Share

006

Author: Miss A.
last update Huling Na-update: 2025-05-12 16:56:36

Tatlong araw akong stranded sa bahay dahil hindi parin ako makalakad ng maayos, idagdag pa ang mga hickey's sa aking balat at nahihiya naman akong lumabas para makita ng ibang tao ang mga kahalayan na ginawa ni Raven saakin 

"Ginusto mo gaga ka" bulong ko sa sarili at nahiga sa sofa, nag-init ang aking pisngi ng maalala ang gabing iyon 

Muling pumasok sa isipan ko ang halik ni Raven sa gitna ng aking hita kaya napapikit ako at umiling para magising sa katotohanan, nahihirapan akong kalimutan ang gabing iyon lalo na at ramdam ko parin ang mga marka na ginawa niya saakin 

Kakatapos ko lang linisin ang buong bahay at napag-alamang wala na pala akong mga grocery, idagdag pa na tatlong libo nalang ang pera na naitabi ko. Gagamitin ko pa naman sana iyon para sa bayad ng papel ng contract marriage pero mukhang magagalaw ko ulit iyon 

Hinagilap ko ang aking cellphone at binasa ang bagong text saakin ni Valerie, kahapon niya pa ako inaayang lumabas at ihahanap niya na raw ako ng a-asawahin 

Valot: 

Bes lika na, pramis hahanapan na talaga kita ng lalaki 

Me: 

Ayoko, uunahan mo pa akong mag-asawa kapag kasama kita 

Valot: 

Luhh

Tsss, kaya siguro ayaw mo kasi kasama mo si ex baby boy mo 

Nangunot ang nuo ko sa text niya 

Valot: 

Nakasagap ako ng chika duon sa nilafang kong bartender sa club ni Raven, ang sabi pinaghahanap daw ni ex baby boy mo ang babaeng naka bembangan niya roon sa kuwarto ni Raven 

Namutla ang aking mukha sa text ni val, bwisit talaga ang babae na to kung saan saan nakakakuha ng source ng chika niya. Isa pa hindi ako naniniwala sa chika niya

Pinilit kong hindi paniwalaan ‘yung sinabi niya. Imposibleng ako ang tinutukoy. Imposible na ako ang hinahanap ni Raven. Ang tagal na rin naming hindi nag-uusap, at huling pagkikita pa namin, halos pagsisihan ko.

Pero kahit gaano ko itanggi, may parte sa puso ko na gusto ‘yung ideya na ako nga ‘yon. Na kahit papano, naalala pa rin niya ako. Pero ayoko ring umasa. Lalo na’t alam kong galit siya sa’kin.

At kung sakaling magkita kami ulit?

Ewan ko. Baka himatayin na lang talaga ako sa hiya.

Akmang ibaba ko na sana ang cellphone ng bigla itong mag ring, tumaas ang aking kilay ng makita ang isang unknown number. Matagal na akong nagpalit ng sim card pagkatapos lumipat sa probinsya kaya nakalimutan ko na ang number ng ibang kakilala ko

Nagdadalawang isip pa akong sagutin ito pero baka importante kaya wala akong nagawa at sinagot ang tawag 

"H-Hello..." 

"Fvck" 

Nangunot ang nuo ko sa boses ng lalaki sa kabilang linya, malalim at lalaking lalaki ang boses. Pamilyar din ito pero hindi ako sigurado 

"Hello?"  ulit ko at tinignan ang cellphone

"Where the fvck are you!?"

Halos mapaigtad ako ng magsalita muli ang kabilang linya 

"Prank call po ba ito?" tanong ko habang nagtataka, napanguso ako ng marinig ang 'tss' ng lalaki 

"Jazeah" tawag nito sa pangalan ko, kalmado ang boses nito pero malamig at mukhang na freeze to death ako roon 

Nasa heaven na ba ako? Sana huwag muna, gusto ko pa pong tikman ang kangkong chips ni josh mojica

Nanlaki ang mga mata ko at sinilip ang number ng caller, hindi ako nagkakamali. Boses ng ex baby boy ko to, boses niya iyon at siya lang ang tatawag saakin ng ganoon kakalma pero kalamig na boses, yung tipong tatawagin niya ako sa ganoong paraan kapag galit siya saakin o nagtatampo 

"I'm asking you... Where the fvck are you?" kalmado niyang tanong pero na iimagine ko na ang masama at malamig niyang tingin saakin ngayon 

Shit!Shit!Shit!

