Grabe ang lakas nang tibok nitong puso ko, ngayon ko lang naramdaman 'to ? Ano ba kasing nangyayari!!
Eh? Imposible namang dahil to sa babaeng to...napatawa naman ako saglit.Mali yata itong iniisip ko, sobrang mali! Nagulat lang siguro ako no! Tama-tama nagulat lang ako yon lang yon wala ng iba period."H-Hoy, alisin mo nga yang ulo mo sa balikat ko." Saad ko pero hindi sya sumagot.Ilang minuto lang kaming ganito.
"Tulog ka na ba?" Tanong ko na pilit tinignan ang mukha nya kung natutulog nga ba talaga sya.
I mean, tahimik lang sya at ako rin. Tahimik ang ingay lang na maririnig mo dito eh, yung ingay sa palabas. Kinuha ko yung remote at pinatay 'yon."Trixie?" Tawag ko."Trixie?" Tawag ko ulit sabay mahinang niyugyug ang balikat nya pero wala parin akong narinig na sagEwan ko parang nasasaktan tuloy ako, ngayon lang kami nag usap ng ganito. Minsan kasi pag ganitong usapan eh, biro-biro lang tapos mag a-asaran and then mag aaway pa."Oo na alam ko naman eh, hindi mo na kailangan sabihin talaga sakin kasi nasasaktan ako." Giit nya at patuloy lang sa pag tulo ng mga luha nito sa mata. Umiwas nalang ako ng tingin kase ayokong makita na nasasaktan sya, na umiiyak sya dahil sakin. Oo palagi naman syang umiiyak dahil sakin pero iba kasi to ramdam ko ang sakit, ramdam kong totoo talagang nasasaktan sya hindi na 'to acting.Sa tagal nang pagsasama namin ni Trixie hindi ko sya tinuring na asawa, wala naman talaga akong balak na ituring syang asawa.Yong nasa isip ko eh, para ko lang syang kaibigan na nagsasama sa iisang bubong hindi ako sigurado kung may nararamdaman ako para sa kanya.
"Thirteen?" Patanong kong sabi.Ay, teka mali twelve nga pala yung kasunod ng eleven hayst![Thirteen?] Ano ba naman yan kahit kasunod ng thirteen hindi mo alam? Parang sa boses mo eh, kasing edad lang tayo heheh, hula ko lang 'yun. Magaling kaya akong manghula."Fourteen."[Fourteen?] Shutangina naman oh, mas lalo mong pinapasakit 'tong ulo ko kahit kasunod ng fourteen di mo parin alam? Nakatapos ka ba ng highschool o kahit elementary man lang? Ako yata yung naawa sayo, cheer up ka lang kaya mo yan hmm, mukhang magiging teacher ako ngayon ah."Fifteen."[Teka nag bibilang ka ba?] Tanong nya ano bayan kahit yan di ko alam? Ano bang tawag ko dito sa ginagawa natin, nag susulat o nag babasa? Sigurado ka bang may utak ka?"Anong ako? Tayo woyy tayo ang nagbibilang, dapat may TAYO kasi t
Totoo naman kase.[Eh, ikaw?] Napahinto naman ako sa pagtawa ng mag tanong sya."Bakit anong meron sakin?" Taka kong tanong.Heheh maganda ba ako? Tsk, alam ko na yun, di mo na kailangang sabihin Steven.[May asawa ka nga, mahal ka ba?]Ouch real talk talaga Steven! Huhuh ang harsh mo para ka talagang si Ken ang sakit ha! Ang sakit ng sinabi mong gago ka! May asawa ka nga, mahal ka ba? Putek na yan, sino bang may pake duh!!!"Ang sama mo! Matutunan nya rin akong mahalin."[Dito ka nalang kasi sakin.]Ha? Anong ibig nyang sabihin? Gusto nya bang tumira ako sa bahay nya? Ginagago mo ba ako Steven?!"Steven,"[Oh?]"Baliw ka ba?" Tanong ko.[Maybe.] Sagot nya. Wala kang kwentang kausap minsan! Napapil
Ken Fernandez's Pov."Malamang hindi pa, hindi mo nga ako pinainom ng gamot. Pano ako gagaling." Pilosopong sabi nya.Bumuntong hininga ako at pinipigilang hindi mainis sa inasal nya.Relax ka lang Ken, may sakit yan, okay?! Hindi mo pwedeng sabunutan ang bruha'Kumuha ako ng gamot at inabot sa kanya."Oh, ito gamot.""Ipapainom mo ako ng gamot ng hindi pa kumakain." Walang emosyon nyang sabi.Hindi ba sya titigil sa pamimilosopo sakin?! Nakakainis na sya ah! Pasalamat sya nag titimpi ako ngayon dahil may sakit sya!Nabaling yung tingin ko sa pagkaing niluto ko para sa kanya."Ito pinagluto kita." Saad ko sabay turo sa pagkain na nandon sa mesa.
