Tatlong araw akong stranded sa bahay dahil hindi parin ako makalakad ng maayos, idagdag pa ang mga hickey's sa aking balat at nahihiya naman akong lumabas para makita ng ibang tao ang mga kahalayan na ginawa ni Raven saakin
"Ginusto mo gaga ka" bulong ko sa sarili at nahiga sa sofa, nag-init ang aking pisngi ng maalala ang gabing iyon
Muling pumasok sa isipan ko ang halik ni Raven sa gitna ng aking hita kaya napapikit ako at umiling para magising sa katotohanan, nahihirapan akong kalimutan ang gabing iyon lalo na at ramdam ko parin ang mga marka na ginawa niya saakin
Kakatapos ko lang linisin ang buong bahay at napag-alamang wala na pala akong mga grocery, idagdag pa na tatlong libo nalang ang pera na naitabi ko. Gagamitin ko pa naman sana iyon para sa bayad ng papel ng contract marriage pero mukhang magagalaw ko ulit iyon
Hinagilap ko ang aking cellphone at binasa ang bagong text saakin ni Valerie, kahapon niya pa ako inaayang lumabas at ihahanap niya na raw ako ng a-asawahin
Valot:
Bes lika na, pramis hahanapan na talaga kita ng lalaki
Me:
Ayoko, uunahan mo pa akong mag-asawa kapag kasama kita
Valot:
Luhh
Tsss, kaya siguro ayaw mo kasi kasama mo si ex baby boy mo
Nangunot ang nuo ko sa text niya
Valot:
Nakasagap ako ng chika duon sa nilafang kong bartender sa club ni Raven, ang sabi pinaghahanap daw ni ex baby boy mo ang babaeng naka bembangan niya roon sa kuwarto ni Raven
Namutla ang aking mukha sa text ni val, bwisit talaga ang babae na to kung saan saan nakakakuha ng source ng chika niya. Isa pa hindi ako naniniwala sa chika niya
Pinilit kong hindi paniwalaan ‘yung sinabi niya. Imposibleng ako ang tinutukoy. Imposible na ako ang hinahanap ni Raven. Ang tagal na rin naming hindi nag-uusap, at huling pagkikita pa namin, halos pagsisihan ko.
Pero kahit gaano ko itanggi, may parte sa puso ko na gusto ‘yung ideya na ako nga ‘yon. Na kahit papano, naalala pa rin niya ako. Pero ayoko ring umasa. Lalo na’t alam kong galit siya sa’kin.
At kung sakaling magkita kami ulit?
Ewan ko. Baka himatayin na lang talaga ako sa hiya.
Akmang ibaba ko na sana ang cellphone ng bigla itong mag ring, tumaas ang aking kilay ng makita ang isang unknown number. Matagal na akong nagpalit ng sim card pagkatapos lumipat sa probinsya kaya nakalimutan ko na ang number ng ibang kakilala ko
Nagdadalawang isip pa akong sagutin ito pero baka importante kaya wala akong nagawa at sinagot ang tawag
"H-Hello..."
"Fvck"
Nangunot ang nuo ko sa boses ng lalaki sa kabilang linya, malalim at lalaking lalaki ang boses. Pamilyar din ito pero hindi ako sigurado
"Hello?" ulit ko at tinignan ang cellphone
"Where the fvck are you!?"
Halos mapaigtad ako ng magsalita muli ang kabilang linya
"Prank call po ba ito?" tanong ko habang nagtataka, napanguso ako ng marinig ang 'tss' ng lalaki
"Jazeah" tawag nito sa pangalan ko, kalmado ang boses nito pero malamig at mukhang na freeze to death ako roon
Nasa heaven na ba ako? Sana huwag muna, gusto ko pa pong tikman ang kangkong chips ni josh mojica
Nanlaki ang mga mata ko at sinilip ang number ng caller, hindi ako nagkakamali. Boses ng ex baby boy ko to, boses niya iyon at siya lang ang tatawag saakin ng ganoon kakalma pero kalamig na boses, yung tipong tatawagin niya ako sa ganoong paraan kapag galit siya saakin o nagtatampo
"I'm asking you... Where the fvck are you?" kalmado niyang tanong pero na iimagine ko na ang masama at malamig niyang tingin saakin ngayon
Shit!Shit!Shit!
