“ANONG ginagawa mo rito? Hindi yata nasabi sa akin ni Miss Alcazar na rito ka mag-s-stay?”
Tinikwasan ko ng kilay ang caretaker. Caretaker lang naman siya pero kung umasta ay akala mo siya ang may-ari ng bahay. Ngunit anong magagawa ko, baka magsumbong pa siya kay Celes.
“Late ko na kasing nasabi sa kanya. Puwede mo naman siyang tawagan kung kailangan mo pang magpaalam.”
Tumikhim ito at tinaasan ako ng kilay na parang sinasabing huwag ko siyang utusan. “Hindi na siguro kailangan. Sige, mag-enjoy ka na sa ginagawa mo. Kung si Miss Celes naman ang may utos ay wala na akong magagawa,” sabi nito na tumalikod na rin. “Ingatan mo na lang ang mga gamit dito.
Napangisi ako sa sinabi niya. Anong akala niya, pasaway akong tao at puro gulo lang ang gagawin ko rito?
Umangat ang kamay ko na aambahan siyang sapakin. Sarap niyang sapakin, sa totoo lang.
Basta mag-e-enjoy ako rito habang wala si Celes.
Tiniya
KAHIT pa ipangalandakan niya kung ano ang malaking pinagkaiba namin ni Celes ay wala akong pakialam. Isa lang ang natitiyak ko, ang lalaking itinapon ni Celes ay may posibilidad na sa akin mapunta.Parehas kaming hinihingal nang maghiwalay na ang mga katawan naming dalawa. Humiga na siya sa tabi ko. Kasalukuyan na kaming nasa kama.“A-Anong gagawin ko kapag nalaman ito ni Celes?”Natawa ito sa sinabi ko. Ano bang nakatatawa?“Huwag ka ngang pa-victim. Ginusto natin ang nangyari. Hindi lang isa o dalawa. Paulit-ulit at titiyakin kong hindi pa ito ang magiging huli.”Umarte akong nagpunas ng luha at pinilit ko talagang may lumabas na luha sa aking mga mata. “Ikaw naman talaga ang may kasalanan nito. Si Celes ang gusto ko.”Umahon siya sa kama at umupo roon na pinangalandakan ang daks niyang sandata. Napakalaki talaga at tiyak na masarap. Titiyakin kong magkakaanak tayo. Iyong-iyo lang ang katawan ko, M
PALAKAD-LAKAD ako sa hallway habang hinihintay si Celes. Hindi siya natuloy kahapon. Nag-text lang siya sa akin na hindi na siya matutuloy sa pag-uwi rito.Malapit na yatang matapos ang maliligayang araw ko. Hindi ko alam kung ano ang dapat gawin. Ayaw ko naman talagang lokohin si Celes pero may crush yata ako kay Mister Daks.Halos mapatalon ako nang may nag-doorbell, kasunod ang pag-ring ng bagong biling phone para sa akin ni Celes.“Tangna!” Napilitan akong sagutin ang phone. “Hello, Mister Bellevera…”“Call me, Ezekiel. Papasukin mo ako. We need to talk.”Napilitan akong lumakad paabante at pagbuksan siya ng gate.Pagbukas ko ng gate ay mukha siyang lasing na ewan. Baka nga lasing siya.“T-Teka, lasing ka ba?”“I am fine. I’m just a bit tipsy.”Inalalayan ko siyang makapasok sa loob dahil amoy alak nga siya. Pinaupo ko siya sa sofa.&ldqu
HINDI ko na kayang pigilan pa ang nararamdaman ko para kay Mister Daks kaya sinabi ko sa kanyang mahal ko siya masaktan ko man si Celes. Hindi ko pa pinaalam kay Celes na may bago akong bahay at kailangan ko munang ilihim iyon. Puwera na lamang kung malalaman agad iyon ni Celes na walang nagsasabi o magaling ang kanyang informant.Tiningnan ko ang phone ko, wala naman siyang text o tawag. Dalawang araw na rin. Nagkausap kami noong nakaraang araw at nag-stay sa rest house. At katulad ng regular ay may nangyayari sa amin ni Celes kapag nagkikita kami. Pareho naming napaliligaya ang isa’t-isa ngunit hindi katulad kay Mister Daks na masaya ako kapag may nangyayari sa amin. Sa tingin ko ay mahal ko nang talaga si Mister Daks at hindi ko na hahayaan pang mapunta siya kay Celes.Napatingin ako sa phone ko nang tumunog iyon. Galing kay Celes ang text. Magkita raw kami sa rest house. Didiretso raw siya roon kaya hindi niya ako masusundo.Sumimangot ako nang mabasa
CELESTINE RAIN ALCAZAR’S POINT OF VIEWI DON’T know why I am crying. I don’t know why it hurts me so much. Alam ko namang hindi ako kayang mahalin ni Karina pero pinilit ko pa rin ang sarili ko.Narito ako sa sasakyan at nakaparada lamang sa hindi ko alam kung saang lugar. Para akong pinupunit. Sobrang sakit ng dibdib ko na gusto kong ilabas ang puso ko ngayon at turukan ng anesthesia nang hindi na ako masaktan.I never loved someone before at ngayon ko lang naramdaman ang totoong pagmamahal na huwad din pala. Akala ko ay si Karina na ang una at huli.Marahas na pinunasan ko ang mga luhang nag-uunahan sa aking mga mata. Hinagilap ko ang phone. Nang makita ko iyon ay may mga message si Karina at miss calls naman galing kay Bellevera.Ayaw ko silang makita o makausap. Mga traydor! Hindi ko akalaing iba-back stab ako ni Karina nang ganito. At ang walang hiyang manyak na Bellevera na iyon, inahas niya sa akin si Karin
