"Edward! Bakit kailangan mong gawin sa akin ito? Gumaganti ka ba kaya ganito na lang ang paghihirap mo sa akin?"
"Pinapakita mo sa akin na mahal mo ako, pinaramdam mo pero bakit nangyayari ito ngayon? Gusto mo akong hiwalayan?" sigaw ni Sasha sa kanyang asawa. "Hindi ko alam kung ano ang nagawa ko sa'yo pero sige!" Wala siyang tigil sa pag-iyak. "Tutuparin ko ang nais mo...simula ngayon, wala ng relasyon na namamagitan sa atin." Humina ang boses niya sa huling salita.
Ang bitbit niyang brown envelop na naglalaman ng divorce agreement ay tinapon niya sa mukha ni Edward, malamig lamang siyang tinignan ni Edward.
Napakabigat ng dibdib ni Sasha dahil sa mga nangyayari. Napakabigat na parang pinutol ang lahat ng pagmamahalan ng dalawa.
"Bang!"
Hanggang sa tumunog ang tunog ng paghampas sa pinto ay nagising si Edward, na blangko ang utak!
Para bang may naalala siya, kinuha niya ang dokumento at tiningnan ito-
[Divorce Agreement]
[Petsa: Agosto 14]
"Buhay ako...."
"Sasha...buhay ako. Patawad sa nagawa ko, pangako babalikan kita."
Nang sumunod na sandali, lumingon si Edward para tumingin sa paligid.
Sa tabi ng kama, ang pulang damit na panloob na sadyang iniwan doon, at ang mga punit na damit sa lupa, ay nagpakita ng nakakabaliw na eksena!
Biglang hindi makahinga si Edward.
Naalala niya!
Agosto 14!
Sa araw na iyon, upang magalit si Sasha at makipaghiwalay kay Edward, sa kagagawan ng pamilya ni Edward nalasing siya. Nagpadala ang mga ito ng isang babae sa kanyang kama para iparating na nagloko siya kay Sasha. Pagkatapos ay sila na rin mismo ang tumawag kay Sasha at sinabi na hulihin si Edward sa kama nito na may kasamang babae.
Kahit dati pa ay nakinig lamang siya sa mga sinasabi ng pamilya niya. lalo na nang sabihin nila na hiwalayan niya na si Sasha.
At hindi lamang iyon, inutosan din siya ng pamilya niya na magnakaw sa kumpanya ni Sasha, pigilan ang agreement nito sa ibang bansa; mga investor at alamin kung magkano ang iaalok na pera para sa bidding. O di kaya kay lasonin.
At nang nakipag diborso si Sasha sa kanya, puro pasa siya dahil sa pananakit na Sasha sa kanyang katawan dahil sa labis na nasasaktan ang babae, ngunit bilang lalaki at sa pagmamahal niya kay Sasha, hinayaan niya lang ang babae na magalit sa kanya.
Naalala niya ang sinabi ni Sasha sa mga panahon na nahuli siya sa pagtatraydor. "Ano bang meron sa international cooperation? Wala lamang iyon at kung masira man iyon, wala rin akong magagawa pero hindi ko inasahan na ikaw pa mismo ang gagawa ng paraan para masira iyon!"
At isa pa, Edward. Alam mong bawal magnakaw ng kumpidensyal na dokumento pero bakit mo iyon ginawa? Hindi mo lang ako niloko, nagtraydor ka pa sa akin! Kung alam ko lang na ito ang kapalit ng pagpapakasal sa'yo, sana ay hindi na lang ako pumayag at nagpa-uto sayo!"
Kahit pagkatapos ng diborsyo nilang dalawa, hindi niya pa rin iniiwan si Sasha kahit na pinagmasdan niya lang ito nang palihim. At ang pamilya ni Edward, ang pamilya Martel ay nangunguna na ngayon sa buong syudad.
Gayunpaman!
Matapos alisin ng kanyang sariling pamilya ang kanyang halaga, pinutol nila ang kanyang mga kamay at paa at sinunog ang katawan na buhay pa. Hindi niya alam ang katotohanan hanggang sa isang sandali bago siya namaatay. Noon lang siya nagising at ang kanyang pinakamamahal na kuya, at ang pamilya niya, naalala niya ang mga mukha nitong sabik na nasusunog siya sa apoy.
At ang naisip nilang dahilan kung bakit namatay si Edward ay isang aksidente dahilan ay sunog upang maitago nila kay Sasha ang kapangasan na nagawa nila kay Edward.
