Thank you for reaching this far!
CRANBERRY'S POV I went out of the elevator as fast as I could. I hugged myself so tight. May kung anong nangyari na nagpatayo ng balahibo ko. "Omg, so creepy. Gosh!" I glanced at the elevator. Hindi ko alam kung sa loob ng elevator ako nagkaroon ng goosebumps o doon sa narinig kong boses malapit sa tenga ko. Ang pagkakarinig ko ay'mitch' kaya akala ko may nagtatawag lang malapit sa akin, pero wala namang ibang tao kundi ako lang. Nagsipasukan na sa rooms ang iba. A strange student registered on my mind. Bago pa nagsara ang elevator door, mayroon akong nakitang lalaki. Maputi ang mukha nya, may bangs siya at naka-unbotton ang upper part ng polo nya. Ang leeg niya ay may bakas ng lubid. As if he put a rope on his neck. May umaagos ding dugo sa kanang wrist niya. Nanlaki ang mga mata ko. F*ck that crap! "Oh no." Hysterical akong nagpaikot-ikot sa realization ko. Bumalik na naman ba? Bumalik ba? I shook my head. Oh no, this can't be happening. Kapag nangyari iyon, baka huminto na
Flare Joshel's POVNagring na ang bell. Sign na dismiss na ang klase ngayon. Hindi ako maka-concentrate maghapon. Sino kaya ang may pakana doon sa mga pictures? Paano niya iyon nagawa? Ibig sabihin ba may student na nakakita sa amin at sumunod?Hindi ko namalayan na wala na pala sa loob ng classroom si Crapberry. Tumayo ako at nag-ayos na ng gamit."Flare." Lumapit sa akin ang squad ni Joshua habang siya naman ay naka-headphones at walang pakialam na nakaupo malapit sa bintana. "Totoo ba? Nakipagdate ka kay JG?" tanong ni Luke na parang may nerbiyos sa boses."Oo nga." si Honey. Nakiusyoso na rin ang iba kong classmates. Pinagkumpulan nila ako. "Nagdate ba talaga kayo ng pinakasuplado at masungit na Vice President ng taon?"Napatingin ako sa mga tsismoso't tsismosa kong mga classmats. Kailan pa sila naging close ng ganito sa akin?"Ah, hin—" Hindi ko maituloy ang sasabihin ko nang may sumingit na naman."Girlfriend na yata sya ni JG," sabi ni Ella.Nagbulungan naman ang ibang babae.
Flare Joshel's POVKINABUKASAN, pinagkukumpulan ang bulletin board ng mga students. Hindi na dahil sa mga pictures, kung hindi dahil sa result of examination.Walang gana akong pumunta roon. Pinagtitinginan nga ako ng iba at naglalayuan na parang mayron akong malubhang karamdaman.Hanggang ngayon,lutang pa rin ako sa sinabi ni Vice Pres kahapon. Nagsulat nga ako sa notepad ko. Inilagay ko roon ang sinabi ni vice pres, ang tungkol sa nangyari sa old building at kung bakit galit siya kay Kean.Kaya nga ba talagang gawin iyon ni Kean?Iwinaksi ko ang iniisip ko. Kailangan kong mag-move on. Hindi dapat ako magpadala sa mga sinabi nya.Tiningnan ko ang result sa bulletin.300 lang ang Grade 10 students kaya naman madali lang para sa akin na makita ang pangalan ko. May kanya kanyang bulletin board ang mga grade level kaya naman hiwalay kami sa iba. Iba’t iba din ang building namin. Sa grade 7;Hades building. Grade 8; Hera, sa grade 9; Perseus building at kami; Artemis building.Para sa seni
Pumunta si Cranberry kasama ang mga staff niya sa isang orphanage. Ang utos kasi sa kanya ay magperform sa harap ng mga ulilang bata roon. Dahil nga sikat siya, siya ang kinuha para roon. Ayaw man niyang gawin iyon ay hindi siya makatanggi. Una, may contract siya sa management na nag-settle ng program. Pangalawa, kailangan siyang ma-built up para lalo siyang sumikat, at pangatlo bayad na siya, bawal nang tumanggi. Sinsisi niya ang manager niya dahil kinuha agad ang talent fee niya. Mukhang pera talaga ito at hindi man lang inalala ang feelings niya. Matapos siyang mag-perform kahit wala siyang talent sa pagsayaw ay naglahad ang mga bata ng mga kanya-kanyang experience, umiyak pa siya sa harap ng camera dahil hindi na niya makayanan ang paghihirap ng mga bata bago pa sila makuha ng social welfare. Pero siya si Cranberry Hopkins. Isa siyang artista. Plastic siyang makitungo sa mga tao sa paligid niya. She doesn't want to bond with other people but she needs to. Kung hindi masisira ang
