Sa mga nakalipas na araw mas lalo akong naging balisa. Lalo na at kinukulit na ako ni Mama at Papa na umuwi na sa Laguna.
Nagtipon ako ng lakas ng loob na umuwi pero hindi ko talaga kaya.
"Maxine? Bat putlang-putla ka?"nag-aaalalang tanong sakin ni Joyce ng makapasok siya sa unit ko.
"Wala lang 'to, Joyce. Hindi kasi ako makatulog ng maayos nitong mga nakaraang araw kaya ganito ako"sabi ko habang hinihilot ang sentido ko.
"Nagkaroon kana ba ng period?"tanong nito. Tiningnan ko naman siya at umiling.
"Halika na, magpa check-up na tayo"yaya niya sakin.
Doon naman ako natauhan. Kumalabog ang dibdib ko. At pinagpawisan ako ng malamig.Napahimalos ako sa mukha at sunod-sunod na bumuntong hininga. Kalaunan pumayag 'din ako sa gusto ni Joyce.
Kinuhanan ako ng blood sample ng doctor bukod sa pregnancy test na ibinigay niya sakin.
Nawalan ako ng hininga ng mag positive ako sa pregnancy test.
Sumubok ako ulit at umaasang mag ne-negative ang resulta pero dalawang kulay pula ang gumuhit sa PT.
Napasandal ako sa malamig na pader habang hawak-hawak ang dalawang pregnancy test.
Dumating na ang kinatatakutan ko.
"Maxine? Anong resulta?"bungad sakin ni Joyce ng lumabas ako sa banyo.
Hindi ko sinagot ang tanong niya, ibinigay kuna lang ang hawak ko.
"Okay ka lang, my dear?"tanong niya sakin. Umiling ako kasabay ng pagtulo ng luha ko. Niyakap niya naman ako.
"Ayaw mo ba sa resulta?"tanong niya.
"Hindi ko alam, Joyce. Sobrang gulong-gulo ako"humihikbing sabi ko.
"Ms. De Lara? Pinapatawag po kayo ni Doctora. Lumabas na daw po ang blood test mo"sabi sakin ng nurse. Sumunod naman ako dito.
"Kumusta ka Ms. De Lara?"nakangiting tanong sakin ng Doctor. Tinanguan ko lamang ito at umupo sa visiting chair na kaharap ng kinauupuan niya."Kunin mo 'to. Tradisyon kuna 'yan"may inabot ito saaking maliit na kahon.
"Para po ba sakin 'to?"tanong ko.
Ngumiti naman at tumango ang kausap ko. Dali-dali ko namang binuksan ang maliit na kahon. Pakiramdam ko hinaplos ang puso ko ng tumambad saakin ang maliit na sapatos na kulay puti.
"Congratulations Ms.De Lara. Alam kong magiging mabuti kang ina sa magiging anak mo"nakangiting sabi nito.
Hindi ko alam kong ilang minuto akong nagtagal na nakatulala sa sapatos na hawak ko. Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko. Alam ko sa sarili kong hindi pa ako handa at sobrang takot na takot ako pero sinasampal na ako ng katutuhanan.
Kong hindi dumating si Joyce. At niyaya akong umuwi, hindi pa ako tatayo sa kinauupuan ko.
"Joyce. Sa park muna tayo saglit"walang ganang sabi ko. Nang matanaw sa di kalayuan ang Park.
Sinamahan niya naman akong maglakad papunta sa Park na maraming bata ang naglalaro.
Umupo kami ni Joyce sa bench at malayang napagmamasdan ang mga batang naghahabulan kasama ang mama at papa nila. May ilan-ilan 'ding pamilya ang nag pi-piknik.
Napa haplos ako sa manipis kong tiyan. At tumingala ako sa kalangitan na sobrang asul na asul ang kulay.
"Maxine?"untag sakin ni Joyce.
"Hindi mo ba hahanapin ang daddy ng anak mo?"tanong niya sakin.
"Hindi kaba naiinggit sa mga batang 'yan na kasama nila ang Mama at Papa nila?"sinundan ko ang mga mata ni Joyce kong saan ito nakatingin.
"Hindi na. Okay na ako sa anak ko"sagot ko.
Bumuntong hininga naman ito at inakbayan ako.
"Kaya mo 'yan, Maxine.Hindi kana mag-isa ngayon, dalawa na kayo"bulong niya.
