Wika ni June, kaya masama niya itong tiningnan. “Mom, Dad, ayos lang po siya. ‘Wag na po kayong mag-alala.” “June Hijo, ‘wag kang mag-alala. Kukuha kami ng mga magagaling na doctor, sa iba’t-ibang bansa, para gumaling ka.” Wika ng kanyang ina. “Sa tingin niyo ba, gagaling pa ako?” Wika nito habang nakikita niya ang mga luha sa mga mata nito. “‘Wag ka nang umiyak. Kahit hindi ka makakalakad, hindi naman kita iiwan. Handa akong magiging mga paa mo.” Wika niya rito, kaya nag-angat ito ng mukha at tumingin sa kanya. “A-Anak, s-sigurado kaba sa desisyon mong ‘yan?” Tanong ng kanyang ina. Habang bakas sa mukha nito ang pag-alala. “Opo Mom, kaya handa na po akong pakasalan siya.” Sagot niya rito. “Kung ganun, mas mabuti siguro na maikasal na kayo, habang nandito pa kami. Ayos la
CHAPTER 31 3RD POV “Nagpapatawa kaba?” Wika nito habang nanatiling nakakunot ang noo. “Alam mong hindi ako magaling magpatawa.” Sagot niya rito, habang nilapitan ito.“Bakit bigla kang bumait? Hindi ba diring-diri ka sa akin?” Muling wika nito, kaya hindi niya napigilan na makaramdam ng hiya. “Sa nagawa ko patawad.” Hinging tawad niya rito. “Kung pakakasalan mo lang ako, dahil sa awa na nararamdaman mo ay makakaalis kana.” Muling wika nito. “Ito ang tandaan mo Daisy, hindi mo kasalanan ang nangyari sa akin.” Wika nito at itinaas ang kumot. Dali-dali naman siyang lumapit dito, para tulungan ito. “Hindi kaba nakakaintindi? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ko kailangan ang tulong mo, kaya makakaalis kana!” Sigaw nito, pero hindi niya ito pinansin. “Pwede ba, manahimik ka nalang, dahil kahit anong pagtataboy pa ang gagawin mo sa akin, ay hindi ako aalis dito!” Sigaw Niya at inis na hinablot dito ang kumot. “Gusto mo bang mabinat ako?” Galit na wika nito sa kanya. “Kung mangyari man
CHAPTER 303RD POV “P-paanong naaksidente?” Utal na wika niya habang kibit balikat lang ang sagot ng kanyang kapatid. Mabilis niya naman itong tinalikuran at tinawagan si Hazel. “Ma'am Daisy, bakit po?” Tanong nito, matapos masagot ang kanyang tawag. “Alamin mo, kung saang bansa pumunta ang mga Woo.” Utos niya rito. “Masusunod po Ma'am Daisy.” Sagot nito, kaya agad niyang pinutol ang tawag. “Kailangan kung humingi ng tawad sa kanya… S-sana lang hindi pa huli ang lahat…” Hindi niya napigilan na makonsensya dahil sa nalaman niya. Ngayon niya lang na-realize ang kasalanan na nagawa niya, sa taong nagligtas sa buhay ng kanyang ina. “Sa'n ka pupunta?” Taka na tanong niya sa kakambal niya. Nang makita itong sumunod sa kanya, pero para itong walang naririnig. “Dahlia!” Sigaw niya rito. “Daisy, gusto kung puntahan si Fico.” Iyak na wika nito, kaya niyakap niya ito. “‘Wag kang mag-alala, ibabalik ko siya sa ‘yo.” Wika niya, kaya gulat itong napatingin sa kanya. “A-anong ibig mong sa
CHAPTER 29 3RD POV “Hoy! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Mahiya ka naman.” Inis na wika niya, habang ngumiti sa pari. “Pasensya na po kayo Father.” Hinging tawad niya at hinawakan ang braso ni June. “Halika na.” Madiin na wika niya, habang hinila ito. “Bakit tayo aalis? Magpapakasal pa nga tayo.” Wika nitong muli, habang patuloy niya itong hinila. “Bal*w ka talaga!” Galit na wika niya, habang nasa labas na sila ng simbahan. “Bal*w ba ang taong pakasalan ka?” Nailing siya habang tinitigan ito. “Pakasalan? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ako magpapakasa-.” Hindi niya na-ituloy ang sasabihin niya nang bigla na naman siya nitong buhatin. “Hindi ka magpakasal sa akin? Pwe's ibalik kita sa loob para pkasalan mo ako.” Napasigaw si Daisy, dahil sa narinig niya mula rito. “‘Wag! M-mahiya ka naman. Ginugulo mo sila sa loob.” Wika niya rito. “Ginugulo? Bakit mo nasabi ‘yan? Ang gusto ko lang naman ay pakasalan ka.” “Manahimik ka.” Madiin na wika niya. “Ayaw mo akong pakasalan ‘di ba? Kaya
