Share

007

Author: Miss A.
last update Last Updated: 2025-05-21 14:31:46

Kulang nalang mag suot na ako ng pang first lady na dress para lang maging representable, idagdag pa ang soft look make up na inilagay ko sa aking mukha. Dala ko rin ang aking bag na wala namang laman

Sopistikadang sopistikada ako sa suot na elegant blue dress at ang bag kong imbes na ang spelling ay HERMES naging ENEMES, regalo saakin ng pinakamabait kong kaibigan na si Val, halatang nadampot niya lang iyon sa kung saan na ukayan at ni-regalo saakin

Pagkatapos makapagbihis ay nag taxi ako papunta sa adress ng lot owner ng bahay nila daddy, isa itong kompanya at naririnig ko na ito minsan sa ibang tao at mukhang famous ito pero dahil hindi naman ako mahilig sa mga bussiness minded people ay hindi ko na ito inusisa, hindi ako katulad ni Val na chismossa

Kabado ako habang pilit pinapakalma ang sarili, papunta palang ay pakiramdam ko nahuhulas na ang aking make up dahil sa kaba. Hindi ko alam bakit ganito ang nadarama ko ngayin gayong makikiusap lang naman ako ng palugid pero parang kailangan kong kitain ang Hari ng impyerno ngayon 

"Stop the car kuya" bulalas ko sa taxi driver at ibinigay ang bayad "Keep the change"

Muntikan pa akong madapa palabas ng taxi pero nakatayo din ako ng maayos

Pagtingala ko sa building na nasa harapan ko ay halos mapanganga ako sa nakita, sobrang taas at mukhang mapapantayan nito ang Burj Kjalifa!

Pumasok ako sa building at nagtungo kaagad sa receptionist, nasa ground floor palang kami pero kumikinang na kaagad ang paligid

"U-uhm excuse me..." Agaw atensiyon ko sa babae na naka uniform para sa staff "I'm here to meet the CEO"

Nakita ko ang pagtaas ng dalawang kilay ng babae at tumaas baba ang tingin nito saaking kabuuan

"Sorry ma'am pero full ang schedule ng CEO ngayon, also pinagbabawal na po ng CEO namin na makipag meeting sa kaniya ang mga babae" confident nitong sagot at nginisihan pa ako sa huli bago binuklat ang notebook sa harapan niya

Ngumiwi ako pero pilit kumalma, attitude ang kaharap ko pero hindi niya alam pumapatol ako sa babae

"Puwedeng pasabi na nandito ako because of Attorney Suarez, An important and very VIP meeting with your CEO is a MUST" ngumiti ako rito para ipakita na seryoso ako

Pero hindi ako nito nilingon at imbes ay tumalikod pa ito saakin na akala mo salot ako sa lipunan

Inipit ko ang aking sariling labi at imbes ay tinalikuran nalang din ang babae dahil wala akong mapapala sa kaniya

Tumingin ako sa paligid at doon nakita ang isang elevator na walang masyadong tao at mukhang iniiwasan ng mga tao na sakyan, nakakapagtaka dahil kulay gold ang elevator pero mas madaming sumasakay sa simpleng elevator lang

Ayaw ba nila sa gold? Kumikinang kinang pa naman ang elevator na iyon

Mabilis akong naglakad patungo sa elevator na ginto at palihim na tumitingin sa paligid, mabuti nalang at busy ang mga tao at may kaniya kaniyang ginagawa kaya nagawa kong makasakay sa gintong elevator

Napangiti ako at napa wow nalang ng makapasok roon, kumikinang sa ginto ang loob at idagdag pa ang mini chandelier na naroon upang magsilbing ilaw

"Ang shala, magkano kayo to?" Tanong ko sa sarili habang pilit inaabot ang mini chandelier sa loob

Nakita ko ang sign sa itaas ng pintuan ang salitang VIP at doon nahulog ang aking panga, nanlaki ang aking mata at akmang lalabas na sana pero huli na ang lahat

Shit!