Paano niya nakuha ang number ko?
"A-Ah W-wrong n-number po... toot tooot tooot"
Mabilis kong pinatay ang tawag kahit na narinig ko ang sigaw niya, nagmamadali kong binato sa kabilang single sofa ang cellphone at parang takot na takot doon. Malakas ang kabog ng dibdib ko habang hawak ang dibdib na nagkukumahog sa pagtibok
Kung ano ano ang pumasok na tanong sa aking isipan at hindi ko alam kung saan puwedeng makuha ang mga sagot
Nahiga ako sa sofa at pinakalma ang sarili
Saan niya ba nakuha ang number ko? At bakit niya pa ako tinatawagan? Huwag niyang sabihin na itutuloy niya talaga ang kasal na una kong ini offer sa kaniya? Pero diba siya na rin ang nagsabi na hindi na niya ako mahal, nasaktan ko siya at sigurado akong galit siya saakin. Kaya nga pilit ko nang dini distansya ang sarili ko sa kaniya pero bakit niya pa ako tinawagan
Pero teka lang? Ano naman ngayon kung hindi ka na niya mahal, puwede mo parin naman siya asawahin kahit hindi ka niya mahal ah-- isa pa contract marriage lang
"Ahhhh" sigaw ko at napasubsob nalang sa aking mga kamay dahil sa inis
Ang gulo gulo talaga!
Napaigtad ako sa pagkakahiga ng muling mag ring ang aking cellphone, muli akong hindi nakahinga. Nagdalawang isip pa ko kung lalapitan ang cellphone pero naabutan ko nalang ang sarili na inaabot na iyon
Tinignan ko ang pangalan at halos pugutan ako ng hininga ng makita ang unknown number na naman kanina, shit talaga!
Anong gagawin ko?
Bakit hindi siya nakuntento sa palusot ko?
Sa huli taas noo kong sinagot ang tawag at huminga ng malalim, hindi dapat ako panghinaan ng loob
"Hello po? Wala po ang mommy ko ngayon nasa palengke po bumili ng ulam namin para mamaya" iniba ko ang aking boses at pinagmukha itong batang babae, sigurado akong aakalain niya na wrong number talaga ang natawagan niya
Ngumisi ako sa naisip. Ang galing ko talaga
"U-uh.... M-Miss Andres?"
Nagpamulat ako ng mata ng marinig ang boses ng matandang lalaki sa kabilang linya, huh? kailan pa siya naging matanda?
"A-ah Hello" sagot ko sa normal na boses
"U-uhmmm T-This is me Atty. Suarez"
Nanlaki ang mata ko at napatakip ng bunganga
PAUTANGINA!
Shit nakakahiya!
Ang attorney ni lola!
"A-Attorney hehehe hello po"
"Uhm hello Miss Andres again, hindi ko alam na may anak na pala kayo" ani niya kaya nanlaki ang mata ko, baka akalain niya ay naging single mother ako o kabit
"A-ah hindi po attorney, anak po yun nung kaibigan ko si Valerie po. Kilala niyo po siya diba heheh, ayun bumukaka kasi kaya nagka anak hehe" napapikit ako ng madamay ang pangalan ng kaibigan ko, sorry Val
"So bakit po kayo napatawag?" tanong ko
"So Miss Andres, alam naman nating bago pa mamatay ang mga parents mo ay baon na kayo sa utang, the owner of the lot kung saan nakatayo ang bahay ng parents mo ay tumawag saakin. He said, kung hindi mo raw mababayaran ang utang ng mga magulang mo ay wala siyang choice kung hindi gibain ang bahay na nakatayo sa lote niya"
Halos manlumo ako sa narinig, shit saan naman ako kukuha ng pera para bayaran ang milyones na utang nila daddy?
