(Cedrick POV)
Bumalik ang dalawang tauhang sumunod kay Miss Dahlia. At nabigo silang ibalik ito. Napangisi ako sa kanila. Lalo na si Master Kai. Napaluhod ito sa harapan namin, at alam kong walang magagawa ang pagluhod nila. Nabigo nila si Master Kai.
“Cedrick alam mo na ang gagawin sa kanila.” Saka ko senenyasan ang mga tauhan ko na alisin sa harapan namin ang dalawang babae.
Ngunit hindi ito maganda. Nakapikit ang mga mata ni Master Kai, at sinusubukan atang kontrolin ang inis na nararamdaman. Hangang sa napabuntong hininga ito.
“Bakit inaabala ko ang aking sarili na makipaglaro sa isang basura? Meron tayong kailangan gawin diba Cedrick?” Binuksan niya ang kanyang mga mata at napayuko na lamang ako ng makita ko ang nanlilisik niyang mga mata.
“My priority ay ang hanapin ang regalo sa atin ng magbibigay ng pagka-immortal sa atin. At pumapangalawa lang ang aking kapatid. Ida
(Dahlia POV)Biglang napakamot si Grandma. “Ah, oo nga pala bulag ako. Mauupo na lang ako sa labas. Presko pa ang hangin kesa sa loob ng bahay, na di ko man lang alam kung kanino bang amoy ang naamoy ko.” At tuluyan na nga siyang nakalabas. Napa-iling na lamang ako.Sinubukan kong tawagan si Karen par ikumpirma ang nangyari, ngunit out of coverage siya. Di ko ito makontact. Sinubukan ko din si Auntie Esmeralda, di rin matawagan. At nagmadali akong umakyat sa silid ko para nga kunin yung contact number ng hospital kung nasaan si Carlo. Isa din na di matawagan. Busy yung linya.Kinuha ko yung jacket ko at hinubad ang damit na di naman taga-rito sa bahay. Isinubsub ko sa isang paperbag, at nagbihis para umalis. Sa di ko kasi maintindihan kung bakit nangyayari to. At isa lang ang alam kong may kagagawan nito. Si Kai.Paglabas ko dala ang paperbag, nagulat ako kasi… nandidilig si Grandma.&
(Venal POV)Pinuntahan ko si Kevin upang ipaliwanag sa akin kung ano ang ginagawa pa ng matanda sa pamamahay nito. Di niya alam ang isasagot sa akin, nang dumating ang report, tinakasan sila ng matanda.“At paano nangyari?” Napa-iling si Kevin. Di niya alam at di ko rin ma-isip kung paano nakatakas ang matanda sa sasakyan sa kabila nang impossibleng makatakas ang kahit sino man. Kahit taong lobo walang nagagagawa sa ganoong klaseng sasakyan.Yung matanda lang ang nakatakas, habang yung mga kapamilya niya, mahimbing pa nga ang tulog. Sinabi nila sa akin na handa ngang tangapin ng pamilya ni Miss Dahlia ang alok, ngunit ang matanda tumangi. Hangang sa nagtanong yung dalagita, kung paraan saan daw upang gawin namin yun. Nang di kaagad ang mga tauhan ko makasagot, naghinala na sila. Magkakaroon sana ng kaguluhan, ng agad pinatulog ang mga ito. Kaya ang nangyari, talagang sapilitan ang lahat.
(Dahlia POV)“Is this Miss Dahlia Amelia Ofemia I am talking to?”“Yes?”“Good Morning, Miss Dahlia, we would like to congratulate you for passing the first phase of application here in Storm Corporation.”“Storm Corporation?” At umangat ang aking paningin sa napakataas na gusali. Kahit malayo ito sa kinakatayuan ko, kitang-kita parin ito.“Yes, you heard it clearly Ma’am. And we would like to interview you today’s afternoon, 2PM.” Saka naalala ko ang sinabi ni Karen na ipinasa niya yung resume ko sa isang malaking kompanya, at walang iba kundi ang Storm Corporation. Napatitig din ako sa card na hawak ko. At pakiramdam ko noong tinagap ko ito, parang ibenenta ko ang kalayaan na i-reklamo ang mga kagagawan nila sa amin.Kailangan ko ng pera para sa pang-araw-araw namin, ib
