My Sexy Basurera

CHAPTER 1PENING’S POINT OF VIEWJackpot ‘to ngayon ang daming tapon sa fast food chain.“Nanay! Bilis may hamburger at spaghetti pati na rin fried chicken.” Binuhat ko ka-agad ang isang trashbag ng basura na naglalaman ng mga pagkain, bago pa ito makuha ng truck ng basura.“ ‘nay, tayo na po may pang haponan na tayo.” “Sige anak tayo na.”Ako nga pala si Pening ‘yon ang tawag nila sa akin. Hindi ko kinahihiya na sa basura lang ang hanap buhay namin. Hanggang High School lang ang natapos ko. Sina Nanay Pena at Tatay Berting ang nakalakihan kong mga magulang kaya Pening ang tawag nila sa akin. Napulot lang nila ako sa basurahan, hindi ko alam kung sino ang mga magulang ko at wala akong balak na kilalanin sila o hanapin. Kung buhay pa ba ang totoo kong magulang o baka wala na. Basta ang alam ko kung buhay man sila nakatatak na sa isip ko na wala silang pagmamahal sa akin kasi kung meron man, sana naging sapat na akong dahilan para magkaroon kami ng isang masayang pamilya. Kaya kung a

Chapter 3Doctor Zane Cuanco Point of View“No dad! It can’t be, panahon pa ni lolo ‘yang arrange marriage na ‘yan. Ayoko!”Pinatay ko agad ang cellphone ko at binato ko sa manibela.Nang biglang may malakas na tunog ang narinig ko. Ano 'yon? Putcha! Nakasagasa yata ako. Tinapakan ko ang preno at agad na lumabas at tiningnan ko ang nabangga ko. Isang magandang babae na punit-punit ang damit ang tumambad sa aking mga mata. Maraming tao ang nakakita at lumapit.“Naku! Tumawag na tayo ng ambulansya walang malay ‘yong babae oh,” sabi ng isang Ale.“Huwag po kayong mag-alala I’m a Doctor ako na po bahala sa kanya.”Tiningnan ko muna kung may na tamo bang injury ang babae. Hindi ko muna s’ya ginalaw.“Miss?” tawag ko sa kanya.Hindi s’ya nag-response, so I tap her shoulder.“Miss? Do you hear me? I’m Doctor Cuanco.”Wala pa rin s'yang response. Sinubukan ko munang ilapat ang tenga ko sa bibig n'ya para malaman kung humuhinga pa ba ang babae.“Shocks! She’s not breathing.”Kaya agad kong sin

Chapter 5Isabelle Luca “Pening” Point of View“Doc saan po tayo pupunta?” tanong ko kay Doctor Zane.“Sa bahay may emergency kasi.”“Bakit n’yo pa po ako isasama?”“Hindi ko kasi lubos maisip kung bakit nagawa ni lolo sa’yo ‘yon, kaya isasama nalang kita para na rin sa kaligtasan mo.”Hindi na ako umimik pero laking pasasalamat ko sa kabaitang ipinapakita ni Dr. Zane sa akin.Iniwanan ko na ang trabaho ko at agad na nagbihis.Mabilis kaming nagtungo sa bahay nila ni Dr. Zane Cuanco. Bakas sa mukha n’ya ang pag-alala kung ano bang emergency ang tinutukoy ng kanyang ama.Nang dumating na kami namangha ako sa sobrang laki at lawak ng kanilang bahay.“Halika na Isabelle pasok ka,” sumunod naman ako kaagad.Third Person Point of ViewSinalubong sina Dr. Zane at Isabelle ni Zack Cuanco ang ama ni Dr. Zane Cuanco.“Mabuti naman iho at nakarating ka,” saad ni Zack sa kanyang anak.“Ano bang emergency ang nangyari dad?”Hindi pa nakasagot ang ama nito pero biglang sumingit sa usapan si Mrs.

Chapter 7Dr. Zane Cuanco Pov10 minutes later…Tapos na akong maligo at nakabihis na rin. Binuksan ko na ang pinto at bababa na ako ng kuwarto para pumunta na sa kitchen.“Sino ka? Magnanankaw! May nakapasok na magnanankaw! Pablo, Jeric bilis may babae sa kusina!” rinig na rinig ko ang tili ni Nanay Belin.Tumakbo na ako patungo sa kusina.“Sandali! Sandali! Nanay Belin si Isabelle po ‘yan kaibigan ko.”Biglang kumalma si Nanay Belin at napahawak sa kanyang dibdib.“Gano’n ba? Pasensya ka na iho, pasensya na rin Isabelle ngayon lang kasi kita nakita,” saad ni Nanay Belin.“Okay lang po Nanay Belin.”Bakas sa mukha ni Isabelle na natatakot kay Nanay Belin. Pawis na pawis ito at halatang na pagod sa kakaluto.“Belle magbihis ka na muna, basang-basa ka ng pawis.”“Zane wala kasi akong dalang damit. Nando’n lahat sa Resort.”“Ay, oo nga pala. Do’n ka na lang sa kwarto ko, magshower ka do’n tapos pumili ka ng damit ko ‘yon muna suotin mo may kakasya naman sa’yo siguro. Tsaka may mga damit

Chapter 9Isabelle PovTatlong araw na ang nakalilipas. Mula no’ng nangyaring nahawakan ni Zane ang dibdib ko, pero hindi pa rin ako mapakali.Hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang kamay n’ya sa dibdib ko.Umaga ngayon mas pinili kong mamasyal sa labas ng kanyang bahay. Hanggang nakarating ako sa lugar na napapalibutan ng mga bulaklak.“Puwede kayang mamitas rito?” bulalas ko sa mahinang tono.“Pwede naman.”“Ay kabayong, walang paa!” nagulat ako ng may biglang nagsalita sa likoran ko.“Ikaw pala Zane, ginulat mo naman ako.”Tumawa s’ya saglit at sinabing, “Sorry, hinahanap kasi kita pagkagising ko.”“Huh? Bakit naman.”“Wala lang, nababagot na kasi ako rito. And I’m sure nababagot ka na rin.”“Okay lang naman ako Zane.”“May na isip kasi ako, ano tara?”“Huh? Sa’n?”“Basta.”Biglang hinawakan ni Zane ang kamay ko at hinila ako.Nagulat ako sa ginawa n’ya pero sumunod pa rin ako sa kanya.Medyo malayo ng kunti ang nilakad namin.Hanggang sa nakarating kami sa sobrang lawak na damuhan.