Wearing a silk robe, I opened the glass door towards my room's veranda. It was one of the usual nights of October, cold and dark.
Ang malamig na hangin ay nanuot sa aking katawan habang humahakbang patungo sa railings. Nang marating iyon, tinukod ko ang dalawang siko, pinagkrus ang aking mga braso sa magkabilang panig ng balikat.
The atmosphere was peaceful. Ang banayad na pag-alon ng aking buhok ay hinayaan ko, habang unti-unting nag-aangat ng tingin sa madilim na kalangitang napupuno ng bituin. Between those shiny little things, a moon shines brightly. The moon that never fails to fascinate me.
Tatlong araw na lang bago ang aking ika-labingwalong kaarawan. I should feel happy and excited, that finally I would be on the legal age. But it feels like, iba ang nararamdaman ko. Hindi ko man aminin kay mommy, alam ko sa sarili kong naghahanap pa rin ako ng kalinga ng isang ama hanggang ngayon.
All my life, I never had a father. Ni isang beses, hindi ko siya nakita o nakasama. Ni hindi nga pinangalanan ni mom ang ama ko at kahit isang picture ay wala siyang ipinakita. Yet, I didn't confront her. Sa mga nagdaang taon, I saw her sacrifices. At alam ko rin na matindi ang kinikimkim niyang sakit para ilihim niya sa akin ang lahat ng detalye tungkol doon. That's why at the young age, I learned to make my mother believe that it's all fine for me. Because I always thought that by doing that, she wouldn't bother raising me alone... that somehow I could ease her pain and anger she's hiding to me for years.
Siguro, napaniwala ko siya at ang mga taong nasa paligid ko. But I can't lie to myself. Kung minsan, iniisip ko kung ano ang pakiramdam ng magkaroon ng kompletong pamilya. A family living an abundant yet peaceful life.
But I guess, that would always remain a dream for me.
"Come on, Des. Mamaya pa naman ang tutoring session mo kaya sama ka muna sa amin." Ang tawag ni Marcos ang nagpagising sa akin. Inimbita daw kasi siya ni Cheska sa kanila para maligo ng pool at gusto niya kaming isama.
"Anong oras na ba?" tanong ko, bahagyang kinukusot ang mga mata. Ayaw ko sanang sumama dahil medyo inaantok pa ako. Kaso mapilit si Marcos, isa pa sayang rin ang pagkakataong makilala si Cheska.
"It's still quarter to eight. Bangon ka na diyan. Daanan ka na lang ni Louie. I already told him at pumayag naman kaagad. Sasama rin sila Marie."
"Alright." Wala na akong nagawa pa kundi bumangon. I just went to the bathroom and did my morning routines.
Nastress ako kahapon para sa arrangements na gagawin sa debut ko kaya I think, I also need this short break. Mabuti na lang at sinabi ko na lahat sa event organizer ang mga dapat gawin at mga kakailanganin para sa selebrasyon. Ayoko kasing namomroblema pa ako sa mga maliliit na detalye. Regarding naman sa catering services, pinaubaya ko na kay Bianca.
Pagdating namin sa isang mansion na nasa isang private village, agad kaming sinalubong ng isang magandang babae. She was as tall as me. Fair, and simple-looking. Unang tingin mo pa lang sa kanya ay aakalain mong isang anghel na hulog ng langit. She has this kind of features that heaven-like.
Mukhang hindi naman pala nagkamali si Marcos ng pagpili. Kung sabagay, kailan ba siya nanligaw ng hindi pasok sa standards niya?
"Uh, hi," mahinhing wika ni Cheska. Nauna namang magpakilala si Marie at Lilian na todo ang ngiti.
"Hello, Cheska. Desire Fontana, but you may call me Des. It's nice to finally meet you." I smiled cutely. Huling nagpakilala si Louie na pacool ang datingan.
Tipid na ngumiti si Cheska at iginiya kami sa pool area. May mesa doon sa gilid na puno ng pagkain. Mukhang pinaghandaan talaga nito ang pagdating namin. At sa nakikita kong tinginan nila ni Marcos, I know he has a big chance. Babae rin ako, and I know how a girl looks at someone she likes. Kulang man ako sa karanasan, but I kinda know a little about these things.