Pasara na sana ang pintuan ng elevator ng biglang may humarang na kamay rito para pigilan ang pag sasara

Nanlaki ang aking mata at agad na kinabahan, sumiksik ako sa gilid habang nakatalikod doon upang hindi makita ang mukha ko. Mukha akong bata na nagtatago dahil sa kasalanang nagawa ko

Hindi ako nag-ingay at halos pigilan ko na ang aking hininga

Nalanghap ng aking ilong ang mabangong amoy ng panlalaking cologne, parang imported at galing sa ibang bansa. Saan kayo ito nabibili? Sobrang bango kasi at sobrang sarap---

"Ahhh" napa igtad ako at impit na napasigaw ng biglang may yumakap na matigas na kamay sa aking bewang

Naramdaman ko din kaagad ang mabigat nitong paghinga sa aking buhok

Pamilyar na pamilyar saakin ang amoy nung lalaki at parang kailan lang ay naamoy ko siya, ang kaso hindi ko maalala dahil hindi ako makapag focus lalo na dahil ang kamay ng lalaki na nasa likuran ko ay humahaplos sa bewang ko habang ang mukha nitong nasa buhok ko ay unti unting lumalapit sa aking leeg

Inaamoy amoy nito ang aking amoy habang mabigat parin ang paghinga, natutulak ako ng kaniyang kamay sa bewang ko para mapasandal sa kaniyang matigas na dibdib

"Why are you here?" Tanong ng lalaki sa mababa nitong boses, sobrang low volume ng pagkasabi niya at muntikan ko ng hindi marinig iyon

Nakakapanghina ang boses ng lalaki, parang familiar ito at hindi ko maiwasang isipin na ka boses at ka amoy niya ang ex baby boy ko

Pero impossible, bakit naman pupunta ang ex baby boy ko dito? Ano naman ang business niya dito diba?

Napalunok ako, baka mamaya ay ipakulong ako nito!

"S-sorry a-alis na ako, w-wrong e-elev----"

Inalis ko ang kamay ng lalaki sa bewang ko at akmang maglalakad na paalis ng bigla nitong hilain ang pupulsuhan ko kaya nanghihina akong napaharap sa kaniya

Pero mas nanghina ako ng makita ang nasa harapan ko

"R-Raven" bulong ko

Hindi ako makapaniwala habang nakatitig sa lalaking nakatitig saakin ngayon gamit ang malamlam  na mata

Malakas ang kabog ng dibdib ko habang nakatitig sa kaniya, kita ko na parang nanghihina ang kaniyang itsura habang mabigat ang paghinga. Nakatitig siya saakin na para bang kailangan na kailangan niya ako at hindi ako puwedeng umalis ngayon

Nawalan ako ng enerhiya para lumayo at itulak siya ng hilain niya ako palapit muli sa kaniya, bumagsak ako sa kaniyang dibdib at agad namang humawak ang kamay niya para yakapin ulit ako

Nanlaki ang mata ko sa sumunod niyang ginawa

"R-Rav..."

Sumiksik ang kaniyang mukha sa aking leeg at doon ako pinanggigilan ng kaniyang labi, napapikit ako ng bumaba ang kamay niya sa aking puwetan at minasahe iyon

"Raven" tawag kong muli sa kaniya "M-makikita tayo" aniko at napasulyap sa nakasaradong pintuan ng elevator, nakita kong papunta kami sa pinakamataas na floor at ito ay ang 78th floor

"Baka pumasok yung CEO nila" dagdag ko pa, nasa VIP elevator kami at for sure ang CEO lang ang nakakasakay dito

Pero hindi siya nakinig saakin, imbes ay pinagpatuloy niya ang ginagawa hanggang sa makarating kami sa top floor at saktong bumukas ang pintuan ng elevator

"Sh!t" bulong ko dahil nilalaplap parin ni Raven ang leeg ko at papunta na ang labi niya sa aking labi