CHAPTER 28 3RD POV “Ikakasal? Bakit kami ikakasal?” Gulat na wika ni Dahlia, sa mga magulang niya. “Noon paman ay pinag-planohan na ng pamilya natin ang kasal niyo Anak.” Muling wika ng kanyang ina. “Pero bakit? Hindi ba alam niyo na magka-ibigan lang kam-.” “Tama na Dahlia, sumunod ka nalang sa gusto ng mga magulang natin.” Wika sa kanya ng kanyang kuya River. “Isa pa, alam namin na may gusto ka kay Dan.” Wika ng kanyang kuya Ryker, kaya napatingin siya rito. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo Kuya?” Inis na wika niya, habang hindi makatingin kay Dan Fico. “Hija, mga bata pa lang kayo, ay napag-kasunduan na ng pamilya namin at mga magulang mo ang kasal ninyo. Pati na rin ikaw Hija.” Wika nito, habang gulat na napatingin si Daisy, sa ginang. “A-anong ako?” Utal na wika niya, habang kunot-noo na tumingin dito. “Alam mo bang nagkatampuhan kami noon ng iyong ina, noong nalaman namin na ikakasal kana. Mabuti nalang at hindi ‘yon, natuloy.” Ngiting wika nito, kaya napatingin siya sa ka
CHAPTER 273RD POV “‘Wag kang magpahalata Dahlia.” Wika ni Daisy, habang hinigpitan ang paghawak sa kamay ng kapatid niya. Nang dumaan sila sa harapan ni Dan, ay mas lalo pang lumakas ang kaba na nararamdaman niya. Habang nasa loob na sila ng elevator ay muli niyang inisip ang itsura nito kanina. Hindi niya alam kung si Dan Fico ba ito o si Dan June. “Dais-.” Mabilis na tinakpan ni Hazel ang bibig ni Dahlia, kaya hindi nito natuloy ang sasabihin niya. Nang tumingin sa kanya si Dahlia, ay agad siyang umiling. Nang makalabas sila sa elevator ay napakunot ang kanyang noo, nang makitang ibang floor ang pinuntahan nila. Magtatanong sana siya rito, pero natigilan siya nang may nakasalubong silang dalawang lalaki.Napahawak si Dahlia, sa kanyang dibdib matapos silang makapasok sa isang silid. “Kaninong silid ‘to? Bakit tayo nandito?” Tanong niya kay Hazel. “Maupo po muna kayo Ma'am Daisy, isa rin po ito sa pag-aari ko.” Sagot nito habang giniya siya sa sofa. “Bakit ang dami mong pa
CHAPTER 26 3RD POV “Mukhang hindi kana kilala ng bestfriend mo.” Iling na wika ni Dan, habang napatingin sa lalaking pumasok.“F-Fico.. A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo? A-at sino siya?” Galit na sigaw niya rito. “Ako ‘to Dahlia.” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Mahal ko, alam mo bang ayaw na ayaw kung makita kang may kasamang ibang lalaki. Alam mo naman na minsan na kitang pinagbigyan. Pero ‘yon na ang huli.” Namilog ang mga mata ni Daisy, habang nakatingin dito. “I-ibig sabihin… Hindi ka si Dan?” Utal na wika niya, habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang lalaki na magkamukha. “Mali ka, ako pa rin si Dan.” Ngiting sagot nito. “Siya ang kapatid ko Dahlia. Si Dan June.” Wika ng kamukha nito. “Ayaw ko pa sana na magpakilala pa, pero hindi ko na kaya. Baka ikamamatay ko pa kung tagalan ko pang puntahan ka rito sa lalaking ‘yan!” Galit na wika nito. Habang tinuro si Hazel. “B-bakit? Bakit niyo ‘to ginawa Fico?” Iyak na wika ni Dahlia. “Patawarin mo ako Dahlia, pero sady