Paano niya nakuha ang number ko? 

"A-Ah W-wrong n-number po... toot tooot tooot" 

Mabilis kong pinatay ang tawag kahit na narinig ko ang sigaw niya, nagmamadali kong binato sa kabilang single sofa ang cellphone at parang takot na takot doon. Malakas ang kabog ng dibdib ko habang hawak ang dibdib na nagkukumahog sa pagtibok 

Kung ano ano ang pumasok na tanong sa aking isipan at hindi ko alam kung saan puwedeng makuha ang mga sagot

Nahiga ako sa sofa at pinakalma ang sarili

Saan niya ba nakuha ang number ko? At bakit niya pa ako tinatawagan? Huwag niyang sabihin na itutuloy niya talaga ang kasal na una kong ini offer sa kaniya? Pero diba siya na rin ang nagsabi na hindi na niya ako mahal, nasaktan ko siya at sigurado akong galit siya saakin. Kaya nga pilit ko nang dini distansya ang sarili ko sa kaniya pero bakit niya pa ako tinawagan

Pero teka lang? Ano naman ngayon kung hindi ka na niya mahal, puwede mo parin naman siya asawahin kahit hindi ka niya mahal ah-- isa pa contract marriage lang 

"Ahhhh" sigaw ko at napasubsob nalang sa aking mga kamay dahil sa inis

Ang gulo gulo talaga!

Napaigtad ako sa pagkakahiga ng muling mag ring ang aking cellphone, muli akong hindi nakahinga. Nagdalawang isip pa ko kung lalapitan ang cellphone pero naabutan ko nalang ang sarili na inaabot na iyon 

Tinignan ko ang pangalan at halos pugutan ako ng hininga ng makita ang unknown number na naman kanina, shit talaga! 

Anong gagawin ko?

Bakit hindi siya nakuntento sa palusot ko?

Sa huli taas noo kong sinagot ang tawag at huminga ng malalim, hindi dapat ako panghinaan ng loob 

"Hello po? Wala po ang mommy ko ngayon nasa palengke po bumili ng ulam namin para mamaya" iniba ko ang aking boses at pinagmukha itong batang babae, sigurado akong aakalain niya na wrong number talaga ang natawagan niya 

Ngumisi ako sa naisip. Ang galing ko talaga 

"U-uh.... M-Miss Andres?" 

Nagpamulat ako ng mata ng marinig ang boses ng matandang lalaki sa kabilang linya, huh? kailan pa siya naging matanda? 

"A-ah Hello" sagot ko sa normal na boses

"U-uhmmm T-This is me Atty. Suarez" 

Nanlaki ang mata ko at napatakip ng bunganga

PAUTANGINA! 

Shit nakakahiya! 

Ang attorney ni lola!

"A-Attorney hehehe hello po" 

"Uhm hello Miss Andres again, hindi ko alam na may anak na pala kayo" ani niya kaya nanlaki ang mata ko, baka akalain niya ay naging single mother ako o kabit

"A-ah hindi po attorney, anak po yun nung kaibigan ko si Valerie po. Kilala niyo po siya diba heheh, ayun bumukaka kasi kaya nagka anak hehe" napapikit ako ng madamay ang pangalan ng kaibigan ko, sorry Val 

"So bakit po kayo napatawag?" tanong ko 

"So Miss Andres, alam naman nating bago pa mamatay ang mga parents mo ay baon na kayo sa utang, the owner of the lot kung saan nakatayo ang bahay ng parents mo ay tumawag saakin. He said, kung hindi mo raw mababayaran ang utang ng mga magulang mo ay wala siyang choice kung hindi gibain ang bahay na nakatayo sa lote niya" 

Halos manlumo ako sa narinig, shit saan naman ako kukuha ng pera para bayaran ang milyones na utang nila daddy?

