Share

01

QUIVA

 

I lazily opened my eyes. Kakagising ko lang pero parang ilang gabi akong walang tulog. Ang sama ng pakiramdam ko. Nanghihina ako na inaantok na ‘diko alam.

 

Hey, gummy bear. Huwag mo masyado pahirapan si Mommy. Kausap ko sa anak habang hinihiman ang aking tiyan. I turned to my side, only to find Kalle gone. D*******g akong umupo sa kama. Nilibot ko ang tingin sa buong kwarto at hindi siya nakita. Tumingin ako sa orasan sa tabi. Tinanghali na pala ako ng gising. Ang haba na ng tulog ko pero pakiramdam ko hindi ako natulog.

 

Kahit tinatamad ay naglakad ako papuntang banyo. Baka masuka pa ako doon. Naghilamos ako, umaasang gagaan kahit papaano ang pakiramdam ko. Effective naman, but still, I feel weak. Mabagal akong naglakad papunta sa baba. I now know where Kalle is, the house smells food. I went straight to the kitchen.

 

“Baby…” madrama kong tawag sa kaniya agad na yinakap siya mula sa likod. Suminghot ako, hindi dahil gustong amoyin ang niluluto niya kundi dahil gusto kong maamoy ang balat niya. Wala siyang suot na pang itaas.

 

“Hmm? Morning. Kahit maghahapon na. I tried to wake you up so you could have your breakfast, but you were dead asleep. Ill be done in a minute.” Malambing niyang sambit na nakapagpangiti sa akin.

 

Inalis nita ang brasong nakapalupot sa kaniya at umikot paharap sakin. Yumakap muli ako sa kaniya. Ibinaon ko ang mukha sa dibdib niya.

 

“You okay? You look sick.” Aniya. Mas nagsumiksik ako sa kaniya. “I feel like I’m deprived of sleep. And my body feel kinda sore. Buti sana kung masakit dahil nagsiping tayo kagabi, pero hindi. Sana pala nag make love nalang tayo para naman hindi masakit sa loob ko ngayon na ganitong masakit ang pakiramdam ko.” Tinawanan niya ako.

 

I thought finally it'll be our honeymoon last night. Kahapon lang kasi kami umuwi dito. We stayed at a hotel for two days. Umabot ng dalawang araw ang paganap ng pamilya niya para sa kasal namin. Masaya naman, pero mas masaya sana kung naghoneymoon kami kagabi. But he didn’t want us to do it. He said it might be bad since we're already having a baby. Ang sabi naman ni doc pwede pa daw! Siya lang naman ang may ayaw. Kung tinuloy namin e’di understandable pa na masakit ang pakiramdam ko ngayon, charot!

 

“Gummy bear is giving you a hard time. Sit, baby. You need to eat. Perhaps she’s just hungry.” He guided me to sit. I just watched him as he serve me my food. Hindi talaga pwede na isang putahe lang ang ilalapag niya. I always have choices. I also noticed what he refer to our baby. He uses ‘she’ always. I knew he wants a daughter. I pulled him to sit beside me. We tasted all the dish he cooked.

 

You may be wondering where are we staying now. Which house is this. It’s the rest house where wee stayed on our first vacation together. Dito naman talaga kami dapat pupunta noong nagplano kaming magtanan.

 

You feel better now? He asked sweetly to me. I nod like a child pouting my lips. Gummy bear was just hungry. Masamang magutom ang batang ito. Pinapahina ako. But lagi naman nandiyan ang daddy niya. Hindi kami gugutumin. I hope hindi rin gugutumin ang ibang gutom ko. Char!

 

Every single day feels like a dream. Living as his wife, and him my husband, plus our gummy bear. Before akala ko hanggang pangarap nalang. But now I’m really truly married to this wonderful man. The father of my baby in my womb. Speaking of our bear, nagparamdam siya. Takbo agad ako sa banyo. May araw talaga na nagsusuka ako.

