LOGIN-ZEKE BELLEVERA-
NAPILITAN akong tapusin ang araw at ngayong umaga na ihanda si Celes sa pagpunta namin sa Zambales. Far away from the city is much better. Hindi ko natuloy ang plano kong gamitin siya at parusahan nang paulit-ulit habang nasa poder ko.
And I can’t even make it if she’ll be staying at my house or in the condo. It would be hard for me to take her right now since the doctor already advise me for her continuous medication. Mas mahihirapan lang daw akong pasunurin ang taong natakasan na ng bait. Lalo lamang siyang magpupumiglas, and worst ay baka tumakas pa siya with her mentally incapacitated situation.
Pigil ang inis na nararamdaman ko habang inaasiste ng mga nurse si Celestine para isakay sa chopper dito sa rooftop ng ospital.
Kung mawawala ako sa kompanya ay tiyak hahanapin na naman ako ni daddy. Sa akin na nga niya hinabilin ang pamamalakad sa buong kompanya. And to be honest, it’s hard to handle both the company and
CELESTINE POVHABOL ko ang aking paghinga nang dahan-dahan akong magmulat ng mga mata. I felt like I was drowning, but I wasn't. I'm not in the water, but my face is covered in a… 'What is this?' It's a cloth or a sack. I am not sure. Sobrang init na nahihirapan akong makahinga. Nang igalaw ko ang mga kamay ay nakagapos na ang mga iyon sa likuran ko.Mga tinig ng mga lalaking kumuha sa akin ang naririnig ko sa likod ng bagay na nakatalukbong sa akin. Wala akong maaninag. Madilim ngunit nakikita ko ang bulto ng anino nila."S-Sino kayo? Ano ang kailangan n'yo sa akin?" Sa wakas ay nakuha ko ang sariling tinig.Nakaupo ako sa sahig dahil sa lamig niyon."Huwag kang matakot, Miss. Hindi ka masasaktan sabi ni Boss."Napaigtad ako sa nagsalita na ang boses ay nasa harapan ko na at hindi ko namamalayan. Ilang hakbang lang ang layo niya sa akin."Ano bang kailangan nyo sa akin? Nakikiusap ako, pauwiin n'yo na lang ako. Kung pera, magkano at ipahahanda ko."Pilit kung sinisilag ang kausap ng
EZEKIEL BELLEVERA'S POV"PUMILA kayo nang maayos para sa rasyon ng pagkain," sigaw ng warden na abala sa paghampas ng batutang ipinagyayabang niya.Nagpagitna ako sa pila. I quickly dashed the plate, spoon, and fork, walked forward, and waited for the people serving a handful of food from each dish. Enough for a person, but I think no. It is not enough for a person starved to death.Naupo ako sa bakanteng table at naghila ng silya. Masasamang tingin ang pinupukol ko nang maraming magtangkang maupo. Napilitan silang sumunod nang makita ang mga mata kong nagbabanta ng gulo.'Hah! Dapat lang!' Alam naman nilang ayaw ko ng may kasalo, but they are still insisting on being with them. I am not part of their circle and not part of this jail as well.Everyone looks at me amazed and shakes their heads.Nang matiwasay na akong nakaupo ay dahan-dahan kong iniangat ang kutsarang nakasandok na ng kanin saka ko iniluwa ang kapirasong papel na binalutan ng powder.Inihalo ko iyon sa ulam at kanin. I
(SPG)EZEKIEL BELLEVERA'S POV THE ATTORNEY pulls out a handkerchief and wipes his forehead, looking as if I were the one interrogating him. The beads of sweat he brushes away aren’t from the heat. They’re from fear. Fear of what I told him I’m capable of. "I can make you vanish like thin air in a most horrible way you never imagined, and no one will know you exist. So, do everything you can, even the impossible, to take me out of here, Attorney." Mas lalong humigpit ang hawak ko sa phone habang nasa kabilang side naman ang abogado. Nakaupo ito at nakapagitan ang salamin sa aming dalawa habang hawak niya ang phone na nagsisilbi para magkausap at magkarinigan kami. Maybe a week, days. I am not sure how many days or weeks I've been here. From the start I stepped on this freaking cell, si Karina pa lang at ang ama ko ang nasilayan ko. Damn it! I need to see her. I want her to pay for what she has done. Paano ako makagagalaw kung nandito ako sa lintik na piitan? Napakahina ng kinuh
