2

Ikinalulungkot ko... Pupuntahan ko na siya sa ward ngayon, at maniwala ka sa akin, hinding-hindi ko na muling babanggitin ang salitang "diborsyo" sa kanya! Hawak ni Edward ang kasunduan sa diborsyo sa kanyang mga kamay. Labis ang kanyang pagsisisi kaya agad siyang tumalikod at naghanda nang pumunta kay Sasha.

Ngunit hindi nabago ng kanyang mga salita ang pananaw ni Lucia! Sa halip, napalitan iyon ng pang-uuyam at pangungutya!

Huminto si Lucia sa harap ni Edward, at ang mga salitang binitiwan niya ay mas malamig at mas matalim kaysa dati: "Edward! Talagang wala kang puso. Kailangan mo bang tapusin si Ms. Zorion para lang makuntento ka?

"Alam mo ba kung gaano kalubha ang mga pinsala ni Ms. Zorion kahapon? Nang siyasatin ko ang kotse ngayon, ang saddle ay puno ng dugo! Dugo ang lahat!!

"Ngunit ang unang bagay na ginawa niya ay hindi pumunta sa ospital, kundi pumunta sa iyo! Nagaalala pa rin siya kung malubha kang nasaktan!

"Ngunit ano ang ginagawa mo? Nasa ulap ka kasama ang ibang babae na walang pakialam!

"Edward!"

"Nagmamakawa ako sa iyo, palayain mo na siya! Itigil mo na ang pananakit sa kanya, okay? Sa mahigit 20 taon, hindi pa siya naging ganito kababa! Tinapakan mo ang lahat ng kanyang pagmamataas at pagmamahal!"

Ang mga salitang iyon, isa-isa, ay parang libu-libong karayom na tumutusok sa puso ni Edward! Hindi pa siya nakadama ng ganitong klaseng pagkakasala at pagsisisi hanggang sa ngayon! Bakit siya naging tanga? Mas pinili niyang magdusa sa pagkawala ng dugo kaysa alamin ang kanyang kaligtasan.

"Edward, para kang isang walang-kwentang tao sa iyong nakaraang buhay! Kung ayaw mo sa isang mabuting asawa, bakit kailangang paulit-ulit mo siyang hayaang saktan ng pamilya Martel!"

"Ahhh..." Umputi ang mga daliri ni Edward. Pinilit niyang ikutin ang kanyang ulo. Nang tumingin siya kay Lucia, na ang mga luha ay bumabalong sa kanyang mga mata, naramdaman niyang matino at makapangyarihan ang kanyang damdamin. Mula sa kaibuturan ng kanyang puso, sinabi niya, "Lucia! Ipinapangako ko, mula ngayon, hinding-hindi ko na hahayaan pang magdusa si Sasha! Ang kasal na ito, maliban na lang kung mamatay ako, hindi ko siya iiwan!"

Matapos niyang bigkasin ito, tumalikod si Edward at umalis sa pintuan. Tinitingnan ni Lucia ang kanyang papalayong anyo at nakikinig sa mga salitang umaalingawngaw sa kanyang isipan. Ang buong pagkatao niya ay natigilan.

Ano ang sinabi niya? Ipinapangako niyang hindi na muling sasaktan si Ms. Zorion?

Ito ba talaga ang taong kilala niya? Ito ba talaga ang Edward na galing sa pamilyang Martel?

"Hindi... Walang paraan, siguradong nagpapanggap lang si Edward! Paano siya magigising nang gano'n? Malamang sinusubukan niyang makuha ulit ang mga interes at proyekto ng pamilya Martel!"

Samantala, sa loob ng isang VIP ward...

"Mr. Zorion, sa ngalan ng pamilya Martel, taimtim akong humihingi ng paumanhin sa iyo. Hindi namin inasahan na gagawa si Young Master Edward ng gano'ng kabastusan, na nakadepende pa sa iyong kagustuhan..."

"Tapusin mo na ba 'yan?" Isang malamig at walang emosyon na boses ng babae ang pumigil sa mga salita ni Magnus. "Kumusta siya? Hindi ko papayagan na pag-usapan mo 'yan."