"H-hindi po ba p-puwedeng sa susunod na buwan na attorney? Puwedeng pakiusapan niyo po ang may ari, please po" pagmamakaawa ko pero narinig ko itong bumuntong hininga
"Miss Andres, alam niyong wala po akong kapangyarihan para diyaan. Isa pa, ang sinabi saakin ng owner ay kung gusto mo ng palugid ikaw mismo ang pumunta sa kaniya at baka sakaling maka libre ka pa daw kapag pumayag ka sa kondisyon niya"
"E-Eh-- l-libre?" hindi makapaniwalang tanong ko habang nagliliwanag ang mata
"U-Uh yes Miss Andres, ayan ang sinabi saakin ni Mr. Wolfg----"
Hindi ko pinatapos ang sasabihin ni Attorney at mabilis na pinatay ang tawag, tumakbo ako papunta sa kuwarto para magbihis
Kailangan kong puntahan ang may ari ng lote, hindi dapat ako nagsasayang ng oras at baka magbago ang isipan niya
Pagbukas pa lang ng elevator sa pinaka-top floor ng building, ramdam ko na agad ang init ng hangin mula sa mga halu-halong boses sa paligid. Mga empleyado na abala, cellphone na walang tigil ang pag-ring, at ilaw mula sa glass walls na tumatama sa mukha ko—lahat parang nagsasabing handa ka na ba sa araw na ‘to, Jazeah?Pagkapasok ko sa opisina, sinalubong ako ni Katy, ang secretary ko, hawak ang clipboard na punô ng kulay pulang sticky notes. Nakataas na ang kilay niya, parang kaninang pa siya naghihintay."Ma’am, ito po ‘yung schedule niyo for today," mabilis niyang sabi, sabay abot sa akin ng papel. "Tatlong meetings bago mag-lunch. Una po, project briefing with the design team, then lunch meeting with Ms. Dela Torre for the partnership proposal, and after that—board meeting with the investors. May tatlong pending contracts din po for signature. Also, Lola Zoraida called. She’s reminding you about the preparation for the gala next week."Huminga ako nang malalim, sabay turo sa coffe
Tahimik lang ang buong kwarto, maliban sa mahinang tunog ng aircon at ang mabigat na paghinga ni Raven sa tabi ko. Hindi ko alam kung bakit, pero kahit ayaw kong aminin… mas kumalma ‘yung dibdib ko sa presensya niya.Nakatalikod ako sa kanya kanina, pero nang mapansin kong hindi ako makatulog, dahan-dahan akong umikot paharap. Nakasubsob ang mukha niya sa unan, pero bahagyang nakausli ang buhok sa noo. Napansin ko rin ‘yung kamay niyang nakaabot sa gilid ko—parang kahit tulog, sigurado siyang nandito pa rin ako.Napakagat ako sa labi. Bakit parang… sobrang higpit ng kapit niya? Para bang kapag gumalaw ako ng malayo, magigising siya agad.Dahan-dahan kong inangat ang tingin ko sa mukha niya. Tahimik. Mapayapa. Pero sa bawat galaw ko, parang mas humihigpit ‘yung braso niya sa baywang ko. At doon ko lang napansin—kahit tulog siya, hawak pa rin niya ‘yung phone ko sa kabilang kamay niya.Bumuntong-hininga ako nang mahina. Obvious na ayaw niya akong makalayo, pero hindi niya sinasabi nang
Pagkapasok ng elevator, bahagyang nakayuko si Raven habang nakatukod ang kamay niya sa dingding sa likod ko, para bang sinasara niya ang mundo sa pagitan naming dalawa. Nasa gilid pa rin ng labi niya ‘yung bahagyang ngiti na kanina pa niya tinatago, pero ‘yung mga mata… diretso lang sa akin, walang balak umiwas.Pagdating sa floor namin, hinayaan niya akong mauna pero hindi niya tinanggal ang kamay niya sa likod ko, parang inaangkin ang bawat hakbang. Pagkapasok sa unit, marahan niyang isinara ang pinto gamit ang paa—hindi pa rin inaalis ‘yung tingin sa akin.“I missed you the whole time,” mababa at seryosong sabi niya habang tinatanggal ang coat niya. Bago ko pa maisip ang isasagot, hinatak na niya ‘yung bag ko mula sa balikat at inilapag sa sofa. Lumapit siya nang dahan-dahan, para bang sinusukat ang bawat pulgada ng pagitan namin.Tinungo ko sana ang kusina pero mabilis niya akong hinila pabalik. “No, don’t run away from me,” bulong niya, sabay lagay ng palad sa bewang ko. Ramdam k