 

May narinig akong ibang boses na nagsasalita. Napakunot ako ng noo, nakatingin sa repleksyon sa salamin habang nakayuko parin hinihintay ang susunod kong pagduwal. May tumutulo pang laway mula sa bibig ko. Sakop ng isang kamay ko ang magulong buhok at ang isa ay nakasapo sa damit ko para hindi mabasa. Nakapeach tshirt lang ako, at gray na pajama. T-shirt pa ni Kalle itong suot ko.

 

Boses ng babae ang naririnig ko. Napatingin agad ako sa may pintuan. Nanlaki ang mata ko nang makita nalang papasok ang mama ni Kalle. Naghugas kaagad ako ng bibig. Sumilip ako sa salamin at nakita siyang nakatingin at papunta na sa akin. Shets. Kinakabahan ako. Bakit hidni nagsabi si Kalle na darating ngayon ang mama niya? Sana naglinis ako ng bahay at nag-ayos ng itsura kahit papaano.

 

“You still have morning sickness?” I heard her asked to me. I quickly stood properly and looked at her. I just nod shyly. I saw Kalle, staring at me hiding his laugh. Alam nito na kinakabahan ako. Pinigilan kong malditahan siya.

 

“That’s normal. But there’s a way to reduce your vomiting. Come down, I’ll tell you while I cook. Nicholas said wala pa kayong pagkain.” Sambit niya. Inaalalayan na niya ako ngayon palabas sa banyo. Kalle went to my other side. Umamba ring aalalayan ako. Okay lang naman ako. Hindi naman ako nahihilo.

 

Binigyan ko si Kalle ng tingin na bakit-hindi-mo-ako-sinabihan?! Binigyan niya naman ako ng hindi-ko-din-alam na tingin. Pinauna ko sila sa baba dahil mag-aayos muna ako.

 

“Its almost lunch time. Bakit wala oa kayong nakahandang hapunan?” Asked his mother. Nagkatingin kami. Shets. Nakakahiya. Siya iyo ngayong pinagluluto kami.

 

“Got busy with something.” Ani Kalle. Kahit  hindi lumingonsa akin ang mama niya ay pakiramdam ko naghihintay siya sa sagot ko. Kung bakit hindi ako nakapagluto. Nadatnan niya naman akong nagsusuka. Hindi ko naman siguro kailangan mag-explain? Nahihiya akong sabihin na hindi pa ako marunong magluto.

 

“Can I tell her?” bulong sa akin ni Kalle. Agad ko siyang binigyan ng nagmamakaawang tingin at inilingan. May asawa na ako’t magkakaanak pero hindi pa ako marunong magluto. Ano nalang ang sasabihin iya sa akin. At kung wala man siyang sabihin sigurado ay sa isip niya may sinasabi siya. You may say I think badly of his mother pero hindi ba ganoon? Parents will make sure their children marries and married the right person. Baka hindi na niya ako magustuhan kapag nalaman niya iyon.

 

“Quiva, do you know how to cook this?”

 

Katakot ang kaba ko. Lalo na nang lumingon siya para tignan ako. Kahit na nakangiti siya ay parang lalamunin ako ng tanong niya. Bakit kasi hindi ako nag-aral magluto? Hindi ko namna kasi inasahan na maikakasala ko sa lalaking mahal ko. Noon akala ko ikakasal ako sa lalaking hindi ko naman talaga kilala, sa hindi ko mahal kaya hindi na ako nag-effort na mag-aral magluto dahil wala naman akong balak ipagluto kung sakali ang mapapangasawa ko.

 

Umiling ako ng mabagal at ngumiti ng kinakabahan. Lumawak ang ngiti niya. Teka, ngiti ba ‘yon? Baka ngumisi siya. Wah! Was she disappointed? Bigla ko nalang naramdaman ang paghimas ni Kalle sa mga braso ko. “Relax baby, she will not scold you.”

