Belinda didn't want to look rude lalo na at siya pa rin ang magiging lola ng anak niya, pero hindi niya na napigilan ang magsalita at sabihin nga ang bagay na iyon. "What did you say!" Nabura ang ngiti sa labi ni Cecilla at napalitan ng pagkunot ng noo at galit. Lumapit pa siya lalo at talagang kitang-kita nanaman ang sobrang galit ni Cecilla. "Ang sabi ko, mukhang iniwan ka ng asawa mo at sumama sa Mama ko dahil hindi niya nakayanan kung gaano kasama ang ugali mo. Siguro mas maganda ang ugali ng mama ko kaysa sa'yo kaya baka kailangan mo ring sisihin ang sarili mo kung bakit ka iniwan?" Belinda really didn't want to say that, pero hindi talaga niya magawang pigilan ang sarili at parang nagkaroon na nga ng sariling buhay ang bibig niya at patuloy ito sa pagsasalita. “Sinisisi mo ang Mama ko, pero ngayon nakikita ko talaga ang rason ng asawa mo kaya ka niya pinagpalit. Hulaan ko, ganyan din kagaspang ang ugali mo pagdating sa kanya no?” Pati si Lia ay gulat sa lahat ng mga sin
“Sa wakas natapos din!” Pagod na naupo si Lia sa sofa sa living room ni Belinda sa condo nito nang tuluyang maayos ang mga gamit nila. Dahil halos ilang taon na rin naman si Lia at Belinda na nasa RIVA Company ay talagang marami rami silang gamit sa apartment kaya ang ending, napagod ng subra sa pabalik balik na pagkuha ng mga gamit. “Nakakapagod iyon.” Lia said and almost close her eyes, so Belinda just went to the kitchen and looked at her fridge. Noong last na punta niya rito ay may mga stock pa naman siya and she was really sure na pwede pa rin kainin at inumin iyon. Pagkatapos makapagtimpla si Belinda ng juice ay agad na niya iyong dinala kay Lia na nakasandal ang buong katawan sa backrest ng sofa at talagang nakapikit. “Oh, heto juice, uminom ka muna.” Lia looked at Belinda after hearing that, pero napasimangot si Lia. “Hindi ba sabi ko sa 'yo maupo ka lang diyan? Bawal kang mapagod sabi ng doctor.” Napailing si Belinda sa tinuran ni Lia. “Buntis lang ako, pero hindi
It's fake. Muling naglakbay sa dibdib niya ang sakit. Halos manikip ulit ang dibdib ni Belinda habang iniisip ang mga nangyari, pero pinilit niya ang lahat para umaktong normal. She didn't want to end up crying again dahil gusto niya ng maging maayos at matapang. “You didn't cry hard when Danilo cheated on you, pero si Van, you almost…” Biglang natigilan si Lia at halos mapapikit. Hindi niya nagawang pigilan ang sarili niya na sabihin ang mga katagang iyon. “I'm sorry.” Lia immediately also said nang harapan na niya si Belinda at mapagtanto ang sinabi niya. Hindi talaga niya intention na sabihin iyon, pero tuluyan na lang iyon lumabas sa bibig niya. Lia saw Belinda smile a little bit, pero punong puno pa rin talaga ng sakit ang mata niya. At hanggang ngayon nga ay namumugto pa rin iyon. “You're right. Hindi nga ako umiyak ng sobra noon. Umiyak nga ako, pero hindi iyong tipong halos nagkulong ako sa kwarto ko at mabaliw sa kakaisip. Oo, sigurado ako na nasaktan ako, pero..." Natig