"She's really beautiful, di ba?" Bulong ni Marie sa amin ni Lilian kahit ngumunguya ito ng barbecue. Pumunta kasi saglit si Cheska sa kitchen para kumuha ng cupcakes na sinamahan naman ni Marcos. Louie was just silently eating, satisfying his hunger. Bahagya akong napailing. Pareho talaga sila ni Marie na patay-gutom.
"Oo nga. Mukhang anghel..." Tumango ako, sang-ayon sa sinabi ng dalawa.
"Sila na?"
"Malapit na siguro. Cheska likes him, I know it."
"He's still courting her," saad ko sa mababang boses. I sip on my pineapple juice while they continue to chitchat. Natigil lang nang bumalik na ang dalawa.
"Bro, hinay-hinay lang sa pagkain. Pahiya naman ako kay Cheska. Baka isipin niyang nagdala ako ng mga patay-gutom," natatawang saad ni Marcos na tinapik-tapik pa ang balikat ni Louie. Muntik namang mabulunan si Marie sa narinig. We laughed, nakisama na rin si Cheska sa tawanan.
"Damn you, Marcos. Kumakain lang ako ng maayos dito, pinapakialaman mo pa ako. Sayang naman kasi, libre lang 'to."
"Hoy tumigil ka nga Louie! Akala mo naman namumulubi e, kakabili lang naman ng bagong sports car para sa racing," angil ni Lilian. Totoo rin naman iyon. Inuubos lang kasi nito ang pera sa pangongolection ng mga kotse. Hindi na nadala sa ilang beses ng muntikang mahuli ng pulis dahil kahit illegal racing ay pinapatos.
"Naku, naku. Baka sa susunod, kulungan na talaga ang bagsak mo."
"Huwag ka namang magsalita ng ganyan, Marie. At saka hindi ko naman hahayaang umabot sa ganyan. Baka mapatay pa ako ni dad pag nagkataong madumihan ko ang pangalan niya."
"O siya, bilisan niyo na nga ang pagkain diyan para makapagswimming na tayo!" si Marcos.
"May dala ba kayong swim suits?" tanong ni Cheska sa aming mga babae.
"Of course, meron. May dala rin kaming mga pamalit kaya don't worry." Marie winked at her. Ilang minuto pa ang lumipas nang mapagpasyahan naming maligo na.
The two girls immediately revealed their sexy swimming attires. Pareho silang nakatwo-piece. Ang kaibahan lang ay kulay red ang kay Marie samantalang white kay Lilian. At the age of eighteen, their curves are already showing. Kaya proud na proud itong ibalandra ang mga katawan. Tutal, kaming magkakaibigan lang rin naman ang nandito.
Meanwhile, Cheska just wore a t-shirt and shorts. The girls urged her to wear two piece, though. Ngunit ayaw nito dahil hindi naman sanay. Sa huli'y hindi na lang pinilit pa.
"What are you waiting, Des? Take off your clothes! Huwag mo sabihing ngayon ka pa lang mahihiya? Mas maganda pa nga 'yang katawan mo kaysa sa amin!" Tumawa si Lilian at sinabuyan ako ng tubig.
Of course I'm not shy to expose my skin. Growing with such liberated friends, hindi na bago sa akin ang magswimsuits. Kahit nga si mom ay di naman ako pinipigilan kahit magsuot ako ng two piece sa beach. Isa pa, wala naman akong kinakahiya sa katawan ko.
I took off my clothes, revealing my sexy royal blue one piece. Louie whistled and smirked. Agad akong tumalon sa kanila na ikinahiyaw ni Marie. Si Marcos at Cheska naman ay bahagyang lumayo, maybe having their little sweet talks.
"Sweet naman ng dalawa. Ikaw, Louie wala ka pa bang nagugustuhan?" tanong ni Lilian na nagfloating sa tubig.
"Nah. My babies are enough." He answered, referring to his cars. Obsess na obsess kasi ito sa mga sasakyan kaya nakahiligan ang racing. We know he got a dangerous hobby, but we can't stop him doing what he wants. Isa pa, masyado na niya iyong mahal. Kaya ang ginagawa na lang namin ay pinapaalalahanan siya na palaging mag-iingat.
