Share

KABANATA 3:PREGNANT

Penulis: Hanzel Lopez
last update Terakhir Diperbarui: 2022-08-20 20:37:16

Sa mga nakalipas na araw mas lalo akong naging balisa. Lalo na at kinukulit na ako ni Mama at Papa na umuwi na sa Laguna.

Nagtipon ako ng lakas ng loob na umuwi pero hindi ko talaga kaya.

"Maxine? Bat putlang-putla ka?"nag-aaalalang tanong sakin ni Joyce ng makapasok siya sa unit ko.

"Wala lang 'to, Joyce. Hindi kasi ako makatulog ng maayos nitong mga nakaraang araw kaya ganito ako"sabi ko habang hinihilot ang sentido ko.

"Nagkaroon kana ba ng period?"tanong nito. Tiningnan ko naman siya at umiling.

"Halika na, magpa check-up na tayo"yaya niya sakin.

Doon naman ako natauhan. Kumalabog ang dibdib ko. At pinagpawisan ako ng malamig.Napahimalos ako sa mukha at sunod-sunod na bumuntong hininga. Kalaunan pumayag 'din ako sa gusto ni Joyce.

Kinuhanan ako ng blood sample ng doctor bukod sa pregnancy test na ibinigay niya sakin.

Nawalan ako ng hininga ng mag positive ako sa pregnancy test.

Sumubok ako ulit at umaasang mag ne-negative ang resulta pero dalawang kulay pula ang gumuhit sa PT.

Napasandal ako sa malamig na pader habang hawak-hawak ang dalawang pregnancy test.

Dumating na ang kinatatakutan ko.

"Maxine? Anong resulta?"bungad sakin ni Joyce ng lumabas ako sa banyo.

Hindi ko sinagot ang tanong niya, ibinigay kuna lang ang hawak ko.

"Okay ka lang, my dear?"tanong niya sakin. Umiling ako kasabay ng pagtulo ng luha ko. Niyakap niya naman ako.

"Ayaw mo ba sa resulta?"tanong niya.

"Hindi ko alam, Joyce. Sobrang gulong-gulo ako"humihikbing sabi ko.

"Ms. De Lara? Pinapatawag po kayo ni Doctora. Lumabas na daw po ang blood test mo"sabi sakin ng nurse. Sumunod naman ako dito.

"Kumusta ka Ms. De Lara?"nakangiting tanong sakin ng Doctor. Tinanguan ko lamang ito at umupo sa visiting chair na kaharap ng kinauupuan niya.

"Kunin mo 'to. Tradisyon kuna 'yan"may inabot ito saaking maliit na kahon.

"Para po ba sakin 'to?"tanong ko.

Ngumiti naman at tumango ang kausap ko. Dali-dali ko namang binuksan ang maliit na kahon. Pakiramdam ko hinaplos ang puso ko ng tumambad saakin ang maliit na sapatos na kulay puti.

"Congratulations Ms.De Lara. Alam kong magiging mabuti kang ina sa magiging anak mo"nakangiting sabi nito.

Hindi ko alam kong ilang minuto akong nagtagal na nakatulala sa sapatos na hawak ko. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko. Alam ko sa sarili kong hindi pa ako handa at sobrang takot na takot ako pero sinasampal na ako ng katutuhanan.

Kong hindi dumating si Joyce. At niyaya akong umuwi, hindi pa ako tatayo sa kinauupuan ko.

"Joyce. Sa park muna tayo saglit"walang ganang sabi ko. Nang matanaw sa di kalayuan ang Park.

Sinamahan niya naman akong maglakad papunta sa Park na maraming bata ang naglalaro.

Umupo kami ni Joyce sa bench at malayang napagmamasdan ang mga batang naghahabulan kasama ang mama at papa nila. May ilan-ilan 'ding pamilya ang nag pi-piknik.

Napa haplos ako sa manipis kong tiyan. At tumingala ako sa kalangitan na sobrang asul na asul ang kulay.

"Maxine?"untag sakin ni Joyce.

