Mahinang kumatok bago siya pumasok sa loob ng opisina ng bago nilang Boss. Wala ito sa table at nanatili siyang nakatayo sa may pintuan ayaw niyang pumsok dahil wala namang tao sa loob.Naisip niyang ibigay na lang kay Mrs. Jiminez ang folder. Muli niyang isinara ang pintong hindi naman naka-lock.
"Come in!" malakas na boses na galing sa comfort room at tila isang hari ang lumabas. Ang gwapong mukha nito na parang walang bahid ng kabaitan sa katawan dahil sa titig nito na para siyang kakainin ng buhay. Napaatras siya at kinabahan siya sa uri ng pagsigaw nitong boses at mabilis na pumasok sa loob saka nakayukong inabot ang folder na dala. "Sir, ito po ang report na pinabigay ni Mrs. Jimenez," wika niya na nakayuko pa din ayaw niyang tingnan ang mukha dahil sa takot na makita ang galit sa mga mata nito dahil sa late na pagpasa ng report at yun ang kahinaan niya ang mapagalitan ng mga Superior. Narinig niya ang pagbuklat ng mga pahina nito at muling nagsalita. "I don't want to check this! It's to late and I have meeting right now!" malakas na boses nito saka binagsak ang folder sa sahig. Nagkalat ang mga papel napaatras siya at nagmamadaling pinulot ito. "Get out! Call the janitor and clean this mess!" wika nito na kinuha ang blazer at tinawag ang driver saka umalis. Napanganga siya habang ng dumaan sa harapan niya. Napaka-gwapo nito pero masama naman ugali.. Biglang kumabog ang dibdib niya ng titigan siya nito. "What did you do? Get lost! I don't need the employee like you!" malakas na sigaw ng lalaki. Malamang narinig iyon ng mga katrabaho niya sa labas dahil bukas ang pinto. Bigla siyang nanliit sa sinabi nito at dahil hindi niya mapigilan ang luha biglang pumatak ito ng hindi niya inaasahan. "Sorry po naging busy ako sa pagsagot sa emails but this report finished already," wika niya na yumuko na lang. "I don't care! Do what I want!" "Sorry po," wika niya. Wala siyang nakuhang sagot mula sa lalaki. Tumalikod lang ito at ibinigay ang susi sa driver. Nanatili siyang nakatayo sa loob ng opisina nito hawak-hawak ang pinulot na mga nagkalat report. Pinaghirapan niya itong tapusin tapos itatapon lang nang ganun. Naramdaman niya ang paglapit ni Mrs. Jimenez. Tila bumait ang mukha sa kanya. "Anong nangyari Era?" mahinahong tanong nito. Umiling siya at inabot ang report sa Supervisor niya at saka umalis. Napaawang ang bibig nito at muli siyang sinundan. "Miss Manalo tinatanong kita," tawag ni Mrs. Jiminez "Last day ko na po ngayon," wika niya na inayos ang gamit. "Ano? Teka lang Era baka na tyempuhan mo lang na galit siya at nagmamadali," wika nito. Tumingin siya dito. Kung aalis siya at mag-resign saan siya kukuha ng pera pangsimula ulit. "Huminahon ka Era, mawawala din ang galit ng batang yun, kilala ko siya mainit lang ulo kapag ganon, kalma mo lang sarili mo diyan at ako na magcheck ng report," wika ni Mrs Jiminez. Umiling siya at inayos ang mga gamit niya. Saka tumayo at lumabas ng building. Nang nasa elevator na siya tumunog cellphone niya. Mrs. Jiminez ang tumatawag. Sinagot niya iyon ayaw naman niyang bastos dahil ang nagpaalis naman sa kanya ay ang boss nila. "Yes po?" wika niya. "Era bumalik ka at dalhin mo sa kabilang building ang report pinasundo ka ni Sir sa driver niya," natatarantang tugon nito. "Ho?! Bakit ako galit sa akin yun at hindi na niya ako kailangan ng company nila mam," wika niya. "Kakatawag lang ngayon at ikaw daw magdala sa kanya, Ayaw kung mawalan ng trabaho dahil lang dito may mga anak akong magtatapos ngayong taon at kilangan ko trabaho kung ito Era," wika nito na nag-makaawa na dalhin ito. Buntong hininga siyang bumalik. "Sige po babalik po ako pero dalhin ko lang po ito para iabot sa kanya at uuwi na po ako, I quit!" sagot niya dito. "Galit lang siya Era kaya nasabi yun," sabi nito saka binaba ang telepono. Humakbang siya palabas ng elevator sa bumalik sa mesa niya. Nakatingin ang ibang mga empleyado sa kanya. Mabait naman lahat ng katrabaho niya kaya yun ang ma miss niyang kapag umalis siya dito. Sa walong taon niyang pagtrabaho dito hindi niya naranasan ang ma-bully o matarayan. Si Mrs. Jiminez naman mabait ito minsan lang magtaray kapag sobrang daming ginagawa. Inabot sa kanya ang file na hawak kanina. "Era ito na ang files na check ko na iyan at ginawa kung two copies and yung Power Point na send mo kanina sa akin ay send ko na sa email ni sir kaya okey na yan, intay lang niya ang hard copy," wika nito. Tumango lang siya at inayos nag sarili pero malungkot pa rin. Nasa baba na ang driver nang narating niya ang ground floor at mabilis na bunuksan nag pinto ng sasakyan. Nang makarating sa building kung saan ito nag-meeting kasama ang ibang big boss na humawak din sa company nila. I think turn over ang pinagkakaabalahan ng mga ito. Kumatok muna siya bago pumasok.Isang