Share
Chapter 12 A Supportive Brother
(Owen POV)
Napatitig ako sa mga tauhan niyang nakayuko.
Bakit di na lang nila dalhin ang babaeng to sa hospital ng mga baliw?
Malinaw na hindi na siya makapagsulat ng maayos dahil nababaliw na ito.
Hindi ba sila natatakot sa pinag-gagawa niya?
Kaya kinuha ko ang phone at sinubukan ko tumawag ng biglang may humablot nito. Sa isang iglap nabasag ito.
“Anong problema dito?” Ang boses niya… puno ng malakas na auwra.
Nagsiyukuan ang mga tauhan sa paligid.
At si Miss Yuki agad na lumiwanag ang mukha niya. Masayang tumakbo sa kakarating lang.
Ako… Nanginginig ang tuhod ko.
“Kai!”
Ang pangalan ng tinaguriang Mafia boss.
Tatangapin ko na lang ba na hangang dito na lang ang aking huling hantungan?
Ngunit naalala ko ang sinabi ng asawa ko. Saka pinagdugtong ko sa sinabi ni Miss Yuki kanina.
Related chapters
Nine Months [Tagalog] Chapter 13 The Demand
(Owen POV) “Sa totoo lang Master Kia, ang sinusulat niya…” “B****a.” Siya na mismo ang nagtapos ng sasabihin ko. “Alam mo bang nasasaktan ang kapatid ko sa mga naririnig niya sa inyo? Kung b****a nga ang paningin niyo sa pinaghirapan ng kapatid ko, sa tingin niyo mapapatawad ko kayo? Mayroong takas ang kompanya ninyo sa akin? B****a. Yan kasi ang tumatak sa isipan niyo. Kaya lahat ng maaring ma-ipasa pa ng kapatid ko sa kompanya ninyo, ay tatratuhin nang b****a. Wala nang tiwala ang kompanya niyo sa talento ng kapatid ko.” “Master Kia, di naman sa ganoon.” Napabuntong hininga ako. Di ko alam kung masasagot ko ba siya ng maayos. “Magaling na manunulat ang kapatid ninyo. Di ko alam kung ano ang nangyari na habang tumatagal…” Di ko alam kung sasambitin ko ang masasakit na salita. Baka kasi, ito pa ang ikasanhi ng pagkamatay ko. Kaya muli akong napalunok.
Nine Months [Tagalog] Chapter 14 Carlo's trouble
(Dahlia POV) Nasa kalagitnaan ako ng pagsusulat ng biglang narinig kong may naghahanap sa akin sa ibaba. Sa boses nito magigising si Grandma. Umuwi na yung isa pang walang magawa sa buhay kundi pahirapan ang mga magulang nila. Mga magulang na umaasang nag-aaral sila ng mabuti. Pinagpatuloy ko parin ang pagsusulat ko. Nang bumukas ang pinto…. “Dahlia!” Nabitawan ko ang aking ballpen saka humarap sa kanya. “Natutulog si Grandma. Di na ba kayo marunong tumingin kung ano nang oras? Wala na bang natitirang respeto sa katawan ninyo?” “Wala akong paki-alam. Kailangan ko ng pera. Ngayon din!” Kagaya din ng dahilan ni Karen kung bakit niya inistorbo ang tulog ko. Bakit lagi na lang nila ako nilalapitan tungkol sa perang hinihingi nila? Sobra-sobra naman ang allowance na binibigay sa kanila ng mga magulang nila.
Nine Months [Tagalog] Chapter 15 The Mafia Boss is the Grand Alpha
(Cedrick POV) “We did everything to set up the grandchild of the old woman who owns the Milktea shop, Master Kia.” Ngumisi lamang sa akin ang boss namin. Kung sa maduming laro lang naman, di talaga kaagad lalantad ang tunay na layunin. Papa-inin ang biktima. Hangang sa napansin nito tuluyan siyang nahulog sa patibong. At walang takas. Yun ang maduming laro ng isang Mafia Boss, kagaya niya Master Kia. Napatango ito. “May balita ka na ba kung nasaan ang hinahanap natin?” “The slayer of our clan.” klaro ko. “I am afraid na wala paring balita Master Kia.” “We need his blood. As soon as possible.” Saka niya kinuntrol ang sarili na hindi maging isang ganap na lobo. Sabi nga kung ang poison ng ahas ay ang gamot din naman ay venom nito, ibig lang sabihin ang pumapatay ng lahi namin ay siya ring gamot
Nine Months [Tagalog] Chapter 16 No time to Waste
(Dahlia POV) Di ako makatulog ng gabing yun sa paghihintay kay Carlo. Walang katotohanan ang hinala ni Karen na may gusto ako kay Carlo. Ginagawa ko lang ito dahil sa mga magulang nila na umaasang makakapagtapos sila sa kolehiyo. Ang mga pinsan kong to, bakit ang sakit nila sa ulo. Haist. Naawa lang ako sa magulang nila. Naibuhos ko ang oras sa paghihintay sa pagsusulat. Malapit na ang katapusan. Napansin kong di lang talaga maganda. Napaka-common ng ending. Mali to. Ngunit sinasabi na kapag ganito nga ang katapusan, ibig lang sabihin hihingi ang mambabasa ng pangalawang libro, para makuha ang hustisya sa naunang libro. Sana nga kumagat sa panglasa nila. Napaunat ako ng aking kamay. Sumilip sa bintana ang sinag ng araw. Tumayo na ako sa kinaka-upuan ko. Binuksan ko ito ang bintana. Inumaga si Carlo.