Medyo nag-iba ang ekspresyon ni Magnus, at lihim siyang nagmumura sa kanyang isipan tungkol sa babaeng nagtatanggol kay Edward kahit na nabaligtad na ang sitwasyon.

Niloko na ni Edward ang lahat, at pinoprotektahan mo pa rin siya?

Kahit na ibigay na ng Zone Group ang lahat, ang pamilya Martel ay patuloy pa ring tratuhin siya ng mabuti sa hinaharap!

Talagang karapat-dapat akong itulak pababa ng basurang iyon, at muntik na akong mamatay dahil dito!

Ngunit agad din niyang pinigilan ang kanyang nararamdamang pagkadismaya, ngumiti ng kaunti, tumingin paitaas, bahagyang yumuko, at iniabot ang isang dokumento sa babaeng nakahiga sa kama ng ospital.

"Mr. Zorion, ito ang kontrata ng paglipat na inihanda namin. Pwede mo bang pirmahan?"

Malamig na sinulyapan ng babaeng nakahiga sa kama ng ospital Kahit na maputla at haggard ang kanyang anyo, ang kanyang mukha ay kaakit-akit at may mabagsik na anyo. Ang makapangyarihang aura niya, na parang nagsasabing hindi karapat-dapat ang sinuman na lumapit sa kanya, ay nagdulot ng bahagyang pagkabalisa kay Mr. Martel, na tila nahirapang huminga.

Gayunpaman, inisip ni G. Martel ang mga benepisyong darating, kaya sinubukan niyang sugpuin ang takot na bumabalot sa kanyang puso at ngumiti. "Mr. Zorion, naaalala ko pa na mayroon kang 20% na bahagi sa logistics ng Caldwell," aniya. "At sa Zone Bank din, ang pondong binili mo para kay Edward na may halagang 100 milyong yuan ay malapit nang mag-expire!"

"Dahil aalis ka na sa Holy Cruz Hospital, gusto ni Young Master Edward na ilipat mo ang lahat ng ito sa pamilya Martel."

Inilahad niya ang isang kontrata. "Ito ay isang kontrata; kailangan mo lang itong pirmahan."

Sa mga mata ni Sasha, nasasalamin ang pangit na mukha ni Magnus. Bagaman mahina siya, nanginginig ang kanyang mga daliri sa hawak na panulat. Tiningnan niya ng kalmado ang nakangiting Mr. Martel.

Ilang beses na? Gaano karaming benepisyo na ang inalis sa kanya ng pamilya Martel? Kailangan niyang tandaan ito.

Hangga't binabanggit ang pangalan ni Edward, si Sasha ay sumasang-ayon nang walang pag-aalinlangan. Dahil mahal niya ang pamilya Martel at sabik siya sa kanilang pagmamahal...

Ngunit ngayon, hindi na mahalaga. Pagkatapos ng araw na ito, wala na siyang kinalaman kay Edward. Ang mga bagay na ito ay orihinal na para sa kanya rin...

"Sige, pipirmahan ko."

Isang lagda at matatapos na ang lahat. Sa bahagyang panginginig ng kanyang mga daliri, hawak ni Sasha ang panulat, handang isulat ang kanyang pangalan sa kontrata ng paglilipat—

Ngunit bigla!

"Bang——!"

Biglang bumukas nang malakas ang pinto ng ward! Tumambad si Edward, nakatingin sa mga kontrata sa kamay ni Sasha, at halos hindi siya makahinga. Pilit niyang pinipigilan ang galit sa pamilya Martel, habang mahinahong tumingin sa babae sa kama ng ospital.

Sa isang iglap, namumula ang kanyang mga mata, at ang labis na pagsisisi ay nanginginig sa kanyang buong katawan. "Bingyan..." bulong niya.

Ang kanang kamay ni Sasha ay basag, ang kanyang tuhod ay nabasag, at ang kanyang likod ay sugatan—kinakailangan ang mahigit sa sampung tahi. Ang kanyang asawa ay malubhang nasugatan sa isang aksidente sa sasakyan. Sa nakaraang buhay niya, nakinig siya kay Elinor, ang kanyang matalik na kaibigan, at naniwalang nagpapanggap lang si Sasha para makuha ang kanyang simpatiya.