Halos dalawang oras kaming naglalaro sa tubig. Gumaan naman ang pakiramdam ko at kahit papano'y nakalimutan ang mga pinoproblema. We were just enjoying the whole time laughing with each other when a maid came. Tinawag nito si Cheska.
Inalalayan naman siya ni Marcos sa pag-ahon.
"Ma'am, dumating na ho si Sir Morris."
"Bakit ang aga naman yata ni kuya? Akala ko may lakad pa siya?" tanong nito habang pinupunasan ang mamasa-masang buhok.
"Gusto daw kasi niyang–"
"Why, Ches? Don't you want me to join your friends?" A handsome man suddenly came in the picture. His hair is jet black and in a formal cut. Eyes are dark, nose is pointed and below it, is his perfect-shaped lips. His angled jaw made him look a heartless bachelor.
"Shit ang guwapo," bulong ni Marie.
"Magkuya nga talaga sila ni Cheska," dagdag pa ni Lilian. Si Louie naman ay piniling umupo sa gilid ng pool at magpunas ng sarili.
"I thought you were out with your friends," Cheska said coolly.
"They're busy. Si Revo lang ang hindi kaya we decided to join you instead."
"Oh my, that handsome man will join us---" Sinabuyan ko ng tubig ang mukha ni Marie para matigil. Baka kasi marinig pa nito at mapahiya pa kami.
"Is that okay with Marcos and his friends?" baling nito sa lalaking katabi ng kapatid.
"Ah, yes. Of course okay lang. Mas mabuti na rin yung marami para masaya." Ngumisi ang dalawang katabi ko dahil sa narinig, halatang pinipigilan ang mapahiyaw.
Magsasalita pa sana si Cheska nang may bigla na namang dumating. My eyes went up to that person. Ngunit muntik ko ng ilublob ang mukha sa tubig nang makita kung sino ang nakatayo sa gilid ni Morris.
My body tensed, and the erratic beating of my heart made me gasped for air.
Hindi ko alam kung dulot ba ito ng tubig o ano pero pakiramdam ko mas lalo akong nanlamig nang dumiretso ang tingin niya sa akin.
What the hell is he doing here? Masyado na ba talagang maliit ang mundo at palagi ko na lang siyang nakikita?
"Shit, si Reilan!" Kinagat ni Lilian ang sariling labi para mapigil ang pagtili. Malisyosa naman akong tiningnan ni Marie.
"Your handsome tutor is here, Des. Tadahana nga naman." Pinigilan nitong humagikhik pero todo ang ngisi.
"Hi, Ches. Sila pala 'yong mga kaibigan mo." His eyes settled on me darkly. Tinaasan ko lang siya ng kilay.
"Ah yes, kuya Revo. Inimbitahan ko sila dahil nabobored ako dito sa bahay. Ayaw rin naman akong payagan nila dad na lumabas."
Revo? My forehead creased. Maybe a nickname?
"This is my friend, Revo," pakilala ni Morris sa kanya. Marcos gave his hand for a handshake. Ngunit imbes na abutin iyon ni Reilan ay walang pasabing umupo lang siya sa harap ng mesa, completely ignoring my friend. Napabuga ako ng hangin. How rude of him!
"Kuya, kukuha lang kami ni Marcos ng maiinom," Cheska said awkwardly, maybe she noticed how rude her brother's friend treated her guy. Si Marcos naman ay ngumiti lang, tila ba balewala lang ang nangyari. Morris just smirked and sat beside his friend.
Napailing ako nang maisip na baka pareho lang ang ugali ng dalawa. Rude and playful. Same birds with same feathers flock together nga, di ba?
Nang umahon si Lilian at Marie ay wala rin lang akong nagawa kundi ang sumunod sa kanila. Ayaw ko namang manatili sa pool at baka magmukha pa akong killjoy. Ngunit habang umaahon sa tubig, di ko mapigilang makaramdam ng hiya. Paano ba naman kasi, kitang-kita ko ang titig ni Reilan sa akin. I even saw his eyes move down to my body!
Such a shameless pervert!
"Here." Inabot ni Louie ang aking tuwalya. On my peripherial vision, I can still see that bastard's eyes on me that made me feel uncomfortable.
