Chapter 47Dr. Zane Pov Nandito na ako ngayon sa States it’s my first day dito.My phone beep. Kinuha ko ang aking phone sa bulsa at binasa ito.“Hi babe nasa States ka na ba?”After I read the message, i click the video call button to update my wife.“Hi babe,” saad ko ng masagot na nya ito.“Hello babe, buti tumawag ka.”“Para hindi na mag-alala ang asawa ko.”“Hayst! How I wish I can be with you right now.”“Madali lang ang three months babe, kakayanin mo yan, kakayanin ko rin.”“Kakayanin ko babe, basta pag-uwi mo magbabakasyon tayo ha?”“Yes babe, anything for my wife.”“Ah so sweet.”“Babe can I take some rest? Napagod kasi ako sa biyahi.”“Sure babe take your time, I love you.”“I love you too.” Binaba ko na ang aking cellphone at humiga na ako sa kama.Hanggang sa naka-idlip na ako.Scarlette PovSobrang tamis ng mga ngiti ko ngayon, dahil alam kong akin na ang asawa ko, akin lang.(door bell rings)“Sino kaya yun?” Agad na akong lumabas at tiningnan ku
Chapter 48Dr. Zane PovWhat if hindi pinalaglag ni Isabelle ang anak namin?Sari-sari ang mga pumasok sa isip ko, hindi ko na maintindihan ang nararamdaman ko ngayon. Kaya inisip kong mabuti at inalala kung kailan namin nalaman na buntis s’ya hanggang sa nakulong kami at hanggang ngayon.Bumilis ang tibok ng puso ko ng magtugma ang lahat ng computation ko sa buwan ng pagbubuntis ni Isabelle.Nasa labas ako ngayon ng clinic at hindi na ako mapakali, kaya na-isip kong kausapin si Isabelle para malaman ko na ang totoo at masagot ang lahat ng mga katanungang nabuo sa isip ko.I knock the door then open it. Bumungad sa aking paningin si Isabelle habang karga-karga niya ang baby.“Ha-hi Belle.”Pasimple lang itong ngumiti.“Can I talk you?”She nodded.“May gusto sana akong itanong.”“Tungkol saan?”“Tungkol sa anak mo Belle.”I take a deep breath, “Anak ko ba s’ya? Anak ba natin s’ya?”Halata sa mukha ni Isabelle ang pagkabigla sa tanong ko.“Please Belle I want a truth
Chapter 49Dr. Zane Cuanco PovNandito na ako ngayon sa hotel na kinuha ni Scarlette.Agad na akong pumasok, tumambad sa akin ang mapang-akit nitong katawan.As always, palagi siyang may pa sorpresa sa akin.“Hi babe, I miss you.”Agad itong lumapit at humalik sa akin.Tinugonan ko lang ito ng saglit.“What’s the matter babe? Hindi mo ba ako na miss?” padabog nitong tanong sa akin.“Pagod lang ako,” pagsisinungaling ko sa kanya.Sa oras na ‘to gusto kong magalit sa kanya, gusto kong sabihin ang lahat ng alam ko. Pero nangako ako kay Isabelle na hindi ko ipapaalam kay Scarlette ang tungkol sa anak namin ni Isabelle.“Hello? Ako lang yata ang nakakamiss sa’yo. You act like parang nagkita na naman kayo ng ex mo. Ganyan ka kasi wala sa sarili pag may bumabagabag sa’yo. Tell me, bakit ganyan ang mood mo? Hindi mo na ba ako mahal? Nawala na ang lugar ko sa puso mo? Ex mo ba o may nakilala ka ng magandang foreigner na doctora rito.”“Scarlette stop it, pagod lang ako.”“Ah- I’m
Chapter 50Dr. Zane PovSobrang saya ang nararamdaman ko ngayon.Finally I can be with the girl I want, to the girl I loved.Palabas na kami ngayon ni Isabelle sa coffee shop dito sa mall.“Love, I feel pity to Scarlette,” saad niya habang naglalakad kami.“Ako rin naman naaawa rin ako sa kanya pero mas mabuti na rin natinanggap na niya ang lahat, mahal na mahal kita Isabelle.”“Mahal na mahal din kita Zane.”Papunta na kami ngayon sa bahay nila isabelle. Kinakabahan ako sa mga sandaling ito, sari-saring emotion, pero bahala na.Gusto ko na talagang makita ang anak ko at mayakap ulit.Ilang minuto na ang lumipas.“We’re her!” saad ni Isabelle.Bumaba na kami sa kanyang sasakyan at nagtuloy-tuloy na ang lakad papasok sa kanilang bahay.Pagbukas ng pinto ay nagulat ang mga magulang ni Isabelle dahil nandito ako ngayon.“Anak anong ibig sabihin nito?” tanong ni Mrs. Luca, mommy ni Isabelle.“Mom?Dad, kami na ulit ni Zane. Scarlette gave up and they both agreed to file an an