NAPASIGAW ako nang todo sa ginawa ni Barbie. She pushed it harder. I’m not ready and it wasn’t even wet enough.“S-Sigurado ka bang okay lang?” alinlangang tanong ni Barbie habang nasa ibabaw ko.“Oo. Don’t stop. Masakit. But I need it. Pump harder Barbie.”Sinunod naman ako ni Barbie at halata sa mukha niya na gustong-gusto niya ang ginagawa. Napakumos ang mga kamay ko tuwing isinasagad niya ng todo ang pet niya sa loob ko. Parang lalo iyong lumaki nang makita ko kanina. Pinilit kong patigasin iyon at ginawa namin ang lahat para mauli ang nangyari noon. Since Barbie likes me, hindi na mahirap para patigasin ang kahabaan niya.Sobrang tigas na nga niyon na talagang wawaksakin ako. Bumabangga na nga ang ulo ko sa head rest ng kama habang walang tigil siyang umuulos, sagad at mabilis. Hindi ako pumipikit o kumukurap, pinanood ko lang ang ginagawa ni Barbie na parang pinag-aaralan iyon.Siguro noon lalaki pa s
-CELESTINE-“NASAAN ang mommy ko?” bungad ko pagdating sa bahay. Sa sala pa lamang ay tila gusto ko ng magwala.Napakatahimik ng bahay na halos nagpapalagablab ng kaba sa dibdib ko. Alam kong usually ay tahimik naman talaga ang bahay lalo na kapag wala si mommy at minsan ay nagsa-shopping. Ngunit iba ngayon. It felt weird and odd. The maids should be here by now, but there are no maids na sumalubong sa akin. Malinis ang paligid na nilamon ng katahimikan.“Mabuti naman at dumating ka rin,” sabi ni Bellevera na bumaba ng hagdan at sinasalubong ako.Tatlong oras halos ang biniyahe ko at mag-aalas nueve pa lamang. Ganitong oras minsan ay nag-aalmusal pa rin si mommy.Sinugod ko si Bellevera at sinapak ang kanyang dibdib nang malapit na siya sa akin. “Hayop ka! Ilabas mo ang mommy ko!”“You are insane, Celestine. Kailangan kitang patinuin. You should remember you are a woman, not a man or
-CELESTINE-DAHAN-DAHAN akong nagmulat ng mga mata, wala namang masakit sa akin. Nang pagmasdan ko ang paligid, puting ilaw, kisame at pader ang bumungad sa akin. Nasa ospital na kaya ako? Mukhang hindi naman ito ang kwarto namin sa bahay.Pinilit kong bumangon kahit ang bigat ng ulo ko. Effective ang sleeping pills ni mommy, sana hindi ganoon katagal akong nakatulog.Marahas na inalis ko ang dextrose na nakakabit sa akin at nagpilit na bumaba sa kama para hanapin ang mommy ko. I need to find her. Kailangan kong makatakas dito at isasama ko si mommy. We need to run away from him. I can’t take it anymore. Hindi ko na kayang makisama pa sa kanya.Kahit medyo nahihilo pa at nahihirapan akong maglakad ay pinilit kong lumabas ng kwartong kinalalagakan ko para hanapin kung saang kwarto si mommy.Sa totoo lang ay hindi ko alam kung saang ospital ako naroon and if mom is here too. But I need to hold on and believing that I can be wit
-CELESTINE-BAHALA na kung saan kami mapupunta ni mommy.Hindi pa rin humihinto ang malakas at mabilis na tibok ng puso ko. Pakiramdam ko ay anumang oras humahabol na ngayon sa amin si Bellevera kahit hindi ko pa naman siya nakikita sa paligid.Diniinan ko ang pagtapak sa gas at mabilis na pinatakbo ang sasakyan. Nakita kong may harang sa daraanan ko. Dahil nga naka-park ang sasakyan ay kailangan pang ipakita ang ticket kapag lumabas na sa parking.Litong-lito na ako kaya sa halip na kausapin ang guards ay binangga ko na lamang ang nakaharang na iyon. It made an alarm, and the guards started to check who the owner of that pickup was .“Celestine, anong ginawa mo?”“Mom, we need to escape. Hindi ko hahayaang mahuli kami ni Bellevera.Ilang sandali pa ay nakita ko na ang isang itim na sasakyan na nakasunod sa likuran ng sasakyang ginamit ko. Nakabuntot pa nga ito sa bawat liko ng sasakyan ko.&l