Ngumiti naman ako at tumango.
"Nagdesisyon na akong uuwi na samin. At tatanggapin anuman ang sasabihin sakin ng pamilya ko"
Tama. Kailangan kuna 'tong harapin. Hindi na ako nag-iisa ngayon, dalawa na kami ng baby ko.
"Gusto mo bang samahan ka namin ni Joel? Kahit kami na ang maghatid sayo sa Laguna?"alok ni Joyce. Tipid akong ngumiti sakaniya.
Kaagad akong nag-ayos ng mga gamit ko. Pag-uwi namin ni Joyce. Tinawagan kuna 'din si Mama at Papa na uuwi ako. Sobrang tuwa nila, magkakaroon daw kami ng kaunting salo-salo pag-uwi ko.
Katulad nga ng sinabi ni Mama at Papa. Sinalubong nila ang pagdating ko.
May malaking tarpuline na nakasabit sa gate namin at may nakasulat na 'Congratulations Maxine Ysabell De Lara Bachelor Of Science In Tourism Management' at sa baba naman may nakasulat na Cum Laude.
"Wow! Ang ganda mo ohh!"bulalas ni Joel ng makita ang malaking picture ko sa tarpuline suot ang itim na toga.
"Im so proud of you, anak"hinalikan ako ni Mama sa pisngi. At niyaya niya kaming kumain.
Bumati 'din sakin ang ilang kaibigan ni Papa na Politiko. Ipinagmalaki ni Papa na nag graduate ako with flying colors.
Sobra akong na gu-guilty. Gustong-gusto ko ng aminin sa kanila ang lahat pero hindi ko magawa. Sobrang saya nila at ayaw kong sirain 'yon.
"Congratulations, my dear sister. Im so proud of you"bati sakin ni kuya Marvin saka ako hinalikan sa sentido.
Napaiwas ako ng tingin sa kaniya ng mapansin na napako ang mga mata niya sa mukha ko.
"Are you okay? You look pale?"tanong niya. Hindi na ako nakaiwas ng hawakan niya ako sa pulsuhan.
Lumukob ang kaba sa dibdib ko ng tingnan ako nito ng makahulugan.
"Halika. Mag-usap tayo"dinala niya ako sa kusina at pinulsuhan ako ulit.
Nagulat ako ng hawakan niya ako sa magkabilang balikat at tinitigan ako sa mata.
"Maxine? Huwag kang matakot na sabihin sakin ang totoo. Tandaan mong kakampi mo ako. Aminin mo sakin ang gusto mong aminin?"
Napayuko ako. Hindi ko magawang tumingin sa mga mata ni Kuya.
"You pregnant, right?"inunahan niya na akong magsalita. Wala akong maitatago sakaniya, magaling siyang doctor.
Sunod-sunod ang pagtangong ginawa ko kasabay ng paghikbi ko.
"Its okay, just relax"bulong niya sakin saka ako niyakap. Napahagulhol naman ako sa mga bisig ng kuya ko.
Ilang minuto ng umalis si Kuya pero nanatili akong nakatayo sa kinatatayuan ko.
Hinayaan ko lang na tumulo ng tumulo ang luha ko hanggang sa maubos na.
"Maxine? Girl, okay ka lang ba?"untag sakin ni Joel.
"Alam na ni Kuya Marvin na buntis ako"bulong ko. Na gulat naman sila ni Joyce sa sinabi ko.
"Paano? Inamin mo sakaniya?"sabay na tanong nilang dalawa.
"Hindi. Hinawakan niya ang pulso ko"buntong hiningang sagot ko.
Inabutan naman ako ni Joyce ng tubig at pinaupo sa upuan.
"Ano ng plano mo?"nag-aalalang tanong ni Joel.
Huminga ako ng malalim at umiling.