Ngunit walang sinuman ang nakakaalam na ang tunay na pagkakakilanlan kay Sasha ay sampung beses na mas nakakatakot kaysa sa inakala nila.
Matapos imbestigahan ang katotohanan, nag-iisang winasak ni Sasha ang pamilya Martel, at pagkatapos ay pinatay ang sarili sa harap ng libingan ni Edward.
Hindi niya makakalimutan ang araw na iyon hanggang sa mamatay siya. Umiyak siya nang umiyak at hinaplos ang lapida ni Edward, desperado na siya, paulit-ulit na inuulit ang pangalan ni Edward.
Takot na takot ako nang mawala ka, hindi ko kaya. Mas mabuti na lamang na sumunod ako sa'yo at magkita tayo sa kabilang buhay. Ngunit....titignan mo kaya ako muli sa oras na magkita tayo sa ibang buhay? Mahal na mahal kita, Edward."
Siya ay kilalang tao, at kilala siya bilang malaki ang puso, mapakumbaba ngunit tila ngayon ay nagbago dahil sa isang pagmamahal na sisira rin sa kanya.
Isang segundo bago siya nagpakamatay, nakikiusap pa rin siya sa kanya, at tinignan nang masama ang lapida.
Galit!
Pagsisisi!
Naghihirap!
****
Sinasakop ang bawat ugat sa katawan ni Edward, bumalik siya! Hinding-hindi niya hahayaang mangyari muli ang nangyari sa nakaraang buhay!
"Elinor!"
"Jericho!!"
Sa buhay na ito, ako pa rin si Edward at ang mga Martel...hindi na dapat sila nabubuhay pa!"
"Nagbalik na ako at isa-isahin ko sila dahil sa ginawa nila sa akin!"
Mahigpit na ikinuyom ni Edward ang kanyang mga kamao at nababakas sa kanyang hitsura ang galit at poot.
Naalala niya na naman ang lahat. Ang diborso at ang ng pamilya Martel.
Lalo na ngayon. Ngayon ang araw na ililipat ni Sasha ang Zone Group sa pamilya Martel bago siya tuloyang umalis.
"Gusto ng pamilya Martel na hiramin ang pagkakakilanlan ng aking pamilya Martel at lunukin ang Zone Group nang libre? Hindi maaari!" sigaw niya.
"May oras pa, Sasha! Hintayin mo ako! Hintayin mo ako ......"
Makalipas ang kalahating oras.
Sinundan ni Edward ang kanyang alaala at sabik na sumugod sa Holy Cruz Hospital. No. 1 Ospital.
Siya ay nanalangin sa kanyang puso:
Huwag pumirma! Huwag pirmahan ang kontratang iyon......
Hindi niya alam kung ano ang nangyari kay Sasha, malabo lang niyang naalala na sinabi ng pamilya Martel na ang kontrata sa paglipat ay pinirmahan ni Sasha sa ospital......
Gayunpaman, nang sumugod si Edward sa ospital upang hanapin ang ward ni Sasha.
"Edward! Bakit ka nandito?!"
Sa toll office sa hospital hall, ang assistant ni Sasha na si Lucia ay sumugod kay Edward nang may galit at humarang sa kanyang daan!
Nang hindi naghihintay na sabik na tanungin ni Edward kung nasaan si Sasha, isang boses ng lalaki ang biglang nagmula sa mobile phone na hawak ni Lucia.
Bumaba ang ekspresyon ni Lucia nang marinig niya ito, at mahina niyang sinabi habang pinipigilan si Edward: "Doctor Lim! Please, pumunta ka ngayon sa ospital, we need you. Kailangan mong pagalingin si Sasha!"
Pagkatapos mapatay ang tawag, itinaas ni Lucia ang kanyang ulo, ang kanyang mga mata na puno ng lamig ay nanlilisik kay Edward, ang kanyang mukha ay puno ng pagkasuklam at galit!Sa pagtingin sa galit na mga mata ni Lucia, biglang nagkaroon ng masamang premonisyon si Edward sa kanyang puso: "Lucia, kumusta na si Sasha ngayon? Narito ba ang pamilya Martel? Hindi dapat mapirmahan ni Sasha ang kontrata ng paglipat ng Zone Group, dadalhin mo ako sa kanya ......"
"Tama na!" Pinigilan ni Lucia ang galit sa kanyang puso, itinuro ang tarangkahan ng ospital, at sarkastikong sinabi sa pamamagitan ng salita: "Edward, hanggang ngayon ba nagpapanggap ka pa rin? Paano ang sitwasyon ni Sasha, Edward! Ano ang ginawa mo sa iyong sarili, hindi mo ba alam?!