“Apo? Ikaw ba 'yan? Belinda, apo ko?” Ang boses ng lola ni Belinda ang pumutol ng katahimikan.Hindi mapigilan ni Belinda ang tumitig sa ina niya na ngayon ay nakatitig na rin mismo sa kanya. Kitang-kita ni Belinda na nangilid ang luha sa mata ng kanyang ina habang nakatingin sa kanya. Belinda really don't know what to feel. Kung magiging masaya ba siya? Kung magagalit kasi iyong ina niya na gustong gusto niyang makita noon pa na kahit kailan hindi nagpakita sa kanya ay nandito na. Hindi niya talaga alam.Her lola is right, magkamukhang-magkamukha sila ng kanyang ina.“Sa labas lang ako.” She heard that from Lia, pero hindi na niya iyon magawang pagtuunan ng pansin.Belinda is already 25 years old at bata pa lang siya nang iwan siya ng kanyang ina, so it feels really like a dream now that her mother was here, watching her.“Nandito na ang mama mo, Belinda. Hindi mo na siya kailangang hanapin pa.” Rinig na rinig ni Belinda ang masayang boses ng kanyang lola kaya naman nalipat ang tingi
“Ayos lang bang mag-order muna tayo bago tayo mag-usap? You can order whatever you want,” Cylvia said and tried to smile at Belinda.Pumunta sila sa malapit na coffee shop at doon nag-usap. Naiwan naman si Lia sa hospital at sinabing maghihintay na lang doon. Belinda nodded to what her mother said, but she kept looking at the bodyguards standing outside. Halos lima sila at lahat ng iyon ay bodyguard ng kanyang ina.Thinking that those are hired from Van's father really made Belinda sigh. Hindi niya maiwasang isipin na ang asawa ng mama niya ngayon ay ang papa ni Van. She wanted to ask that immediately to her mom, pero alam niyang may tamang oras para doon at ang oras na iyon ay hindi pa ngayon.“Ang laki-laki mo na. Naalala ko noon, napakaiyakin mo tapos ngayon.” Nakangiting ani ni Cylvia at talagang tinitigan ang anak niya.“I’m happy na lumaki kang maayos. Nakapagtapos ka, hindi ba, ng interior design? I'm proud of you sa lahat ng narating mo,” sambit pa niya at nakangiti pa rin, pe
Parehas silang umiiyak, pero si Belinda ay pinanatili ang seryosong expression habang pumapatak ang luha. Belinda let her tears fall, but she remained serious.Laking pasalamat ni Belinda na nagagawa pa rin niyang maging seryoso sa kabila ng mga halo-halong nararamdaman niya ngayon. She really just didn't want to look more miserable right now.Habang si Cylvia naman ay humigpit ang hawak kay Belinda, and because she was holding Belinda's hand, hindi niya maiwasang titigan ang singsing ni Belinda. Malungkot na ngumiti si Cylvia at inangat ang tingin sa anak niya.“Your ring is beautiful. Grabe, subrang pabaya kong ina.” Hinaluan ni Cylvia iyon ng pagtawa, pero rinig na rinig naman ang lungkot at subrang pagsisisi.“I don't even know that you are already married. I'm sorry, anak. Sorry, ang laki ng pagkukulang ko sa 'yo.” Cylvia cried more and even kissed Belinda's hand nang maidugtong niya iyon.Napapikit naman si Belinda at agad na hinila ang kamay niya. Hearing that was too awkward k
“A-Anak, what happened? Anong ginawa niya sa 'yo? Tell me.” Tumayo na si Cylvia sa pag-aalala at agad nilapitan ang anak.Alam ni Cylvia kung gaano kagalit si Cecilla sa kanya, kaya hindi niya maiwasang mas mag-alala sa kung anong ginawa ni Cecilla. Malalim na huminga si Cylvia nang maalala niya ang huling pag-uusap nila ni Cecilla and it wa already 3 years ago at hanggang ngayon ay masyado pa ring malinaw sa isip niya ang galit ni Cecilla sa kanya."What did she do to you, Belinda?" Cylvia ask again.“Via,” it was from Edie Francisco nang maupo si Cylvia sa paanan ni Belinda at hawakan ang kamay nito.“I'm sorry—”“Is that your way to get money? To get rich? Ang umagaw ng asawa ng may asawa?” Belinda was already too emotional to stop herself from saying those words to her mom.Natigilan saglit si Cylvia sa sinabi ng kanyang anak. Hearing that from her own daughter ay talaga namang napakasakit.Kitang-kita ni Belinda sa mata ni Cylvia na nasaktan ito sa lahat ng sinabi ni Belinda, but