Pinilit kong balewalain iyon at lumapit na rin sa mesa habang nagpupunas ng buhok. Marie and Lilian is already sitting in front of the two men. Tumabi ako kay Marie habang si Louie naman sa gilid ko. And while I'm doing all those things, nakasunod ang tingin ni Reilan sa akin.
"Hi, I'm Marie."
"I'm Lilian, Lili for short."
Pakilala ng dalawa. Morris' lips rose a bit. "Pareho ba kayo ng pinapasukan ni Cheska?"
"Nope. Sa Lavana University kami." Malawak ang ngiti ni Marie.
"Malapit lang pala. Freshmen?"
"Oo. Medyo stressed nga. Mabuti na lang talaga at semestrial break ngayon kaya kahit papano'y nakakapagrelax."
"How about you?" si Lilian.
"We are already graduates. But we're planning on getting our masters degree. Plano kasi naming magkakaibigan na magtayo ng isang private beach resort."
Imbes na makisali sa kanila ay inabala ko na lang ang sarili sa pagkain. Kumuha ako ng isang barbecue. Inabot naman sa akin ni Louie ang sauce.
"Thanks. Ikaw?"
"Huwag na, Des. Busog ako." I chuckled. Sino ba naman kasi ang hindi mabubusog sa kinain niya kanina?
"Kung sabagay, naubos mo nga pizza kanina. Kumain ka pa ng carbonara. Mukha kang walang kain ng isang linggo."
"Nagugutom kasi ako pag stressed," natatawa niyang saad. Natigilan ako nang bahagya niyang inilapit ang labi sa aking tenga at bumulong.
"That Mongreco has his eyes on you, kanina pa nakatingin. I smell something fishy..." Ngumisi siya, inakbayan ako. I wasn't bothered with that move though. Sometimes he's really like this kapag may ibang lalaki kaming kasama, acting like my protective kuya.
My forehead creased. "What are you saying? Walang something fishy 'no. Manyak lang talaga 'yan." Mas pinahina ko pa ang boses. Mabuti na lang at nag-uusap rin ang mga babae at si Morris kaya di talaga maririnig ang bulungan namin.
"Kaya nga. Babaero pa naman 'yan."
"As if naman papatulan ko---"
Morris cleared his throat. He looked at me and Louie, nakaangat ang isang kilay. Malisyoso niya kaming tiningnan na para bang may ginagawa kaming masama.
Binalewala ko lang iyon at ipinagpatuloy ang pagkain sa hawak na barbecue.
"O, mga drinks." Inilapag nila Cheska ang dagdag pang mga juice. Magkatabi naman silang umupo at nakisali na rin sa usapan. Reilan remained silent. Paminsan-minsa'y ngumingiti rin ngunit panay pa rin ang tingin sa 'kin.
My brow shot up and rolled my eyes when our gaze met. He just smirked darkly, like something is unpleasing him.
"How about liquors? Sinong umiinom na?" Tanong ni Morris.
"Actually, kaming lahat umiinom. Marcos and I are hard drinkers," Sagot ni Louie.
Reilan smirked.
"Are you even on the legal age, kid? Baka naman di kayanin ng sikmura mo ang alak?" Sarkastikong tanong ni Reilan, nakangisi at tila ba nang-iinis. And the way he called him 'kid' is very insulting! Umawang ang labi nila Marie, siguradong hindi rin nagustuhan ang pang-iinsulto sa kaibigan. Pansin ko naman ang bahagyang pagsiko ni Morris sa katabi.
Louie laughed without any humor. Ang kamay na nasa aking balikat ay humigpit ang paghawak. "Who's the kid you're talking about? Yes, you are older than me, but I'm nineteen. No more a kid." Tumawa pa ito ngunit ni isa ay walang kumibo, pinapakiramdaman ang tensiyon.
"Isa pa, hindi na bata ang isang lalaking marunong ng humaplos ng isang babae." He said sensually. Reilan's jaw tightened. A cruel smirk formed on his lips.
"Ganon naman pala, e di uminom tayo!" Tumawa si Morris, pinapagitnaan ang tensiyon. Marie and Lilian didn't say anything. Si Cheska ay napainom ng tubig habang nag-aalala ang tingin ni Marcos. Siguro'y iniisip nitong kasalanan niya kung sakaling magkagulo man.
