"Press it harder," Ari instructed, adjusting the angle of Rainne's leg on the therapy ball.
“You sure this is the only thing you want me to press?” smirking as sweat glistened along his sharp jawline. Ari rolled her eyes. Pawis ang noo. Pawis ang dibdib pero nagawa pa rin maging sira ulo. “Focus. Focus Mr. Marquez ..” she muttered under her breath. Kung hindi lang siya nananatiling controlled ay mauubusan na siya ng pasensya sa binatang ito. “Relax, Nurse. We’re focusing on improvement, diba?” “Improvement sa katawan mo. Hindi sa kakulitan mo.” Rainne chuckled low, then tilted his head with that smug, infuriating grin. “Then help me stretch properly…” His voice dropped. “Ibuka mo.” Ari froze. “Excuse me?” “I mean my legs,” Rainne said innocently, though his eyes trailed down her neckline like sin. “What were you thinking, Nurse?” She exhaled sharply, feigning a glare. “Keep talking like that, and I might actually walk out.” “Relax,” he said, flexing his thighs wider, the ball rolling between them. “Seryoso. Baka kailangan mong i-massage ulit. Mukhang matigas pa, e.” “Kulang ka lang sa palo.” “Gusto ko nga ‘yon eh.” His smirk deepened. “You gonna spank me too, Nurse?” Ari bent slightly to check and adjust his thigh again—only for the ball to slip from between his knees. “Ay—shit!” Before she could react, she stumbled forward—napasubsob siya diretso sa pagitan ng hita ni Rainne. Rainne groaned—too loud. “Sorry—” “Grabe ka naman, Nurse,” he teased. “That's part of the therapy right?” “Ulol.” She tried to push off his leg, but his hand caught her waist, steadying her. She's loosing her composure. “Bitawan mo—” “Hindi ka naman nilalagnat, pero ang init ng bibig mo.” His grip didn't tighten, but it didn’t release either. His thumb brushed her side, slow. Gentle. “Ari...” he murmured, voice suddenly different—softer. Warm. Pero bakas ang kirot sa boses na ‘yon. “Don’t look at me like that.” “Like what?” “Like I’m just some spoiled asshole who wants a quick fuck.” She froze. Rainne lifted his hand to her jaw, thumb brushing her flushed cheek. Eye to eye, quietly worshipping. “Alam kong mali... pero every time you touch me,” he whispered, “I don’t feel broken.” Napasinghap si Ari. “You think I’m just teasing you, Ari... pero totoo lahat. The way I look at you. The way I dream about you.” He let out a breath. “Fuck—I can’t stop. Parang dumadaloy ka sa sistema ko.” His forehead met hers, breath shaky. “Tell me to stop. And I will.” Napakapit si Ari sa balikat niya, kahit hindi niya alam kung saan siya huhugot ng tibay. “Rainne…” she whispered. “Maybe you're just in pain. Maybe you're just… broken.” Napapikit siya, pilit kinakalma ang sariling puso. “Maybe I’m just… a distraction. A bandaid.” She shook her head, voice low. But his grip on her waist tightened. His hands slid down her back—slow, deliberate—then settled on her ass. He massaged—like he needed to memorize the shape of her. Firm. Warm. Possessive. Ari gasped softly. Parang may init na dumaan sa dibdib at hita niya. Then his fingers dipped lower—right where her thighs met the heat under her underwear. Her eyes fluttered shut. “Okay lang?” he whispered, voice hoarse. She nodded, barely breathing. Pagdilat niya, naramdaman niya agad ang bigat ng tingin ni Rainne. Nasa dibdib niyang umaangat sa bawat paghinga dahil sa scrub top nitong hapit na hapit. His fingers slid down between her thighs, moved just a little—then pressed. “Rainne…” she warned—but it came out more like a moan. He didn’t say a word. Isa pang diin. His finger found the center of her heat—her underwear. Basang-basa na. Napakapit si Ari sa balikat niya, habang mas lumalalim ang galaw ng daliri nito. He began rubbing up and down along her folds—napasinghap siya. Dumulas paakyat ang isa niyang kamay, sumuot sa ilalim ng scrub top ni Ari—dahan-dahan hanggang sa naiangat niya ito. His palm cupped her breast, thumb dragging over her nipple—just as his fingers below slid her underwear to the side. “Tell me to stop..” then presses her nipple. Their eyes met. Ari should’ve pulled away. Should’ve slapped his hand off her chest and