"Hindi mo ba hahanapin ang daddy ng anak mo?"tanong niya sakin.

"Hindi kaba naiinggit sa mga batang 'yan na kasama nila ang Mama at Papa nila?"sinundan ko ang mga mata ni Joyce kong saan ito nakatingin.

"Hindi na. Okay na ako sa anak ko"sagot ko.

Bumuntong hininga naman ito at inakbayan ako.

"Kaya mo 'yan, Maxine.Hindi kana mag-isa ngayon, dalawa na kayo"bulong niya.

Ngumiti naman ako at tumango.

"Nagdesisyon na akong uuwi na samin. At tatanggapin anuman ang sasabihin sakin ng pamilya ko"

Tama. Kailangan kuna 'tong harapin. Hindi na ako nag-iisa ngayon, dalawa na kami ng baby ko.

"Gusto mo bang samahan ka namin ni Joel? Kahit kami na ang maghatid sayo sa Laguna?"alok ni Joyce. Tipid akong ngumiti sakaniya.

Kaagad akong nag-ayos ng mga gamit ko. Pag-uwi namin ni Joyce. Tinawagan kuna 'din si Mama at Papa na uuwi ako. Sobrang tuwa nila, magkakaroon daw kami ng kaunting salo-salo pag-uwi ko.

Katulad nga ng sinabi ni Mama at Papa. Sinalubong nila ang pagdating ko.

May malaking tarpuline na nakasabit sa gate namin at may nakasulat na 'Congratulations Maxine Ysabell De Lara Bachelor Of Science In Tourism Management' at sa baba naman may nakasulat na Cum Laude.

"Wow! Ang ganda mo ohh!"bulalas ni Joel ng makita ang malaking picture ko sa tarpuline suot ang itim na toga.

"Im so proud of you, anak"hinalikan ako ni Mama sa pisngi. At niyaya niya kaming kumain.

Bumati 'din sakin ang ilang kaibigan ni Papa na Politiko. Ipinagmalaki ni Papa na nag graduate ako with flying colors.

Sobra akong na gu-guilty. Gustong-gusto ko ng aminin sa kanila ang lahat pero hindi ko magawa. Sobrang saya nila at ayaw kong sirain 'yon.

"Congratulations, my dear sister. Im so proud of you"bati sakin ni kuya Marvin saka ako hinalikan sa sentido.

Napaiwas ako ng tingin sa kaniya ng mapansin na napako ang mga mata niya sa mukha ko.

"Are you okay? You look pale?"tanong niya. Hindi na ako nakaiwas ng hawakan niya ako sa pulsuhan.

Lumukob ang kaba sa dibdib ko ng tingnan ako nito ng makahulugan.

"Halika. Mag-usap tayo"dinala niya ako sa kusina at pinulsuhan ako ulit.

Nagulat ako ng hawakan niya ako sa magkabilang balikat at tinitigan ako sa mata.

"Maxine? Huwag kang matakot na sabihin sakin ang totoo. Tandaan mong kakampi mo ako. Aminin mo sakin ang gusto mong aminin?"

Napayuko ako. Hindi ko magawang tumingin sa mga mata ni Kuya.

"You pregnant, right?"inunahan niya na akong magsalita. Wala akong maitatago sakaniya, magaling siyang doctor.

Sunod-sunod ang pagtangong ginawa ko kasabay ng paghikbi ko.

"Its okay, just relax"bulong niya sakin saka ako niyakap. Napahagulhol naman ako sa mga bisig ng kuya ko.

Ilang minuto ng umalis si Kuya pero nanatili akong nakatayo sa kinatatayuan ko.

Hinayaan ko lang na tumulo ng tumulo ang luha ko hanggang sa maubos na.

"Maxine? Girl, okay ka lang ba?"untag sakin ni Joel.

"Alam na ni Kuya Marvin na buntis ako"bulong ko. Na gulat naman sila ni Joyce sa sinabi ko.

"Paano? Inamin mo sakaniya?"sabay na tanong nilang dalawa.

"Hindi. Hinawakan niya ang pulso ko"buntong hiningang sagot ko.

