Share
Kabanata XIV
Lihim akong napalunok habang ang kanyang mga mata ay nakatuon lang sa akin. Ganoon pa rin ang posisyon niya habang hinuhuli ng mga mata niya ang kasagutan.
"Answer me, Isa," he said hoarsely. His curiousity were visible to his eyes that was intently staring at me. "Fill this young man with your mature thoughts," mapaghamong pahayag niya.
Unti-unti...
Dahan-dahan ang naging paglapit ng kanyang mga labi sa akin, his jaw clenched as he saw how I licked my lips nervously. Huminto siya nang halos gahibla na ng buhok ang layo ng kanyang mga labi. He stared at my lips for a second before he withdrew and divert his gazes to my eyes."Answer me." Kita ko sa mga mata niya ang pagod at pagmamakaawa pero nananaig ang ekspresyon na nais niyang ipakita.
I chuckled and gently pushed him, trying to escape from his arms. "Ano ka ba? Malamang masaya ka na masaya ako kasi magkaibigan tayo. You are comfortab
Related chapters
Nefarious love Kabanata XV
At exactly six in the evening,there was a soft knock coming from the door of my room.I checked myself for the last time and when I am contended, I walked towards the door and opened it.Then,I saw a man who is wearing his signature smirk while having his beach polo, remained unbuttoned the first three. And he sported well his beach shorts. Tanging flipflop lang ang suot niya sa paa na akala mo talaga ay nasa mataas na presyo ang halaga."You looked plainly..." parang nanigas ang ngiti sa labi ko dahil sa sinabi niya. Ginagap niya ang kanyang kamay sa aking bewang at hinila ako palapit sa kanya. "Beautiful," he whispered. Agad na nag-init ang mukha ko dahil sa kanyang sinabi. Sanay akong magtago ng emosyon dahil iyon ang madalas kong gawin sa tuwing pisikal na malambing sa akin si Thomas habang kaharap ang kanyang mga colleagues. I act upon the events happened.I am biting my innercheeks to prevent myself from smiling so wild. I can't just escape on my status. Mali sa mata ng tao, la
Nefarious love Kabanata XVI
"Why are you here? " Iniwan kong bukas ang pinto ng aking silid saka nauna ng pumasok at naupo sa kama.I heard Shymone taking deep breath as he followed me. Inayos ko ang suot kong puting roba saka siya muling hinarap.His forehead was creased. Pilit na binabasa ng binata ang emosyon sa aking mukha. Kakatapos ko lang magbabad ay tila napapaso na ako sa paraan niya ng pagtingin. "Why acting like that? ""Acting like what?" I shrugged my shouders and answer him lazily. "Kanina lang nakita kong ang saya mo makangiti pero nang pinagbuksan mo ko ng pinto, nawala na ang mga iyon. " His eyes were now on me. Parang napakalaking problema ng iniisip niya ngayon.I calmed myself. Sinabayan ang mga titig niya para maniwala siyang wala "Nothing serious.""It is," pamimilit niya. He crossed his arms and made his way on my bed. He sat comfortably and divert his eyes to met mine. "It is important for me, "dugtong niya.Important when I just saw you awhile ago with someone. That's just very importa
Nefarious love Kabanata XVII
I felt how he pushed himself towards me. Nakasuporta ang dalawang kamay niya sa magkabilang gilid ng ulo ko habang ako naman ay nakabuka ang dalawang hita, hindi na alintana ang hiya dahil sa init na nararamdaman. "Hmm. You like that?" he even licked my earlobes as his raspy voice eagerly knocks on my senses. I bit my lowerlip as I dugged my nails onto him. He, then, lift both of my legs and put it on his shoulders. I felt something hard that pokes my inner vagina walls. Sagad na sagad ito habang patuloy siya sa pagbayo. Namamawis na ang kanyang katawan, ang tipak na mga bato sa kanyang bandang tiyan ay nadidiligan na rin ng sariling pawis ng katawan. Because of his long maleness I felt something poke on my sensitive part. Halos mabali na ang likod ko dahil sa matinding pagtaas ng aking katawan mula sa kama. "Oh shit, more fucking shit, Shymone! Don't s-stop!" my hoarse voice filled my whole room. "Shit, yeah!" hindi ko na makilala ang boses ko dahil siguro sa desperasyon na maran
Nefarious love Kabanata XVIII
"Flowers for my jealous sweetheart." Nailapag ko bigla ang tasa ng capuccino ko na kararating lang dahil sa isang kumpol ng pulang rosas na nasa harapan ko. Tinignan ko ang lalaking may malawak na ngiti habang hawak ang mga rosas gamit ang dalawa niyang mga kamay.I let my finger digged on the dress I wore, nakatingin lang ako sa kanya na di makapaniwala. "Me? Jealous? "He chuckled and sat next to my chair. Pinahinga niya ang kanyang mga braso sa lamesa nasa aming harapan saka nilaro ang maliit na petals ng roses na dala-dala niya. "Yep, sweetheart. "My forehead creased, kitang-kita ang matatayog na niyog na nakahilera sa dalampasigan mula sa aking kinauupuan. Natatakpan din ng malalaking dahon nito ang araw na nagbibigay ng sinag sa buong isla.I boredly stared at his unweary smile. His brows lifted whilst his lips were perfectly curved as his eyes were glancing at me. "My answer will remain the same," I said without blinking. "Stop your games, Shymone,"Ang kaniyang mga ngiti ay n
