EP.4 : เสน่ห์แรง

อีกด้าน

“นี่ขนาดบอกแล้วนะว่าอย่าแต่งตัวแย่งซีน!”

เจนิสกลอกตามองบนเมื่อเห็นว่าอัยรินทร์ใส่เดรสเกาะอกสีแดงแหวกหน้าแหวกหลังจนนมจะทะลักออกมาอยู่รอมร่อ แถมยังลอนผม แต่งหน้าจัดเต็มจนเด็กเอ็นฯ เห็นแล้วยังต้องอาย

“แหม~ มึงแต่งซะขนาดนี้ ไม่มีใครแย่งซีนมึงได้หรอกค่า~” อัยรินทร์ลากเสียงยาว เวลามาเที่ยวคลับเธอมักจะแต่งตัวจัดเต็มเสมอ และเพื่อนตัวดีที่เอาแต่บ่นเธอก็แต่งตัวแซ่บไม่แพ้กันจึงไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองมาแย่งซีนแต่อย่างใด

“มึงดูเดลล่าเป็นตัวอย่าง นี่ถึงจะเรียกว่าเพื่อนดีเด่น”

ว่าแล้วก็พยักพเยิดไปทางร่างบางของเดลล่าที่อยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำเรียบๆ และมัดผมรวบเรียบร้อย แต่งหน้านิดหน่อย ทว่าก็ดูน่ารักจิ้มลิ้มจนใจสั่น

“มึงจะเอากูไปเทียบกันมันไม่ได้ป้ะ เดลล่ามันมีผัวแล้วนี่”

“แฟนค่ะแฟน ยังไม่ใช่ผัว” เดลล่าแก้คำพร้อมยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นกระดก เพราะวันนี้ทะเลาะกับแฟนของเธอไปหยกๆ จึงแตะแอลกอฮอลล์ ทั้งๆ ที่ปกติแทบไม่เฉียดเข้าใกล้

“ไหวป้ะเนี่ยเดล ดื่มเยอะแบบนี้เดี๋ยวพี่เทมป์รู้เข้า พวกกูก็ซวยพอดี”

“รู้ก็รู้ไปสิ ฉันไม่สนใจอยู่แล้ว” เธอตอบกลับทันควัน

“เออๆ ยังไงก็เพลาๆ หน่อยละกัน วันนี้กูจะกลับกับผู้ชาย เมาแล้วก็ไม่ลากกลับห้องนะ”

“ไม่เป็นไร ฉันกลับพร้อมยัยรินทร์ก็ได้นี่” เธอรู้ดีว่าอัยรินทร์ไม่ค่อยสนใจผู้ชายคนไหน เวลามาคลับก็มักจะมานั่งดื่มและเต้นนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้น

“กูว่าคืนนี้คงได้กลับพร้อมผัวมากกว่ามั้ง นู่น…เดินมานู่นแล้ว”

ว่าแล้วเจนิสก็พยักพเยิดไปทางร่างสูงในชุดสีดำที่เดินหน้าตึงมาทางโต๊ะของพวกเธอ

“ชิ…มายุ่งด้วยทำไมก็ไม่รู้”

เสียงหวานบ่นอุบอิบ พร้อมกระดกแก้วขึ้นดื่มอึกๆ รวดเดียวจนหมด

“สวัสดีค่ะพี่เทมป์/สวัสดีค่ะพี่เทมป์” สองสาวทักทายแฟนเพื่อนด้วยรอยยิ้มแห้ง เพราะไม่คิดว่าเขาจะตามเดลล่ามาเร็วขนาดนี้

“สวัสดีครับ” เขาพยักหน้ารับคำ ก่อนจะหันไปคุยกับแฟนสาวของตนด้วยเสียงที่เข้มขึ้น “ตัวเล็ก กลับบ้านกับเฮีย”

“ไม่กลับค่ะ หนูมาดื่มกับเพื่อน เฮียอย่ามาขัดได้ไหม”

“เดลล่า”

“ไม่กลับค่ะ ยังไงก็ไม่กลับ”

“ได้…จะดื้อกับเฮียใช่ไหม?”

ไม่รอช้า เขาก็เดินตรงมาที่โต๊ะที่อุ้มนั่งอยู่ ก่อนจะช้อนตัวขึ้นอุ้มร่างเย้ายวนของคนตัวเล็กขึ้นพาดบ่าทันที

“กรี๊ดดด~ ปล่อยหนูนะ!”

