Tulala ako at nanginginig sa lamig ng bumukas ang pinto ng banyo. Hindi ko namalayan kong ilang oras na'ba akong nakababad sa tubig.
"Maxine!"rinig kong sigaw ni Joyce at patakbo akong niyakap.
"Maxine? Are you alright?"rinig kong tanong niya. Napahikbi na lamang ako.
Kinuha nito ang roba at ipinatong sa hubad kong katawan. Saka ako niyakap ng mahigpit.
"Let's go. Magpahinga kana"buong lakas niya akong itinayo at inalalayang maglakad palabas ng banyo.
"Ano bang iniisip mong babae ka! Limang oras kanang nasa loob ng banyo kaya tinawag ko 'na si Joyce. Balak mo bang magpakamatay?"
Hindi ko na pinansin ang pagsesermon sakin ni Joel. Nagtuloy-tuloy ako sa kwarto niya at inihiga ang sarili sa kama.
Hindi pala ganon kadali na harapin 'to.
Mabigat ang pakiramdam ko ng magising ako kinaumagahan. Sobra akong nanlalamig at inaapoy sa lagnat.
Napangiwi ako ng gumalaw ako. Nandon parin 'yong sakit at kirot. Mas lalo akong pinanghinaan ng loob. Gusto kong paniwalain ang sarili ko na panaginip lang ang lahat.
"Maxine? Maxine"tawag sakin ni Joyce.
"Alam mo naman na hindi ka nag-iisa di'ba? Alam mo naman 'yong nangyari sakin? But look at me now. Okay na ako. Dahil 'yon sayo, Maxine. Hindi mo ako sinukuan 'nong ma drepressed ako sa pagkawala ng baby ko at pagkawala na parang bula ng kuya mo"malungkot na sabi nito. Kinuha nito ang kamay ko at mahigpit niyang hinawakan.
"Come, on. Maxine. Alam kong malakas ka kaya kakanin mo 'to"pagpapalakas niya sa loob ko.
Napakagat ako sa pang ibabang labi ko kasabay ng pagpatak ng luha ko.
"Maxine. Hindi ka namin hinuhusgahan, mga bata palang tayo magkaibigan na tayo. Hindi ka katulad ng babaeng iniisip mo okay?"kinabig niya ako at niyakap.
Dahil sa sinabi niya, nabuhayan ako ng loob. Hindi lang ako ang taong may mabigat na problema sa mundo.
"Halika. Kumain ka muna tapos papainumin kita ng gamot"inalalayan niya akong tumayo at iginaya sa kusina.
Nakangiti akong binati ni Joel na parang walang nangyari.
"Huwag munang isipin 'yon, Maxine. Mag-isip na lang tayo ng solosyon sa problema mo"suhestiyon ni Joel. Saka ako pinaghanda ng almusal.
Binalingan ko naman si Joyce na nakangiti sakin at hindi niya binibitawan ang kamay kong hawak niya kanina pa.
"Lumabas na lang tayo. At mag beach para ma-enjoy natin ang pag graduate natin"sabi ni Joel.
"Ayaw kong lumabas"tanggi ko. Gusto ko lang magkulong at magmukmok maghapon.
"No. Girl, sasama ka sa ayaw at gusto mo?"giit ni Joel. Napabuntong hininga na lang ako.
Binalingan ko naman si Joyce na mukhang okay na. Medyo nakaka recover na siya sa nangyari sa'kaniya.
"Joyce? Are you fine now?"tanong ko sakaniya. Humigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ko at nginitian ako.
"Kailangan kong maging matapang para gayahin mo ako"aniya.
"Ano ba kayong dalawa, huwag naman kayong ganyan? Hindi ko na alam kong sino sainyo ang una kong dadamayan at yayakapin eh"pagmamaktol ni Joel.
"Sobrang sakit lang kasi. Parehas naming ginusto 'yong nangyari saamin eh. Pero bigla na lang siyang umalis ng hindi nagpapaalam ng malaman niyang buntis ako. Ayaw niya sa responsibilidad. Sobrang sakit, kasi hindi niya ko nadamayan 'nong mawala ang baby namin"tumulo ang luha ni Joyce pero kaagad niya 'din naman itong pinunasan.