Nine Months [Tagalog] Chapter 17 But make sure to fix the mess
(Dahlia POV)“Magnanakaw ka no?!”Agad nagsilingunan sa amin ang mga tao sa paligid.“Anong ibig niyong sabihin?” tanong ko na wala akong ideya. Malinaw sa akin ang sinabi niya. Ako magnanakaw?Syempre itatangi ko dahil wala naman akong ugaling ganoon. Di ako pinalaki para ipahiya ang mga magulang ko.Napailing ako sa kanya.“Nawawala ang wallet ko! Asaan?! Ginawa mong pagkakataon na dukutan ako no?!”Bulyaw nito sa akin.“Kung nawawala po ang wallet niyo, babalikan ko po sa napaghulugan niyo ng mga prutas. Baka naiwan lang do—.”“Hindi! Magnanakaw ka! Matanda na nga ako iha! Nanakawan mo pa ako?! Aba naman! Ganyan na ba ngayon ang mga kabataan?!”Kumukuha ito ng atensyon. Pinagkumpulan na nga kami ng mga tao.Agad kaming kinunan ng larawan at video.
Nine Months [Tagalog] Chapter 18 I am done here.
(Cedrick POV)“Anong ginawa ninyo?”Tanong ni Master Kai habang nasa loob kami ng sasakyan. Stranded sa trapik.Tsk. Ganito kaaga?Tinatanong ni Master Kai ang tungkol sa binatilyong pinarusahan kagabi.Si Mr. Ofemia.“We make sure na hindi siya makakapagsalita sa nangyari, Master Kai.”Hindi na sumagot si Master Kai.Kanina pa siyang nakatitig sa labas. Hangang sa di na niya nakayanan ang inip na nararamdaman, binuksan na niya ang pinto ng sasakyan at lumabas.Agad naman akong sumunod sa kanya. Senenyasan ang mga tauhan na di na kailangan sumunod pa.Natigilan lang siya sa paglalakad ng mapalingon sa nagsasagutan na matanda at isang babae.Hindi ko sana bibigyan ng pansin ito ng makita ko ang pulso ng matanda.Sa pulso ng matanda naroroon lang naman ang markang buhay ang kapalit kung di pa nila mabayaran ang inutang s
Nine Months [Tagalog] Chapter 19 Health is wealth
(Dahlia POV)Sira ulo yung tumulong sa akin.Syempre uulitin lang ng matandang yun ang ginagawa niya sa akin sa iba.Haist. Wala na bang matinong maisip na trabaho ang ilang tao para kumapit sa pag-ii-scam?Tsk.Sana naman di pa nasira ng tuluyan ang mukha ko sa social media.Sabagay di naman ako aktibo sa mga ganyan. Nagiging abala lang ako sa social media kapag nagbabasa ako. Inaalam ang mga trends ngayon.Yun ang gawain ng isang writer. Dapat dumaragdag ang mga kaalaman nito.Naalala ko ang sinabi ng lalaki sa akin kanina. Importante ang oras kesa sa pera. Kaya pinulot ko na yung mga pinamili ko at tuluyan ngang umalis sa lugar. Di ko na lang pinansin yung mga taong nagsasayang ng oras nila. At para naman kay Kuya na tumulong sa akin, thank you na lang. Kung magkano man ang ibinigay sa ale, donasyon na niya ito sa matanda.Sana naman nanay wag
Nine Months [Tagalog] Chapter 20 No Courting
(Dahlia POV)Pagdating ko sa hospital. Hingal ako na pumunta sa information desk.“Miss, saan ko ba mahahanap si Carlo Ofemia? Saka sino po ang nagdala? Siguradong lasing lang naman yun. Hospital bed lang naman ang babayaran namin diba? Dapat kasi sa amin na lang dinala diretso.”Advance akong magsalita. Saka tinadtad ko nga ng tanong yung nurse sa reception.Sayang ng oras diba?Di makapagsalita yung kinaka-usap ko. Bakit? Akala ko ba ako ang lutang ngayon?Sorry na Miss, sa walang hiya talaga ang nagdala kay Carlo dito. Sa mamahaling hospital pa talaga?!Naku naman. Hospital bed pa lang dito, siguradong mabubutas dito ang bulsa ko.“Ofemia, Carlo.” nahimasmasan yung babae. “Ma’am hinihintay ka namin dahil kailangan sumailalim ng kapatid niyo sa—.”“Pinsan.” pagtatama ko kaagad.&nb
Latest chapter
