"ปล่อยพีชนะ คนบ้า คนลามก เอามือออกจากเอวพีชเดี๋ยวนี้นะ" เสียงหวาน ๆ คิดว่าตัวเองดุที่สุด น่ากลัวที่สุดออกคำสั่งเสียงดัง (ดังในความคิดตัวเอง แต่มันก็ไม่ได้ดังหรือน่ากลัวสำหรับคนได้ยินเลยซักนิด)
"ถ้าหนูไม่หยุดดิ้นตอนนี้ เฮียไม่ทนหนูนะพิกกี้" ชายหนุ่มว่าพรางจ้องหน้าสวยอย่างอดกลั้น ตอนนี้สิ่งที่พยายามระงับไว้ถูกปลุกจากบั้นท้ายกลมกลึงของร่างบางบนตัก เริ่มขยับขยายพร้อมใช้งานจนรู้สึกปวดหนึบที่หน้าขา
"ไม่ปล่อยใช่มั้ย?" ว่าพรางทำท่าจะก้มลงกัด แต่...
"ถ้าหนูกัดเฮียเป็นรอยนิดเดียว เฮียจะกัดคืนให้ทั่วตัวเลย รับรองว่ามีรอยไปฝากเพื่อนเยอะแยะแน่ ๆ" คนขี้โกงว่าเสียงนิ่งเหมือนไร้ความรู้สึก แต่ก็หยุดคนที่กำลังจะฝังเขี้ยวลงที่ไหล่ได้ชะงัดนัก
"เฮียเทน คนใจร้าย" หญิงสาวโวยวายพร้อมกับทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ขึ้นมาอีกรอบ ชายหนุ่มรีบรั้งหัวเธอมาซบไหล่ลูบหลังปลอบเบา ๆ
"ไม่ร้อง คืนนี้หนูนอนห้องเฮียนะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมกับผลักร่างบางมองสบตา *ขี้แยเอ๊ย...มันกี่ขวบกันแน่วะเนี่ยกู ร้องง่ายกว่าเจ้า 2 ดื้อซะอีก* ชายหนุ่มคิดในใจพร้อมกับถอนหายใจเบา ๆ
"พีชไม่นอน พีชจะกลับหอ"
"ถ้าเฮียไม่ไปส่งล่ะ" ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามยิ้ม ๆ
"กลับเองได้ค่ะ พีชโตแล้ว" หญิงสาวตอบพร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้นยืน
*เออ...จากที่เห็นก็โตแล้วนั่นแหละ ทั้งโตทั้งขาวมากเลยด้วย* ชายหนุ่มคิดในใจแต่พูดไปอีกทาง "แต่หนูจะไปชุดนี้ไม่ได้"
"ไปได้! อย่างน้อยมันก็ดีกว่าอยู่ในห้องนี้แล้วกัน" หญิงสาวว่าพรางมองหากระเป๋าของตัวเอง
"แต่เฮียไม่ให้หนูไป" เทนว่าพรางรั้งข้อมือเล็กไว้ไม่ยอมปล่อย
"แต่พีชจะกลับค่ะ...อ๊ะ!" หญิงสาวว่าพร้อมกับอุทานตกใจเมื่อชายหนุ่มกระชากแขนเธอเข้าหาตัวอย่างแรงแล้วกดจูบปากบางที่เถียงคำไม่ตกฟากอย่างมันเขี้ยว "อื้อ..." มือหนาข้างหนึ่งรวบเอวบางกระชับไว้แน่น อีกมือจับท้ายทอยหญิงสาวเอาไว้รับจูบตัวเองอย่างหื่นกระหาย ลูกพีชพยายามดิ้นขลุกขลักเพื่อหนีลิ้นร้อน ๆ ที่ชายหนุ่มพยายามสอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก พร้อมกับเม้มปากแน่น ไม่ยอมให้ชายหนุ่มล้วงล้ำเข้ามาง่าย ๆ แต่...
