"Young Lord, nandito po sa Pinas ang mga kalaban! Sinubukan po nilang pasukin ang Mansyon ninyo." Alas 2 na nang madaling araw nang tumawag ito. "Who's that, Baby?" Tanong ni Marcos na nagising dahil sa pagtayo ko bigla. "Get up and fix your things." Nag bihis Ako ng dali-dali at ganoon din ang ginawa ni Marcos. Saktong paglabas namin ng Pinto ay papunta naman si Fiona sa amin."The plane?" Tanong ko rito habang nagmamadaling lumakad. "All done!" Sagot naman nito. Habang nasa Eroplano kami ay panay ang dasal ko na nasa okay ang lahat pagdating namin sa Pinas."Where is Mom? Did you talk to her?" "Si Mom ay nasa hideout ko kasama si Amirra simula nang umalis tayo." Napanatag na kahit papa-ano ang aking kalooban sa sinabi ni Fiona sa akin. "Ang lakas ng loob nila na sumugod sa Mansyon! How desperate they are para ma-agaw ang posisyon mo sa Organisasyon!" "Ate, ang akala nila ay Ikaw ang namumuno since Ikaw ang panganay kaya Amirra is always in danger also. So dalawa ang humahab
At hindi nga kami nagkamali dahil hindi nagtagal ay may dumating at dinala kami sa Isang kuwarto na ubod ng ganda na kahit mga gamit na naka display ay matatakot kang masagi o mahawakan man lang.Pero hindi pa pala roon ang pinaka Lugar kung saan ang pinaka hideout nila dahil bigla na lang nahati ang Isang bahagi kung saan ay may hagdan pababa.Pag apak namin sa baba ay narinig namin ang mga Dayuhan na panay ang murahan. Ibat-ibang lahi may itim, puti at kayumanggi.Bawat isa sa kanila ay may mga kapareho. Habang nanonood ang mga Dayuhan ay may mga Babae rin na nagpapaligaya sa kanila.Sarap na sarap silang lahat at hindi pansin kung ano ang nangyayari sa paligid."You, come here! He like you and he will pay you triple if he satisfied!" Turo nito sa akin na ikinataas ko lang ng aking kilay."What If I don't want?" Pabalang na sagot ko rito."Then, we will kill you! Do you think you can go outside that nothing happened?" Tumatawang sabi nito."Yes, we can go outside alive and kicking t
Hindi na kami natuloy sa aming planong pagbabakasyon dahil may nakuha na kaming lead sa mga taong balak dukutin ang aking Anak. We are here at Japan since yesterday at kasalukuyang nandito sa Bar na pagmamay-ari ng Isang Yakuza at ang Balita namin ay mga tauhan niya ang pumatay sa aking Ama. "What kind of drink's you want to order Beautiful?" Tanong up nito sa akin gamit ang lingguwahi niya. "I'm sorry, I didn't understand your saying. I only understand English and Tagalog only." Pa cute kong sabi rito pero ang totoo ay nakaka-intindi Ako at si Fiona ng salita nila. "Oh, I'm sorry Beautiful," sabi nito at inulit ang tanong sa salitang English. "It's okay! Can I have one Margarita please," lumapit Ako sa counter bar at idinikit ang aking dibdib rito na kita ang cleavage. Ang ganda ng ngiti nito na inaasikaso ang aking iinumin habang kita ko naman sa Isang sulok ng mesa ang nakabusangot na Mukha ni Marcos. Dalawa lang kami ni Marcos ngayon pero kahapon ay Tatlo kami kaso m
"Where is Mom, Fiona?" Kararating lang namin ni Marcos galing kay Amirra. "Pumunta kay Dad. Sabi ko sasamahan ko siya pero kaya na raw niya," malungkot na sagot nito sa akin. "Hayaan na muna natin siya. It's been two weeks and we know how they love each other kaya mahirap para kay Mommy ang mag move-on." "Yeah, nawala na ang kinang sa mga mata ni Mommy na makikita natin everytime na kasama nito si Dad. Kaya Ako, ayaw ko na magmahal!" Pagmamayabang na sabi nito. "Well, let's see! Sinabi ko rin 'yan sa sarili ko kaya matanda na ako bago nakatikim ng biyaya ni Adan!" Natatawa kong sagot dito sabay hila kay Marcos pa-akyat sa kuwarto. Sobrang sakit para sa aming lahat ang pagkawala ni Daddy pero kailangan namin magpatuloy sa buhay. Kailangan namin maging malakas para na rin kay Mommy dahil kami na lang ang mayroon siya. "Ate," tawag nito sa akin habang nasa hagdan pa lang kami ni Marcos kaya napalingon kami sa pagtawag niya. "What if, magbakasyon muna tayo? We need that bag
"What happen, Baby?" Pag aalalang tanong sa akin ni Marcos habang kami ay nasa Eroplano. "The-the code! The code, Mahal!" Na-iiyak kong sabi habang hindi kinukurap ang aking mga mata upang hindi tumulo ang aking luha. "What code?" Hinila nito ang aking suot na relo at binasa ang naka sulat."Black Butterfly? Meaning?" "May nangyaring masama, Marcos. This is our sign code kapag ang Isa sa pamilya namin ang napahamak." Hindi ko na napigilan pang tumulo ang pagpatak ng aking mga luha na pilit kong pinipigilan upang hindi mag alala si Marcos. Hindi Ako nito sinagot at dinukot ang cellphone sa kaniyang bulsa."They are not answering My call! God damnit!" Hindi ko alam kung sino-sino ang tinatawagan nito pero ni isa ay walang nasagot kaya hindi ito na rin ito mapakali. Maya-maya pa ay nasa Airport na kami at nagmadali kaming bumaba ni Marcos sa Eroplano na parang akala mo ay hindi magkakilala dahil sa mga seryoso naming Mukha. Habang nasa sasakyan kami ay may natanggap akong text
Dinala ko muna si Marcos sa kuwarto na aking tinutuluyan. Hindi puwedeng lumabas siya ng basta-basta dahil kilala siya ng lahat dito. "I know you have a lot of questions and I will explain it for you so listen well because I won't say it again, Marcos!" Ipinaliwanag ko sa kaniya ang lahat ng aking nalaman simula sa kaniyang Lolo hanggang sa secreto ng Palasyo na ito. Pati na rin kung sino ang pekeng si Mojahid at ang tungkol kay Lianne. "Wala na tayong paraan upang ma-iligtas si Lolo?" Malungkot na tanong nito. "I don't know either! Kapag pinatay natin si Hamid ay hindi natin malalaman kung saan niya itinago ang susi." Hinawakan ko ang kamay nito upang kahit papa-ano ay gumaan ang kaniyang pakiramdam. "Wala na siguro tayong magagaawa pa Baby ko. Face his consequence dahil sa nagawa niyang kasamaan." Alam kong nasasaktan si Marcos dahil kita iyon sa kaniyang mga mata kaya pati Ako ay nasasaktan din. "Okay, be prepared dahil anytime ay lalabas na tayo rito." Binigyan ko siy