Chapter 512 years later…Isabelle PovMasaya ako kasi sa hinaba-haba ng proseso, finally annuled na rin si Zane at Scarlette.Hindi na ako matatawag na kabit.Nandito kami ni Zane ngayon sa isang restaurant just to celebrate.When I stared at him para siyang lutang at malalim ang iniisip.“Hey love what’s wrong?” I asked him.“Huh? Ah wala.”“Kanina ka pa kasi nakatitig lang sa pagkain.”“I’m sorry sobrang stress lang talaga sa ospital.”“Okay,” tipid kong sagot.Pero hindi ko maiwasang isipin na baka nagsisi s’ya sa annulment nila.Napabuntong hininga na lang ako sa isiping yun.Mabilis ang takbo ng oras, naka-uwi na kami ngayon ni Zane sa bahay.Tahimik pa rin siya kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko, “Zane ano ba? Para ka namang hindi masaya! We are supposed to celebrate pero sa iinaasta mo para kang namatayan!”“Belle naman pagtatalunan ba natin ‘to? Busy lang talaga ako sa work. Masaya ako ngayon okay? May mga bagay lang na gumugulo sa isip ko.”“Bagay? O ang ex-wife mo! Ta
CHAPTER 1PENING’S POINT OF VIEWJackpot ‘to ngayon ang daming tapon sa fast food chain.“Nanay! Bilis may hamburger at spaghetti pati na rin fried chicken.” Binuhat ko ka-agad ang isang trashbag ng basura na naglalaman ng mga pagkain, bago pa ito makuha ng truck ng basura.“ ‘nay, tayo na po may pang haponan na tayo.” “Sige anak tayo na.”Ako nga pala si Pening ‘yon ang tawag nila sa akin. Hindi ko kinahihiya na sa basura lang ang hanap buhay namin. Hanggang High School lang ang natapos ko. Sina Nanay Pena at Tatay Berting ang nakalakihan kong mga magulang kaya Pening ang tawag nila sa akin. Napulot lang nila ako sa basurahan, hindi ko alam kung sino ang mga magulang ko at wala akong balak na kilalanin sila o hanapin. Kung buhay pa ba ang totoo kong magulang o baka wala na. Basta ang alam ko kung buhay man sila nakatatak na sa isip ko na wala silang pagmamahal sa akin kasi kung meron man, sana naging sapat na akong dahilan para magkaroon kami ng isang masayang pamilya. Kaya kung a
Chapter 2ISABELLE LUCA “PENING” POINT OF VIEWUmaga ngayon at nandito na ako sa Parke. Hinihintay ko si Madam Viona na dumating dahil tatanggapin ko ang inalok n'ya sa akin na trabaho.Nagdadalamhati man ako pero susubukan ko ‘yong sinabing trabaho ni Madam Viona baka sakaling makatulong ‘yon sa akin.Panay pa rin ang iyak ko sa tuwing maalala ko silang dalawa. Sobrang hirap ang mabuhay mag-isa hindi ako sanay na wala sila. “Oh hello, mabuti at dumating ka ano nga ulit 'yong pangalan mo?” tanong ni Madam Viona sa akin pagdating n'ya.“Pening po.”“Okay Pening mukhang desidido kang makapagtrabaho ah.”“Opo Madam gustong-gusto ko po talagang makapagtrabaho, ano po ba ‘yong magiging trabaho ko?”“Basta maganda ang trabaho mo at kikita ka rito ng malaki. Pero bago ang lahat mukhang kailangan mo ng matinding transformation.” “Ano po ‘yong transformation?”“Naku! Napaka-inosente mo talaga halika na at sumama ka na sa akin. Binigyan kita kahapon ng pera para makabili ka ng damit pero hin
Chapter 3Doctor Zane Cuanco Point of View“No dad! It can’t be, panahon pa ni lolo ‘yang arrange marriage na ‘yan. Ayoko!”Pinatay ko agad ang cellphone ko at binato ko sa manibela.Nang biglang may malakas na tunog ang narinig ko. Ano 'yon? Putcha! Nakasagasa yata ako. Tinapakan ko ang preno at agad na lumabas at tiningnan ko ang nabangga ko. Isang magandang babae na punit-punit ang damit ang tumambad sa aking mga mata. Maraming tao ang nakakita at lumapit.“Naku! Tumawag na tayo ng ambulansya walang malay ‘yong babae oh,” sabi ng isang Ale.“Huwag po kayong mag-alala I’m a Doctor ako na po bahala sa kanya.”Tiningnan ko muna kung may na tamo bang injury ang babae. Hindi ko muna s’ya ginalaw.“Miss?” tawag ko sa kanya.Hindi s’ya nag-response, so I tap her shoulder.“Miss? Do you hear me? I’m Doctor Cuanco.”Wala pa rin s'yang response. Sinubukan ko munang ilapat ang tenga ko sa bibig n'ya para malaman kung humuhinga pa ba ang babae.“Shocks! She’s not breathing.”Kaya agad kong sin