thigh. Should’ve said no. “Rainne…” His fingers gently move—teasing—sa dulo ng pagkababae niya. “Tell me,” he whispered again. Napakagat siya sa labi. Marahang humaplos ang daliri nito sa pinakasentro ng init ni Ari—isang galaw lang, napapikit siya. “Don't stop...” He slipped two fingers inside her panties, feeling her soaked. “Rainne, I—ahh,” she gasped, kamay niya nasa balikat ng binata habang nilalabanan ang panginginig. He kissed her shoulder. Down her spine. Then turned her around and lifted her onto the therapy bed. “Spread your legs, Nurse.” She did. Unti-unting bumibilis ang paglabas pasok nito habang mariing nakatitig si Rainne sa dalaga. “Dalawa muna,” he said, voice like sin. “Tell me if you want more.” “F-Fuck,” she gasped kasabay ng pag indayog ng dibdib nito habang mariin ang titig sa isa't-isa. Every thrust of his fingers made her hips roll toward him—parang hinahanap niya ang dulo ng sarap. Rainne leans down to kiss her—deep, hungry. His chest brushing against her breasts. Bago pa siya makabawi ng hininga, binuhat siya ni Rainne—turning her toward the wall. Itinaas nitong bahagya ang isang hita, isinandal sa hita niya. The movement made her underwear shift—mas ramdam niya ngayon ang init, ang daliri nito na hindi pa rin umaalis sa gitna niya. Mariin pa rin ang titig nito sa kanya. “Luhod.” Damn. His voice was low. Commanding. Wrecked. Sa sandaling iyon tila mabilis na pumasok sa utak ni Ari ang kaniyang trabaho—ang kaniyang mabangong pangalan sa larangan ng medisina. “Rainne—” she said, shaking. Mali ‘to. Hindi puwede— But her knees were already bending—betraying her. Nanginginig ang dibdib niya sa bilis ng paghinga, nanlalalim ang titig habang nakatingala sa lalaki—kay Rainne Leon Marquez. Ang bilyonaryong si Rainne Leon Marquez. Tumataginting ang pangalan nito. Hanggang ngayong wala itong paramdaman sa media matapos ang aksidente. At ngayon—he’s alive, freaking hot and alive habang namumula ang pisngi, parang sabik sa bawat kilos na gagawin nito. Ari Valencia. The multi-awarded nurse. Ngayon ay nakaluhod para sa kanya. Hindi na sigurado kung anong mas nangingibabaw—ang init ng katawan o ang gulo sa isip. He brushed her hair behind her ear, slow and reverent. She pulled his shorts down. Ari looked up at him once, eyes heavy-lidded and wild. Then she leaned forward, lips brushing the base, the heat of her breath making Rainne groan from deep within his chest. “Fuck...” Rainne’s hands went to her head, not forcing—just holding, shaking slightly as his control frayed. Ari doesn't believe in love. Kahit kailan hindi rin pumasok sa isip niya ang pakikipagtalik. Ngunit ngayon… “Ari—oohh..” But she didn’t stop. She took more of him in. She looked at Ari—gorgeous kneeling for him, scrub top slipping off one shoulder, breasts bouncing slightly with every bob of her head. “Shit. You’re gonna ruin me.” And maybe she already had. She wiped her mouth, stood slowly. Rainne, still reeling, managed a breathless smile. “I’ll pay for your father’s treatment. All of it.” Ari froze. “What?” He met her eyes, chest still heaving. “No strings,” he repeated softly. “Just sex.”The room was quiet.Rainne hadn’t moved from the bed since Ari left. The heat of their last night still clung to the sheets—yet now, the cold was seeping into his bones again. His body ached, but not from his healing injuries. This time, it was emptier. He wasn’t used to waking up without Ari by his side anymore.His tita knocked gently before entering, holding a tray of congee. “Kumain ka muna, hijo.”He barely acknowledged her, but she sat down anyway, placing the tray on the table near the window.“Rainne…”His jaw clenched.“Kumusta ka?”Alam niyang may mas malalalim pa na ibig sabihin ang kanyang Tita sa mga tanong na ‘yon. Ilang araw na siya sa isla kung kaya't hindi lamang ‘yon simpleng ‘Kumusta ka?’Rainne looked away. “I’m fine now.”“Rainne, wag mo akong paikutin. Alam kong hindi lang katawan mo ang pagod. Your mom’s death, your dad’s betrayal…”At the mention of his father, his grip on the blanket tightened.“Alam mo bang iniwan ka ng mama mo nang dala-dala niya ang sakit?”