Kahit ako, hindi ko 'din alam kong saan nagpunta si Kuya Maru. Gusto ko siyang sigawan dahil sa ginawa niya sa kaibigan ko. Napaka-selfish niya at walang paninindigan.
Ramdam na ramdam ko 'yong sakit na pinagdaraanan niya kong tutuusin parehas kami ng sitwasyon ngayon.
"Kaya ikaw Maxine. Kong may mabubuo man please take care of your child. Kasi double ang sakit kapag nawala siya sayo"baling sakin ni Joyce.
Tinanguan ko naman siya. Hindi pa ako handa na magkaroon ng anak. Pero kong 'yon ang mangyayari hindi ko pa alam ang gagawin ko.
Natatakot ako sa responsibilidad na maging isang ina.
Sa responsibilidad na palalakihin ko siya ng mag-isa.
"Tama na 'yan. Ihanda niyo na ang mga bikini niyong susuotin. Mag be-beach tayo. Para naman mag-iba ang atmosphere natin"pumapalakpak na sabi ni Joel.
Sinamaan ni Joyce si Joel ng tingin,kaya tumahimik ang bibig nito.
"Tara na Maxine. Patulan na natin ang gimik ng baklang 'to!"singhal ni Joyce sa kaibigan.
Mukhang bumalik na ito sa dati. Masungit na ulit.
Pumayag na 'din akong sumama. Lilinaw siguro ang isip ko kapag naka tikim ako ng preskong hangin.
****Naglakad-lakad lang ako sa pangpang ng dagat, habang nahuhulog sa malalim na pag-iisip. Bumuga ako ng malim na hininga at pinagmasdan ang beach resort na pinuntahan namin.
Sobrang puti at napaka pino ng buhangin, parang musika sa tenga ko ang paghampas ng alon sa buhangin. May mga ngilan-ngilan 'ding tourista ang naliligo sa dagat. Ang saya nila!
Bago ang graduation namin, pinagplanuhan na talaga naming puntahan itong lugar. Sa wakas natuloy 'din. Hindi nga lang kagaya ng inaasahan na mag e-enjoy kami.
Napaka relaxing ng view at sobrang sariwa ng hangin. Nakita ng sulok ng mata ko ang munting duyan na nakatali sa pagitan ng dalawang puno. Naglakad ako papunta 'don.
Isinuot ko ang sunglasess ko ng mapagdesisyunan kong matulog muna sa duyan kahit saglit. Sobrang nakakaantok ang paghampas ng hangin sa balat ko.
"Kailangan ko siyang mahanap, Ivan. I got her virginity for pete's sake! kaya kailangan ko siyang panagutan"
Biglang kumalabog ang dibdib ko.Napabalikwas ako ng marinig ang sinabi ng lalaki. Nagpalinga-linga ako para hanapin ang nagmamay-ari ng boses na 'yon.
Nakita ng pares ng mata ko ang dalawang lalaking nag-uusap sa di kalayuan. Pareho itong nakasuot ng shade kaya hindi ko makita ang mukha nila.
Hindi lang pala ako ang nakuhanan ng virginity. Pakiramdam ko may naging karamay ako sa sitwasyon ko.
Hindi na ako nakinig sa pinag-uusapan nila tungkol sa babaeng 'yon. Dali-dali akong umalis sa lugar na 'yon at bumalik sa Cabin naming inupahan.
"Ano nga palang desisyon mo, Maxine? Uuwi kaba sainyo?"tanong ni Joyce.
"Oo."maikling sagot ko.
"Sure ka? Sasabihin mo ba sa kanila 'yong nangyari sayo?"
Binalingan ko naman si Joel na nag tanong sakin.
"H-Hindi ko alam. Hindi nila ako pinalaki para magsinungaling at magtago ng sekreto. Kilala niyo naman sila Mama at Papa di'ba?"
Sabay naman tumango si Joel at Joyce.