Chapter twenty three: JG's houseFlare Joshel's POVSaturday, nagkaroon kami ng usapan ni vice pres-este sya lang pala ang nagdesisyon, na pumunta daw ako sa bahay niya. Para sa study namin. Flashback~~~Tentenenen.ten tentententen. Ten! Ten! Ten!Lumabas na kami ng viewing room,nasa harap namin sina JG ,Nel, at Scottie. Mabilis na humarap sa akin si vice pres. "Hoy,maniac. Pumunta ka sa bahay bukas. Umayos ka,ayokong bumaba ang grades ko."Umatras ako sa talim ng mga tingin nya. Feeling ko kakainin nya ako ng buhay sa mga tingin nyang iyon. Galit pa naman sya sa akin tapos kami pa pala ang magpartner. Sana naman wag syang mamersonal sa pagtuturo."Napahinto rin sina Berry at Joshua sa gilid ko. Humarap din sina Nelorie at Pres. Napalunok akong tumango. Ano pa bang magagawa ko? Eh kung tumanggi ako,ako naman ang mapapasama. "This is crazy. Bakit kaming dalawa pa magpartner?" Crapberry pointed at Nelorie. Hindi talaga sila magkakasundo. I think its a miracle if they will end up as
Chapter 22 : Class F tutorsFlare Joshel's POVI walked back and forth. Hindi ako mapakali. Parang sinisilihan ang pwet ko dahil sa nakita ni Berry,malamang ngayon takot na iyon. Kasi naman hindi ko naman akalain na nakikita nya si Kean. Pambihira,naman kasing babae iyon eh."Pwede bang tumigil ka sa kakalakad? Naaalibadbaran ako sa yo eh!" iritableng sabi ni Kean.He's standing on the corner. Relax na relax lang sa buhay nya na ngumunguya habang nakalagay ang dalawang palad sa likod ng ulo.Nagtaka ako sa kanya. "Ano'ng kinakain mo?" I asked.Akala mo kasi kung ngumuya parang kambing."Wala." cool nyang sagot."Nagpapractice lang ako. Kapag nagising ako kakain ako ng maraming marshmallows."Inirapan ko sya. Ang hilig masyado sa marshmallows. "Hindi ka ba nababahala? Nakita ka ni Berry!"Hysterical ko."And so?"he raised his eyebrow."Edi alam na nyang multo ka. "Lumingon sya sa akin at pinaningkitan ako ng mata. "You know what ,I don't get your point. Ano naman kung malaman nya. Ayaw
Kahapon nag-usap kami ni vice pres na pumunta sa bahay nila Kean James. I'm so excited dahil first time kong makakapunta roon. Doon lang din daw nakatira sa subdivision na iyon si Kean.Hinihintay ko sya sa labas ng bahay nila. Ang sabi pumunta raw atko ng 1pm. Jusko ang init init wala pa akong dala na payong. Kanina pa akong nagdodoorbell pero wala paring lumalabas.Inilabas ko ang cellphone ko. I will call vice pres. Nakakailang scroll na ako pero walang vice pres akong nakita sa contacts ko. Then I realized I don't have his phone number. I annoyingly put my phone back inside my pocket. Ang talino mo talaga Flare Joshel. Nagdoorbell ako ng nagdoorbell. Mangingitim nalang yata ako ay hindi pa sya lalabas.Pinindot ko ng sunud-sunod ang doorbell. Nagsawa rin ako kaya pinalo ko ito.Nasaan na ba kasi sya? Paasa naman.Baka naman niloloko lang niya ako? Baka hindi naman talaga nya ako tutulungan? Aba eh masasapak ko sya.Nawala ang init ng ulo ko nang makita ko syang palabas na. Hay s
Sometimes,ang mga bully ang may mas malulungkot na buhay kesa sa mga binubully nila. Lack of love,lack of attention, lack of true friends and lack of family support.Nelorie's POVLumabas na ako ng school. Dismiss na naman ang klase. Babalik na naman ako sa bahay. Our house is as big as what you expected. Kung hindi mo nga kabisado ang bahay namin,maliligaw ka.Our house is so big,yet it feels so empty. Walang buhay. Halos walang katao-tao. I called manong Dan. He's our family driver. Sya lagi ang nagsusundo sa akin."Manong,nasan ka na?" "Malapit na ako diyan,ma'am.""Pakibilis." iyon lang then I ended the call.Nagtiptoe ako habang nakahawak sa shoulder bag ko. Naiirita ako sa mga schoolmates kong tingin ng tingin sa akin so everytime I saw someone staring at me,I glared my eyes.Iniwan ako nina Yunice at Alliah. Magsha-shopping daw ang mga talipandas. Have you ever wonder why those two girls are in class A? It's because of me. Yes,pinapakopya ko sila tuwing exam. At isa pa, galin