“Matagal ng magulo ang pagsasama namin ni Cecilia bago magtrabaho si Cylvia sa bahay, and Van knows that.” That was the first thing Edie said to them.Hawak-hawak ni Edie ang kamay ng kanyang asawa na ngayon ay tahimik na din, pero may luha pa rin sa mata.Hindi nagsalita si Van pagkarinig non dahil alam niya ang bagay na iyon. Araw-araw na nag-aaway si Cecilia at Edie, pero sa mga panahong iyon ay bata pa lang si Van at hindi alam kung ano ba ang pinag-aawayan ng dalawa. Pero dahil sa palaging magkaaway at sa huli ay ang ina niya ang umiiyak, namuo ang galit niya sa kanyang ama.“Cylvia and I already knew each other before that day. We used to be boyfriend and girlfriend when we were in college.”Belinda just stayed silent at nakinig na lang, pero si Van naman ay hindi nagustuhan iyon. Umigting ang panga ni Van sa narinig at mas lalong naging seryoso.“What the hell? We are not here to hear how you two met in college, and then met again in an unexpected year. Why don't you just get s
Chapter 96Tumigil sa pag-akyat si Azrael. Nanigas siya sa kinatatayuan, at unti-unting bumigat ang hangin sa paligid nila. Dahan-dahan siyang lumingon, sapat lang para marinig ng lola niya ang bawat salitang bibitiwan niya.“Ano bang sinasabi ninyo?” madiin niyang sabi, boses niya'y punô ng galit na pilit niyang nilulunok. “Ginamit mo talaga ngayon ang kapatid niya bilang panakot sa akin? Para sundin kita? Lola, are you even serious?"Hindi sumagot ang lola niya. Tahimik itong nakatayo sa kinatatayuan at seryosong tumitig lang kay Azrael, Hindi man lang umiwas ng tingin na animoy hindi nag-sisisi sa sinasabi.“He needed a surgery, may sakit iyong bata tapos gagamitin mo lang panakot sa sakin?” mapait na natawa si Azrael, puno ng hindi makapaniwala. “Akala ko you cared about me. Pero ganito? You want to control me so badly, you’re willing to ruin someone else’s life just to get what you want?”“Hindi mo ako naiintindihan—” panimula ng matanda.“Talagang hindi kita maiintindihan kung g
Chapter 95"I'm sorry, pupuntahan na lang kita sa hospital. Let me just talk to her." Agad na hinalikan ni Azrael si Cheska sa noo at saka sinulyapan ang driver na nasa tabi na ng kotse niya. Napapikit si Cheska at dinama iyon, sinubukang irelaxang sarili sa pamamagitan ng mainit na halik si Azrael sa noo niya."Pakihatid siya, and don't drive recklessly," mariing bilin ni Azrael sa driver, at halatang seryoso siya sa sinabi niya—kaya naman halatang ninerbiyos ang driver sa bigat ng tono nito.Napansin agad iyon ni Cheska kaya agad niyang hinawakan ang kamay ni Azrael para pakalmahin ito. “Sige na. Balik ka na sa taas--condo mo,” aniya sabay ngiti para ipakitang ayos lang siya. “At hindi mo naman kailangang humingi ng sorry. Okay lang naman kung umuwi na muna ako para makapag-usap kayo ng lola mo. Paniguradong nagulat lang siya kasi nasa kwarto mo ako—gayong unang beses niya pa lang akong nakita.” Dagdag pa niya, pilit ipinapakita ang pagiging mahinahon kahit may kirot sa loob dahil h