"Kong ako ang nasa kalagayan mo, Maxine. Magtatago na 'ko. My idea na ako kong anong gagawin nila sayo kapag nalaman nila at ayaw kong mangyari sayo ang iniisip ko"sabi ni Joel.
Kahit ako iniisip kuna 'din ang magiging reaksiyon ng mga magulang ko kapag nalaman nila. Ayaw kong mangyari sakin 'yon. Buong buhay ko kasama ko ang mga magulang ko. Busog ako sa pangaral nila at hindi sila nagkulang sa pagpapaalala sakin.
Biglang tumulo ang luha ko. At hindi kuna napigilan ang sunod-sunod na pagtulo nito.
Hindi ako nakatulog sa dami ng mga iniisip na nagsusulputan sa utak ko.Pakiramdan ko kinakain ako ng guilt ko.
Kulay green ang suot kung dress. Pinarisan ko 'yun ng flat sandals. Naglagay 'din ko ng kunting make-up at inayos ang buhok ko.'Nang masigurong maayos na ang mukha ko---binitbit kuna ang mini bag ko at ang regalo para kay Kuya Jeys.Tinext ko si Jessy na parating na ako kaya sinalubong niya ako sa labas ng gate nila."Wow, ah. Nag effort kapa talagang magpaganda---aamin ka lang naman girl"bulong niya sa'kin habang sabay kaming naglalakad papasok sa bahay nila.Napahinto ako at kinabahan ng makita at makilala ang sasakyan ni Russell na nasa garahe."Nandito na ba siya?"baling kong tanong kay Jessy."Oo. Kadadating lang niya"sagot naman nito.Napalunok ako naman ako. Kinakabahan talaga ako ng sobra."Tara na. Ako ang gagawa ng paraan para magkita kayo in private"bulong niya sabay ayos sa suot niyang salamin.Sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin bago nagpatuloy sa paglalakad.Pumanhik kami ni Jessy sa Veranda. May table doon at upuan. Kitang-kita mula dito ang pool area kung saan nagkak
Nakabusangot si Jessy na pumunta dito sa bahay. Weekend kasi ngayon kaya walang pasok. Mukhang wala na siyang dysmenorrhea pero bakit hindi maipinta ang mukha niya?"Jessy? May sama ng loob kaba sa popcorn?"untag ko sa'kanya.Dinurog niya ang popcorn na nasa lalagyan niya.Magkaibigan kami since elementary hanggang ngayon pa naman kaso palagi kaming magkaibang section."May kinaiinisan kasi akong ka-klase ko, e"inis na sabi niya."Bakit, anong ginawa sayo?"tanong ko."Bida-bida siya sa klase at feeling niya perfect siya at matalino"galit na sabi niya.Sa batch namin si Jessy ang pinakamatalino kaya bata palang ito may suot na itong eyeglasses dahil sa malabo niyang mata. Ngayon ko lang siya nakitang nainis sa katalinuhan ng iba dahil kapag may bida-bida at feeling matalino sa klase talagang pinapatunayan ni Jessy na siya ang pinakamatalino. Kaya baka matalino talaga ang sinasabi niya at hindi niya matalo-talo kaya siya naiinis ng ganito?"Favorite pa siya ng lahat ng teacher pati ng
Mabilis ang paglipas ng mga araw at nakakarecover na 'din ako sa nangyari sa'min ni Russell. Sinasadya ko 'din siyang iwasan kahit pumupunta siya sa bahay.Sabay kaming kumakain ngayon ni Jessy sa canteen. Pizza at spaghetti ang order ko. Adobo at kanin naman sa'kanya. Hindi ko alam pero hindi ko feel kumain ng heavy foods today."Diet ka'ba?Whole day ang klase natin today. Tatagal ka'ba niyan?"tanong niya sabay turo sa pizza at spaghetti ko.Nagkibit-balikat ako at hindi siya pinakinggan.Magana akong kumain ng spaghetti at pizza. Nakadalawa pa nga akong order, e."Val. Samahan ako sa C.R. Magkakaroon ata ako? Ang sakit ng puson ko"namimilit pa sa'kit na saad ni Jessy."Sige. Halika kana"tarantang sabi ko.Gan'to talaga si Jessy kapag magkakaroon ng buwan ng dalaw. Minsan pa nga nawawalan siya ng malay dahil hindi niya na kinakaya ang sakit ng puson niya. "Oh, anong nangyari sayo?"tanong ng Kuya ni Jessy ng makasalubong namin sila ni Russell sa Hallway.Napaiwas ako ng tingin ng ma