"อ๊ะ!" หญิงสาวอุทานตาโตเมื่อมือใหญ่ที่โอบเอวเธออยู่เลื่อนขึ้นมาบีบขยำหน้าอกเธอแรง ๆ ชายหนุ่มรีบสอดแทรกลิ้นหนาขึ้นไปในโพรงปาก กระหวัดเกี่ยวหยอกล้อลิ้นเรียวด้านในอย่างสมใจ แล้วค่อย ๆ ดึงเกาะอกตัวจิ๋วของเธอเลื่อนลงมากองเหนือเอวคอด โชว์เต้าสวยสีขาวอมชมพู ที่มียอดสีแดงระเรื่อชูเด่นสู้มือใหญ่อย่างท้าทาย ชายหนุ่มถอดริมฝีปากออกแล้วก้มมองภูเขาลูกย่อม ๆ ในมือด้วยสายตาหื่นกระหาย แล้วเงยขึ้นสบตาหญิงสาวยิ้ม ๆ
"เฮียอย่าทำแบบนี้นะ" หญิงสาวรีบจับมือใหญ่ไว้ทันทีพร้อมกับจ้องกลับอย่างเอาเรื่อง ชายหนุ่มยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะก้มลงอ้าปากครอบจุกสวยแล้วออกแรงดูดแรง ๆ จนแก้มตอบพรางช้อนสายตามองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้อ้าปากค้างเหมือนช็อคกับการกระทำที่อุกอาจของพี่ชายข้างบ้านที่ไม่เห็นหน้ากันหลายปี ใครจะคิดว่าเทนจากผู้ชายใจดีจะกลายเป็นคนหื่นได้มากขนาดนี้ "อื้อ...ปล่อยนะ" คนตัวเล็กโวยวายพร้อมกับพยายามผลักหน้าชายหนุ่มออกจากเต้าสวยของตัวเอง แต่ก็ต้องแอ่นอกตามเพราะชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยปากออกจากยอดอก แถมมือใหญ่อีกข้างตอนนี้ก็เลื่อนมากอบกุมเต้าสวยข้างที่ว่างแล้วออกแรงบีบเค้นแรง ๆ จนเธอรู้สึกเจ็บชาไปทั่วร่าง "เฮีย... "
ป๊อก! ชายหนุ่มอ้าปากปล่อยจุกสวย แล้วเลื่อนหน้าขึ้นหาริมฝีปากที่กำลังจะเบือนหนี มือใหญ่รั้งท้ายทอยหญิงสาวรับจูบของตัวเองอย่างดูดดื่ม แล้วเลื่อนมือข้างที่บีบบี้หน้าอกอยู่ลงหาขอบกระโปรงของเธอก่อนจะสอดหายเข้าไปทักทายเนินเนื้อของหญิงสาวข้างล่าง
"อื้อ... " ลูกพีชดิ้นขลุกขลักจนหลุดออกจากจูบสูบวิญญาณของชายหนุ่มแล้วหันมาจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง "อย่าทำแบบนี้นะเฮีย"
"ทำไม?" เสียงแหบกระเส่าพรางเหลือบมองเต้าคู่งามก่อนจะมองเลยไปที่มือตัวเองที่ตอนนี้หายเข้าไปในขอบกระโปรงก่อนจะยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
"พีชมีแฟนแล้วค่ะ เฮียจะทำแบบนี้กับพีชไม่ได้" คนตัวเล็กว่าเสียงรัวเร็วพร้อมกับจ้องหน้า *มุสา มุสา วันพระด้วยพีรดา หนูขอโทษ ยังไงพรุ่งนี้จะไปปล่อยปลาไถ่โทษ 3 ตัวนะคะ*
"หึ! งั้นมาดูกันว่าแฟนหนูมันจะว่ายังไง ถ้ารู้ว่าคืนนี้แฟนตัวเองมีผัวอีกคน" ว่าจบก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนจนหญิงสาวสะดุ้ง ตาโต มือใหญ่ด้านล่างบีบบี้กลีบอวบอูมเต็มมือไม่ออมแรง ลิ้นร้อนลากไล้ลงหาเนินอกคู่สวยแล้วจงใจดูดเม้มบนเนินอกทั้ง 2 ข้างแรง ๆ จนเกิดรอยขึ้นอย่างชัดเจน แล้วฟอนเฟ้นซุกไซร้เต้าคู่งามอย่างหลงไหล