Tahimik ang buong paligid. Nilibot ni Cheska ang tingin sa buong kwarto ni Azrael—nasa kwarto na siya nito. Nakaupo siya sa kama habang si Azrael ay naliligo sa bathroom.Dumeretso si Azrael sa hospital pagkatapos ng pag-uusap nila ng lola niya, kaya ngayon pa lang ito nakauwi sa condo niya.Napabuntong-hininga si Cheska nang lumabas si Azrael sa bathroom at agad nagtama ang tingin nila. Napaiwas si Cheska, pero naramdaman niya ang paglubog ng kama sa tabi niya. Dahil doon ay napasulyap na lang ulit si Cheska dito.“Are you really okay?” tanong ni Azrael habang pinupunasan ang buhok gamit ang tuwalya. Mababa ang boses—malamig, pero may halong pag-aalala.Tumango si Cheska. “Oo naman. Okay nga lang—”“Tsk! Tell that to someone who easily believes lies, because baby, I’m not going to buy that.” Hinawakan ni Azrael ang likuran ni Cheska para haplusin. “Looks like you are not really going to tell me why you cried a while ago there, huh?” Malumanay at punong-puno ng lambing na tanong pa ni
Chapter 93Ilang sandali pa ay napapikit na si Cheska ng mariin.Parang hindi na siya nag-isip nang kusa na lang gumalaw ang daliri niya sa search bar — Azrael Ford Villariva-Buenavista. Hindi siya sigurado kung may lalabas, pero dahil alam niyang kilala ito at galing sa prominenteng pamilya, sinubukan na rin niya.Ilang segundo lang, nagpakita agad ang resulta.Napasinghap siya nang lumabas ang larawan ni Azrael — nakaayos, maayos ang postura, eleganteng suot, nakatayo sa harap ng isang malaking gusali na malamang siya mismo ang nagdisenyo.Nag-scroll si Cheska, at sa bawat paggalaw ng daliri niya, mas lalo siyang napapabuntong-hininga. Isang article ang tumama agad sa paningin niya, at hindi na siya nagdalawang-isip na basahin ito:"Azrael Ford Villariva-Buenavista, at just 28 years old, has already achieved so much in life. Even though he was born rich and came from a powerful family, he didn’t rely on that to succeed. Instead, he started from the bottom and worked his way up throug
Chapter 92“Ate, okay ka lang?”Napasulyap si Cheska sa kapatid niyang si Nero na nakaupo sa tapat niya sa hapag-kainan.Kumakain sila ng hapunan, pero malayo ang tingin ni Cheska. Parang wala siya sa sarili habang hawak ang kutsara't tinidor, paulit-ulit lang na sinusundot ang kanin sa pinggan niya pero halos wala siyang naisasubo. Mabigat ang dibdib niya, at hindi niya maalis sa isip ang sagutan nila ni Cris kanina.Sinubukan niyang isa-walang bahala iyon. Palagi naman siyang ganun — matatag, hindi nagpapadala sa emosyon. Pero ngayon, ibang-iba ang tama ng mga salitang binitiwan ni Cris. Diretsahan, walang paligoy, at ang mas masakit, totoo.Mahirap siya. Nabibiling siya sa mahihirap na tao sa mundo, ni halos wala siyang matawag na talagang tahanan dahil nas iskwater area lang naman sila nakatira at malaki ang posibilidad na darating ang panahon na mapaalis sila doon. Samantalang si Azrael… hindi lang mayaman, kundi sobrang yaman. Hindi lang iisa ang bahay nila, kung hindi napakara
Aalis na sana si Cheska, pero agad siyang hinawakan ni Cris para pigilan.“Sorry. Hindi ko lang mapigilang mag-isip kasi ang sabi mo boss mo lang siya tapos biglang makikita ko kayong maghahalikan. Nagulat lang ako—”Inis na tinanggal ni Cheska ang kamay ni Cris sa kamay niya at sarkastiko itong tinignan. “Nagulat ka? Ganyan ka magulat? Paparatangan mo ako ng kung ano-ano? Nandito ako kasi magpapaliwanag ako sa’yo, oo nagulat ka, pero wala kang karapatan na sabihan ako ng kung ano-ano na parang… parang wala akong pinagkaiba sa mga babae sa bar.”Nanigas si Cris. Hindi siya makatingin ng direkta ngayon kay Cheska. Nakasubsob ang tingin nito sa lupa, parang batang nahuli sa kasalanan. Namumutawi talaga sa kanya ang pagsisisi sa mga sinabi nito.“Cheska—”“Nagtrabaho ako doon, pero hindi ako nagbenta ng katawan doon. Nagtrabaho ako doon at nakilala si Azrael, pero hindi ibig sabihin non, sa kanya ko binebenta ang katawan ko. Boss ko siya, pero hindi para ibenta ang katawan ko.” Mariing a