Nefarious love Kabanata XIX
A sunflower welcomes me that morning. Nakangiti ko itong kinuha at saka inamoy. I admit,Thomas may gave me a flower but it always part of a show, show that I need to act lovey-dovey towards him and I find it very common. Pero ngayon, when I reached the flower's stem, I find myself smiling ear-to-ear and I can't help but to chuckled as realization hits me. I am married, I know that it's bad especially when my husband is very influential, but can you blame me, if I just want to feel special? If I want to feel loved that I can not even felt when I was with my husband. "Spacing out again?" The familiar ball of the sea welcome my senses. There is a hint of concern as he held my hand when he looked at me. "Are you okay?"I beam but I know that I looked like a fool for making that face. "My husband also gave me a flower." Nawala ang higpit ng pagkakakapit ng kamay niya sa akin. "You know what? He gave me flower every special occasions and invite the media to let them think that we are in
Nefarious love Kabanata XX
Pinipilit kong ikalma ang dibdib ko na ngayon ay parang tinatambol na dahil sa kaba. Kanina pa ako pabalik-balik at paikot-ikot sa loob ng aking silid na inaakupa habang 'di pa rin maalis ang tingin ko sa aking telepono. Halos mapudpod na ang mga daliri ko dahil sa sobrang pagpindot ko.Napakagat ako sa aking ibabang labi habang 'di pa rin tinitigilan ang aking telepono.Emily, "H-hello? " finally she answered."Emily!" I shouted. Tumigil ako sa paggawa ng hakbang at nanatili na lang sa aking kinatatayuan."Y-yes, ughm Isa," ramdam ko ang hirap sa kanyang tinig kaya ang kaninang pagrasgasa at pagbigat ng dibdib ay bumalik."Are you okay? Bakit ganyan ang boses mo?" I asked. Mabilis kong tinungo ang pinto ng aking silid nang madinig ko ang mga pagkatok mula roon.I smiled as I saw Shymone smiling next door, I motioned him to come in that he obligely followed. Isinara ko naman ang pinto saka tahimik na sumunod sa pagpasok. Dumiretso ako sa kama at umupo roon habang ang nauna naman ay
Nefarious love Kabanata XXI
The days are normal and I can't believe that I passed a week beside him and I am genuinely happy.Hindi ako makapaniwalang maaari pala akong maging masaya. Lucille was the last person who made me happy. She was my savior in my dark days and being with Shymone is like a slapped to her that she can't be that kind to anyone dahil maaaring traydurin siya nito.Pero hindi ko kayang bitawan ang kasiyahan na iyon hangga't hindi pa tapos ang oras na dapat kasama ko siya. I know I will leave him, but not today, hindi hanggang malaya pa ako.Namayani ang katahimikan sa utak ko. A massive arm cope my small waist and pulled me closer to his. Ramdam ko rin ang basa ngunit maliliit na halik niya sa aking balikat. "Anong iniisip mo?"I held his hand and make circles out of his palm. I upcurve my lips eventhough I know that he will not see. "I didn't just expect this kind of happiness."For the past days, I became more open to him. Gusto ko lang gawin 'to ng tama. I don't want to hide my emotions anym
Nefarious love Kabanata XXII
Bumulaga sa akin ang isang maxi dress na kulay itim na nakahanda na sa ibabaw ng aking kama. Mayroon itong kasamang kahon na sa tingin ko ay sapatos ang laman. Sobra akong namumula sa hiya dahil sa tanda ko na ito ay ngayon ko pa talaga naramdaman ang pagdalaw ng paruparo sa aking tiyan habang nakatingin ako sa damit at sa effort na ibinigay niya para sa akin. I didn't expect to feel this way, and greedily as I am, I am much contended and happy with him. Na minsan ginusto ko na lang ihinto ang oras para hindi na dumating ang isang buwan. Na sana rito na lang ako kasama siya dahil ngayon ko lang naramdaman kung paano maging masaya na hindi ko kailangan gawin ang kagustuhan nila dahil may isang tao na handang samahan ako, na handang mahalin ang buong ako, handang gawin ang lahat ng makakapagpasaya sa akin. Selfish ba? Dinamdam ko ang pagbabara ng bato sa aking lalamunan. I should fix myself. I need to look good for him.Dali-dali akong pumasok sa comfort room at doon pinuno ang tub a
Latest chapter