"เฮียเทนหยุดนะ! อ๊ะ!" เสียงหวานร้องห้ามแต่ต้องอุทานตกใจเมื่อมือใหญ่ด้านล่างกรีดนิ้วเรียวผ่านร่องสวยที่รู้สึกได้ว่ากำลังฉ่ำเยิ้มของตัวเอง แล้วค่อย ๆ ส่งปลายนิ้วสะเก็ดร่องเบา ๆ จนเธอขนลุกกับประสบการณ์ของการโดนรุกล้ำครั้งแรก
"หึ! หนูเปียกหมดแล้วนะ" เสียงแหบทุ้มดังเหนือเนินอกแล้วกดจมูกลงที่ร่องอกแรง ๆ แลบลิ้นเลยรอยเนินเต้าสวยจนเปียกชุ่ม ทั้ง 2 เต้า ลูกพีชนิ่งอึ้ง งงกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนไม่รู้จะป้องกันส่วนไหนของตัวเองก่อนรู้แต่ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอชาหนึบไปทั้งตัวและรู้สึกเหมือนจะตอบสนองการกระทำของชายหนุ่มอย่างห้ามไม่ได้
"ไม่ได้นะเฮีย หยุดนะ อ๊า...เฮีย" หญิงสาวรีบร้องห้ามแต่ตามมาด้วยเสียงครางอย่างสุดกลั้นเมื่อนิ้วยาวเรียวค่อย ๆ รุกล้ำเข้าร่องแคบฉ่ำน้ำของเธอจนสุดนิ้ว ชายหนุ่มเงยขึ้นมองหน้าแดงก่ำของหญิงสาวอย่างพอใจก่อนจะค่อย ๆ ขยับนิ้วเรียวยาวเข้าออกช้า ๆ "อื้อ...เฮีย อย่า ทำ แบบนี้" หญิงสาวว่าพรางยกแขนเรียวเล็กกอดคอแกร่งแล้วซบหน้าลงที่บ่าหลับตาแน่น ชายหนุ่มเลื่อนมือจากเต้าสวยลงโอบเอวบางไว้แน่นแล้วเริ่มขยับนิ้วเข้าออกแรงเร็วขึ้นจนหญิงสาวสะท้านเกร็งรัดนิ้วเรียวของเขา
"ไปต่อที่เตียงนะ" เสียงทุ้มดังข้างหูแล้วชักนิ้วเรียวออกจากร่องสาวที่ตอนนี้กำลังจะเสร็จสมทำให้หญิงสาวถึงกับค้างอึ้งที่ชายหนุ่มหยุดกลางครัน ร่างบางถูกชายหนุ่มช้อนอุ้มเดินเข้าห้องนอนแบบไม่รอคำตอบก่อนจะวางลงที่เตียงนอนใหญ่แล้วทาบทับลงมาประจบปากจูบอย่างเร้าร้อนรุนแรงจนเธอตั้งตัวแทบไม่ทัน มือใหญ่จัดการเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดภายในเวลาไม่ถึงนาทีแล้วเลื่อนมากระชากเกาะอกสีขาวที่เธอใส่เป็นกระโปรงในคืนนี้ติดมือออกไปอย่างง่ายดายพร้อมกับชั้นในตัวจิ๋วของเธอที่ติดมือออกไปด้วย ก่อนจะจับแก่นกายของตัวเองถูไปร่องสวยที่ปิดสนิทของหญิงสาวแล้วจับขาของเธอแยกออก มือหนาอีกมือสอดเข้าใต้สะโพกจับเอวบางไว้แน่นแล้วออกแรงกดแก่นกายของตัวเองเข้าร่องสาวช้า ๆ "กรี๊ด...เฮีย หยุดพีชเจ็บ" หญิงสาวรีบสะบัดหน้าออกจากจูบร้องเสียงหลงกับความใหญ่โตที่กำลังคืบคลานเข้าร่องสาวของตัวเอง น้ำตาเม็ดเล็ก ๆ เอ่อซึมกับหลายความรู้สึกที่เกิดขึ้น "ซี้ด..เฮียทรมานกว่าหนูอีก แน่นชิบ... " เสียงแหบกระเส่าตอบหญิงสาวแล้วจับหน้าสวยมาประกบจูบอย่างดูดดื่มมือใหญ่ใต้สะโพกเลื่อนขึ้นมาสะกิดยอดอกแล้วบีบบี้เบา ๆ อย่างปลุกเร้า หญิงสาวเสียวซ่านทั่วทั้งร่างจนไม่อาจต่อต้านคนที่ช่ำชองกว่าได้แล้วต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อแก่นกายที่สอดเสียบเข้าไปเพียงน้อยนิดในคราแรกถูกเจ้าของกดครั้งเดียวจนเธอรู้สึกถึงอะไรฉีกขาดด้านใน น้ำใส ๆ ไหลเอ่อออกมาจากตาทันทีพร้อมกับกงเล็บจิกเข้าที่บ่าของชายหนุ่มสุดแรงจนรู้สึกแสบ…
