FIRST FIGHT

MAYA'T-MAYANG tinatapunan ng sulyap ni Tori si Taj na nakaupo sa tapat niya. As usual ay naroon na naman sila sa paborito nilang tambayan, sa ilalim ng malaking punong mangga na hindi kalayuan mula sa bahay ng nobyo. Kanina pa kasi ito tahimik at tila malalim ang iniisip, o mas tama sigurong sabihin na kahapon pa ito wala sa mood. Napansin na niya iyon nang daanan niya ito sa fire station. Hindi lang niya pinagtuonan ng pansin dahil inisip niyang baka pagod lang ito sa trabaho. Although, wala namang nangyaring sunog kahapon.

Nang hindi makatiis ay nagtanong na si Tori.

"What's with the silence, love?" magaan ang tono na tanong ni Tori kay Taj. "May problema ba?" dugtong niya.

Tumingin sa malayo si Taj bago sumagot. "Bakit, dapat bang magkaroon ng problema?" supladong balik-tanong niya kay Tori. "Ikaw, baka may gusto kang sabihin sa akin. I'm all ears..." padarag pa niyang dugtong.

Nagulat naman si Tori dahil sa tono ng boses ni Taj. Maayos naman ang pagkakataong niya at sa inaasta nito ay alam niyang may nais itong puntohin.

"Excuse me?" pigil ang pagka-inis sa tinig na untag niya sa nobyo.

Tumayo si Taj mula sa pagkaka-upo sa naka-usling ugat ng mangga bago ibinato sa malayo ang hawak na maliit na bato.

"Nothing..." aniya kay Tori.

Tuluyan nang napikon si Tori. Naningkit ang mga mata niya at tumayo na rin. Humakbang siya patungo sa harapan ni Taj saka deretsong tinitigan ang mga mata ng nobyo.

"No," umiiling na aniya rito. "spill it out. Sinimulan mo na, eh." dugtong pa niya.

Tiningnan ni Taj ang nobya mula ulo hanggang paa. Ang klase ng tingin na pinaka-ayaw ni Tori. Bakit? Kasi ganoon ang klaseng tingin ang ibinibigay sa kanya ng asawa ng Daddy niya pati na rin ng half-sister niyang si Shantel. Mga uri ng tingin na tila ba hinuhusgahan pati kaluluwa niya.

"Uh-uh..." umiiling-iling na ani ni Tori bago dahan-dahang umatras. "Please, don't give me that kind of look." babala niya kay Taj.

"What look?" naka-angat ang kilay na tanong ni Taj.

Sa halip na sagutin si Taj ay tumalikod na lamang si Tori. Hangga't maaari ay ayaw niyang patulan ang init ng ulo ng nobyo dahil mas lalo lang lalaki ang isyu. Pero talaga yatang kahit anong pigil ang gawin niya ang masusubok pa rin talaga ang pasensiya niya.

"Don't turn your back on me, Tori."

Hindi makapaniwalang lumingon si Tori. Awang ang mga labing tinitigan niya si Taj.

"Oh, really?" nanunuyang untag niya sa lalaki. "It's Tori now, huh?" dugtong niyang naitaas na lamang ang magkabilang kamay.

"Bakit, hindi ba't Tori naman talaga ang pangalan mo? Or should I call you Victoria —"

Tuluyan nang napatid ang pagpipigil ni Tori. Galit na ring sinalubong niya ang mga tingin ni Taj. "That's it! That's my cue..." aniya ritong bahagya nang tumaas ang tinig. "You know what, this—this whole thing is bullshit already! I wanna go home now." dugtong niya bago padabog na dinampot ang cellphone niyang nakapatong sa ugat ng punong mangga.

"Really? Uuwi ka na hindi natin naaayos 'to?" hindi makapaniwalang tanong ni Taj. Bakas sa tinig niya ang pagkadismaya.

Humarap si Tori kay Taj bago siya mapait na ngumiti. "Ano ba ang aayusin natin? Kasi Taj, hindi ko alam kung ano ang ikinagagalit mo, eh. Wala akong idea. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang problema. Like seriously, paano natin aayusin ang isyu na hindi ko naman alam kung ano!" frustrated na'ng sabi niya habang pinipigilan ang mga luhang kaunti na lang ay tuluyan nang kakawala.

"Si Everett..."

Kumunot ang noo ni Tori nang marinig niya ang pangalang binanggit ni Taj. Puno ng pagtatakang tiningnan niya ang kaharap.

"Si Evie? How did you know him?"

Isang mapaklang ngiti ang sumungaw mula gilid ng mga labi ni Taj. "Don't answer my question with another question, Tori." tiim ang anyong aniya sa nobya. "Bakit, dapat bang hindi ko siya kilala?"

Na-i-imposiblehang pinaningkitan ni Tori ng mga mata si Taj. "You're putting words into my mouth, Taj," naiiling at puno ng disappointment sa tinig na aniya rito. "Wala akong sinabing gano'n. I was just asking you—"

"I was the one who asked you first, Tori!" namumula ang mukha na sigaw ni Taj.

Nanlaki ang mga mata ni Tori nang marinig niya ang malakas na boses ni Taj. Umiiling-iling siya bago dahan-dahang umatras. "You're being impossible and so unreasonable—"

"Talaga ba? Ako pa talaga ang unreasonable ngayon?" putol ni Taj sa iba pang sasabihin ni Tori.

Muling sumilay ang mapait na ngiti sa mga labi ni Tori. "Uuwi na ako. And don't try to follow me or what. I can go home on my own." kita ang sakit sa kislap ng mga mata na aniya kay Taj bago mabilis na tumalikod.

Kumuyom naman ang mga palad ni Taj. Sinapo niya ang kanyang ulo at sinabunutan ang sariling buhok.

