KABANATA 4:DISSAPOINTMENT

Kasalukuyan kaming namimigay ng mga school supply, vitamis at groceries para sa mga bata.

May libreng check-up 'din at gamot.

Taon-taon namin itong ginagawa sa bawat baranggay dito sa Laguna. 

Nakasanayan na namin itong gawin simula pa 'nong bata ako. Kwento sakin 'noon ni Mama at Papa. 

Talagang ipinangako nila sa Patron namin na kapag nagbuntis si Mama ng babae, taon-taon nila itong gagawin at dumating nga ako.

"Napakaganda pala talaga ng anak ni Gobernador ano? Bihira lang kasing maligaw dito kaya bihira lang nating makita"

"Kaka-graduate lang ng anak ni Gov. Sa kursong flight attendant akala ko nga sasali ulit siya sa Binibining Pilipinas. Sayang umabot lang siya ng Top 5"

"Napaka swerte naman ng nobyo ng batang 'yan!"

Napalunok ako sa mga naririnig kong bulungan ng mga tao sa paligid.

Napahilot ako sa sentido ng makaramdam ng pagkahilo. Inabutan ako ni Kuya Marvin ng tubig at pinagpahinga muna sandali.

"Maxine, kailangan munang umuwi. Hindi na maganda ang lagay mo"nag-aalalang sabi niya sakin.

"No. Kuya, Im fine"pagmamatigas ko.

Madaming nagsiksikang mga tao ang gustong magpa-picture sakin.

"Sakin na lang po kayo magpa-picture"biro ni Kuya Marvin sa kanila.

"Pasensiya na Doc. Madami na kaming picture sayo eh"sagot nila.

"Okay. Isa-isa lang ah"paalala ni Kuya Marvin.

Sunod-sunod ang paglunok ko ng laway ng biglang maramdaman ang pag-ikot ng paligid. 

Napatutop ako sa bibig ko ng maramdaman ang pagbaliktad ng sikmura ko. Pinagpapawisan na 'din ako ng malamig.

"Maxine!"rinig kong sigaw nila sa pangalan ko ng mandilim ang paningin ko.

Matalim ang pares ng mga mata ni Papa na nakatingin sakin ng tingnan ko siya ng magising ako.

"Ngayon mo lang ako na dissapoint ng ganito, Maxine!"bungad niya.

Kaagad na tumulo ang luha ko. 

Napakagat ako sa pang-ibabang labi.

"Why did you do this Maxine? Bakit mo sinira ang tiwala namin sayo ng Papa mo?"sermon sa'akin ni Mama

 Napayuko ako sa sobrang kahihiyan.

"Hindi kita pinalaking sinungaling at mapaglihim! Ngayon, sabihin mo samin kong sinong lalaki ang nakabuntis sayo!"

Nalaglagan ang butil ng luha ko. Ngayon lang ako napagtaasan ng boses ni Papa.

"Pa-pa. Please, don't do this to me"pagmamakaawa ko.

"Tinatanong kita, Maxine. Sino?!"napatayo si Papa sa kinauupuan sa sobrang galit.

Nanatili namang tikom ang bibig ko. 

"Iharap mo sa'kin ang lalaking nakabuntis sayo! Dahil kong hindi. Ito na ang huling pagkikita natin"pagbabanta ni Papa.

Nagtaas baba ang dibdib ko kasabay ng pag-iinit ng mga mata ko. Sunod-sunod ang paghikbi ko, masama sa loob ko  na sabihan ka ng sarili mong ama ng ganon. Itinatakwil niya na ako bilang anak niya.

"Papa. Mama, please patawarin niyo po ako"pagmamakaawa ko. 

Bumaba ako sa hospital bed na kinahihigaan ko. Buong pusong pagpapakumbaba akong lumuhod sa harapan nila.

"Mama, patawarin mo po ako" 

Napayuko ako ng makita ang dissapointment sa mga mata ni Mama.

Napahagulgol ako. Sobrang sakit!

"Hindi ko alam kong anong ginawa kong mali sa pagpapalaki sayong bata ka?! You really dissapoint me, Maxine. Akala ko dahil nag graduate kang Cum Laude...eh, matalino ka! Hayan at nagpabuntis ka!"sermon sakin ni Papa.

Napaawang ang labi ko. Ang sama ng loob ko, hindi ko naman sinasadyang magpabuntis eh! 

Basta na lang 'tong nangyari!

"Tama na 'yan, honey. Masyado ng masakit ang sinasabi mo sa anak natin, tandaan mong buntis siya. Apo natin ang dinadala niya"pagsaway ni Mama kay Papa.

"Ayaw na kitang makita, Maxine. Heto na ang huling pagkikita natin, hangga't hindi mo sakin hinaharap ang lalaking nakabuntis sayo----"

Napasigaw ako ng kumirot ang puson ko. Sobrang tindi ng sakit ang nararamdaman ko, umikot ang paningin ko ng bumuhos ang mainit na liquido sa magkabila ng hita ko.

"Maxine, anak? Maxine!"rinig kong sigaw ni Mama.

Nanginginig at nanghihina ang tuhod ko ng makita ang pag-agos ng dugo sa hita ko. Napahikbi ako. No! Ang anak ko!