26 ปีต่อมาแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกาหนุ่มหล่อหน้าคม ใส่เสื้อโค้ทตัวใหญ่เดินเข้ามาในอะพาร์ตเมนต์สุดหรูกลางเมือง แล้วต้องหยุดชะงักมองไปที่โซนลอบบี้ ก่อนจะยิ้มกว้างแล้วเปลี่ยนเป้าหมายทันทีที่เห็นหน้าคนรอ"แม่..." เสียงทุ้มเรียกคนเป็นแม่อย่างดีใจพร้อมก้าวขายาว ๆ เข้าไปสวมกอดแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่อย่างคิดถึง"หยุด...ครับลูก นี่เมียป๊าครับ" เสียงห้วนของหนุ่มใหญ่วัยเลยกลางคนที่นั่งมองอยู่ที่โซฟารับแขกของอะพาร์ตเมนต์ว่าขึ้นพร้อมกับมองหน้าลูกชายและภรรยาดุ ๆ "หวงเว่อร์ไปหรือเปล่าป๊า นี่ผม ทอย ลูกชายป๊าไง" ทอยหรือหมอทอย ศัลยแพทย์หนุ่มสุดหล่ออนาคตไกล วัย 25 ปี ผู้ได้รับทุนจากโรงพยาบาลดังในไทยมาศึกษาแพทย์เฉพาะทางที่นี่และเป็นแพทย์ประจำโรงพยาบาลของโรงพยาบาลในเครือเดียวกัน พูดกับผู้เป็นพ่อพร้อมกับชี้หน้าตัวเองขำ ๆ "เข้าใจว่าลูก แต่แกจะ 26 แล้วนะ โตพอจะไม่หอมแก้มแม่แกแล้ว" ป๊าหรือพ่อเลี้ยงอุเทน ว่าให้ลูกชายที่ชอบทำตัวเหมือนเด็กตลอดเวลา แล้วเชิดหน้าไปทางอื่น"โอ๋...เด อิจฉาแม่ว่างั้น ฟอด! ฟอด! ให้ป๊า 2 หอมเลย" ลูกชายตัวดีรีบปล่อยแม่แล้วรวบกอดผู้เป็นพ่อจากทางด้านหลัง หอมที่แก้มพ่อแรง ๆ ทั้ง 2 ข้าง ทำเอา
3 ปีต่อมาหลังจากเรียนจบ ลูกพีชกลับมาเป็นหมอใช้ทุนมหาลัยที่โรงพยาบาลในจังหวัดบ้านเกิด เทนดีใจมากที่ภรรยาจะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน ถึงแม้ว่าบริษัทส่งออกของเขายังอยู่ที่กรุงเทพและกำลังไปได้ดี แต่ก็มีลูกน้องที่ไว้ใจได้อย่างองอาจไปช่วยดูแลให้และมีโรมเป็นที่ปรึกษา โรงบ่มไวน์ของเทนเกือบแล้วเสร็จเหลือเพียงลงเครื่องจักรบางอย่างเกี่ยวกับการผลิต การขยายรีสอร์ตแล้วเสร็จเปิดให้บริการได้นานนับปี และสิ่งหนึ่งที่ทำนอกเหนือจากโครงการที่วางไว้ช่วงแรกนั่นก็คือสวนดอกไม้เมืองหนาวที่เป็นความฝันของคุณทอรุ้งแม่ของลูกพีชแต่ทีแรก แต่ปรับเปลี่ยนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและจุดเช็คอินที่สวยงาม มีคู่บ่าวสาวหลายคู่มาขอเช่าเป็นสถานที่จัดงานแต่งกลางแจ้งที่แสนโรแมนติกหลายคู่ ด้านหลังที่เป็นเชิงเขาเทนปรับให้เป็นลานกางเต็นท์และลานกิจกรรมให้กลุ่มวัยรุ่นหรือหมู่คณะที่มาเป็นกลุ่มใหญ่ได้เช่าทำกิจกรรมที่ใช้เสียงค่อนข้างดังและไม่รบกวนผู้มาพักรีสอร์ต ซึ่งถือว่าการบริหารงานของเทนประสบความสำเร็จอย่างมาก ส่วนลูกพีชนั้นเป็นคุณหมอสุดสวยใจดีประจำแผนกเด็กของโรงพยาบาลประจำจังหวัด……….//……….@Ro me barเทนเดินหน้าเครียดเข้ามาในห้องทำงานของเพ