 

“What dish have you cooked?” she asked. I stilled. Shets. Pritong itlog po, hotdog, pancake at kanin. Saka po pala fries, bacon, at chicken nuggets yung purefoods. Nagsasaing naman din po ako, sa ricecooker, hehez. I looked at Kalle to ask for help. Help me lie, please. He caressed my back and snorted silently.

 

“She made me pasta before.” Sagot niya. Nagsusumamo ko siyang tinignan, at hinawakan ko ang kaniyang kamay. Thank you, baby. “What pasta?” rinig kong tanong pa ng mama niya. Muling nanghina ang balikat ko.

 

Pancit cantoon po at lucky me. Nisin ramen din po pala ung binubuhusan ng mainit na tubig. Huhu.

 

Kabado narin ang mga mata ni Kalle. Nahihirapan ng mag-isip ng magandang kasinungalingan. “Carbonara.” Kalmado niyang sambit. Nakahinga ako ng maluwag. If she asks me to cook carbonara right now, magsasakt sakitan namuna ako. Tapos sa susunod na magpaluto siya ay kaya ko na siguro. Papaturo na muna ako kay Kalle. Matututunan ko naman sigurong lutuin iyon kaagad, diba?

 

“Do you tuna or ham, Quiva? “

 

Shets! Hindi pa ubos ang tanong niya? Pinisil ko ang palad ni Kalle. Alin ba doon ang madaling gamitin sa pagluto ng carbonara?

 

“Tuna.” Kalle mouthed to me. “Tuna po.” Mabilis kong sagot. “Oh! Tuna.” Masiglang sambit niya. hIndi ko napigilan bigyan ng halik ang asawa ko. Buti nalang at suportado niya ko sa pagsisinungaling sa mama niya. Kung may ibabato pang tanong sa akin ang mama niya tatawagin ko na talaga si Trev para sunduin dito ang mama nila. Grabe.

 

I was thankful she didn’t asked more about cooking. I was surprised when I tasted the dish she cooked. And sarap! Ang dami kong nakain. I cant tell you what the dish is because I don’t what it is. Maging ang mga sahog hindi ko alam. Hindi ako maalam sa pagluluto. Obvious naman dahil hindi ako marunong magluto.

 

Funny how I could mention that to you guys for many times, but I cant even say it once to Kalles mother. Kase naman! Haist!

 

Nalaman ko na sa kaniya natutunan ni Kalle ang pagluluto. Pareho nga silang masarap magluto. Paano kaya ako? Tama nga ang hinala ko na magrerequest siyang magluto ako pag minsan. Mamaya, mamalengki kami agad at uumpisahan ko ng mag-aral magluto. Shets.

 

Bumalik kami sa condo ni Kalle. Masyadong malayo yoong rest house mula sa family namin. Gusto ng mama niya na madalas niya akong makita. At yoon nga, ipagluto ko daw siya.  Ano ba itong pagsubok na pinasukan ko? But hey, hindi ako nagsisisi na pinakasalan ko ang anak niya. Kahit pa matusta ang kamay ko dahil sa paso kakasubok magluto okay lang.

 

I may be a bad cooker. But I’m good at eating. And Kalle is the meal that I will keep eating, will always want to taste.

 

*** THIRD P***

"I've cooked everything you asked for. Look at all the food on our table and in the fridge! You didn't eat any of it! Come on... let's not waste more food baby, okay?"

Malapit ng sumagad ang pasensiya ni Nicholas. Ilang oras na siyang nagluluto at wala sa mga niluto niya ang nagustuhan ng dalaga lahat naman ng niluto niya ang mga requests nito. Sinubukan niyang hawakan si Quiva pero tinaboy niya ang kamay ni Nicholas na hahawak sana sa siko ni Q.

"I want fries." She demanded. Bumaba sa upuan at naglagay ng distansya sa kanilang dalawa. Suplada ang mukha at mukhang hindi nanaman magpapatalo sa gusto.

"Baby, that's not good for you." Suway ni Nicholas sa kaniya.