Eh, di wow? Hooo relax! Inhale, exhale, relax ka lang Ken kaya mo yan...Tiis-tiis lang Ken! Kahit ngayon lang!Biglang may nag text sakin kaya tinignan ko kung sino 'to. Tsk, si Daddy pala.From Daddy: Pinainom mo na ba ng gamot yang asawa mo?Tapos na, pati lalagyan nong gamot pinainom ko charr!To Daddy: Oo, tapos na Dad. Wag kang mag alala, aalagaan ko sya.Alalang-alala talaga sya pagdating kay Trixie pero sakin hindi masyado, tsk whatever!What? Napainom ko ba sya ng gamot?Napatampal ako sa noo ng makita ko ang gamot dun mesa, hindi nga nya nainom! Pano sya gagaling nyan kung palagi nya nalang nakakalimutang uminon ng gamot.
Napapaisip tuloy ako... pero si Ken talaga eh, kahit anong gawin ko si Ken parin talaga 'tong gusto ng puso ko hays bahala ka na nga Ken malaki ka na.Pero huwag naman sana yung best friend ko, wala kang awa Ken! Mukhang gusto mo yata tikman lahat ng lalaki dito sa earth!Di ako papayag no! Humanap ka nalang ng ibang lalaki, di kayo bagay ni Steven eleven. Naiisip ko palang na magiging kayo nasusuka na ako.Hindi rin naman kasi type ni Steven yung mga bakla, kahit gaano pa yan ka-gwapo or should I say maganda tsk hindi talaga."Oh, sorry sissy pero di ako pumapatol sa--"Ganyan nga dapat hindi ka pumatol Steven kasi asawa ko yan. Respeto okay. Mabuti at may respeto ka dahil kung wala hahambalusin kita._Ken Fernandez's Pov.Nandito ako naka tayo sa gilid, pinag mamasdan yun
"Hmmm?""Nandyan na sya." Saad ko.Pero di parin nya minumulat ang mata nya. Napatingin naman ako kila Merk at Mark na papunta dito sa direction namin, umupo na sila sa mga upuan nila. Galing kase silang banyo.Pinagitnaan talaga namin sya."Princess gumising ka na jan" pukaw narin ni Mark kay Trixie pero wala paring imik si Trix."Princess Trixie nandyan na po si prof, gumising ka na kung ayaw mong mapagalitan." Si Merk naman ang nag salita."Good morning class!""Oyyy Trix!" Sabay naming gising tatlo sabay hampas sa balikat nya. Mukhang napalakas siguro ang hampas namin kaya napadaing sya."Today you have a new classmate.""Arayyy ang sakit ah!" Daing nya sabay tayo pa. Nagulat siguro sya sa pag hampas namin, hinila ni Merk ang kamay nya para maupo ito ulit."May problema ba Miss Fortez?" Tanong ni prof. Umiling lang si Trixie pero hindi tumitingin kay prof. Kinukusot-kusot nya pa kasi ang mata nya.Ayan kasi eh, palagi nalang syang nag pupuyat pag gabi. Nanonood kasi yan ng k-drama
"Ang sama mo!" Parang naiinis nyang sabi.Natataranta naman ako ng nag simula nang tumulo ang luha nya."Sana sinabi mo nalang na wala akong kwenta!! Hutangina pinahaba mo pa talaga, ang sakit ng mga sinabi mo sakin Steven sana alam mo."Sh*t ba't ko ba kase sinabi yon? Ang tanga mo Steven! Ang tanga-tanga mo!! Bakit pinaiyak mo ang babaeng mahal mo!?Damn! Hindi bagay sakanya ang umiyak, ang katulad ni Trixie na babae ay hindi pinapaiyak dapat minamahal. Ambobo mo Steven!!"P-Princess s-sorry, nag bibiro lang naman ako.""Huhuh stop talking Steven, we're not okay, okay!? Di tayo bati! Wag mo akong kausapin, hmp!" Patuloy parin sya sa pag iyak, tinatabunan na nya yong mukha nya."S-Sorry na please." Napapaos na yong boses ko, napapaiyak den ako kapag nakikita syang umiiyak pinipigilan ko lang talaga."Sa tingin mo ba yong sorry mo sapat ha! Ang sakit kaya nang mga sinabi mong gago ka!" Gago? Ako? Sh*t oo gago ka nga Steven! Tama si Trixie, napaka gago mo!"Shhh wag ka ng umiyak, di ba