โรงพยาบาลเอสองอาจเดินถือแฟ้มเอกสารยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยเข้ามาหาลูกพีชที่วอร์ดก่อนจะยื่นให้แล้วก้มหลบสายตาจับผิดที่ภรรยาเจ้านายมองมา "อะไรคะพี่องอาจ" หญิงสาวเอ่ยถามแต่ไม่ได้รับเอกสารมาดู"พ่อเลี้ยงไปดูบริษัทที่อังกฤษ 2 สัปดาห์ครับ" องอาจว่ายิ้ม ๆ "พีชรู้แล้วค่ะ""มีงานต้องเซ็นด่วนครับ แม่...เอ้อ คุณลูกพีช" องอาจว่าพลางเปิดเอกสารหน้าหน้าแรกยื่นให้ *เฮ้อ...ผัวให้เรียกแม่เลี้ยง เมียให้เรียกลูกพีช กูล่ะปวดหัว* องอาจคิดในใจ"ปกติพี่โรมเซ็นแทนเฮียไม่ใช่หรือคะ งานด่วนพีชไม่เคยเซ็นนะคะ แล้วพีชก็อ่านไม่เข้าใจด้วย" ลูกพีชว่าพลางมองหน้าองอาจงง ๆ เพราะปกติเอกสารด่วนที่บริษัทขนส่งของเทน จะเป็นโรมช่วยดูแลให้ถ้าเทนไม่อยู่ เธอไม่เคยยุ่งหรือวุ่นวายงานส่วนนั้นของเขาเลยซักครั้ง"คุณโรมไปต่างจังหวัดครับคุณลูกพีช พ่อเลี้ยงเลยบอกให้ผมเอามาให้คุณลูกพีชเซ็นแทนครับ ไม่ต้องอ่านให้เข้าใจหรอกครับ พ่อเลี้ยงอ่านมาแล้ว แค่ต้องเซ็นแค่นั้นครับ เซ็นเถอะครับผมจะได้กลับออฟฟิศแล้ว" องอาจตอบพร้อมกับคะยั้นคะยอยิ้ม ๆ "แปลก ๆ อีกแล้วนะคะพี่องอาจ ครั้งนี้พ่อเลี้ยงพี่องอาจให้มาเซ็นกี่ล้านอีกล่ะ พีชว่าพีชจะไปถอนชื่อออกจากบัญชีแ
"มันเป็นเงินส่วนแบ่งขายที่ทั้งหมดในกรุงเทพของย่าน่ะลูก จริง ๆ บ้านเกิดพ่ออยู่กรุงเทพช่วงที่พ่อกับอาเรียนมหาลัย ย่าเราป่วยบ่อย ๆ ปู่เลยชวนท่านมาอยู่บนดอยเพราะอากาศดีกว่า ท่านเลยขายที่ในกรุงเทพแล้วก็ชานเมืองทั้งหมด แล้วแบ่งให้พ่อกับอาคนละครึ่งให้บริหารจัดการกันเอง แล้วท่านก็กลับไปอยู่บนดอยบ้านเกิดของคุณปู่เงียบ ๆ ตรงนั้น กับญาติพี่น้อง พ่อกับอาแบ่งกันดูแลท่าน ตอนนั้นพ่อไม่รู้จะใช้ทำอะไรก็เก็บเป็นเงินฝากประจำไว้ พอแต่งงานแม่หนูก็จัดการบัญชีนี้เองทีแรกจะเปลี่ยนเป็นชื่อแม่เขาแต่เขาไม่ยอม แล้วมันก็รวมกับเงินหลายส่วนที่หาได้ตอนนั้นด้วย แต่พ่อก็ไม่รู้ยอดจริง ๆ หรอก จนแม่หนูเสีย ก่อนจดทะเบียนกับสิตาพ่อเลยเอาไปโอนให้อาไว้ดูแลปู่กับย่าห้าล้านแล้วปิดเรื่องบัญชีเป็นความลับ เพราะตอนนั้นพ่อโดนบังคับจดทะเบียน พ่อกลัวว่าถ้าสิตารู้เงินพวกนี้จะเปล่าประโยชน์ ส่วนซองนั่นเป็นของขวัญครบรอบชิ้นสุดท้ายของพ่อที่ให้แม่ แต่แม่เรายังไม่ได้เปิดดู ลูกลองเปิดดูสิ" หลวงพ่อพันทาว่ากับลูกสาวพร้อมกับยิ้มให้แล้วชำเลืองมองลูกเขยยิ้ม ๆ ท่านรู้จากแม่เลี้ยงอุ่นรักและเจ้าสัววินัยว่าเทนอยากได้ที่ข้างไร่ของแม่เลี้ยงทำเป็นโรงบ่มไ