Nang marinig ito ni Edward, biglang namutla ang mukha niya!
Tama yan!
Naalala niya!
Kagabi, upang idisenyo ang pagkadiskaril, tinawagan ng pamilya Martel si Sasha, na malayo sa kabisera ng imperyal upang talakayin ang kooperasyon, na sinasabing siya ay nasugatan.
Hindi nag-atubili si Sasha na iwan ang kanyang mga kasosyo, at sumugod mula sa kabisera ng imperyal patungo sa Holy Cruz Hospital magdamag! Dahil dito, dahil masyadong mabilis ang takbo ng sasakyan, naaksidente siya sa gitna ng kalsada!
Naaalala niya...... Ang aksidente sa sasakyan sa nakaraang buhay ay medyo malubha, at si Sasha ay naiwan na may isang madilim na sakit dahil dito.
Kaya kagabi......
Kagabi, nagkamali si Sasha na naisip na siya ay 'nahuli at ginahasa sa kama', at nang hilingin sa kanya na magpaliwanag sa hagdanan, nakinig siya sa udyok ni Elinor, at walang awa na itinulak si Sasha.
Dahil dito, direkta niyang itinulak si Sasha, na naaksidente sa sasakyan at nasa matinding sakit pa rin.
Nahulog siya sa lupa sa lugar at hindi makabangon.
Pinagmamasdan niya itong malamig ang dugo at walang awa hanggang sa nanginginig ito sa sakit hanggang sa mawalan siya ng malay......
Sa wakas ay ngumiti siya at tinanong siya, 'Galit ka ba ngayon? Naiinis ka ba dahil namatay siya?'
Sumagot siya ng "oo......"
At nang magising siya kinabukasan, inihagis ni Sasha ang kasunduan sa diborsyo sa kanyang mukha!
Hindi nangahas si Edward na isipin ito!
Hindi siya nangahas na isipin si Sasha noong panahong iyon, kung gaano kasakit ang nangyari.
"Mm." Tumango si Edward bilang senyales na nakikinig siya nang mabuti."Ang 'one hit kill', gaya ng tawag dito, ay nangangahulugang tapusin ang laban sa pinakamabilis na paraan. Kayang pabagsakin ang kalaban sa isang iglap. Medyo marahas ang paraan, at kung minsan, maaari mo pa ngang tuluyang patayin ang kalaban."Napatahimik si Edward matapos marinig iyon. Matagal bago siya muling nagsalita."Impressive naman ang sinabi mo," aniya sa seryosong tono, "pero paano kung modernong armas na ang gamit? Like hot weapons?"Hindi agad nakasagot si Nayon. Napabuntong-hininga siya at tila napatigil sa sinabi ni Edward."Ano naman ang silbi ng martial arts kung baril ang kalaban? Gusto ko ngang matutong bumaril sa shooting range. Bakit pa ako nagpunta sa martial arts hall?""Oo, mas deadly nga ang hot weapons," sagot ni Nayon sa wakas. "Pero ang mga pinakamagagaling na martial artist ay may bilis at kakayahang umiwas sa mga bala."Napakunot-noo si Edward, saka muling nagtanong, "Eh kung atomic bo
Napatingin si Nayon kay Sasha, may halong pagkabahala sa mukha. Sa isip niya, kung hindi aabot kahit sa isandaang push-up si Edward, baka kahit kalahating taon pa ang lumipas ay hindi pa rin ito magkakaroon ng sapat na lakas.“Okay, one hundred push-ups,” sabi ni Edward na seryoso at walang reklamo. Sinimulan na niya agad, at bawat paggalaw ay maayos at tamang-tama sa porma.Pero halata ring matagal na siyang hindi nag-eehersisyo. Pagdating pa lang sa tatlumpu, naramdaman na niya ang paninikip ng dibdib at pagkakapos ng hininga. Namumula na ang pisngi niya sa pagod at hirap.Gusto sana niyang huminto sandali para magpahinga, pero bilang isang lalaki, nahirapan siyang aminin na pagod na siya. Ayaw niyang magmukhang mahina.Habang pilit niyang kinakaya ang pago
