LOGIN"Teka, hindi ba restaurant 'to? Balit naman tayo nandito?" pagtatakang tanong ko sa driver. Alam ko naman na kaag may restaurant, ede kakain. Pero, gusto ko lang naman siguraduhin. Isa pa, busy naman lagi si ninong. "Nasa loob si Mr. Ryan. Mas maigi kung puntahan mo na siya. Dahil sa malamang sa malamang, galit na 'yon sa kakahintay sa 'yo Miss Isabel," aniya naman nito. Iba ang tanong ko sa sagot niya ahh. Ano 'yon??? Bagsak agad 'to sa exam. "Fine." I coldly said. Ito na nga, lumabas na ako sa sasakyan nang mag-isa as in M A G - I S A, ang kulit! Mag-isa nga! Ito na, dali-dali na akong pumasok. Sa katangahan ko hindi ko napansin na glass pala pala ang pintuan, kaya naman na untog pa ako. Loko na! Ang sarap suntukin ng pintuan ah! Inis kong binuksan nang tuluyan ang pintuan. Hayts, mabuto na lang mukhang walang tao. Wait??? Walang tao??? Hala! Baka makidnap ako rito! Ang tahimik! Hindi naman ako takot o duwag. Try lang nila na lumapit sa akin at saktan ako. Hindi ako mag-aa
"What do you think I am? Hindi naman ako pumayag na magpakasal kay Princess. Kaya, ano paki-alam ko diyan?" What the h*ll! "Don't deny na ayaw mo kay Princess. Hindi na naman aattend sa dinner kung hindi ka pumayag na ikasal ka 'di ba? Lui, hindi ka dapat nagsasalita ng ganyan. Sa harap pa niya!" galit na sigaw ko sa kaniya. "Tsk!" sabay talikod niya. Ang hambog ng batang 'to. Tinalikuran pa ako! Tsk Imbis na magsalita pa ako dito ng kung ano-ano. Mabuti pa nga na ihatid na kita sa bahay mo. I know, sasalubong na naman nito si Gab. Ma-ingat kong binitbit si Princess. Maayos ko siyang ipinasok sa loob ng kotse ko. Mabilis kong pinaandar ang sasakyan. Upang walang masayang na oras. ..... "Nandito na tayo Princess, hali ka na," mahinang boses ko upang magising siya. "Hmm, ayaw ko pang umuwi. Please, stay with me," mahinang tugon niya habang nakapikit pa siya. Wala akong ibang magagaa, kundi ang buhatin siya. Hindi na ako nagsalita pa. Dahan-dahan ko siyang binuhat. Sala
Binuhat ako ni ninong. Naramdaman ko na lang ang maingat niyang paglapag sa akin sa kama. Habang, patuloy pa rin ang halikan naming dalawa. Maya-maya pa, tuluyan niyang hinubad ang damit niya. Samantalang, uhaw na uhaw akong naghihintay sa kaniya. Nagawa na rin niyang tanggalin ang pants niya. Hanggang sa brieft na lang ang suot niya. Grabe, ang laki talaga. Ilang beses na 'yan pinasok sa akin ni Ninong. pero, mas na e-exite pa rin ako ngayon. Tinanggal niya nang tuluyan ang damit ko. At muling sinunggaban ng halik ang malusog kung bundok. Maya-maya pa, naramdaman ko na lang ang pagbaa nang pagbaba pa ng labi niya. Sa ginagawa ni Ninong. Mas lalong nagiging atat ang katawan ko. Hanggang sa tinanggal na rin niya ang pang ibaba ko. Ugh! Nakapanty na lang ako! Saksi ako sa mainit na halik na ibinigay ni ninong sa magkabilang hita ko. Ugh! Bilis na, ang tagal pa ehh. Ugh! Bigla na lang niyang dinilaan ang perlas ko kaht may suot pa akong panty. Ramdam na ramdam ko na basang basa na ako.
