Alistair
She never had a boyfriend, huh? But now, someone show up and they are acting like a couple.
Hindi ko alam na may magkakagusto pa pala sa kaniya. Hindi naman gwapo 'yung lalaki. Mas gwapo pa rin ako sa kaniya. Ano kayang nagustuhan nila sa isa't isa?
"Bro, ayus ka lang?" Nakangising tanong sa akin ni Tristan.
"Of course." I reply.
"May boyfriend pala si Andrea eh. Kawawa ka." He tap my shoulder before he left.
What is he talking about? Ano naman sa 'kin kung may boyfriend na 'yung babaeng 'yun? I don't care.
It has nothing to do with me. Tss.
Nagpunta ako sa isang park malapit sa bahay namin para mawala ang badtrip ko. Ewan ko ba kung bakit ako na badtrip ng dahil lang sa babaeng 'yun.
I don't understand myself lately. That's the first time that I saw her that happy and I don't like it. I don't want to see her happy because of other men. I hate it so much. I don't want to see her with someone, I don't know why.
I saw her here at the park sitting on a bench. I approach her and sit beside her on the bench.
Andrea
Naupo sa tabi ko sa isang bench si hagdan. Siya siguro ang pigurang nakita ko kanina.
"You said that you never had a boyfriend, but you already have one." Wika niya.
Pake naman niya?
"Secret relationship?" Patanong kong sagot.
Nginiwian niya lang ako. "What do you like about him and what does he like about you?" Tanong niya.
Nginisian ko siya. Ang dami mong tanong ah. "Baket? Selos ka?" Pang-aasar ko.
"Nah, why would I?" Mariing tanggi niya.
"Tigil tigilan mo 'yang pagiging matanong mo. Para kang chismoso kaya kita pinaghihinalaan na bakla eh." Sabi ko saka ako umalis.
Sumigaw pa siya pero hindi ko nalang pinansin. Ayaw niya talaga na sinasabihan siya ng bakla eh.
Katatapos lang ng huling araw ng ensayo namin ng kapatid ko.
"Kaya mo na akong talunin." Sabi ko sa kaniya.
"Hindi rin. Sa galing mong 'yan, ate." Nakangiting sambit nito.
Ginulo ko ang buhok niya saka siya inakbayan.
"Hindi ka diyan, ang galing mo na nga, eh."
"Mas magaling ka pa rin sa 'kin. Puro sakit ng katawan kaya inabot ko sa 'yo." Nakanguso niyang sabi kaya natawa ako.
"At least ngayon, kaya mo ng ilagan bawat atake ko."
Sabay kaming nagpunta sa hapagkainan para mag agahan. Nag ensayo kami ng hindi kumakain. Sinadya ko iyon.
Matapos naming kumain ay nagpalit ako ng damit. Gusto kong mag jogging kahit halos 8 am na.
Marami rami na rin ang sasakyang ngayon. Mga papuntang trabaho siguro.
Pauwi na sana ako ng may makita akong claw crane machine. Matagal ko ng gustong sumubok sa ganito kaso wala aking makuta.
Salamat naman at may taong naka-isip na maglagay dito.
May pera lagi akong dala kapag nag j-jogging ako dahil minsan ay may makikita akong pagkain o kung ano man na gusto kong bilin. In case lang naman para hindi na ako bumalik pa.
Sumubok ako ng sumubok na kunin 'yung Pikachu stuff toy pero hindi ko makuha. Punyeta. May daya yata 'to eh.
Naubos ang pera kong dala pero kahit anong stuff toy wala akong nakuha. Pesteng animal.
Umuwi nalang ako sa amin bago ko pa maisipang sirain ang punyetang claw crane machine na 'yun.
"Ba't ngayon ka lang?" Tanong ni kuya Andrew.
"Tinakbo niya ang buong EDSA." Pang aasar ni Andrei.
"May claw crane machine aking nakita eh." Sagot ko.
"May nakuha ka?" Tanong ni kuya Andrello.
"May nakita ka ba?" Tanong ko pabalik.