Nagising akong yakap-yakap ni Russell ang beywang ko. Napadaing ako ng gumalaw ako. Sobrang sakit ng pagkababae ko. Natakot ako na baka magising siyang bigla kaya dahan-dahan kong inalis ang kamay niya.Napatutop ako sa bibig ko ng makita ang bed sheet ng kama na may mantsa ng dugo. Napatingin ako kay Russell na himbing na himbing sa pagtulog. Paika-ika akong naglakad para pulutin ang dress ko na nasa sahig pati ang underwear ko. "Aray"daing ko sabay kagat sa pang-ibabang labi ko.Ramdam na ramdam ko ang kirot at hapdi sa loob ko. Nagtungo ako sa banyo dala ang mga damit ko para magbihis.Ilang beses akong naghilamos pagkuway dali-daling nagbihis ng damit. Inilugay ko ang buhok ko para walang makapansin ng mapupulang marka sa leeg ko.Sunod-sunod ang pagbuga ko ng hangin bago lumabas ng banyo. Laking gulat ko ng makitang nakatayo si Russell sa pintuan. Nakapagbihis na 'din siya."How's your feeling? Dinudugo kaba? Should I need to take you in the hospital"sunod-sunod na tanong niya
SIMULAIsang gabing pagkakamali 'yan ang nangyari kina Valerie Herrero at Russell Dylan Montefalco.VALERIE 'binuntis pero pinanagutan' HERRERO- Isang mabait at malakas na babae. Wala siyang ibang hangad kundi ang makapiling ang mga anak. Lahat kaya niyang isakripisyo para sa kambal.RUSSELL DYLAN MONTEFALCO- Isang lalaking responsable sa bawat decision na ginagawa niya. Galing sa mayamang pamilya at anak ng kilalang business tycoon sa bansa.Tatlong buwang buntis si Valerie 'nang iwan siya ni Russell para sundan ang girlfriend nitong nasa Germany at doon na ito nagpatuloy ng pag-aaral. Naiwan naman kay Valerie ang lahat ng responsibilidad bilang isang magulang. Nag-aaral sa umaga at nag-aalaga ng mga bata sa gabi. Iyan ang naging buhay niya sa limang taong pagiging ina.Sa mismong limang taong kaarawaan ng kambal ay umuwi si Russell para humihingi ng chance na maging ama sa mga bata.Kasama ba sa chance na ito ang panindigan si Valerie na ina ng mga anak niya?KABANATA 1:Yakap ko a
Kaagad kaming nagpakasal ni Morris sa isang maliit na chapel bago kami bumiyahe pabalik sa Manila.Halos maglumpasay si Mommy nang malaman niya na kasal na kami ni Morris. Lalo na nang malaman niya na buntis ako.Wala namang nasabi sila Tita Maxine at Tito Well."Sabi kuna nga ba, e. Mga tingin mo palang noon sa anak ko talagang alam kunang itatanan mo siya"hasik ni Daddy kay Morris."Please, Dad"awat ko sa'kanya."At ikaw naman, bakit ka kaagad nagpabuntis?"baling niyang sabi sa'kin.Napabuga ako ng hangin saka tiningnan si Morris na nakangiti sa'kin. Inirapan ko naman siya ng mata."Naku, ikaw talaga Morris. Sakit ka talaga sa ulo namin. Itinanan, binuntis at pinakasalan mo ang anak namin bago sa'min isinauli! Walanghiya ka talaga"mangiyak-ngiyak na sabi ni Mommy."I love you, baby"bulong sa'kin ni Morris. Napabuga naman ako ng hangin. Wala talaga akong kawala kay Morris Dylan Montefalco.[MORRIS POV]"Thank you, Sir for trusting me on this project"pagpapasalamat ko sa kausap mula