"Ah!" sigaw niya sabay suntok sa punong mangga. "Goddamit!"

PAGDATING NI TORI sa kanilang ancestral house ay mabilis ang mga hakbang na naglakad siya papasok para lang mapatigil nang bumungad sa kanya ang inang nakahalukipkip na nakatingin sa kanya. Bumuga siya ng hangin bago muling itinuloy ang paghakbang.

"Stop right there, Victoria Herrera..."

Tila pagod na pagod na nahaplos na lamang ni Tori ang batok niya. "Please, not now, Mom," aniya sa ina.

Umismid si Marigold. Pinasadahan niya ng tingin mula ulo hanggang paa ang anak bago siya pumalatak. "Lover's quarrel?" tila nakakalokong tanong niya sa anak.

Umikot ang mga mata ni Tori pataas bago muling tumalikod. She's not in the mood argue—at least, now now.

Hindi niya alam na darating ang Mommy niya. Walang binanggit ang Uncle Ansen niya kanina sa kanya pero alam na niya kung bakit ito biglang sumulpot sa San Lorenzo.

"Tigilan mo na iyang kahibangan mo, Tori. I'm telling you—"

Seryoso ang anyong tumigil sa paglalakad si Tori. Muli siyang humarap sa ina na unti-unti namang humakbang palapit sa kanya.

"Or what, Mommy?" malamig ang tinig na putol niya sa iba pa nitong sasabihin.

"Alam mo kung ano ang kaya kong gawin, Tori," walang kangiti-ngiting ani ni Marigold sa anak. "so I'll stop seeing that guy if I were you, Tori! At hindi siya ang lalaking nababagay sa iyo!"

"At sino sa palagay mo ang nababagay sa akin, Mommy?" namumula ang mukha dahil sa tinitimping galit na balik-tanong ni Tori sa ina. "Tell me! And what's wrong with Taj? He is a good man and—"

"Wala akong pakialam kahit good man pa siya o barumbado, Tori. My point here is, he does not deserve you—"

Pagak na tumawa si Tori. "Really, mum?" nanunuyang tanong niya. "And who deserves me then?" Untag niya bago pinag-krus ang mga braso sa kanyang dibdib.

"Si Sid!" pasigaw na tugon ni Marigold sa anak. "Si Sid ang gusto ko para sa iyo!"

"Gusto mo si Sid para sa akin pero si Taj ang mahal ko..." nagsisimula nang tumulo ang mga luha mula sa gilid ng kanyang mga mata na turan ni Tori sa ina.

"Mahal? At ano ang alam mo sa salitang pagmamahal? Kailan mo lang nakilala ang lalaking iyan—"

"I don't care kung kailan ko lang nakilala si Taj basta ang alam ko lang ay mahal ko siya and I can no longer imagine living my life without him!"

"Kahangalan iyan, Victoria!"

Mapait na ngumiti si Tori. "Talaga ba, mum?" nanunuyang tanong niya sa ina. "Kahangalan bang magmahal? Noong pinatulan mo si Dad kahit alam mong may pamilya na siya, dahil din ba 'yon sa kahangalan? Bakit ikaw, p'wede mong gawin ang—"

Hindi na natapos ni Tori ang kanyang sasabihin nang biglang lumipad ang palad ng kanyang ina patungo sa mukha niya. Kaagad na namanhid ang kaliwa niyang pisngi nang tamaan iyon ng malakas na sampal ng mommy niya. Uminit pati ang punong-tainga niya at tila nakarinig siya ng matinis na tunog ng kampana dahil sa lakas ng impact.

Sapo ang kaliwang pisngi na tinapunan ni Tori ng hindi makapaniwalang tingin ang kanyang ina bago hilam sa luha ang mga mata na mabilis siyang tumalikod.

"Victoria!" galit na tawag ni Marigold sa anak. "Victoria, bumalik ka rito—"

"Enough, Marie!" sigaw ni Ansen sa nakababatang kapatid. Kanina pa siya nakikinig sa pagtatalo ng mag-ina at nang makita niyang sinaktan na nito si Tori ay hindi na siya nakatiis. "That's enough!" pag-ulit niya.

Pagalit namang binalingan ni Marigold ang nakatatandang kapatid. "Kasalanan mo ito, Kuya, eh!" sisi niya rito.

Masama ang tingin na sinulyapan ni Ansen si Marigold. "At bakit naging kasalanan ko?" tanong niya rito. "Kanino ba magmamana ng katigasan ng ulo iyang anak mo? At saka bakit, tinamaan ka ba sa sinabi niya? Nakikita mo ba ang sarili mo sa kanya noong pikit-mata mong pinatulan si Christopher kahit alam mong may pamilya na ang lalaking iyon?!"

Namumula ang mukha dahil sa galit na tiningnan ni Marigold ang nakatatandang kapatid. "Bakit napunta sa akin ang usapan?" tanong niya bago nagdadabog na umupo sa sofa.

Umikot ang mga mata ni Ansen. "Hindi ba't totoo naman? Pero huwag kang mag-alala. Binata naman ang boyfriend ng anak mo kaya siguradong wala siyang masisirang pamilya. At saka, pasasaan ba at lilipas din iyan. Pagbigayan mo na lang para hindi kayo nagkagulong dalawa."

"No!" matigas na tanggi ni Marigold. "Iuuwi ko si Tori sa Manila, sa ayaw at sa gusto niya. Kailangan ko siyang mailayo sa lalaking iyon bago pa man maging huli ang lahat!" dugtong niyang nakakuyom ang mga palad.

Hindi siya makakapayag na mapunta lang ang anak niya sa isang hamak na bombero. No way!

Nagkibit ng balikat si Ansen. "Ikaw ang bahala."