3 วันต่อมา งานหมั้นเล็ก ๆ ที่แสนอบอุ่นของเทนกับลูกพีช ถูกจัดขึ้นที่บ้านหลังเดิมของลูกพีชที่อยู่ติดกับบ้านของเทน ลูกพีชอยู่ในชุดไทยล้านนาสีงาช้างปักทองแท้ทั้งชุดเกล้าผมมวยสูงปักปิ่นทองฝังเพชร สวมเครื่องประดับเพียงแค่สร้อยคอสีเงินเส้นเล็กที่เทนซื้อให้เท่านั้นซึ่งดูแล้วไม่ลงตัวยิ่งนัก"สวยมากเลยลูก เสียดายนะที่ชุดเครื่องหมั้นเครื่องแต่งของตระกูลเรามันหายไปพร้อมกับตู้เซฟนั่น ไม่งั้นหนูจะสวยมากกว่านี้" คุณยายกล่าวกับหลานสาวอย่างชื่นชมแต่เสียงเศร้าในตอนท้าย เมื่อนึกถึงเครื่องประดับตกทอดประจำตระกูล ที่คุณทอรุ้งแม่ของหญิงสาวเคยใส่ในวันหมั้นและวันแต่งงาน และท่านก็ให้เธอเก็บรักษาไว้ในตู้เซฟเล็กที่เธอเอามาจากบ้าน ที่หายไปหลายปีแล้วตั้งแต่เธอเสีย"อย่าคิดให้เศร้าเลยค่ะยาย วันนี้วันดีไม่ใช่หรือคะ คิดซะว่าพีชไม่มีวาสนาก็ได้ค่ะ" หญิงสาวว่ายิ้ม ๆ แล้วมองบรรดาเพื่อนสาวที่เดินยิ้มเข้ามาหาในห้อง"งามแต้งามว่า...จ่ะ แม่เลี้ยง ไม่น่าเชื่อเลยน้า...ว่าพรยายเวียนจะศักดิ์สิทธิ์ขนาดนี้ นี่ขนาดเป่าครั้งเดียวนะ ถ้าเป่าครบ 3 ครั้งเฮียเทนทั้งรักทั้งหลงแน่นอน" อันดาว่าขึ้นพร้อมกับหันไปยักคิ้วให้วิเวียนที่เดินตามเข้
สัปดาห์ต่อมาข่าวการจับกุมบ่อนการพนันรายใหญ่ในภาคเหนือเป็นข่าวดังไปทั่วประเทศ เพราะเจ้าของบ่อนที่แท้จริงเป็นถึงนักการเมืองใหญ่ใจบุญที่ผู้คนนับถือกันทั่วทั้งภาคเหนือ สิตาโดนจับกุมได้ที่บ้านของพันทาในเวลาต่อมาขณะที่กำลังจะหลบหนี เธอโดนแจ้งข้อหาหลายคดี ทั้งปัจจุบันและคดีที่สร้างไว้ในอดีต พันทาถูกกันตัวเป็นพยานและเป็นผู้เสียหาย เพราะเขามีหลักฐานที่เป็นประโยชน์ต่อรูปคดีหลายอย่าง ศาลสั่งให้การสมรสของพันทาและสิตาเป็นโมฆะตั้งแต่เริ่มต้น เพราะพันทาทำไปเพราะถูกข่มขู่บังคับไม่ได้สมัครใจ และที่เขาดีใจมากคือทรัพย์สินหลายอย่างในบ้านที่สิตาขายไปก่อนหน้านั้นและเขาแอบถ่ายใบเสร็จเก็บไว้ ภรรยาของนายบ่อนให้คนตามซื้อหามาคืนให้เกือบครบ พันทาเข้าไปกราบแทบเท้าขอบคุณอย่างซาบซึ้ง เพราะของบางอย่างเป็นสิ่งที่ภรรยาเขารักมากและมีคุณค่าทางจิตใจมาก เมื่อคดีจบพันทาได้เข้าไปกราบลาเจ้าสัววินัยกับแม่เลี้ยงอุ่นรักที่บ้าน ขออโหสิกรรมสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น และลาสิกขาโดยตั้งใจจะบวชอุทิศส่วนกุศลให้ภรรยาไม่มีกำหนดสึก เจ้าสัววินัยและแม่เลี้ยงต่างยินดีในสิ่งที่พันทาตัดสินใจ พันทาฝากลูกสาวไว้กับท่านทั้ง 2 ก่อนกราบลาอีกครั้งแล้วไป