Chapter 90Huminga nang malalim si Cheska bago dahan-dahang binuksan ang pinto ng hospital room. Kaibigan niya si Cris, oo—isa sa mga taong pinakamalapit sa kanya mula pagkabata. Pero sa pagkakataong ito, hindi niya maiwasang umasa na sana, kahit minsan lang, wala ito roon.Kahit alam niyang mali. Kahit alam niyang unfair.Pero hindi niya kayang harapin si Cris ngayon, hindi pa—lalo na pagkatapos ng nangyari kanina Pagbukas ng pinto, saglit siyang napatigil sa paghinga, para bang nais niyang ihanda ang sarili kung sakaling nandoon si Cris. Ngingiti na sana siya dahil hindi niya nakita si Cris at si Nero lang ang nandoon—mahimbing ang tulog at tila tahimik ang buong silid—pero…“Mag-usap tayo.”Kahit hindi tumingin, alam na ni Cheska kung sino iyon.“Cris…” Mahina ang pagkakabanggit niya sa pangalan nito. Bahagya siyang lumingon, at doon niya nakita si Cris na nakatayo sa sulok ng silid, nakasandal sa dingding, halos natatabunan ng anino. Parang kanina pa ito nandoon, naghihintay. Tahim
Chapter 89“Lola?” ani Azrael, and his voice turned unusually soft when he answered the call. May kakaibang lambing sa boses niya, isang tonong bihirang-bihira marinig mula sa isang tulad niyang laging kontrolado at malamig ang dating. But even as he spoke, he put the call on loudspeaker para lang muling hawakan ang kamay ni Cheska.Nakagat ni Cheska ang labi. Gusto sana niyang hilahin palayo ang kamay niya. Hindi dahil ayaw niyang mahawakan ito—kundi dahil para makapag drive ito ng maayos habang kausap ang lola nito. Gusto niya rin sabihin na huwag muna siyang hawakan nito, pero hindi naman magawa lalo na at baka maka istorbo siya sa usapan nilang mag lola ngayon.“Where are you? I went to your office tapos wala ka. Kailan ka pa umaabsent sa trabaho mo? Ilang buwan lang akong nagbakasyon, tapos nagkakaganito ka na? What behaviour is that, Azrael Ford Buenavista?” Malinaw at galit na galit ang boses sa kabilang linya.Napakagat lalo si Cheska sa labi. Napanguso siya, pilit pinipigilan
Chapter 88Kinagat ni Cheka ang labi. Gulat siya sa sinabi ni Cris, pero hindi naman pwedeng hayaan niya na lang si Azrael. Tinanggal ni Cheska ang kamay ni Cris sa kamay niya at saka tinignan si Nero.“Aalis lang si Ate, okay lang ba?” Tanong ni Cheska.Pagkalabas niya sa kwarto, mabilis ang lakad niya, halos hindi humihinga habang binabaybay ang hallway. Naglalaban sa loob niya ang kaba, guilt, at pag-aalala. Pero nang makita niya si Azrael, bigla siyang natigilan.Nakatayo ito sa tabi ng kotse, nakasandal, habang nakatingin sa kawalan. Ang mga kamay nito ay nakalagay sa bulsa, at bahagyang nakakunot ang noo—mukhang malalim ang nasa isip nito. Dahil doon, ang mabilis na paglalakad ay bilang naging mabagal habang nakatitig kay Azrael.Hindi rin nakaligtas sa mga mata niya ang mga matang nakagtingin kay Azrael. Kahit na nakatayo lang ay pansin na pansin talaga ang pustura niya. Siya iyong tipo na kaht walang gawin, marami na agad ang papapit dito at magpapakilala sa sarili nila, ganoon