"But that's what I want to eat!"

"Haven't we talked about this? I'll give you everything you crave for as long as it's good for you."

"Why isn't it good? That's made of potatoes!"

"Some manufactured fries put chemicals in it."

"Then make fries for me."

"We don't have fresh potatoes. I used it all."

"Then let's just order fries from jabi or Mcdo."

"Baby, it's raining."

Tumingin ito sa labas ng bintana akala ni Kalle ay titigil na ito sa pamimilit.

"May food delivery naman."

Bumuntong hininga siya. Problemadong nakatitig sa asawa. Hindi talaga maiiwasan ang mga araw na ganito. Kapag sumusumpong si Q ay nag-iiba ang ugali. Lahat ng gusto ay kailangan maibigay 'wag lang siyang magalit o umiyak.

Lumalala ang paglilihi niya. Hindi na alam ni Nicholas kung ano ang gagawin.

"I'll ask Trevor if he can buy fresh potatoes."

Lumawak kaagad ang ngiti ng asawa. Lumapit kaagad si Q kay Nicholas. Nakangiti na ang labi. Umiling si Nicholas ng may ngiti sa labi.

"Video call him." Utos ni Q. Nagsalubong ang kilay ni Nicholas.

"Voice call is enough." Matigas niyang sabi. Umiling ng mabilis si Q.

"No, I want to see him. Let's do video call." Parang batang sambit nito at hinuli ang telepono mula sa kamay ni Nicholas at siya ang tumawag kay Trev.

Nakasimangot na ngayon si Nicholas. Nakakaramdam nanaman ng selos sa kapatid. She always act like this. Excited laging makita si Trev at hinahanap palagi. Alam niya naman dahil lang sa paglilihi niya ito. Pinaglilihian ni Q si Trev. Kaya nangangamba si Nicholas na baka imbis na kamukha niya ang anak ay maging kamukha nito ni Trev.

[Ano nanaman ang kailangan niyo?] Supladong sambit ng nasa kabilang linya. Tumawa kaagad ang buntis.

Si Q na ang kumausap kay Trev ni hindi pinasingit ang asawa para kausapin ang kapatid niya. Bumili nga ng patatas si Trev at si Nicholas naman ang nagluto. Pagkatapos ihatid ni Trev ang mga pinamili ay kaagad siyang tinaboy ni Nicholas dahil alam niyang pagkakaguluhan ito ng asawa at siya naman ang hindi papansinin.

"Gano'n nalang talaga? Utusan nalang talaga ba ninyo akong dalawa?" Reklamo ni Trevor sa kapatid.

Itinaboy ng dalawa matapos niyang ihatid ang biniling patatas.

"Have you ever thought of cutting your hair short? Like Trevors hair cut?"

Natutong umirap si Nicholas. Ayan nanaman ang asawa, panay banggit sa kapatid.

"Why? Do you want me to cut my hair?" He still asked softly though he's jealous for she always mention his brothers name. Bukambibig na nito si Trev.

Q nod quickly with her nose scrunched. Nicholas chuckled, find his wife cute.

"What would be my prize if I cut my hair short?" He asked grinning to his wife. Q brushed his hair using her hands. She smiled sweetly at him.

"Ipapagupit mo talaga? Ang tagal mong pinapahaba ang buhok mo."

"Anything for my baby. "

"So, kailan ka magpapagupit?"

"I still don't know, baby. When do you want me to cut it?"

"Seryoso ka? Hindi ka magrereklamo? Papagupit mo talaga?"

"Of course. I'm willing to do anything just to make you happy." He said softly to her. Quiva's lips stretched into a wide smile and jumped to hug her sweet handsome husband. Nanggigil niya itong kinurot sa pisngi.

"Ayoko na pala ng fries. Ikaw nalang ang kainin ko." Pilya nitong sabi at hinila ang asawa papunta sa kanilang kwarto. Nicholas just laughed at her.

 

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status