Inabutan naman ako ni Joyce ng tubig at pinaupo sa upuan.

"Ano ng plano mo?"nag-aalalang tanong ni Joel.

Huminga ako ng malalim at umiling.

"Halika na, magpahinga kana. Namumutla kana ohhh"inalalayan ako ni Joyce na tumayo at sinamahan ako sa kwarto ko

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 142:CEO SON:RUSSELL

    Kulay green ang suot kung dress. Pinarisan ko 'yun ng flat sandals. Naglagay 'din ko ng kunting make-up at inayos ang buhok ko.'Nang masigurong maayos na ang mukha ko---binitbit kuna ang mini bag ko at ang regalo para kay Kuya Jeys.Tinext ko si Jessy na parating na ako kaya sinalubong niya ako sa labas ng gate nila."Wow, ah. Nag effort kapa talagang magpaganda---aamin ka lang naman girl"bulong niya sa'kin habang sabay kaming naglalakad papasok sa bahay nila.Napahinto ako at kinabahan ng makita at makilala ang sasakyan ni Russell na nasa garahe."Nandito na ba siya?"baling kong tanong kay Jessy."Oo. Kadadating lang niya"sagot naman nito.Napalunok ako naman ako. Kinakabahan talaga ako ng sobra."Tara na. Ako ang gagawa ng paraan para magkita kayo in private"bulong niya sabay ayos sa suot niyang salamin.Sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin bago nagpatuloy sa paglalakad.Pumanhik kami ni Jessy sa Veranda. May table doon at upuan. Kitang-kita mula dito ang pool area kung saan nagkak

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 141:CEO SON:RUSSELL

    Nakabusangot si Jessy na pumunta dito sa bahay. Weekend kasi ngayon kaya walang pasok. Mukhang wala na siyang dysmenorrhea pero bakit hindi maipinta ang mukha niya?"Jessy? May sama ng loob kaba sa popcorn?"untag ko sa'kanya.Dinurog niya ang popcorn na nasa lalagyan niya.Magkaibigan kami since elementary hanggang ngayon pa naman kaso palagi kaming magkaibang section."May kinaiinisan kasi akong ka-klase ko, e"inis na sabi niya."Bakit, anong ginawa sayo?"tanong ko."Bida-bida siya sa klase at feeling niya perfect siya at matalino"galit na sabi niya.Sa batch namin si Jessy ang pinakamatalino kaya bata palang ito may suot na itong eyeglasses dahil sa malabo niyang mata. Ngayon ko lang siya nakitang nainis sa katalinuhan ng iba dahil kapag may bida-bida at feeling matalino sa klase talagang pinapatunayan ni Jessy na siya ang pinakamatalino. Kaya baka matalino talaga ang sinasabi niya at hindi niya matalo-talo kaya siya naiinis ng ganito?"Favorite pa siya ng lahat ng teacher pati ng

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 140:CEO SON:RUSSELL

    Mabilis ang paglipas ng mga araw at nakakarecover na 'din ako sa nangyari sa'min ni Russell. Sinasadya ko 'din siyang iwasan kahit pumupunta siya sa bahay.Sabay kaming kumakain ngayon ni Jessy sa canteen. Pizza at spaghetti ang order ko. Adobo at kanin naman sa'kanya. Hindi ko alam pero hindi ko feel kumain ng heavy foods today."Diet ka'ba?Whole day ang klase natin today. Tatagal ka'ba niyan?"tanong niya sabay turo sa pizza at spaghetti ko.Nagkibit-balikat ako at hindi siya pinakinggan.Magana akong kumain ng spaghetti at pizza. Nakadalawa pa nga akong order, e."Val. Samahan ako sa C.R. Magkakaroon ata ako? Ang sakit ng puson ko"namimilit pa sa'kit na saad ni Jessy."Sige. Halika kana"tarantang sabi ko.Gan'to talaga si Jessy kapag magkakaroon ng buwan ng dalaw. Minsan pa nga nawawalan siya ng malay dahil hindi niya na kinakaya ang sakit ng puson niya. "Oh, anong nangyari sayo?"tanong ng Kuya ni Jessy ng makasalubong namin sila ni Russell sa Hallway.Napaiwas ako ng tingin ng ma

