Chapter 22

BREE’S POV

Akalain mo nga namang nadadaan lang pala sa pilit ang mga tauhan ni Heath. Char! Sa katotohanan, halos mapaos na ko sa kakasigaw para sa kanila bago pa nila ako sinilip kung totoo ba ang pagsigaw ko na nasaktan ako.

Nang may isang lumapit sa’kin, sinabi kong kailangan niya kong dalhin sa ospital. Nakapwesto pa ko sa sahig ng banyo at pinilit kong magmukhang nakaawa.

Nagsisisigaw ako habang binubuhat nila ako pasakay ng kotse, kunwaring nasasaktan at nabalian na naman ako ng buto.

Hindi ko alam kung sa sobrang nerbyoso ba nila na nasaktan ako nang wala si Heath kaya ko sila napasunod. Pero ayan na nga, nasa ospital na ko at sa wakas, nagagalaw ko na ang aking binti at bisig.

“Is that better?” p