Hilig nilang magtanong ng obvious.
"Kaya bad trip siya." Nang-aasar na sabi ng bunso kong kapatid.
"Maligo ka na at kanina ka pa hinihintay ng mga kaibigan mo."
Nandito pala sila Raia hindi ko napansin. Umakyat na ako sa kwarto ko para maligo.
Naglibot libot lang kami at kumain ng kumain sa buong araw. Nagpunta din kami sa amusement park at sumakay ng iba't ibang rides.
Buti nalang at hindi sila matatakutin kaya sa mga scary rides kami sumakay.
Ang saya ng araw na 'to at sila ang kasama ko. Nakapag enjoy kami bago ang periodical exam.
Ayus 'to, para ma refresh kami kahit papaano. Makalimot muna kami sa mga gawain sa eskwelahan at sa mga problema namin.
Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,
AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma
AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.
ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman
Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya
Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d
AndreaNakapagbayad na sila sa ginawa nila sa pamilya ko. Pero hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ko.Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagigising ang papa ko. Comatose pa rin siya at walang kasiguraduhan kung mabubuhay pa siya.Walang kasiguraduhan kung magigising pa ba siya. Walang kasiguraduhan ang lahat.Maaga akong umalis ng bahay namin. Hindi na ako kumain at dumeretso ako sa ospital para bantayan si papa.Nakalabas na din sila mama ng ospital kahapon at pinagpahinga muna namin siya sa bahay.Pagdating ko sa ospital ay dumeretso agad ako sa ICU kung nasa'n si papa."'Pa, gising na. Haba na ng tulog mo, eh. Baka naman gusto mo ng gumising. Uso 'yon pa." Saad ko. Hindi ko na naman tuloy napigilan ang mga luha ko na tumulo.Naaawa ako kay papa dahil hindi na siya humihinga sa sarili niya. Hindi na niya kayang huming
AndrelloDan Antonio. 'Yan ang pangalan ng g*gong sumira ng break ng sasakyan nila mama kaya naaksidente sila at namatay si lola.Sa t'wing naiisip ko si lola ay lalong umiinit ang dugo ko sa lalaking 'yon at nadagdagan ang galit ko.Sa isang warehouse daw naglalagi ang g*gong 'yon ngayon dahil napalayas siya sa bahay nila.Wala daw kasing ibang inatupag kung 'di ang maglakwatcha. Isang lumang warehouse na 'tong pinaglalagian niya. Kaunting panahon nalang siguro ay sira na 'to.As expected ay nandito siya ngayon at naninigarilyo. May alak din sa mesa niya pero walang baso. Tinutungga lang niya ang alak mula sa bote nito."Kamusta, kaibigan?" Saad niya ng mapansin ang presensya ko. "Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?"Tumungga muna siya ng alak at humithit ng sigarilyo bago tumayo at nakangising tumingin sa akin."Bibigyan
Andrea"Kung hayop ako, ano ka pa? Demonyong umahon mula sa impyerno?""'Wag na 'wag mong sasaktan ang pamilya ko kung ayaw mong saktan ko din ang kapatid mo." Mariing banta niya."Sino sa mga kapatid ko ang sasaktan mo?""'Yung bunso mong kapatid.""Ahh..." Kunwaring natatakot na sabi ko saka tumayo sa kina-uupuan ko."Hindi mo magagalaw 'yon dahil galit na galit din siya gaya ko. Wala kayong magagawa sa kaniya dahil mas magaling pa siya kesa sa inyo. At alam mo ba kung bakit hindi sumasagot ang mga co-leaders mo? Dahil ginagawa din niya kung ano ngayon ang ginagawa ko."Nanggigigil siyang tumingin sa 'kin. Matalim niya akong tinignan kaya sinamaan ko siya ng tingin."Dahil sa inyo, namatay ang lola ko. Dahil sa inyo, nanganib ang buhay ng mama at Tita ko. Dahil sa inyo, comatose ang papa ko. Dahil sa inyong mga g*go kayo