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 139:CEO SON:RUSSELL

    Nagising akong yakap-yakap ni Russell ang beywang ko. Napadaing ako ng gumalaw ako. Sobrang sakit ng pagkababae ko. Natakot ako na baka magising siyang bigla kaya dahan-dahan kong inalis ang kamay niya.Napatutop ako sa bibig ko ng makita ang bed sheet ng kama na may mantsa ng dugo. Napatingin ako kay Russell na himbing na himbing sa pagtulog. Paika-ika akong naglakad para pulutin ang dress ko na nasa sahig pati ang underwear ko. "Aray"daing ko sabay kagat sa pang-ibabang labi ko.Ramdam na ramdam ko ang kirot at hapdi sa loob ko. Nagtungo ako sa banyo dala ang mga damit ko para magbihis.Ilang beses akong naghilamos pagkuway dali-daling nagbihis ng damit. Inilugay ko ang buhok ko para walang makapansin ng mapupulang marka sa leeg ko.Sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin bago lumabas ng banyo. Laking gulat ko ng makitang nakatayo si Russell sa pintuan. Nakapagbihis na 'din siya."How's your feeling? Dinudugo kaba? Should I need to take you in the hospital"sunod-sunod na tanong niya

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 138:CEO SON:RUSSELL

    SIMULAIsang gabing pagkakamali 'yan ang nangyari kina Valerie Herrero at Russell Dylan Montefalco.VALERIE 'binuntis pero pinanagutan' HERRERO- Isang mabait at malakas na babae. Wala siyang ibang hangad kundi ang makapiling ang mga anak. Lahat kaya niyang isakripisyo para sa kambal.RUSSELL DYLAN MONTEFALCO- Isang lalaking responsable sa bawat decision na ginagawa niya. Galing sa mayamang pamilya at anak ng kilalang business tycoon sa bansa.Tatlong buwang buntis si Valerie 'nang iwan siya ni Russell para sundan ang girlfriend nitong nasa Germany at doon na ito nagpatuloy ng pag-aaral. Naiwan naman kay Valerie ang lahat ng responsibilidad bilang isang magulang. Nag-aaral sa umaga at nag-aalaga ng mga bata sa gabi. Iyan ang naging buhay niya sa limang taong pagiging ina.Sa mismong limang taong kaarawaan ng kambal ay umuwi si Russell para humihingi ng chance na maging ama sa mga bata.Kasama ba sa chance na ito ang panindigan si Valerie na ina ng mga anak niya?KABANATA 1:Yakap ko a

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 137:MONTEFALCO's SON:MORRIS

    Kaagad kaming nagpakasal ni Morris sa isang maliit na chapel bago kami bumiyahe pabalik sa Manila.Halos maglumpasay si Mommy nang malaman niya na kasal na kami ni Morris. Lalo na nang malaman niya na buntis ako.Wala namang nasabi sila Tita Maxine at Tito Well."Sabi kuna nga ba, e. Mga tingin mo palang noon sa anak ko talagang alam kunang itatanan mo siya"hasik ni Daddy kay Morris."Please, Dad"awat ko sa'kanya."At ikaw naman, bakit ka kaagad nagpabuntis?"baling niyang sabi sa'kin.Napabuga ako ng hangin saka tiningnan si Morris na nakangiti sa'kin. Inirapan ko naman siya ng mata."Naku, ikaw talaga Morris. Sakit ka talaga sa ulo namin. Itinanan, binuntis at pinakasalan mo ang anak namin bago sa'min isinauli! Walanghiya ka talaga"mangiyak-ngiyak na sabi ni Mommy."I love you, baby"bulong sa'kin ni Morris. Napabuga naman ako ng hangin. Wala talaga akong kawala kay Morris Dylan Montefalco.[MORRIS POV]"Thank you, Sir for trusting me on this project"pagpapasalamat ko sa kausap mula