"H-hindi po ba p-puwedeng sa susunod na buwan na attorney? Puwedeng pakiusapan niyo po ang may ari, please po" pagmamakaawa ko pero narinig ko itong bumuntong hininga 

"Miss Andres, alam niyong wala po akong kapangyarihan para diyaan. Isa pa, ang sinabi saakin ng owner ay kung gusto mo ng palugid ikaw mismo ang pumunta sa kaniya at baka sakaling maka libre ka pa daw kapag pumayag ka sa kondisyon niya"

"E-Eh-- l-libre?" hindi makapaniwalang tanong ko habang nagliliwanag ang mata 

"U-Uh yes Miss Andres, ayan ang sinabi saakin ni Mr. Wolfg----" 

Hindi ko pinatapos ang sasabihin ni Attorney at mabilis na pinatay ang tawag, tumakbo ako papunta sa kuwarto para magbihis 

Kailangan kong puntahan ang may ari ng lote, hindi dapat ako nagsasayang ng oras at baka magbago ang isipan niya

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • My husband is a Billion-Dollar   083

    Wala kaming lakad. Wala ring meeting. Pero kahit na sobrang dami pa ng kailangang ayusin, pareho naming pinili na huwag muna lumabas. Para lang makabawi sa isa’t isa.After ng tawag ni Lola Rachel kaninang umaga, hindi na ako nakabalik sa tulog. Si Raven, ayun, nakayakap pa rin sa akin sa kama, mahimbing pa rin na parang hindi na gigising. Ni hindi man lang nagising kahit tumunog ang phone niya. Gano’n siya kapag pagod.Hindi ko rin alam kung anong pumasok sa utak ko at naisipan kong ako na ang magluto ngayong umaga.So ayun.Nagising ako nang mas maaga, dahan-dahang tinanggal ang pagkakayakap niya sa baywang ko — medyo kumunot pa nga ang noo niya pero hindi naman nagising.I tiptoed my way to the kitchen. Nag-init ng pan. Naghiwa ng garlic. Nagluto ng egg and fried rice. Nagprito ng tuyo.At sa hindi ko maintindihang paraan… medyo sumobra yata ang asin ko sa sinangag.Napahinto ako. Tikim. Kagat labi. Hindi ko na maibalik.“Okay na ‘yan,” bulong ko sa sarili ko. “Mamahalin ka naman n

  • My husband is a Billion-Dollar   082

    Nagising ako sa lamig ng kwarto, pero mas nagising ako sa pakiramdam na wala sa tabi ko si Raven. Malamig kasi ang tabi ko ng kapain ko siya at naramdaman lang ang unan na hinigaan niyaDahan-dahan akong bumangon mula sa kama, nag-aadjust pa ang paningin ko sa dilim. Nilibot ko ang mata ko sa buong kwarto, tahimik. Hanggang sa mapansin ko ang bahagyang ilaw mula sa gilid ng desk niya, hindi iyon malakas at katamtaman lang kaya hindi nakakasilawDoon ko siya nakita.Naka-salamin, nakayuko sa laptop, at halos hindi gumagalaw. Para bang takot siyang gumawa ng kahit anong ingay na pwedeng gumising sa’kin. Magkasalubong ang kilay, parang may malalim na iniisip. Tahimik lang siya roon, nakasuot pa rin ang hoodie na suot niya nung gabi.Tumayo ako at nilapitan siya, doon ko napansin ang ibang mga papel sa desk niya. Nang maramdaman niya 'kong nasa likuran na niya, agad siyang napatingin sa’kin. Nakita ko ang pag glow ng mata niya ng makita ako at nawala ang kunot ng nuo niya“Did I wake you

  • My husband is a Billion-Dollar   081

    Simula nang naganap ang eksenang ‘yon sa lobby kasama si Stephanie, mas lalo akong naging abala sa opisina.Sunod-sunod ang reports, presentations, at board requests na kailangan kong pirmahan. Halos wala na akong oras para huminga nang maayos. Minsan napapaisip ako kung CEO pa ba ako o isa nang robot na laging may schedule kada minuto.Kanina pa ako palipat-lipat ng office to conference room, at hindi pa tapos ang araw.Before lunch, kumatok si Katy sa glass door ng opisina ko.“Ma’am, you have a lunch meeting with guest CEOs—one from OLS Corporation and one from AltaTech. Naka-schedule na po sa 12:30 sa South Boardroom.”Napahinto ako sa pagsusulat, napatingin sa monitor. Ilang segundo akong hindi nakapagsalita. Hindi ko alam kung bakit, pero may kung anong kaba ang umakyat sa dibdib ko.Hindi dahil sa kanila… pero dahil wala sa schedule ko ‘to kahapon. Bagong insert ba ‘to?Tumango ako, tinapos ang ginagawa ko, at tinapik ang ballpen sa lamesa. “Sige. Tell them I’ll be there.”Pagpa