Mainit ang hangin sa labas, pero magaan sa dibdib ko ang araw na ’to. Hindi ko alam kung dahil ba sa sinag ng araw na tumatama sa balat ko o dahil sa mga mata ni Raven na ilang beses nang sumulyap sakin habang naglalakad kami papasok sa bahay ni Lola Rachel.“Careful,” bulong niya sa tenga ko habang hawak ang lower back ko, para bang kaunting lakad ko lang at matutumba kaagad ako Napairap ako ng bahagya. “Rav, Nakasuot ako ng flats at hindi takong”“I don’t care,” he murmured “Your ankles still look fragile.”Pinandilatan ko siya pero natatawa na lang sa huli. Classic Raven. Overprotective na parang ako lang ang tao sa mundo niya, akala mo sobrang lampa koMainit pa rin sa labas kahit nakapasok na kami sa loob ng bahay ni Lola Rachel. Pero hindi ko alam kung bakit parang mas mainit ang palad ni Raven na nakapatong pa rin sa likod ko. Mahigpit. Protektado. Paulit-ulit ’yong pagkalabit niya sa baywang ko habang tahimik kaming naglalakad sa loob ng sala.Parang gusto kong magsalita, pe
Dahil sa lamig ng aircon at bigat ng kumot na nakabalot sa amin, akala ko mananatili kaming ganito buong araw—magkayakap, magkadikit, walang iniintinding oras. Pero si Raven? Hindi talaga marunong makontento.Naramdaman ko ang dampi ng labi niya sa balikat ko, kasunod ng malamig niyang hiningang tumama sa balat ko. Napasinghap ako nang maramdaman ang dila niyang dumausdos sa leeg ko."Hmmm," bulong niya. Raspy ang boses niya, may ngiting nararamdaman ko kahit hindi ko pa siya nililingon. "You’re warm. And you smell good. That’s illegal this early."Napasinghot ako, pilit na pumipigil ng ngiti. Hindi pa rin ako dumilat. "Tumigil ka diyan. May lunch tayo kay Lola Rachel, remember?""I remember," sagot niya agad. "I just don’t care right now."Pumikit pa ako ng mahigpit. Narinig ko ang pagkalas niya sa kumot at pagkilos niya para dumikit lalo sa akin, braso niyang mahigpit na pumulupot sa baywang ko habang hinahalikan ako sa batok. "Ten more minutes. I'm still processing the trauma of be
Gumalaw ang pilikmata ko nang makaramdam ako ng kakaibang sensasyon sa aking katawan. Mabigat pa ang pakiramdam ng katawan ko, antok na antok pa ako. Hindi ko alam kung anong oras na, pero hindi ako makabalik sa tulog dahil sa nararamdamang galaw—mabagal, mainit... at kakaiba."Hmmm..." mahina akong napaungol at napakibit, sinubukan kong igalaw ang balakang ko para tanggalin ang istorbo... pero imbes na mawala, mas lalo lang lumalim ang kiliting nararamdaman ko.Kumunot ang noo ko.May mainit. May basa. May humihigop sa—Napadilat ako bigla.Madilim pa sa paligid. Patay ang ilaw. Nakasarado ang kurtina kaya ang tanging ilaw ay ang kaunting liwanag na nanggagaling sa ilalim ng pinto. Pero sapat na iyon para makita ko ang eksenang kaharap ko.Si Raven... nakapatong sa akin. Baluktot ang katawan niya sa posisyong iyon habang abalang-abala ang bibig niya sa pagsupsop ng isa kong u***g. Ramdam ko ang init ng dila niyang paikot-ikot sa sensitibo kong balat habang ang isang kamay niya'y walan