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 135:Special Chapter[MONTEFALCO's SON:RUSSELL]

    SIMULA: Isang gabing pagkakamali 'yan ang nangyari kina Valerie Herrero at Russell Dylan Montefalco. VALERIE 'binuntis pero pinanagutan' HERRERO- Isang mabait at malakas na babae. Wala siyang ibang hangad kundi ang makapiling ang mga anak. Lahat kaya niyang isakripisyo para sa kambal. RUSSELL DYLAN MONTEFALCO- Isang lalaking responsable sa bawat decision na ginagawa niya. Galing sa mayamang pamilya at anak ng kilalang business tycoon sa bansa. Tatlong buwang buntis si Valerie 'nang iwan siya ni Russell para sundan ang girlfriend nitong nasa Germany at doon na ito nagpatuloy ng pag-aaral. Naiwan naman kay Valerie ang lahat ng responsibilidad bilang isang magulang. Nag-aaral sa umaga at nag-aalaga ng mga bata sa gabi. Iyan ang naging buhay niya sa limang taong pagiging ina. Sa mismong limang taong kaarawaan ng kambal ay umuwi si Russell para humihingi ng chance na maging ama sa mga bata. Kasama ba sa chance na ito ang panindigan si Valerie na ina ng mga anak niya? Yakap ko ang s

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 134:Special Chapter[MONTEFALCO's SON:MORRIS]

    Kaagad kaming nagpakasal ni Morris sa isang maliit na chapel bago kami bumiyahe pabalik sa Manila. Halos maglumpasay si Mommy nang malaman niya na kasal na kami ni Morris. Lalo na nang malaman niya na buntis ako. Wala namang nasabi sila Tita Maxine at Tito Well. "Sabi kuna nga ba, e. Mga tingin mo palang noon sa anak ko talagang alam kunang itatanan mo siya"hasik ni Daddy kay Morris. "Please, Dad"awat ko sa'kanya. "At ikaw naman, bakit ka kaagad nagpabuntis?"baling niyang sabi sa'kin. Napabuga ako ng hangin saka tiningnan si Morris na nakangiti sa'kin. Inirapan ko naman siya ng mata. "Naku, ikaw talaga Morris. Sakit ka talaga sa ulo namin. Itinanan, binuntis at pinakasalan mo ang anak namin bago sa'min isinauli! Walanghiya ka talaga"mangiyak-ngiyak na sabi ni Mommy. "I love you, baby"bulong sa'kin ni Morris. Napabuga naman ako ng hangin. Wala talaga akong kawala kay Morris Dylan Montefalco. [MORRIS POV] "Thank you, Sir for trusting me on this project"pagpapasalamat ko sa ka

  • ONE NIGHT STAND WITH THE CEO   CHAPTER 133:MONTEFALCO's SON:MORRIS

    Namamanhid na ang mga binti ko nang makarating kaming Quezon. Ilang minuto na lang madaling araw na. Maliwanag ang buwan kaya kitang-kita ko ang payapa at malawak na dagat mula dito sa balcony. Tanaw na tanaw 'din mula dito ang mga ilaw sa kabilang ibayo ng dagat. Siguro nagmumula ang ilaw na 'yun sa mga bahay at gusali na nandon. Parang gusto kung pumunta 'dun at mamasyal.Siguro mas maganda pa ang view dito bukas kapag sumikat na ang araw.Napayuko ako sa parteng tiyan ko nang may mga brasong pumalibot 'don. Nilingon ko si Morris mula sa likuran ko.Bumuga ako ng hangin at hinarap ko siya."Ipaliwanag mo nga sa'kin ang lahat ng nangyayari? Saka ako magde-desisyon kung mag s-stay ako sa'yo, Morris o aalis ako"seryusong sabi ko habang nakatitig sa mga mata niya."At first. Pinagbataan ako ng pamilya ni Haven na kung hindi ko siya papakasalan. Pababagsakin nila ang negosyo ni Daddy. I swear, Cza. I didn't mean to hurt you. I want to be a good son kaya ko 'yun nagawa"paliwanag niya.Pi

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status