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Myles Berces Canillo
ang cute nman ng tawag mo Ky raven baby boy hehehe
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • My husband is a Billion-Dollar   083

    Wala kaming lakad. Wala ring meeting. Pero kahit na sobrang dami pa ng kailangang ayusin, pareho naming pinili na huwag muna lumabas. Para lang makabawi sa isa’t isa.After ng tawag ni Lola Rachel kaninang umaga, hindi na ako nakabalik sa tulog. Si Raven, ayun, nakayakap pa rin sa akin sa kama, mahimbing pa rin na parang hindi na gigising. Ni hindi man lang nagising kahit tumunog ang phone niya. Gano’n siya kapag pagod.Hindi ko rin alam kung anong pumasok sa utak ko at naisipan kong ako na ang magluto ngayong umaga.So ayun.Nagising ako nang mas maaga, dahan-dahang tinanggal ang pagkakayakap niya sa baywang ko — medyo kumunot pa nga ang noo niya pero hindi naman nagising.I tiptoed my way to the kitchen. Nag-init ng pan. Naghiwa ng garlic. Nagluto ng egg and fried rice. Nagprito ng tuyo.At sa hindi ko maintindihang paraan… medyo sumobra yata ang asin ko sa sinangag.Napahinto ako. Tikim. Kagat labi. Hindi ko na maibalik.“Okay na ‘yan,” bulong ko sa sarili ko. “Mamahalin ka naman n

  • My husband is a Billion-Dollar   082

    Nagising ako sa lamig ng kwarto, pero mas nagising ako sa pakiramdam na wala sa tabi ko si Raven. Malamig kasi ang tabi ko ng kapain ko siya at naramdaman lang ang unan na hinigaan niyaDahan-dahan akong bumangon mula sa kama, nag-aadjust pa ang paningin ko sa dilim. Nilibot ko ang mata ko sa buong kwarto, tahimik. Hanggang sa mapansin ko ang bahagyang ilaw mula sa gilid ng desk niya, hindi iyon malakas at katamtaman lang kaya hindi nakakasilawDoon ko siya nakita.Naka-salamin, nakayuko sa laptop, at halos hindi gumagalaw. Para bang takot siyang gumawa ng kahit anong ingay na pwedeng gumising sa’kin. Magkasalubong ang kilay, parang may malalim na iniisip. Tahimik lang siya roon, nakasuot pa rin ang hoodie na suot niya nung gabi.Tumayo ako at nilapitan siya, doon ko napansin ang ibang mga papel sa desk niya. Nang maramdaman niya 'kong nasa likuran na niya, agad siyang napatingin sa’kin. Nakita ko ang pag glow ng mata niya ng makita ako at nawala ang kunot ng nuo niya“Did I wake you

  • My husband is a Billion-Dollar   081

    Simula nang naganap ang eksenang ‘yon sa lobby kasama si Stephanie, mas lalo akong naging abala sa opisina.Sunod-sunod ang reports, presentations, at board requests na kailangan kong pirmahan. Halos wala na akong oras para huminga nang maayos. Minsan napapaisip ako kung CEO pa ba ako o isa nang robot na laging may schedule kada minuto.Kanina pa ako palipat-lipat ng office to conference room, at hindi pa tapos ang araw.Before lunch, kumatok si Katy sa glass door ng opisina ko.“Ma’am, you have a lunch meeting with guest CEOs—one from OLS Corporation and one from AltaTech. Naka-schedule na po sa 12:30 sa South Boardroom.”Napahinto ako sa pagsusulat, napatingin sa monitor. Ilang segundo akong hindi nakapagsalita. Hindi ko alam kung bakit, pero may kung anong kaba ang umakyat sa dibdib ko.Hindi dahil sa kanila… pero dahil wala sa schedule ko ‘to kahapon. Bagong insert ba ‘to?Tumango ako, tinapos ang ginagawa ko, at tinapik ang ballpen sa lamesa. “Sige. Tell them I’ll be there.”Pagpa