"Halika na, magpahinga kana. Namumutla kana ohhh"inalalayan ako ni Joyce na tumayo at sinamahan ako sa kwarto ko
Kasalukuyan kaming namimigay ng mga school supply, vitamis at groceries para sa mga bata. May libreng check-up 'din at gamot. Taon-taon namin itong ginagawa sa bawat baranggay dito sa Laguna. Nakasanayan na namin itong gawin simula pa 'nong bata ako. Kwento sakin 'noon ni Mama at Papa. Talagang ipinangako nila sa Patron namin na kapag nagbuntis si Mama ng babae, taon-taon nila itong gagawin at dumating nga ako. "Napakaganda pala talaga ng anak ni Gobernador ano? Bihira lang kasing maligaw dito kaya bihira lang nating makita" "Kaka-graduate lang ng anak ni Gov. Sa kursong flight attendant akala ko nga sasali ulit siya sa Binibining Pilipinas. Sayang umabot lang siya ng Top 5" "Napaka swerte naman ng nobyo ng batang 'yan!" Napalunok ako sa mga naririnig kong bulungan ng mga tao sa paligid. Napahilot ako sa sentido ng makaramdam ng pagkahilo. Inabutan ako ni Kuya Marvin ng tubig at pinagpahinga muna sandali. "Maxine, kailangan munang umuwi. Hindi na maganda ang lagay mo"nag-aa
Hindi naman nagtagal ang biyahe namin at nag park si kuya sa tapat ng building na may nakaukit na 'Hotel Des Balances' Ito na siguro ang sinasabi niya sakin na tutuluyan namin for tonight. Tinanggal ko ang seatbelt at umimbes ng sasakyan. Pumunta naman sa likod ng kotse si kuya para kunin ang mga laguage namin. Hinintay ko siya at sabay na kaming pumasok sa Hotel Des Balances. "Wow"bulalas ko ng makita ang view mula dito sa balcony. "Ruess River ang tawag sa ilog. 'Yong building naman na natatanaw mo. 'Yan naman ang Lucerne's old town boulevard lies between city hall and chapel bridge along the river reuss. Matatagpuan mo diyan ang mga restaurants at shop"paliwang sakin ni Kuya. "Bukas, pupuntahan natin 'yan. But for now, kailangan munang magpahinga and dont for get to take your vitamins"paaalala niya sakin. "Cheese fondue ang pina serve ko, alam kong favorite mo ang cheese eh"huling sabi ni kuya bago lumabas. Sobrang ganda ng view mula dito. Lalo na 'yong sinabi ni kuya na cha
ROSWELL MONTEFALCO POV's "It's been a long year. Dude, she still hasn't been found," I said. I took a sip of the wine in my glass. "Forget it bro. It was just a one night stand. I'm sure the girl has already forgotten what happened to the both of you" I shook my head because of what Ivan said. For three years I couldn't get that girl's face out of my system. "Don't be like that, dude. You've already gotten a lot of women that's why you're like that" Clarence told Ivan. Ivan was speechless. He's the great cassanova to the three of us. I admit that girl was not my first. But she is the last one. I haven't slept with another woman this past three years. "I also asked at the bar. They said that was the first time the girl and her friends behaved at the bar, so they don't know her either," Clarence said. "After that night, that girl and her friends never behaved again at the bar," he added before taking a sip of wine from his glass. It has been three years since that night happene
Isa-isa kong tinawagan ang mga ka-tagpo ni Sir Montefalco ngayong araw upang ipaalam na ipina-cancel nito ang meeting. Laking pasasalamat ko sa executive assistant ni Sir Montefalco na si Ms. Sesno. Dahil in-organize niya ang tablet na hawak ko, pati ang desk ko.Hindi na ako nahirapang isa-isahing hanapin sa tablet ang mga ka-meeting ni Sir. Kaagad kong i-denial ang number ni Joel matapos ang gawain ko. Break time na pero hindi parin lumabas sa opisina si Sir Montefalco para kumain ng lunch. First day ko sa trabaho kaya nakakahiya naman kong ako pa ang unang kakain at iwan ito. Baka pagbalik ko nasisante ako, kailangan ko pa naman ng trabaho. "Hello mommy?"si Alle ang sumagot ng phone ni Joel.Napangiti ako ng marinig ang cute na boses nito mula sa kabilang linya. "Hello? sweetie, how are you? Oh gash I miss you a lot"bulalas ko. Ito ang unang araw na nagkalayo kami ng anak ko. Nagu-guilty ako at sobrang miss na miss kuna talaga siya, pero wala naman akong magagawa kailangan kon