"Uh, kukuha na muna ako–"
Naputol ang sinasabi ni Cheska nang biglang tumayo si Reilan.
"I'll go ahead Morris. May kailangan pa akong asikasuhin."
"Wait, akala ko ba..."
He just looked at me once, before leaving us all with waves of fire in his eyes.
"Ma'am, nandito na po si Mr. Mongreco," bungad sa akin ng isang kasambahay pagpasok ko pa lang sa pintuan ng mansiyon."Kanina pa?""Opo. Nasa study room siya."Bumuntong-hininga ako at dumiretso sa kuwarto para makapagbihis. Nang umalis siya kanina ay hindi na rin ako nagtagal pa dahil alas dose na iyon ng tanghali. Louie was obviously irritated with his words, kaya umalis na rin ito at hinatid ako. Mainitin kasi ang ulo non kaya mabilis mainis. I don't blame him, though. Mukha naman talagang sinadya ni Reilan na inisin siya. He should have kept his mouth shut than insult him. What do I expect, anyway? Gago naman talaga ang Mongreco na 'yon.When I entered the study room, his eyes automatically shifted on me. He's in his usual position, sitting on a chair in front of the circular table. Itiniklop niya ang hawak na libro nang maupo ako sa tabi niya."I thought you forgot about our session. Buti naman naalala mo," he said darkly, eyes are scre
He tried to reach for my hand but I stepped backward. Nagsusumamo ang kanyang mga mata, ipinapakita sa akin ang labis niyang pagsisisi sa ginawa.But it's all too late."Des, please... I'll be good I promise. Hindi na ako mambababae. Hindi ko na 'yon ulit gagawin. J-Just give me another chance..."Umiling ako."I don't give second chances, Harris. It's all over. Ayoko ko ng magkaroon pa ng koneksiyon sa 'yo. I'm done with you. So get your ass of here before I'll call the security. You know me, pag sinasabi ko ginagawa ko talaga."Ngunit hindi siya nagpatinag. Sinubukan niya akong hawakan, ngayo'y mas agresibo ang kilos kaya hindi ako nakaiwas. I tried to take off his hands on my both arms, but he's too strong for me. Lalaki pa rin siya kaya walang laban ang lakas ko sa kanya."Harris, get off me!""Hear me out, Des. I know kasalanan ko, but it's a mistake. It's just a mistake babe... Let's start over again. I know yo
"What are you talking about?" I looked at him with disbelief. Sigurado akong nagbibiro lamang siya."Why, don't you want to have a date with me?" He grinned.Umirap ako. Pinasadahan ng mga daliri ang buhok. "Of course, not. Huwag mo akong igaya sa mga babaeng baliw na sinasamba ka. Don't try your luck on me, Mongreco.""Ouch, that hurts." I glared at him darkly. A man with such a calibre like him could easily fool any woman. But my case is different. Alam ko kung anong klase ng lalaki siya. The typical playboy type. The one who just wants to fuck and leave."Ano na? Saan ba talaga tayo pupunta? I'm sure hindi lang simpleng sundo ang pinapagawa ni mom sa 'yo. Hindi ka naman isang driver.""We will go to Cebu.""Cebu!" My eyes widened. "Anong gagawin natin do'n? You must be kidding me!" inis kong saad at nagmartsa palayo sa kanya. I get my phone to contact my driver. Ngunit napamura na lang ako nang hindi niya yun sinasagot. Damn. Siya dapat a
He kissed me gently. My mind is telling me to stop him, yet my body is urging me to do the opposite. Overwhelmed by the feeling, my hands found its way to his nape. Sinuklian ko ang kanyang mainit na halik nang hindi nag-iisip. Submissive it may seem, but I can't stop myself from wanting more... more of him.Habol ko ang hininga nang tumigil siya. I looked away as he opened my suite. My face heated so bad. Ramdam kong para itong nag-aapoy dahil sa init. It feels like my whole body is on flame. Burned by the fire he ignited on me.Nang makapasok ay pinaupo niya ako sa couch. Yumukod siya sa harap ko at tinanggal ang straps ng sandals na suot. His lips were pursed while doing it, looking so serious. Napalunok ako. Pinagpapawisan ng kaunti kahit malakas naman ang aircon.Matapos matanggal, nag-angat siya ng tingin. Eyes are dark and unfathomable. His adam's apple moved as he gulped once."Hihilutin ko ang paa mo. It would hurt a bit, but I'll be