  • My husband is a Billion-Dollar   080

    Tahimik ang buong lobby. Para bang lahat ng tao ay sabay-sabay natigilan matapos ang huling sinabi ko kay Stephanie. Naroon pa rin ang init ng galit sa dibdib niya, pero wala na siyang nasabi. Wala siyang nagawa kundi titigan ako, habang ako'y nakatindig ng diretso—mataas ang ulo, buo ang loob.Hindi pa man ako nakakapasok muli sa elevator ay biglang nagbukas ang malalaking pintuan ng lobby.At lahat, natahimik.Walang nagsalita.Kahit si Stephanie na halatang may sunod pa sanang sasabihin, naputol ang salita. Sapagkat ang pumasok—hindi basta-basta.Nakasuot siya ng cream-colored na coat dress, may pearl brooch sa bandang kwelyo, ang buhok niya'y neatly pulled back, at ang tindig niya—parang reyna sa gitna ng mga kawal.Tahimik ang bawat hakbang niya habang tinatahak ang marble floor ng lobby. Ni isang tunog ng sapatos niya ay hindi nagsayang ng ritmong iyon.Paglapit niya, hindi siya tumingin kay Stephanie.Sa akin siya nakatingin.Bahagyang ngumiti."Jazeah," malambing niyang bati,

  • My husband is a Billion-Dollar   079

    Mainit ang araw. Ramdam ko ang sikat ng araw kahit nasa lilim ako ng basement parking habang bumababa ng sasakyan. Bitbit ang tablet ko't bag, lumakad ako papunta sa main entrance ng kumpanya. Ilang araw na rin akong hindi bumisita dito — simula nang pakiusapan ako ni Raven na mag-work from home muna para raw mas makasama niya ako.Hindi ko naman siya matanggihan.Pero ngayong may kailangan akong ayusin sa board Pagbukas pa lang ng pinto ng building ng kompanya, naramdaman ko na agad ang malamig na hangin ng aircon na tila ba sinabayan ng sabay-sabay na mga mata na dumapo sa akin."Good morning, Ma'am Jazeah," bati ng receptionist sabay bahagyang yuko.Ngumiti lang ako ng tipid habang patuloy sa paglalakad. "Good morning," mahina kong tugon, habang sunod-sunod naman ang bati mula sa ibang empleyado sa paligid."Ma'am, you look stunning today!" ani pa ng isa, at hindi ko napigilang bahagyang tumaas ang kilay ko.Sanay na ako. I know how I look—and I know how they see me.Hindi ito kay

  • My husband is a Billion-Dollar   078

    Ramdam ko ‘yong sikat ng araw na dumadaan sa kurtina, tumatama sa pisngi ko habang nakayakap pa rin sa kumot. Mabigat ang katawan ko. Mainit. Pero hindi lang dahil sa araw o sa kumot.Mas mainit ‘yong braso na nakayakap sa bewang ko.Napadilat ako ng dahan-dahan.Nanlaki agad ang mata ko nang makita kung sino ‘yong katabi ko.Raven.Mahigpit ang braso niya sa’kin, para bang kahit tulog siya, alam ng katawan niyang hindi ako puwedeng lumayo. Wala akong maalala na humiga siyang katabi ko kagabi. Ako lang ‘yong nasa couch. Mag-isa lang akong nakatulog.Pero ngayon?Siya ‘yong unang bumungad sa’kin pagkagising.Tulog pa rin siya. Magulo ‘yong buhok. Bahagyang nakabuka ‘yong labi. Ang ikli ng pasensya ko sa ibang tao, pero sa kanya? Tangina. Kahit tulog, parang gusto ko pa ring halikan.Napangiti ako.Dahan-dahan kong nilapit ang mukha ko sa mukha niya. Bawat sulok ng mukha niya, parang minememorya ko. Inisa-isa ko ng halik—pisngi, ilong, noo, sa baba. Na-miss ko siya. ‘Yong tahimik na ver

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status