“ขอโทษที พี่พากลับก่อนนะ คืนนี้เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”

เทมป์ไม่ลืมหันมาลากับเพื่อนสนิทของเธอและวางเช็กเปล่าเอาไว้ให้ ก่อนจะหมุนตัวพาแฟนสาวดื้อรั้นของตนออกจากคลับไปโดยมีเสียงโหวกเหวกโวยวายของเดลล่าดังไม่หยุด ทว่าก็ไม่สามารถหนีจากเขาได้

“นั่นไง…ทำไมกูซื้อหวยแล้วไม่ถูกแบบนี้บ้างวะ”

เจนิสพูดพร้อมส่ายหน้าไปมาอย่างชินชา เพราะรู้ดีอยู่แล้วว่าจะต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น

“เฮ้อออ งี้กูก็ดื่มคนเดียวอีกแล้วสิ”

อัยรินทร์ถอนหายใจน้อยๆ อย่างปลงตก

“แล้วกูนั่งหัวโด่อยู่นี่คือ?”

“อีกหน่อยมึงก็หนีกูไปกับผู้แล้วไหมล่ะ?”

“เออ…ก็จริง ฮ่าๆๆๆ”

“ชิ…” เธอยู่ปาก ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมากดดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย

“มึงก็หาผู้บ้างสิ เปิดใจหน่อย แต่งแซ่บขนาดนี้ จะมานั่งไถฟีดฟังเพลงอย่างเดียวจริงดิ?”

“ไม่เอาอะ ยังไม่อยากมี”

“อ๋อเหรออ~ แล้วแอปฯ ที่มึงเปิดอยู่คืออะไร?”

“!!”

ร่างบางสะดุ้งโหยงน้อยๆ ก่อนจะรีบออกจากแอปฯ Find your real match ทันที

“ไม่ทันแล้วจ้าา เมื่อกี้กูเห็นแล้ว มึงโหลดมาหาผู้ใช่ไหม?”

“อะไร๊…กะ กูแค่โหลดมาดูเล่นๆ เห็นเขากำลังฮิตกัน”

“โอ๊ย~ มึงจะเขินอะไร เล่นๆ ไปเหอะ รีบหาผัวสักทีจะได้ไม่ต้องบ่นว่ากูเทเพื่อนหนีไปกับผู้”

“เออน่ะ ถึงเวลากูอยากมี กูหาไม่อยากหรอก”

“จ้าาาา~ เอาที่มึงสบายใจเลยค่าา” เจนิสลากเสียงยาวอย่างนึกหมั่นไส้ ทว่าก็เห็นด้วยกับประโยคนั้นเพราะเพื่อนของเธอทั้งสวย ทั้งแซ่บ แถมยังหาเงินเก่งขนาดนี้ มีผู้ชายแวะเวียนมาขายขนมจีบไม่เว้นแต่ละวัน ทว่ายัยแม่ชีนี่ก็ไม่เคยจะสนใจคบกับใครเลยสักคน

“เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำแป๊บนะเจน”

“เออๆ รีบไปเหอะ กูจะได้อ่อยเหยื่อได้เต็มที่”

“ค่ะ!!”

ว่าแล้วอัยรินทร์ก็หยิบกระเป๋าและมือถือติดมือไปด้วย และระหว่างทางที่เดินไปห้องน้ำก็มีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เธอ แต่ว่าเธอก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะว่าเริ่มชินกับมันตั้งนานแล้ว

ปึก!

“อ๊ะ!”

เสียงหวานร้องอย่างตกใจเมื่อจู่ๆ ก็ชนเข้ากับร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่งเข้า

“ขอโทษครับ น้องเป็นอะไรไหม?” เขาคนนั้นเอ่ยพร้อมโอบเอวบางพยุงเธอเอาไว้ไม่ให้ล้มลงไป

“ไม่เป็นไรค่ะ”

ว่าแล้วเธอก็แกะมือของเขาออกแล้วเตรียมจะเดินเลี่ยงไป ทว่าก็ถูกคว้าข้อมือเอาไว้เสียก่อน

“พี่ชื่อต้านะ…น้องมากับใครอะ ไปนั่งโต๊ะกับพวกเราไหม?” เขาคนนั้นถามพร้อมยกยิ้มมองเธอด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

“ไม่สะดวกค่ะ มีผัวแล้ว ขอตัวนะคะ” เธอโกหกไปอย่างเคยชินแบบไม่ต้องคิดเลยสักนิด พร้อมกับดึงแขนตัวเองกลับมาแล้วรีบเดินหนีให้ไกลจากเขา ไม่อยากเสียเวลาคุยด้วยให้มากความเพราะอยากเข้าห้องน้ำจะแย่

“ฮู่ววว เกิดเป็นคนสวยนี่เหนื่อยชะมัดเลยแฮะ…”

