Chapter 15

Ewan ko parang nasasaktan tuloy ako, ngayon lang kami nag usap ng ganito. Minsan kasi pag ganitong usapan eh, biro-biro lang tapos mag a-asaran and then mag aaway pa.

"Oo na alam ko naman eh, hindi mo na kailangan sabihin talaga sakin kasi nasasaktan ako." Giit nya at patuloy lang sa pag tulo ng mga luha nito sa mata. Umiwas nalang ako ng tingin kase ayokong makita na nasasaktan sya, na umiiyak sya dahil sakin.

Oo palagi naman syang umiiyak dahil sakin pero iba kasi to ramdam ko ang sakit, ramdam kong totoo talagang nasasaktan sya hindi na 'to acting.

Sa tagal nang pagsasama namin ni Trixie hindi ko sya tinuring na asawa, wala naman talaga akong balak na ituring syang asawa.

Yong nasa isip ko eh, para ko lang syang kaibigan na nagsasama sa iisang bubong hindi ako sigurado kung may nararamdaman ako para sa kanya.

Bab Terkunci

Membaca bab selanjutnya di APP