Chapter 10

NAKATUON ang mga mata ko sa chocolate pudding na nakalagay sa platito na binili ko mula sa canteen. Ingat na ingat ako kada hakbang para lang hindi mapano ang pinakapaborito kong pudding. Nag-wiwiggle pa ito na tila sumasayaw sa tuwa. Sarap sundutin.

Dahil nasa hawak-hawak ko ang aking mata, hindi ko napansin ang mga delubyo—este grupo ng kalalakihan na makakasalubong ko. Kampante ako na kahit hindi ako nakatingin sa daan, madadala ko ng maayos ang pudding sa tambayan namin ng mga baliw.

But I was wrong. Nakalimutan ko na may tao nga palang kulang sa aruga na ipinanganak lang sa mundo para inisin ako. Napasinghap, at napapigil hininga ako habang sinundan ng tingin ang dumulas na chocolate pudding mula sa platito nang sagiin ako sa balikat ng anak ni hud@s. Nakaawang ang mga labi ko, at naiiyak sa kalunos-lunos na sinapit ng pudding ko. Nasa sahig na ito at nahati pa sa tatlo.

“Watch where you’re going, fruitcake. Bulag ka ba?” 

<