Paano niya iyon nagawa? Paano siya naging ganoon kabastos?

"Inayos ko na ang mga abogado para ilipat ang mga ari-arian na gusto mo sa pangalan mo, at pagkatapos makumpleto ang proseso ng diborsyo, maaari mo nang kunin ang mga iyon."

"Ang Zone Group, ayon sa gusto mo, ay ililipat sa pamilya Martel."

"Hindi mo kailangang tiisin ang pagkasuklam mo sa akin para kumpirmahin ito mismo; maaari kang umalis..."

Hindi naglakas-loob si Sasha na tumingin kay Edward. Natatakot siya na kung titingnan pa niya ito nang matagal, baka hindi na niya kayaning palayain siya.

Hawak ni Sasha ang panulat sa kanyang kanang kamay, nanginginig habang nagpapanggap na pipirma na—

“Punit!”

“Rip——!”

Biglang inagaw ni Edward ang mga dokumento mula sa kamay ni Sasha, sa kabila ng mapanghamak at masamang tingin ni Magnus. Agad niyang pinunit ang mga ito! Natigilan si Mr. Martel ng ilang segundo.

"Young Master Edward, nababaliw ka na ba? Ito ang kontrata ng paglilipat para sa Get's Group! Nangako si Mr. Zorion na ililipat ito sa pamilya Martel bago ka! Ikaw..."

Sa harap ni Sasha, hindi naglakas-loob si Magnus na pagalitan si Edward. Ngunit sa kanyang isipan, nais niyang basagin ang katawan ni Edward sa libu-libong piraso!

Pilit na pinipigil ni Edward ang kanyang galit habang ibinaling ang ulo kay Mr. Martel, nakatitig sa kanya nang mariin, na parang hindi kayang arukin ang lalim ng kanyang mga mata.

Sa isang sulyap, naramdaman ni Mr. Martel na tumayo ang balahibo niya. Bago pa man niya maunawaan ang biglaang pagbabago sa ugali ni Edward, narinig niyang nanunuya ito:

"Kailan siya nangako na ililipat ang Zone Group sa pamilya Martel? Ang ipinangako niya ay akin—lahat ng ito ay binuo para sa akin!"

"Ngayon, ayoko na! Dalhin mo na ang mga tao mo at lumabas ka dito—"

Ang biglaang pagsabog ng galit ni Edward ay nagpagulat sa lahat sa loob ng ward.

"I-ikaw, ikaw..." Nanginginig ang mga ngipin ni Magnus sa galit, hindi makapaniwalang may lakas ng loob ang isang ampon na kausapin siya ng ganito! Kung hindi lamang dahil sa nakita niyang may pakinabang pa si Edward, at kung hindi dahil kay Sasha, matagal nang itinapon ng pamilya Martel ang walang kwentang ito!

Hindi lamang siya nagpapasalamat sa pamilya Martel, kundi nangahas pa siyang lumaban sa kanila. Ito'y hindi katanggap-tanggap!

Gayunpaman, gaano man kalaki ang galit ni Mr. Martel, kailangan niyang pangalagaan si Sasha. Pinipilit niyang pigilin ang galit sa kanyang puso at nagsalita:

"Young Master Edward, huwag kang magbiro. Inampon ka ng pamilya Martel mula pagkabata at pinalaki ka nila nang higit sa 20 taon. Hindi ba't ikaw din ang pamilya Martel?"

"Hayaan na lang si Mr. Zorion na pirmahan ang kontrata; hindi mo dapat biguin ang pinuno ng pamilya at ang kanyang asawa..."

Tuwing ginagamit ni Magnus ang pamilya upang takutin si Edward, madalas na kinokompromiso nito ang lalaki. Ngunit sa pagkakataong ito, naniniwala siyang magiging pareho rin ang takbo ng mga pangyayari.

"Ayokong ulitin. Lumabas ka!"