Umaga sa isla. Maliwanag ang araw, maalinsangan pero presko pa rin ang simoy ng hangin habang ang alon ay humahampas sa puting buhangin. Nasa tubig sina Rainne at Ari, lumulutang habang pinapanood ang langit na parang naglalambing.“Pagod ka pa ba?” tanong ni Rainne habang sinisid ang ilalim para lumapit sa likod ni Ari.“Hmm?” napasinghap si Ari nang bigla siyang hawakan nito sa baywang, ang mga labi nito dumikit sa tenga niya. “Rainne, wag dito…”Pero ngumiti lang ang lalaki, boses pa lang ay nang-aakit na. “Wala namang makakakita sa ‘tin.”Nag-init ang mukha ni Ari. “Baliw ka talaga.”“Gigil lang.”Bago pa siya makasagot, hinalikan siya nito sa balikat, mabagal, pasimple, pero sapat para mag-init ang kanyang balat. Napapikit si Ari habang nararamdaman ang paglalaro ng dila ni Rainne sa kanyang leeg. Hindi tuloy siya makagalaw nang buhatin siya nito. “Para ka talagang sirena.”“Rainne…”“Let’s go. Tita’s probably waiting.”Nasa terrace sila ng beach house, tuyo na, nakabihis. Kumaka
Umuulan pa rin sa labas. Malamig ang simoy ng hangin na pumapasok sa bahagyang bukas na bintana ng villa, pero sa loob ng silid, tila may sariling init ang paligid.Lumabas si Ari mula sa banyo, nakatapis ng puting tuwalya, ang ilang patak ng tubig ay dahan-dahang bumababa mula sa kanyang leeg pababa sa dibdib. Basa pa ang kanyang buhok, nakalugay at dumidikit sa balat niyang kumikinang sa pagkakabasa. Ang bawat hakbang niya ay mabigat—bitbit ang bigat ng pasya niyang isinusulat sa cellphone na hawak niya ngayon.Naglakad siya papunta sa kama at umupo, kinuha ang phone, saka binuksan ang draft ng resignation letter.“To Dr. Elena Ramirez…”Pero hindi niya natapos basahin. May boses na pabulong sa likuran.“Alam mo ba, mas lalo kang gumaganda kapag basa ang buhok mo.”Napalingon siya. Nakatayo si Rainne sa may bukas na pintuan, naka-sando at boxer shorts lang, hawak ang isang basong tubig pero nakatitig lang sa kanya—parang hindi nauuhaw sa tubig, kundi sa kanya.Hindi agad kumibo si A
Umuulan sa labas. Tahimik ang paligid. Rainne stares at the sky near his window as the rain drops.His phone buzzes. Unknown number.He almost ignores it not until the caller ID flashes:“Isla Rosario – Tita”Rainne freezes.He hasn’t been back there in years.FLASHBACK – YEARS AGO, ISLA ROSARIOA younger Rainne, around 9, runs barefoot on wet sand. Tumatawa. His tita more like a mother, hair tied in a scarf, holds out a bowl of arroz caldo.“Anak, you don’t need to be the world’s favorite—just be mine,” she whispers, cupping his face.Back to present—Rainne closes his eyes.“Bumalik ka, Rainne. Your tita is not well.” The voice on the phone says.He hangs up without answering.His throat tightens.Early morning in the hospital locker room, Ari folds her scrub top slowly. A resignation letter rests on the bench beside her. Her name signed at the bottom.She stares at it—hands shaking slightly.“Hindi na ako makakatrabaho nang maayos sa piling niya. This isn’t love. This is destruction
Tahimik ang loob ng suite.Ari barely looked at Rainne habang tinutulungan niya itong ilipat ang dextrose. Her hands were mechanical, clinical. Walang lambing. Walang tingin. Wala ni isang salita.Rainne tried to hold her wrist. “Ari…”“I have rounds,” she cut him off. Hindi man lang ito nagtapon ng tingin sa lalaki. “May bago akong pasyente sa 10th floor.”“Atat ka naman umalis.” His voice cracked. “Dati naman—”“You’re getting better, Mr. Marquez. Konting tiis na lang, discharge na tayo. Congratulations.”And then she walked out.Leaving Rainne with nothing but the dull ache in his chest. Mas masakit pa ‘yon kaysa sa natamong injury.Later that night, nagpapahinga lang si Ari sa nurse station bago umuwi sa kanyang apartment.“Girl, mukhang zombie ka na. Okay ka lang ba?” Maya asked, handing Ari her coffee.“Okay lang,” Ari muttered.“Hindi ka ‘okay’, hindi ka nga umiihi ng on time.” Maya leaned in. “Yung tsismis sa baba—about sa Mavrix, sa podcast—totoo ba?”Ari flinched. “Oh… ex g
"Knock, knock."Mabilis na pumasok si Leo, may dalang takeaway coffee at tablet. Abot tenga ang mga ngiti nito.“Morning, bro! Nadagdagan ng 2 million ‘yung streams mo after last night’s podcast ni Vannesa. Viral na naman ang bruha mong ex—wait, nurse mo pala ‘yan, hi ate!”Napalingon si Ari mula sa pag-aayos ng kama ni Rainne. Gusto niyang umalis. Umiinit na naman ulo niya pag may ganitong usapan.“Leo, huwag ngayon.”“Chill ka lang, I’m just—”Biglang tumunog ang phone ni Rainne na nangangahulugang may nag chat dito.VANESSA: “Hmm. Still remember this? ;)”May kasamang picture. Larawan iyon ni Rainne na shirtless, nasa harap ng piano—pero hindi ito recent. Alam niyang si Vanessa ang kumuha nito, years ago.Nakita ‘yon ni Ari sa gilid ng mata niya.“Gano’n pala kayo ka-close.”Biglang tumahimik ang palagid.“Hindi na ngayon,” mahinang tugon ni Rainne.“Bakit kayo naghiwalay kung ganiyan din naman pala kayo ka-close?”“Ari—”“I’m just your nurse, right? So bakit ako nagtatanong?”Umal