F A S T F O R W A R D Nang makarating kami sa bahay. Dederetso na sana ako sa kwarto ko. I mean, ang kwartong tinutulugan ngayon ni Cece. Kaso nga lang, bigla na lang akong hinila ni Ninong sa kamay ko. Ang daya, hindi tuloy ako nakapasok. Ano ba naman kasi ang balak niyang gawin sa akin. Maka-isip ng annag mabuti. Doctor ang ninong ko. Hala, what if turukan niya ako? Painumin niya ako ng gamot? I-experiment? Huhuhuh, hindi naman siguro ako baliw para mag-isip ng ganito 'di ba? Pero, bakit ganitong bagay pa ang iniisip ko? Ehh, marami naman iba huh!"Ahmm, ano pala ang sasabihin mo sa akin, hehehe?" malalutang kong tanong."Tinatanong pa pala 'yan? Sabi ko naman kanina. Kailangan mong magpaliwang sa akin nang maayos. Kaya, sabihin mo sa akin ngayon. Kung saan ka nga ba pumupunta at walang paalam sa akin. I know, hidni ka pa masyadong sanay sa relasyon na meron na tayong dalawa ngayon. Pero, kailangan mong magpaalam pa rin sa akin. Dahil, responsibilidad pa rin kita. Sa akin ka hahana
ISABEL POINT OF VIEW"Hi Cece," nakangiting saad ko matapos akong pumaso sa kwarto nila ng nanay niya."Hello po ate Isabel, bakit naman po ang tagal mo po ate? Pumunta din po dito si Tito, hinahanap ka po niya. Tapos, sabi ko may pinuntahan ka lang importanteng bagay," sagot naman ni Cece. Napa-isip naman ako. Paano ako magpapaliwanag kay Ninong Ryan nito? Hindi naman pwedeng sabihin ko pa sa kaniya an mga nalaman ko lang kanina ehh. Malamang, makakatunog lang din si ate. Lumapit ako kay Cece at hinimas ang ulo niya habang pareho kaming nakangiti."Cece, it's okay. Mag-uusap na lang kami ni ito mo mamaya. Ahmm, by the way, kumusta ang nanay mo? Nagising na ba siya kanina?" deretsahang tanong ko, matapos akong napatingin sa nanay niya."Hindi pa po ate ehh. Ang sabi po ni Tito, malapit na daw. Pero, hindi pa po ngayong araw. Magigisin pa po kaya si nanay?" Naging malungkot ang pananalita ng bata."Baby, magigising si Nanay. Huwag kang mag-alala, okay? Tsyaka, nakikita namna na lumalab
ISABEL POINT OF VIEWHindi ako mapakali. Kaya, muli kong kinuha ang laptop at USB at pinanood ang Video. Na-isipan ko rin na taawagan ang kaibigan ko."Sis, alam ko na kung sino ang nagtago ng papel ko noon. Kaya, hindi ako pumasa sa exam as a doctor ehh. Then, nakita ko na rin kung sino ang nag set up sa akin. Kaya, naging ganito ang buhay ko ehh," deretsahang tugon ko sa kaibigan ko dito sa cellphone ko. "What? Are you sure? Then, who? Paano mo rin nalaman huh? Asan ka ba ngayon, [untahan kita. Para personal natin mapag-usapan 'yan." She said. I feel her. Nag-aalala siya sa akin."Nandito ako sa bahay ko," I answered quickly."Bahay? Where? Sa sariling bahay mo? I thought, kinalimutan mo na ang bahay mo na 'yan ahh Pumupunta ka lang naman diyan kapag may problema ka. So, malaki talaga ngayon ang problema mo?""Ano ba, huwag ka na magtanong pa diyan. Pumunta ka na lang dito.""Okay, basta, pagdating ko diyan. I-kwento mo ang lahat sa akin. Dahil, alam mo naman ayaw ko ng bitin sis,