"Are you home, hija? How's the conference?" tanong ni mommy sa kabilang linya. I sat on a wooden chair on my room's veranda. Halos isang oras na rin mula ng dumating ako sa mansyon."Yes, kakauwi ko lang po. And regarding with the conference, everything went smoothly just like what you expected.""Well, that's good to hear." I sighed when the call ended. Yes, everything went smoothly except one thing. Isang bagay na hindi ko inaasahang mangyayari. But I can't do anything about it right now. Isa pa, that time ginusto ko rin yung mangyari. Reilan even gave me a choice to stop. Kaya wala akong ibang dapat sisihin sa katangahan kundi ang sarili.I just stayed in my room for the whole morning. I texted my friends that I just got home. Hindi sila nagreply. Siguro'y busy sa klase. So, I just browsed my social media accounts. Nang mabored sa ginagawa ay napagpasyahang matulog na lang.I woke up at one in the afternoon. Nabanggit ni mom kanina na wala munang tutor
"Why did you went out on your own? Sana nagpasama ka," he said, as if concerned."Napahatid naman ako sa driver. Isa pa, malapit lang ito sa amin. And I want to be alone. Kaso, umepal ka."He smirked. "Why so harsh on me, Desire? I'm not doing anything to you."I stayed silent. Matalim ang tingin sa kanya. Napansin ko naman ang mga sulyap ng mga babaeng dumadaan sa amin. Kay Reilan, specifically. Hanggang dito ba naman? Napairap ako. Meanwhile, he just stared at me like I am some sort of puzzle he wants to solve.Napadako ang tingin ko sa daan. May isang batang lalaking naglalakad sa gilid. Umiiyak siya, nag-iisa at tila ba nawawala. Some people glanced at him, but no one cared to ask him what's wrong. Hindi naman siya mukhang batang-kalye. In fact, maayos ang kanyang postura at mukhang anak-mayaman."Mongreco," He looked at me. Tinuro ko ang batang lalaki. His forehead creased."What?""Lapitan mo. Palapitin mo dito. Mukhang nawawala
"Hija, naghihintay ang mommy mo sa ibaba. Sabay daw kayong mag-almusal," bungad sa akin ni manang paglabas ng kuwarto. Inayos ko ang uniform na suot at sinuklay-suklay ang buhok habang naglalakad sa hagdan."Morning, Mom." I kissed her cheek before settling down. My eyes observed her face. She looks sleepless and tired. Ngunit hindi niya iyon pinapahalata sa postura."Good morning. By the way, how's school? Are you working good with Mr. Mongreco?"Nilagyan ko ng pagkain ang sariling pinggan."I'm doing good, po. Actually, I've already got some improvements. Maayos na rin ang pagsosolve ko. He's a good teacher.""That's good to hear, Desire. Akala ko talaga wala ng tutor na makakapagpatino sa 'yo. But looking at your state right now, I feel relieved. Ipagpatuloy mo 'yan."For the next days, I realized that I'm slowly building connection with Reilan. We share kisses and make out when we have time during tutoring sessions. And my problem
"You missed me that much, huh? Isang araw lang naman tayong di nagkita." He chuckled.Nabalik ako sa katinuan at lumayo ng bahagya. I sighed as he turned around to face me. May ngiti sa kanyang labi."H-Hindi kaya..."Naglakad ako pabalik sa high chair at muling umupo doon. Gusto kong huminga muna dahil pakiramdam ko may kung anong nag-iiba sa nararamdaman ko. And I'm afraid to name it. Dahil alam kong hindi ako dapat magkaroon ng malalim na koneksyon sa kanya. It's too risky and dangerous.I looked ar him as he turned off the electric stove and walked towards me."O, ba't ka sumunod? Tapusin mo yung ginagawa mo, Mongreco. Sinabi ko sa 'yo di ba, gutom na ako."Imbes na makinig ay mas lumapit siya at pumwesto sa likuran ko. Itinukod ang dalawang kamay sa magkabilang panig ng counter top habang nasa gitna ako ng mga braso niya. He planted a soft kiss on my cheek and buried his face on my neck. Enough for me to feel his rough