Share
Chapter 16 No time to Waste
(Dahlia POV)
Di ako makatulog ng gabing yun sa paghihintay kay Carlo.
Walang katotohanan ang hinala ni Karen na may gusto ako kay Carlo.
Ginagawa ko lang ito dahil sa mga magulang nila na umaasang makakapagtapos sila sa kolehiyo.
Ang mga pinsan kong to, bakit ang sakit nila sa ulo.
Haist. Naawa lang ako sa magulang nila.
Naibuhos ko ang oras sa paghihintay sa pagsusulat. Malapit na ang katapusan. Napansin kong di lang talaga maganda. Napaka-common ng ending. Mali to.
Ngunit sinasabi na kapag ganito nga ang katapusan, ibig lang sabihin hihingi ang mambabasa ng pangalawang libro, para makuha ang hustisya sa naunang libro.
Sana nga kumagat sa panglasa nila.
Napaunat ako ng aking kamay.
Sumilip sa bintana ang sinag ng araw.
Tumayo na ako sa kinaka-upuan ko. Binuksan ko ito ang bintana.
Inumaga si Carlo.
<
Related chapters
Nine Months [Tagalog] Chapter 17 But make sure to fix the mess
(Dahlia POV)“Magnanakaw ka no?!”Agad nagsilingunan sa amin ang mga tao sa paligid.“Anong ibig niyong sabihin?” tanong ko na wala akong ideya. Malinaw sa akin ang sinabi niya. Ako magnanakaw?Syempre itatangi ko dahil wala naman akong ugaling ganoon. Di ako pinalaki para ipahiya ang mga magulang ko.Napailing ako sa kanya.“Nawawala ang wallet ko! Asaan?! Ginawa mong pagkakataon na dukutan ako no?!”Bulyaw nito sa akin.“Kung nawawala po ang wallet niyo, babalikan ko po sa napaghulugan niyo ng mga prutas. Baka naiwan lang do—.”“Hindi! Magnanakaw ka! Matanda na nga ako iha! Nanakawan mo pa ako?! Aba naman! Ganyan na ba ngayon ang mga kabataan?!”Kumukuha ito ng atensyon. Pinagkumpulan na nga kami ng mga tao.Agad kaming kinunan ng larawan at video.
Nine Months [Tagalog] Chapter 18 I am done here.
(Cedrick POV)“Anong ginawa ninyo?”Tanong ni Master Kai habang nasa loob kami ng sasakyan. Stranded sa trapik.Tsk. Ganito kaaga?Tinatanong ni Master Kai ang tungkol sa binatilyong pinarusahan kagabi.Si Mr. Ofemia.“We make sure na hindi siya makakapagsalita sa nangyari, Master Kai.”Hindi na sumagot si Master Kai.Kanina pa siyang nakatitig sa labas. Hangang sa di na niya nakayanan ang inip na nararamdaman, binuksan na niya ang pinto ng sasakyan at lumabas.Agad naman akong sumunod sa kanya. Senenyasan ang mga tauhan na di na kailangan sumunod pa.Natigilan lang siya sa paglalakad ng mapalingon sa nagsasagutan na matanda at isang babae.Hindi ko sana bibigyan ng pansin ito ng makita ko ang pulso ng matanda.Sa pulso ng matanda naroroon lang naman ang markang buhay ang kapalit kung di pa nila mabayaran ang inutang s
Nine Months [Tagalog] Chapter 19 Health is wealth
(Dahlia POV)Sira ulo yung tumulong sa akin.Syempre uulitin lang ng matandang yun ang ginagawa niya sa akin sa iba.Haist. Wala na bang matinong maisip na trabaho ang ilang tao para kumapit sa pag-ii-scam?Tsk.Sana naman di pa nasira ng tuluyan ang mukha ko sa social media.Sabagay di naman ako aktibo sa mga ganyan. Nagiging abala lang ako sa social media kapag nagbabasa ako. Inaalam ang mga trends ngayon.Yun ang gawain ng isang writer. Dapat dumaragdag ang mga kaalaman nito.Naalala ko ang sinabi ng lalaki sa akin kanina. Importante ang oras kesa sa pera. Kaya pinulot ko na yung mga pinamili ko at tuluyan ngang umalis sa lugar. Di ko na lang pinansin yung mga taong nagsasayang ng oras nila. At para naman kay Kuya na tumulong sa akin, thank you na lang. Kung magkano man ang ibinigay sa ale, donasyon na niya ito sa matanda.Sana naman nanay wag
Nine Months [Tagalog] Chapter 20 No Courting
(Dahlia POV)Pagdating ko sa hospital. Hingal ako na pumunta sa information desk.“Miss, saan ko ba mahahanap si Carlo Ofemia? Saka sino po ang nagdala? Siguradong lasing lang naman yun. Hospital bed lang naman ang babayaran namin diba? Dapat kasi sa amin na lang dinala diretso.”Advance akong magsalita. Saka tinadtad ko nga ng tanong yung nurse sa reception.Sayang ng oras diba?Di makapagsalita yung kinaka-usap ko. Bakit? Akala ko ba ako ang lutang ngayon?Sorry na Miss, sa walang hiya talaga ang nagdala kay Carlo dito. Sa mamahaling hospital pa talaga?!Naku naman. Hospital bed pa lang dito, siguradong mabubutas dito ang bulsa ko.“Ofemia, Carlo.” nahimasmasan yung babae. “Ma’am hinihintay ka namin dahil kailangan sumailalim ng kapatid niyo sa—.”“Pinsan.” pagtatama ko kaagad.&nb
Nine Months [Tagalog] Chapter 21 “I want the woman to be the next Mrs. Storm.”