Tapos na ang lahat.Pagka-realize ni Erik sa katotohanang ito, para siyang nawalan ng pag-asa sa buhay. Parang may malaking rebelasyon siyang natuklasan—ang kasintahan ni Edward ay may ibang lalaki sa likod nito!Naloko ang kapatid niya. Pero dapat ba niyang sabihin kay Edward ang tungkol dito?Alam niya bilang isang lalaki na mahalaga ang "pride" o dangal. Kapag sinabi niya ito, baka mapahiya lang si Edward at mailang sa kanya sa mga susunod na pagkakataon.Isa pa, paano kung alam na talaga ni Edward ang lahat, at pinipili lang nitong magbulag-bulagan dahil mahal na mahal nito ang kasintahan? Kung gano’n ang sitwasyon, lalo lang niya mailalagay sa alanganin si Edward kapag inungkat pa niya ito.Naguguluhan si Erik. Hanggang sa matapos ang pelikula, hindi pa rin siya makapagdesisyon kung sasabihin ba niya ang lahat kay Edward.Ang original na plano niya ay hintayin munang matapos ang pelikula, at saka niya titignan nang mas mabuti kung totoo bang si Sasha ang babaeng nakita niya sa li
Hindi ba masyadong malakas ang aura ng baguhang ‘to?Sunod-sunod ang naging panalo ni Sasha sa mga claw machines na nakapaligid sa kanila. Unti-unti, napuno ng mga stuffed toy ang mga braso ni Edward. Ang pinaka nakakagulat, may isang pagkakataon na apat na barya lang ang nagamit ni Sasha para makuha ang isang laruan.“Ang galing naman ng ate na ‘to!”“Gusto ko rin ‘yang dog plushie!”“Grabe siya...”Hindi na nila namalayan kung kailan nagsimulang magtipon ang mga tao sa paligid. Lahat ay humanga sa husay ni Sasha sa pagkuha ng mga laruan at naiinggit sa lalaking may dala ng napakaraming stuffed toys—si Edward.Habang tinitingnan ni Edward ang kanyang mga braso na halos hindi na makagalaw dahil sa dami ng mga laruan, bigla siyang nakaramdam ng kaba. Parang may mali.Dahil sobrang dami na ng mga nahakot ni Sasha, naging abala ito sa kanilang planong manood ng sine. Wala na silang mapaglagyan ng mga laruan, kaya napilitan si Edward na tawagan si Joel para ito na ang magdala ng mga iyon p
Bagaman iniutos ni Sasha kay Joel na patahimikin ang lahat ng mga taong naroon noong gabing iyon, may ilang balita pa ring nakarating kay Marvin. Dahil malapit siya kay Sasha, nakarinig siya ng ilang bulung-bulungan.Medyo hindi kumbinsido si Lucia at agad nagsalita, “Yung lalaking ‘yon, na-trigger lang. Nakalapat lang ang suntok niya kay master kasi wala naman kaming lumaban. Pa-blind punch pa talaga!”Nagpatuloy siya habang pikit ang mga mata sa inis. “Isa pa, kahit ako o ang mga bodyguard ng pamilya Zorion, wala ni isa sa amin ang totoong lumaban. Puro tanggap lang kami ng palo.”“Kung totohanan lang sana, na may armas o barel, sa tingin mo ba 'yang mahina at maputing lalaking ‘yan ay may laban sa amin? Hindi naman siya lumaki sa training gaya namin.”Tumango si Marvin, waring naunawaan ang punto ni Lucia. Ang mga sinabi nito ay halos kapareho rin ng sarili niyang hinala. Batay sa pagkakakilala niya kay Edward, alam nitong makipagbuno ng kaunti—siguro sapat para ipagtanggol ang sar
“Ragnar, sorry. Gusto lang talaga kitang sorpresahin, pero hindi ko inasahan na magiging shock pala ito sa’yo,” mahinang sabi ni Gabriella habang nakayuko.Napailing si Ragnar at tiningnan siya nang may halong awa at inis. “Anong pinagsasabi mo? Ikaw ang pinakamahalaga sa akin. Hindi ko tatanggapin ang record na nakuha mo kapalit ng pagpapanggap na girlfriend ng iba.”Napabuntong-hininga siya. “Please, huwag mo nang ulitin ang ganitong katangahan, Gabriella.”Para kay Ragnar, hindi niya akalain na may babae palang kayang gawin ang ganoong sakripisyo para lang mapasaya siya sa simpleng hilig. Ang tanga niya talaga noon, puro habol kay Nigel, hindi niya nakita ang isang Gabriella na tahimik lang pero buong puso siyang minamahal.“Eh record lang naman ‘yan. Meron ako n’yan,” biglang sabat ni Edward, halatang naiinip na sa sobrang sweetness ng dalawa.Kinuha niya ang isang vinyl record mula sa bag at iniabot ito.“Actually, balak ko sana ‘tong iregalo sa birthday mo, pero mukhang kailanga