อัยรินทร์พูดติดตลกกับตัวเอง ปกติตอนที่ใส่ชุดธรรมดาๆ ทำงานอยู่ที่ร้านนวด ก็มีลูกค้าหน้าหม้อหลายคนพยายามเข้าหานับไม่ถ้วนจนหน่ายใจเพราะปฏิเสธไปไม่รู้กี่รอบแล้ว การที่มีผู้ชายในคลับเข้ามาจีบในตอนที่แต่งหน้าแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้จึงไม่ใช่เรื่องที่เหนือความคาดหมายนัก

อาจจะดูน่าหมั่นไส้ไปหน่อย ทว่ามันก็คือความจริงที่เธอปฏิเสธไม่ได้ ซึ่งตัวเธอเองก็ไม่พร้อมจะคบกับใคร เลยไม่เคยให้ความหวังผู้ชายคนไหนเลยสักครั้ง

สิ่งที่คนอย่างอัยรินทร์ต้องการมีเพียงแค่เรื่องบนเตียงแบบไม่ผูกมัดเท่านั้น แถมรสนิยมของเธอก็ไม่ใช่ว่าจะหาคนที่ถูกใจได้ง่ายๆ เสียด้วย ถึงได้โสดมาจนถึงทุกวันนี้…

“ขอโทษนะครับ คุณพอจะมีเวลาคุยกับผมสักครู่ไหม” 

จังหวะที่อัยรินทร์เดินออกมาจากห้องน้ำและกำลังจะกลับไปนั่งที่โต๊ะ ผู้ชายหน้าตาดีท่าทางสุภาพคนหนึ่งก็เดินมาดักอยู่ตรงหน้า

“มีอะไรหรือเปล่าคะ?”

“พอดีเจ้านายของผมสนใจคุณ อยากให้คุณไปนั่งที่โต๊ะด้วย”

อ่า…เจ้านายที่ว่าคือไอ้คนเมื่อกี้หรือเปล่านะ?

“ไม่สะดวกค่ะ ขอทางหน่อยนะคะ” เธอปฏิเสธกลับไปหน้านิ่ง ก่อนจะเดินเลี่ยงเขาไปอีกทาง ทว่าเขาก็ตามมาดักด้านหน้าอีกรอบ

“เผื่อคุณเปลี่ยนใจติดต่อผมผ่านนามบัตรนี้ได้ตลอดเวลาเลยนะครับ”

“อ้อ…โอเคค่ะ” เธอยิ้มหวานพร้อมรับนามบัตรที่เขายื่นมาให้เพราะเขาจะได้เลิกตามมาตื๊อเสียที

“ยินดีครับ”

สิ้นเสียงเขาก็เดินจากไป อัยรินทร์จึงกลับไปนั่งที่โต๊ะพร้อมกับฉีกนามบัตรนั่นทิ้งลงถังขยะที่อยู่ใกล้ๆ

“อะไรอะ มึงไปหักอกผู้ชายที่ไหนมาอีก?”

“เห้อ…แถวนี้แหละ”

“หมั่นไส้มากกกก~”

“ก็นะ คนมันสวย” เธอไหวไหล่ยิ้มๆ ก่อนจะยกแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นกระดกแล้วโยกไปมาตามจังหวะเพลงที่ดังกระหึ่มขึ้นเรื่อยๆ

“เหอะ…เรื่องอวยตัวเองนี่กูยอมมึงเลยจริงๆ” เจนิสส่ายหน้าไปมาอย่างหมดคำจะพูด ก่อนจะหันไปยิ้มให้หนุ่มหล่อคนหนึ่งที่เพิ่งเจอในผับเมื่อครู่

“ถ้าจะมองกันตาเยิ้มขนาดนั้นก็ไปหาเขาเหอะอีเจน”

“เออ กูรอคำนี้แหละ” เจนิสยิ้มจนตาหยีก่อนจะหยิบมือถือติดมือไปด้วยพร้อมเดินกรีดกรายไปหาผู้ชายหน้าหล่อคนนั้นที่นั่งห่างกันไปไม่กี่โต๊ะ

“เฮ้ออ…ฉายเดี่ยวอีกแล้วฉัน…”

เสียงหวานบ่นอย่างชินชา พอเริ่มดื่มไปได้สักพัก แอลกอฮอล์เริ่มออกฤทธิ์ได้ที่ แก้มใสเห่อร้อนแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างง่ายดาย ความใจกล้าเองก็เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน

“ตอบตกลงไปเลยดีกว่า!”

พอเหล้าเข้าปาก อัยรินทร์ก็ไม่ต้องเสียเวลาคิดอีกต่อไป นิ้วเรียวพิมพ์ยุกยิกบางอย่างในมือถือ แล้วกดส่งไปทันที

i-Rin : ตกลงค่า~ คืนพรุ่งนี้มาเจอกันเลยไหมคะ?