I looked up at Maxine when she entered my office. "Sir? Can I go home now? It's too late" she said with her angelic voice. I really tricked him into waiting. My employees have already gone home. Ivan is right. If he pretends he doesn't know me, I will try to remind her. If she likes a game. Fine, I'll give it to her. "Okay. I'll take you" I stood on the swivel chair and led her out of the office. "Wait, Sir. It's not necessary"she chased after me. I looked at it seriously. "Why?" raised an eyebrow when I asked her It was swallowed. And the wind blows. I wanted to laugh at her reaction but maybe she was just flirting. It's obvious you're hiding something from me Maxine. But if that baby is my child, I will never let you give her to another man. "Can we go now?" I asked her. "Y-yes. Sir" she replied nervously and she walked towards the elevator first. I noticed that Maxine was huddled in the corner of the elevator when I entered. Alright, stay away from me as long as you can. R
"Mommy where's my dad po?" Napasinghap ako sa biglaang pagtanong sakin ni Alle tungkol sa daddy niya. Ito ang kauna-unahing nagtanong siya sakin tungkol sa daddy niya. Bigla ko tuloy naisip ang sinabi sakin ni Joyce 'nong nagdaang gabi. Nagtimpla ako ng gatas. Para maiwasan ang tanong ng anak ko na kahit ako hindi ko kayang sagutin. "Alle, anak. Sleep na okay? maglalaba pa kasi si Mommy eh. Drink your milk first, sweetie"inibot ko sa bata ang bote ng dede niya na may lamang tinimplang gatas. Umupo ako sa tabi niya at hinaplos ang buhok niya. "Mommy?"baling niya sakin. "Yes, sweetie?" "I want to see my daddy, po" Napanganga ako. Hindi ko alam kong 'Oo' o 'hindi' ang isasagot ko. Ito na talaga ang araw na ikinakatakot ko. Wala man lang akong clue kong nasaan ang daddy ni Alle? Kahit katiting na pag-asa na baka hinahanap niya kaming mag-ina hindi ko 'yon, iniisip. Tama na 'yong gabing may nangyari sa'amin at nabuo si Alle. Tama ng si Alle na lang ang taning connection namin s
ROSWELL MONTEFALCO POV'sKaagad kong sinundan si Maxine ng lumabas ito ng opisina ko matapos magpaalam na uuwi na.Ugmigting ang panga ko ng may sumalabong kay Maxine na lalaki. Siya ba 'yong lalaking kasama ni Maxine Switzerland?Pinagbuksan ng lalaki si Maxine ng pinto sa passenger seat. Sumakay 'din ako sa kotse ko at sinundan sila.Hanggang sa makarating sila sa Eastwood Condominium, hindi ko sila nilulubayan. Bumaba si Maxine sa sasakyan at naunang pumasok sa loob, nakasunod naman sa kaniya ang lalaki pagkatapos ipasok ang kotse sa parking lot.Lumabas ako sa kotse ko at sandaling pinagmasdan ang Eastwood Condominium. Live in partner naba sila at magkasama sa iisang Condo?Kaagad kong denial ang numero ni Clarence. Sumandal ako sa hood ng kotse ko habang hinihintay kong sumagot ito."Yong, lalaking kasama ni Maxine sa Switzerland, umuwi naba ng Pilipinas?"hindi ko mapigilan ang sarili kong maging irritable."Relax. Man"pagpapakalma nito sakin. Mukhang nagising ko ito."Hindi pa
Napapitlag ako ng biglang magsalita si Sir Montefalco mula sa intercom.Dali-dali na naman akong pumasok sa loob ng opisina niya.Inutos nitong ayusin ko ang pagkasunod-sunod ng mga documento. Bumalik ako sa desk ko at agarang inayos ang inuutos ni Sir.Dali-dali akong pumasok ulit sa opisina niya ng magawa ko kaagad ang trabaho. Maingat ko 'yong nilapag sa ibabaw ng mesa niya ang mga documento.Abalang-abala ito sa pagkulikot ng Laptop niya. Kaya hindi kuna siya inisturbo, tatalikod na sana ako ng bigla akong madulas. Mariin akong napapikit, hinihintay na lang ang pagbagsak ko sa sahig.May naramdaman akong kumabig sakin. Napamulat ako ng mata, nanlaki ang mga mata ko ng makita ang posisyon namin ni Sir Montefalco.Kaagad akong tumayo mula sa pagkakaupo sa kandungan niya. At humingi ng pasensiya. Wala naman itong reaksiyon sa nangyari, tumango lang ito sakin at itinuloy na ang ginagawa.Bakit ba kasi napaka clumsy ko?Pasimple akong napakahawak sa dibdib ko. Dama ko ang pagwawala nito