5

[Maureen pov]

Sa hallway papunta ng room ko nakita ko si Jezra na posturang naglalakad ng bigla itong natipalok.

Napatigil, bend pa nga ako na parang sasaklolohan na sana siya. Hindi naman ako natuloy ng umayos siya ng tayo. .

Pero ng muli siyang lumakad halatang nasaktan sya dahil natigilan siya at rinig ko ang pagda ing niya.

Ang arte kasing lumakad tas ang taas pa ng heels.

Napapala mo tuloy! Sabi ko sa isip-isip ko.

Buntong hiningang lumapit ako.

"What are you doing?" Tila gulat ito ng sumulpot ako at alalayan siya sa paglakad.

"Are you blind? I'm helping you." Hindi naman ako galit. Di ko lang feel makipag usap sa babaeng to.

"You don't have to." Pag-angal niya pero naka kapit naman na siya sa akin.

"Yes, I have to. Ano pa magagawa ko kung ako ang nakakita." Sa true lang tayo.

"T-thank you." Nahiya pa siya. Pero... Ito ang unang beses na narinig ko sa kanya ang two words na yun.

Much better if mag s-sorry siya sa sampal na inabot ko sa kanya.

Hindi nga ako padapuan sa langaw ng mama ko tapos siya.. Arggg... Kumukulo na lang talaga dugo ko kapag nawawaglit yun sa ala ala ko.

"Don't give any malice. I'm just a concerned student, and you are my Professor and wife in paper so." Bago pa siya mag isip ng iba.

"Ang dami mo pang sinabi. Nag thank you na nga ako." See.. Back to the real her. Such a witch.. Este bitch..

Iniwan ko na siya agad sa infirmary. Nag tungo ako ng last subject ko. Habang on the way nilabas ko ang phone ko ng mag vibrate ito.

Nanigas ako, napatigil sa kinatatayuan ko.

Agad kong tinawagan ang girlfriend ko. "Babe.. Ano yung sinend mo sakin? Tell me that is not it." Nangingilid ang mga luha ko.

She's breaking up with me. Si mama agad ang naisip ko. For sure kinausap siya ni mama. Baka nagsumbong si Jezra na nagpupu punta si Margaux sa bahay namin.

Sinasabi ko na nga ba at hindi mapag kakatiwalaan ang witch na yun. Humanda siya sakin.

"Tita kakausapin ko lang po si Margaux." Tama kayo ng nasa isip. Dito nga agad ako dumiretso after ng last class ko.

"Iha.. Kasal ka ng tao. Pabayaan mo na ang anak ko. Mas makakabuti sa kanya kung lalayuan mo na siya." No.. That can't be. Margaux is my life. My everything. The love of my life.

"Please Tita.. She knows.. That's a fixed marriage. I didn't want all of that."

"Di sana hindi ka pumayag, Maureen. Wala na tayong magagawa dahil andyan na yan. Kung talagang mahal mo ang anak ko irerespeto mo ang desisyon niya."

I shook my head in disbelief, disagreeing.

"Mahal ko po ang anak niyo, Tita kaya hindi po madali sakin ang hinihiling niya."

"Mas lalong hindi madali para sa anak ko, Maureen. Alam mo bang pinag uusapan na siya sa university?"

What?? What the heck??

"Ano pong sinasabi niyo?"

"You better talk to your mother. Anak ko na ang na aagrabyado dito. Anak ko na nga ang niloko, sinaktan niyo."

"Ano pong ginawa ni mama?" Umiling ito bilang sagot saka isinara ang gate nila. Sinundan ko pa ang pag pasok niya ng main door.

"Tita, please!!" Pakiusap ko. Tumingin ako sa bintana ng kwarto ni Margaux. I saw her pero tinaguan niya ako sa curtain.

"Margaux!! Talk to me, please!!" Halos mamaos na ako. Dumating na lang ang gabi hindi pa din ako hinaharap ni Margaux.

Nang feeling ko wala na akong mapapala sunod kong pinuntahan si mama.

"How dare you ma. Anong ginawa mo kay Margaux?" Iyon agad ang salubong ko sa kanya.

Sinundan ko ito hanggang makapasok kami ng living room.

"Hindi ko alam kung anong pinag sasabi mo, Maureen. Ano naman ang gagawin ko sa babae mo?"

"Don't call her that way na para bang siya ang kabit dito."

"Hindi ba? Alam niyang may asawa ka na pero nakikipag relasyon pa din siya sayo."

"Dahil kami naman talaga ang nauna!!! Naririnig mo ba ang sinasabi mo ma???? Nagmamahalan kami!! You jeopardize everything!!"

"Mga bata pa kayo para sabihing nagmamahalan. Pakinggan mo nga ang sarili mo Maureen. Nabubulagan ka sa babaeng yan..."

"Oh God! Ma.. I can't believe it. You are unbelievable." Fuck!! Gusto kong mag wala. Gusto kong magtapon, saktan ang sarili ko para matabunan ng physical pain yung matinding frustration ko kung paano kontrolin ni mama ang kalayaan kong piliin kung sinong nais makasama ng puso ko habang buhay.

"At anong tawag mo sa kasal namin ni Jezra??? Is that what love is for you??? Goddamn it, ma! Kung nandito lang si Papa-"

"Yeah, right!!! Ang Papa mo nanaman?? Sige.. Asan nga ba siya??? Nasa kabilang bahay hindi ba?? Doing unholy things.."

"At least he knows what he's doing. O baka nga ikaw ang may problema talaga kaya siya nagka ganun-" Napauwang ang labi ko. Nakapa ko ang pisnging bigla na lang niyang sinampal.

That was a first na pagbuhatan niya ko ng kamay—Hindi ko siya mapapatawad.

"Maiintindihan mo din na para sayo lahat ng to.. Balang araw pasasalamatan mo ako." I hissed. She's talking shit!

"Para sayo to!! Lahat ng to para sa sarili mo!! I know mayaman ang pamilya nila kaya pinush niyo ang kalokohang kasal na to."

Tumango tango siya in a sarcastic way. "Do you really think it's about money? Why don't you try to get along with your wife? Makakabuti siya para sayo, Maureen. Siya ang nararapat sayo.."

"Oh God!!" Nasapo ko ang ulo kong napaikot. Mababaliw ako sa mga sinasabi ni mama. Nababaliw na siya..

"Who are you to decide who's better for me?" Goddess ba siya ng love? Matchmaker ba siya? Si Cupido??

"I'm your mother!!"

"Then act like one, Ma!! Ina nga kita pero ikaw mismo ang dumudurog sa puso ko. Ikaw mismo ang dahilan bakit miserable ako." Sa sobrang sama ng loob ko tumalikod na ako.

Walang pupuntahan ang usapan na to dahil napaka self-centered niya. Wala siyang naiintindihan sa mga pilit kong ipina paintindi sa kanya.

[Jezra pov]

Ilang araw ko ng napapansin na parang wala sa sarili si Maureen. Hindi ito lumalabas ng kwarto niya.

Pumapasok pa naman siya pero kahit sa klase ko mahahalata mo talagang may hindi tama sa ikinikilos niya.

Gusto ko na ngang tawagan ang mama nito pero ayaw ko din naman kausap ang isang yun.

Hindi ko nakakalimutang kasama siya, kakuntsaba ni mommy sa dahilan kung bakit nasa ganitong sitwasyun kami ni Maureen.