The Vengeance of the Heiress

HANGGANG saan ba ang kaya mong gawin para sa mga taong mahal mo? Hanggang saan ba ang kaya mong ipaglaban para ipagpatuloy ang buhay mo? Hanggang saan ka ba dadalhin ng galit at paghihiganti? Hanggang saan aabot ang luha mong walang tigil sa pagpatak dahil sa labis na galit at sakit? Hanggang saan ba?Kung yan ang tanong na ibabato mo sa isang labing-apat na taong gulang na babae na napupuno ng galit ay isang salita lang ang sagot nito. WALA. Walang hangganan ang lahat para sa kanya. Kaya niyang gawin ang lahat para sa mga taong mahalaga at mahal niya. Kaya niyang manlinlang, magsinungaling at... pumatay para sa kanila. At lahat nang yon ay walang hangganan... hangga't makuha niya ang pinakaasam niya.Nanginginig ang mga kamay niya. Sa bawat paghakbang niya ay ramdam niya ang panghihina ng mga tuhod niya. Hindi ito ang gusto niyang maabutan. She's expecting her mother lovely smile and a happy laughter of her father. Not this....Ang mansiong napupuno ng ngiti at tawa noon ay nababalot

TAHIMIK na pinagmamasdan ni Mavis ang marahang pagsayaw ng mga halaman at bulaklak sa hardin ng mansion. Kalmado at maaliwalas ang panahon. Nakakasilaw ang sikat ng araw na nakasilip sa bawat sanga ng puno na nakapalibot sa hardin. Napakatahimik ng buong lugar na walang ingay siyang naririnig bukod sa marahang galaw ng dahon ng mga puno at halaman sa bawat ihip ng hangin at huni ng mga ibon. Ang mga tauhang nakabantay sa bawat sulok ng mansion ay tahimik lang na naglilibot at pinagpapatuloy ang ginagawa, takot na makagawa ng kung ano na makakadisturbo sa kanya at sirain ang pagpapalipas niya ng oras sa hardin ng mansion.Narinig niya ang papalapit na yabag sa kanya ngunit nanatili siyang nakatanaw sa mga halaman."Señorita, you're new butler is here."Napalingon siya kay aling Mara. Tumawid ang tingin niya patungo sa pintuan papasok sa mansion. Tumango siya."Pahintayin mo po siya sa study susunod ako."Tumango si aling Mara at bumalik na sa loob ng mansion. Huminga siya ng malalim a

"RUZYL, you came back," ang lalaking kulay silver ang buhok ang unang nagsalita. Mula kay Ruzyl ay lumipat ang tingin nito sa kanya. "And you're... with a girl. Is she the fiancee that everyone talking about?" Mabagal nitong tanong habang titig na titig sa kanya. Tumaas ang isang kilay niya. Agad na naintindihan ang tinutukoy nito ng maalala ang bulungan na narinig kanina. Mula sa pamilyar na lalaki na nakilala niya sa kakahuyan ay bumaling siya kay Ruzyl na nakatingin na rin ngayon sa limang lalaki sa harap na halos lahat ay nasa kanya ang kuryosong tingin. Napatingin ito sa kanya, hindi alam kung ano ang sasabihin sa tanong ng lalaking kulay silver ang buhok na ikinakunot ng noo niya. Huminga siya ng malalim at muling napatingin sa harap. Isa-isa niyang tiningnan ang limang lalaki. Mula sa lalaking kulay silver ang buhok na masyadong mapaglaro ang dating, sa kasunod nitong lalaki na may subo-subong lollipop at parang batang naliligaw na nakatingin sa kanya, sa katabi nitong mukhan

Salubong ang kilay ni Mavis habang nakatingin sa kay Cyrus na may tinatagong ngiti habang nakatingin sa kanya. Muli siyang huminga ng malalim at sa halip na dumeretso ay lumihis siya sa isang bakanteng mesa at don pumuwesto. Nilapag niya ang tray sa mesa at inayos ang pagkain niya. Sa pag-angat niya ng tingin ay bumaling siya kay Ruzyl na palapit sa kanya. She looked at him coldly and meaningfully, bumagal ang paghakbang nito. Naintindihan ang kahulugan ng tingin niya kahit walang salita. Napakamot ito sa kilay nito at lumihis pabalik sa tatlong lalaki sa iniwan niyang mesa. Nahagip niya pa ang mapang-usisang tingin ng mga ito ng sandali siyang bumaling sa mga ito. She dropped her eyes to her food and started to eat peacefully. Pero hindi din nagtagal ang mapayapa niyang pagkain dahil sa paglapag ng isang tray ng pagkain sa mesa niya at pag-upo don ni Cyrus. Napahinto ang kamay niya sa pagkuha ng pagkain at nag-angat ng tingin rito. Nagtagpo ang mata nilang dalawa. He was smiling but

"Mavis!"Nahinto si Mavis sa pagsara ng pinto ng kuwarto niya at napabaling sa tumawag sa kanya.Malalaki ang hakbang ni Jana papalapit sa kanya, malaki ang ngiti nito at tuwang-tuwa. Isinara niya ang pinto ng kwarto niya at binulsa sa coat na suot ang card. Humarap siya rito."You're in this floor too?" Tanong nito ng makalapit. Tumango siya."We're neighbors. That's my room," turo nito sa silid na dalawang pinto ang pagitan mula sa silid niya. "Kapag may kailangan ka just knock at my door. Pumunta ka rin kung wala ka ng klase at di ka busy at mag-bonding tayo sa kwarto ko," she excitedly said.Napatango na lang siya rito. Wala din naman siyang sasabihin pang iba. At sa tono ng pagkasabi nito ay para rin namang hindi ito tatanggap ng pagtanggi."What's your class today?""Etiquette and Personal Development."Namilog ang mga mata nito at tuwang-tuwa na inangkla sa braso niya ang kamay nito. Napahinga na lang siya ng malalim. Jana giggled excitedly."We have the same class. Sabay na