"Maxine!"sigaw ni Kuya Marvin.

Binuhat niya ako, kumapit ako sa kaniya ng mahigpit at ngumiti ng mapait.

Sobrang hinang-hina ako. Hindi kuna kayang ipaglaban ang batang nasa sinapupunan ko.

"P-promise, Kuya. Kapag nawala ang baby ko, magpapakamatay 'din ako"mahinang sabi ko. Dala ng magulong isip ko.

Nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya dahil sa sinabi ko. Mariin akong napapikit at tiniis ang sakit.

"Maxine, please hold on. Magtiwala ka sakin, hindi ko hahayaang mawala ang baby mo"naramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa noo ko. Bago nawala ang kamalayan ko.

Sobrang bigat ng pakiramdam ko 'nang magising ako. Nataranta ako ng maalala ang nangyari.

"Maxine, anak? Magpahinga ka. Hindi nawala ang baby mo"pagpapakalma sakin ni Mama.

Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan. Dinala ko ang kamay niya sa pisngi ko.

"Mama? Hindi na po ba kayo galit sakin?"tanong ko.

Ngumiti si Mama at umiling.

"Hindi ako galit sayo, anak. Nagtatampo lang ako kong bakit naglihim ka sakin"

Nakahinga ako ng maluwag. Nawala ang mabigat na nakapatong sa dibdib ko. Sobra akong pinapahirapan ng matinding bigat na nakalukob sa loob ko.

"Mama. Si Papa po, galit parin po ba siya sakin?"

Huminga si mama ng malalim habang hinahaplos ang buhok ko.

"Mawawala 'din ang galit niya. Anak. Sasama ka sa Kuya Marvin mo sa Switzerland at doon ka muna hanggang sa mawala ang galit ng Papa mo. Don't worry bibisitahin kita palagi"hinalikan niya ako sa noo.

"Switzerland. Mama?"ulit ko sa sinabi niya.

"Ang layo naman po 'non. Mama"dagdag ko.

"Anak, delikado ang pagbubuntis mo. Ayaw ko naman na tumira ka sa bahay na masama ang loob ng Papa mo. Alam kong hindi ka makakatulog kapag may taong may sama ng loob sayo. Kaya kinumbinsi ako ng kuya mo na isasama ka niya sa Switzerland. May kaibigan daw siyang OB-Gyne 'don na matutukan ka"paliwanag ni Mama.

Siguro, mas makakabuti 'yon para sakin. Hindi ko 'din talaga kayang tumira sa bahay na masama ang loob sakin ni Papa. 

Ayaw ko naman bumalik sa Condo ko sa Manila. Mag-isa lang ako 'don at paulit-ulit na maaalala ang mga nangyari. May posibilidad 'din na magkita kami ng lalaking 'yon. No way!

Nag stay ako ng ilang araw sa hospital bago ang flight namin papunta sa Switzerland. Kailangan daw kasi ni Kuya Marvin kumuha ng master degree, since nandon naman ang girlfriend niya na OB-Gyne, kaya 'don niya balak mag take ng master degree.

"Ready kana?"tanong sakin ni Kuya Marvin bago ang irrival ng flight namin.

Ngumiti ako at tumango. Sobrang excited na 'ko. At the same time, nalulungkot ako na iiwanan ko si Mama at Papa. Sobrang bigat ng loob ko na aalis akong may sama ang loob sakin ng Papa ko.

"Ma-re-relax ka sa ganda ng nature 'don. Im sure kapag nakita mo ang waterfalls sa Meiringen sinasabi ko sayo, Maxine. Mapapa 'wow' ka talaga sa sobrang ganda"pagbibida ni Kuya.

"Talaga ba? 'yong waterfalls ang gusto mong ipakita sakin or 'yong girlfriend mo?"pang-aasar ko sa kaniya.

Tumawa naman ito at Inakbayan ako.

Mapait akong napangiti ng makita ang mga flight attendant. Siguro kong hindi ako nabuntis isa na ako sa kanila.

Napansin siguro ni kuya na malungkot ako kaya kong ano-ano ang pinagsasabi nito tungkol sa Switzerland. 

Ilang oras ang itinagal bago lumapag ang eroplanong sinasakyan namin sa Zurich Airport, Switzerland. 

May nirentahan si Kuya Marvin na kotse. Sobrang eco-friendly ng mga vehicles nila. Sobrang linis ng places at napakanda ng view. Napaka amazing ng mga architecture ng mga building na nakikita ko sa labas.

Gusto kong pumalakpak sa sobrang tuwa.

"Kuya. Hindi ko inaasahan na ganito pala kalamig ang weather nila dito"untag ko sa kapatid habang nagmamaneho. 

Tumawa lamang ito.

"Madami ka pang makikita. Bukas i-to-tour ka ni Dione"

"Dione, ang pangalan ng girlfriend mo kuya?"tanong ko. 

Hindi pa nito samin nai-kwe-kwento ang tungkol sa girlfriend niya. Masyado kasi siyang abala sa trabaho.

"Oo."maikling sagot niya.

"Anong lugar 'to kuya?"tanong ko.

"Lucerne, Switzerland"sagot niya habang nasa daan ang pares ng mata.

Wow! Ang ganda! I love this kind of nature!