"MAGANDA itong bahay," puri ni Yaya Madel nang makapasok sa loob ng bahay.Ibinaba na nito ang mga gamit na dala habang ang pick-up van naman na kinuha namin ay driver na ang nagbaba na ng mga ilang gamit na galing sa dati kong bahay.Natuwan naman ang driver sa ibinayad ko at alam niyang sulit iyon. Umalis na rin ito nang matapos.Nang matapos ay nagsimula na rin kaming unti-unting ayusin ang bahay na nabili ko.Balak kong i-invest ang namana kong kayamanan. Wala akong balak hawakan o pamunuan ang kompanya ni Brent. Kung gusto ng mag-ama ang kompanya ay hinding-hindi ako kokontra."Ate… Ganda ganda ng kwarto ko! Yehey!" sabi ni Francine habang tuwang-tuwang nagtatatalon sa kama."Ano ang balak mo sa kanya?" Napatingin ako kay Yaya na nanonood din sa ginagawa ni Francine. Dahil magkakasama na kami ay hindi ko na puwede pang itago kay Yaya Madel ang totoong kong gender preference.Hinatak ko si Yaya malayo-layo kay Francine upang hindi marinig ni Francine ang pinag-uusapan namin."Si
HUMAHAMPAS ang alon habang pinagmamasdan ko ang dalampasigan, kasabay ng hanging amihan na pinalamig ng alon ng dagat. It's been a week after the trial and after the last time I saw Karina.Aaminin kong naaawa ako sa kalagayan niya ngunit gusto ko na ring maka-move on pa sa lahat-lahat lalo na kay Bellevera. Ikasal man sila o hindi ay wala na akong pakialam at ayaw ko ng marinig kung ano pang balita patungkol kay Karina o sa kanilang dalawa.Natahimik na rin kaming lahat sa nangyari, natahimik na ang buong buhay namin. This is the peace I've been looking for. The taste of justice but not yet the victory for my side.Ngayon ay hindi ko na iisipin pang magtago o pagtaguan si Bellevera dahil sa wakas ay nasa kulungan na siya.Iniaayos ko na ang mga plano ko at kay Francine, just a bit of polishing. Kaunting plantsa lang at maayos ko rin ang buhay niya.Kasama ko na rin si Francine ngayon, at abala siya sa paglalaro ng buhangin.It might take a while or years for her to recover and to adju
CELESTINE'S Point Of ViewEXCITED na ako, o halos kaming lahat dito sa loob ng courtroom na branch ng Makati. Excitement na may kasamang kaba at takot dahil ngayon na ang araw ng paglilitis sa kasong isinampa namin ni Anne laban kay Ezekiel Bellevera, alas nuebe ng umaga.Umaasa akong hindi mauuwi sa wala ang lahat. Nakiusap din ako sa abogado na magkaroon ng restraining order para kay Bellevera kung sakali mang siya ay makalaya at hindi mahatulan ng habang-buhay na pagkakabilanggo.Ilang mga tao na ang pumasok sa loob ng courtroom, at maging ako ay nagulat nang makitang naroon ang ina ni Karina, at inaalalayan siya ni Karina. May nangyari bang masama sa ina nito?Hinawakan ko ang kamay ng katabi kong si Anne. Napakalamig ng kamay niya, ramdam ko ang pangamba at takot sa puso ni Anne na baka mauwi sa wala ang lahat ng aming pagsusumikap.Ilang sandali ay dumating na rin doon si Bellevera, nakaposas at may dalawang pulis na nakaalalay sa magkabilaang gilid, kasama rin ang defense attorn