(Dahlia POV)Pag-akyat ko sa bus, puno na. Yun lang. Kaya nakatayo ako at kumapit na lang sa hawakan, habang yakap ko yung folder na naroroon yung ilang mahahalagang dukomento tungkol sa akin. Kapag may nakikita akong lalaki na kung makatitig sa akin mula paa hangang ulo, sinasadya kong isalubong sa kanya ang mga titig ko, kaya naman napapatitig sa malayo. Bwisit lang dahil kalalaking tao, naka-upo, habang yung matandang babae nakatayo sa tapat niya. Nagiging gentleman lang ba ang mga lalaki sa mga magaganda at bata pang babae? Mga sira ulo. Kaya sa inis ko, inapakan ko ang isang paa ng lalaki. Ako na ang amasona. Medyo nagulat siya.“Tayo.” Nang makita niya mukha ko. Ngumiti ako dito.“I-ikaw ba ang uupo Miss?” Nanatili lang akong nakangiti. Parang mala-anghel ang ngiti ko kapag sapilitan lang at may binabalak. Kala mo naman kung sinong inosente. Tumayo ang lalaki at willing talaga ibiga
(Dahlia POV)Talagang malawak ang bakuran nila, at hindi lang yun, napakaganda, malinis at halos makita mo kulay berde. Nature lover ata ang may-ari ng kompanya. Medyo kinakabahan na ako lalo na ng binuksan na ang pinto ng sasakyan at lumabas na ako. Di ko na nagawang i-angat ang paningin ko sa kalangitan dahil sumunod na ako sa dalawang babae na yung isa nagsilbing driver nito. Pagpasok ko, ang laki ng bulwagan at may distansya din ang reception desk na napakahaba. Ngunit marami din namang mga receptionist. Sobrang presko sa loob, dahil nga di biro ang pagka-istraktura ng gusali. Sa gitna ng bulwagan, naroroon ang isang dragon na gawa sa isang parang diamante. Ang mga mata nitong hinulma, feeling ko matagal ko na itong nakita… Hindi ko lang maalala kung kailan at saan.“Miss… We don’t have time.” Dahil bigla akong natigilan. Saka since nga pinasundo na lang ako, kailangan ko sumunod kaagad sa kanila.
Taming the Dangerous CEOBy Death WishY.O.U. M.I.G.H.T L.I.K.E((( Julius POV’s )))Nagising ako. Dahil ramdam ko napakalamig pero umiinit ako. Di ko maintindihan ang sarili ko. Nakaswitch-off ang ilaw. Tss.Naka-roba ako. Tsk. Di talaga ako mapakali sa nararamdaman ko. Anong klaseng alak ba yun? Tss.Inis kong kinapa ang lamp-shade ng bigla akong mahulog. Tss...Nasindihan ko ang lampshade ngunit ng mahiga na ulit ako. Natigilan ako, may babae sa kama ko! Gumalaw at napaharap sa akin. Tulog siya. Sa mukha ng babaeng yun, naalala ko si Janine.Napatitig ako ng husto. Na lalong nagpainit sa katawan ko.Di ko namalayan. Titig na titig ako sa labi nito. Hangang sa di ko napigilan ang sarili ko. Nilapitan ko siya at hinalikan.Na tuluyang di ko na talaga nakontrol ang sarili ko. Tumugon ang babaeng yun. Kaya
(Dahlia POV)“Dahlia Amelia Ofemia po.” Saka ngumiti na din ako sa kanya. At agad naman niya binitiwan ang kamay ko.“Have a seat.” Naupo ako ulit. Ngunit di ko talaga mapigilang manlamig. Sana naman hindi manginig ang boses ko kapag tinanong na niya ako. I mean… kailangan niya ipaliwanag kung bakit ako naririto at di ganitong klaseng interview ang aking inaasahan. Mag-isa lang ako? Saka familiar siya sa akin.“Nakikilala mo pa ba ako?” Ngumiti ako sa kanya. Napatango.“Ikaw yung Mamang tumulong sa amin.”“At kailangan kita maka-usap sa oras na yun.”“Kaya ba andito ako? Hindi ba trabaho ang pinunta ko dito, kundi kausapin ka?”“Hindi.” Nanatiling nakadikit sa labi niya ang kanyang ngiti. “Uhmmm. Sabihin na nating kung gugustuhin mo makukuha mo talaga ang trabaho Miss Dahlia.”“Dahlia. Alisin mo na ang M
(Venal POV)Dahil di nga kasama si Miss Dahlia ngayong umaga para ma-interview, marami ang agad na pinakaladkad palabas ni Master Dryzen kahit nga sinala na ito ng naunang interviewer panel. may mga nakapasok, ngunit mas pinili niyang ilagay sa mababang posisyon kahit napaka-overqualified nga ng credential ng applikante. Di pa nga natatapos, bigla na lang tumayo si Master Dryzen, at sumunod kaagad ako sa kanya ng lumabas ito. Kaya naiwan na naman si Lilith para nga ipasok ang mga ayon sa panglasa niya. Bago ako umalis, mga mata ni Lilith nanunuya, sinasabing sinayang ko lang ang oras ni Master Dryzen sa walang kwentang mga applikante na sa totoo naman talaga, mas marami ang pinakaladkad na applikante niya kesa sa akin.“I want to start the board meeting right now, Venal.” Utos niya na alam kong wala akong magagawa sa kagustuhan niya.“I will prepare everything Master Dryzen.&rdquo