  • My husband is a Billion-Dollar   080

    Tahimik ang buong lobby. Para bang lahat ng tao ay sabay-sabay natigilan matapos ang huling sinabi ko kay Stephanie. Naroon pa rin ang init ng galit sa dibdib niya, pero wala na siyang nasabi. Wala siyang nagawa kundi titigan ako, habang ako'y nakatindig ng diretso—mataas ang ulo, buo ang loob.Hindi pa man ako nakakapasok muli sa elevator ay biglang nagbukas ang malalaking pintuan ng lobby.At lahat, natahimik.Walang nagsalita.Kahit si Stephanie na halatang may sunod pa sanang sasabihin, naputol ang salita. Sapagkat ang pumasok—hindi basta-basta.Nakasuot siya ng cream-colored na coat dress, may pearl brooch sa bandang kwelyo, ang buhok niya'y neatly pulled back, at ang tindig niya—parang reyna sa gitna ng mga kawal.Tahimik ang bawat hakbang niya habang tinatahak ang marble floor ng lobby. Ni isang tunog ng sapatos niya ay hindi nagsayang ng ritmong iyon.Paglapit niya, hindi siya tumingin kay Stephanie.Sa akin siya nakatingin.Bahagyang ngumiti."Jazeah," malambing niyang bati,

  • My husband is a Billion-Dollar   079

    Mainit ang araw. Ramdam ko ang sikat ng araw kahit nasa lilim ako ng basement parking habang bumababa ng sasakyan. Bitbit ang tablet ko't bag, lumakad ako papunta sa main entrance ng kumpanya. Ilang araw na rin akong hindi bumisita dito — simula nang pakiusapan ako ni Raven na mag-work from home muna para raw mas makasama niya ako.Hindi ko naman siya matanggihan.Pero ngayong may kailangan akong ayusin sa board Pagbukas pa lang ng pinto ng building ng kompanya, naramdaman ko na agad ang malamig na hangin ng aircon na tila ba sinabayan ng sabay-sabay na mga mata na dumapo sa akin."Good morning, Ma'am Jazeah," bati ng receptionist sabay bahagyang yuko.Ngumiti lang ako ng tipid habang patuloy sa paglalakad. "Good morning," mahina kong tugon, habang sunod-sunod naman ang bati mula sa ibang empleyado sa paligid."Ma'am, you look stunning today!" ani pa ng isa, at hindi ko napigilang bahagyang tumaas ang kilay ko.Sanay na ako. I know how I look—and I know how they see me.Hindi ito kay

  • My husband is a Billion-Dollar   078

    Ramdam ko ‘yong sikat ng araw na dumadaan sa kurtina, tumatama sa pisngi ko habang nakayakap pa rin sa kumot. Mabigat ang katawan ko. Mainit. Pero hindi lang dahil sa araw o sa kumot.Mas mainit ‘yong braso na nakayakap sa bewang ko.Napadilat ako ng dahan-dahan.Nanlaki agad ang mata ko nang makita kung sino ‘yong katabi ko.Raven.Mahigpit ang braso niya sa’kin, para bang kahit tulog siya, alam ng katawan niyang hindi ako puwedeng lumayo. Wala akong maalala na humiga siyang katabi ko kagabi. Ako lang ‘yong nasa couch. Mag-isa lang akong nakatulog.Pero ngayon?Siya ‘yong unang bumungad sa’kin pagkagising.Tulog pa rin siya. Magulo ‘yong buhok. Bahagyang nakabuka ‘yong labi. Ang ikli ng pasensya ko sa ibang tao, pero sa kanya? Tangina. Kahit tulog, parang gusto ko pa ring halikan.Napangiti ako.Dahan-dahan kong nilapit ang mukha ko sa mukha niya. Bawat sulok ng mukha niya, parang minememorya ko. Inisa-isa ko ng halik—pisngi, ilong, noo, sa baba. Na-miss ko siya. ‘Yong tahimik na ver

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status