(Cedrick POV)“A scent of rosemary.”Sinabi ni Master Kia ng mahawakan niya ang lumilipad na payong.Akala ko magkakaroon na naman ng tension sa paligid, ngunit halatang kalmado siya ngayon.“A woman.”Nakangiti ito.“Who do you think owned this?”“Master Kia.”Tinatanong niya ako na di ko naman siya kaagad masasagot.“An early challenge to return this to the owner. I am curious to her scent.”Kumalma lang siya dahil sa amoy na yun?Sa isang iglap nawala na lang si master Kai sa harapan ko.Maagang trabaho para sa isang kagaya ko. Saka wala na atang mapagka-abalahang iba si Master Kai kundi gawin ang mga bagay na walang kwenta.Ikinasunod ko naman sa kanya.Natagpuan ko ang sarili sa harapan ng hospital. Kagagaling ko pa lang
Nine Months [Tagalog] Chapter 22 I'm Sorry
(Dahlia POV)Nang tumapat ako sa koridor na nakapaligid sa aking ang mga silid para sa mga VIP, naghinala na ako. Talagang dito si Carlo na admit?Saka tumigil nga sa tapat ng isang silid yung nurse.Ahem. Di ito maganda.“Yung totoo miss, sino ang nagdala sa kanya dito? May makakuha ba siyang commission para dito siya dalhin sa hospital na’to?! Saka naka-VIP pa ha.”Sa kumukulo na talaga ang dugo ko.Sponsor ba ng hospital si Carlo para hindi ito pagbayarin? O yung nagdala sa kanya dito ang magbabayad?Hindi. Sigurado ang bumugbog kay Carlo ang nagdala saka pinaglaruan siya na dito dalhin upang magkabaon-baon kami sa pagbabayad ng hospital bill.“Inaalala mo kaagad ang pera Miss, kesa sa buhay ng pinsan mo?”Napalingon ako sa may ari ng napakamaskulado at matipunong boses. Isang lalaki na kumukuha ng maiinom sa dispenser.&nb
Nine Months [Tagalog] Chapter 23 Miss
(Dahlia POV)“Iiwan ko dito ang dokumento para pirmahan mo.” Napatango ako.“Kailangan niyang suma-ilalim sa operasyon sa lalong madaling panahon. Kaya kailangan mong pirmahan kaagad yan. Nga din pala, maari naming maibalik ang dilang pinutol sa kanya kung kaagad mong mapagdesisyunan na ipasok siya sa surgery room.”Umangat ang paningin ko sa kanya. Anong pinagsasabi ng babaing to?“Pinutol ang dila niya?”Marahan siyang napatango.“Narinig mo na din naman ata ng klaro Miss.”Saka siya lumabas ng silid.Marami pang tanong ang umiikot sa isipan ko. Ngunit di ko alam kung sino ang tatanungin ko.Anong gagawin ko ngayon sa harapan ni Carlo? Iiyak?Iiyak dahil malaking pera ang natitiyak kong kailangan bayaran sa hospital.Anong pinagagawa nila sa sarili?Umayos naman kayong dalawa ni
Nine Months [Tagalog] Chapter 24 To claim
(Dahlia POV)Nang ginising ako sa pagkatulala ng tumunog ang phone ko.Si Karen…Isa pa to.“Hoy babae! Andito na kami ni Grandma sa shop. Asaan ka? Dinala na namin yung mga pinamili mo dito. Nagpumilit si Grandma na dalhin ko na siya. Pumunta ka na dito. Kailangan ka sa shop. Alam mo namang nakareserve sa oras na ito ang shop para sa mga kaibigan ko. Walang gagawa ng—.” Natigilan siya. At ng bumalik…“Teka lang.”Ibinaba niya ang tawag.Ako dapat ang baba ng tawag niya dahil wala itong kwenta at iniisip lang naman nila sarili. Dinadamay pa ako sa mga kalokohan nila.Sabagay alam naman nila Auntie ang mga nangyayri na sa mga anak nila. Kaya di naman hundred percent sa akin ang blame nito.Matanda ako sa mga anak nila, ngunit hindi ibig sabihin kargo ko sila diba? May sarili rin akong buhay na kailangan kong pagtuonan ng pansin.
Latest chapter