babae ng lumabas sa tingin niya Secretary ito. "Miss Era right?" wika nito. Tumango siya at inabot ang dokumento na hawak niya. "Pasok ka Miss Era, kayo na po mag-abot kay Sir Hunter," nguniti ito sa kanya. Sino namang Hunter ito? Bulong sa sarili. Binuksan nito nag pinto at itunuro kung saan nakaupo ng Sir Hunter na sinasabi ng babae. Sinundan niya ang kumpas ng kamay ng Secretary. Nagtama ng paningin nila nang sinasabi nitong Sir Hunter. Ang new boss nila! Ni hindi nga pinakilala ng formal sa amin ang lalaki. Nanatiling nakatingin ito sa kanya at mukhang hindi na mainit ang ulo pero ang mga tingin nito parang kulang na lang kainin siya. Binigyan niya ito ng blangkong ekspresyon ng mukha. Wala siyang balak ngumiti dito pagkatapos ng ginawa sa kanya kanina. Seryosong inabot ang dalang folder. Nakita ko ang mga kasama nito sa table na nakatingin sa kanya. Yumuko ako bilang pagalang at muling tumingin sa masungit niyang Boss. "Sir kung wala na kayong ipag-uutos mauna na po ako," mahinang wika niya. "Sit here and take note all the important details," tugon nito at ibinigay ang isang copy ng report sa kanya. Natigilan siya sa sinabi ng lalaki. Nakita niyang ang malalim na tingin sa kanya ng lalaki. Mabilis na umupo sa tinurong upuan baka maulit na naman ang nangyari kanina sa harapan pa ng maraming Head. "Your new Secretary?" wika ng isang lalaki sa tapat niya. "Nice choice, Hi I'am Paul," sabay abot ng kamay. Hindi niya alam kung kukuhanin niya o hindi. Sa huli kinuha na rin niya. "Nice meeting your Sir Paul," wika niya at pinisil nito kamay niya. Ngumiti ito sa kanya at ipinakilala ang tatlong kasama hindi na niya naintindihan ang mga sumunod na eksena ng magsalita ang Boss niya. "Let's start or I will cancel this meeting!" mukhang nag-init na naman ang ulo. Umupo siya at lahat ay bumalik sa pwesto at seryosong sinimulan ang meeting. Halos tatlong oras siyang nakatunganga sa meeting na iyon at lahat ng important detail nilagay na niya sa report ano pa ang gagawin niya. Tumingin siya sa relong nasa braso niya pasadong alas sais na ng gabi. Hindi pa ba matapos ito? Bulong sa sarili. Maya-maya narinig niya ang hudyat na tapos na ang meeting. Tumayo siya at magpaalam na lang siya na mauna na. Ngunit busy pa sa mga ito sa pag-uusap. Wala naman siyang ginagawa mukhang tinatagalan ng lalaki ang kilos. Hindi niya alam kung maasar na siya o mag-walk out na lang. Naisip niya wala pala siyang dalang bag wala siyang hawak kahit pamasahe man lang. Mukhang mabuburo siya ng todo dito. Kumakalam na din sikmura niya sa gutom. Hay naku! Matapos na sana ang mga ito. Uwing-uwi na siya.Tulalang napatingin siya sa lalaki na titig na titig sa kaniya. "I know you're gonna freak out. But please, hear me out first." Huminga ito nang malalim. "For the very first time that I laid my eyes on your picture, nabighani mo na agad ako. I know it may sound weird, but it's true. Mula noon hindi ka na nawala sa isip ko. Pero nainis ako sa iyo dahil kahit may nangyari na sa atin, hindi mo man ako mapag-ukulan ng pansin. Ipinagpalagay ko na lang na dahil iyon sa kalasingan or sa kung anumang nainom mo nang gabing iyon." Tumigil ito sandali bago nagpatuloy, "But when it happened the second time, hindi ko pa rin maintindihan kung bakit parang wala lang iyon sa iyo. Alam ko na kahit noong una may tama ka, I know you could at least remember my touch and kisses. Your body remembered that. Dahil hindi mo naman ibibigay ang sarili mo sa akin nang gano-ganoon na lang. But you kept your distance. That's why I asked myself why. Mas lalo pa akong nagtaka nang bigla ka na lang mag-re
Nagising siya nakayakap pa rin ang binata sa kanya. She can't imagine, na ma-inlove agad siya sa boss niya ng ganoon kadaling panahon at ibinigay ng buong-buo ang sarili niya. Mapayapang natutulog ito saka maingat na inalis ang kamay sa beywang niya at pinalitan iyon ng unan. Inayos ang sarili at lumabas ng kwarto. Napadaan siya sa veranda nakita niyang maganda ang ayos nito ngayon, may mga flower decorated at table for two. Napangiti siya dahil sa mga maliit na sunflower sa paligid nito at nagmistulang maliit na garden.May bisita yata si Don Edwardo at sweet naman nito. Tumalikod siya at humakbang palayo doon pero nabanagga niya nag isang bulto ng katawan."I'm sorry~" Napanganga siya at napatingin sa gwapong mukha ng kaharap at halos tumingala siya sa taas nito."Hunter,Akala ko ba natutulog ka sa loob?" Medyo nahiya siya dito dahil first time niyang makita ang mukha ng binata pagkatapos may mangyari sa kanila."Ba
Nakatanaw siya sa bintana mula sa taas at hinihintay ang pagdating ng binata pero wala pa rin ito. Nangawit n aang leeg niya sa kakatingin sa gate pero wala pa rin ito.Tatlong araw simula noong mamasyal sila pagkatapos noon hindi na ito nagparamdam. Ayaw niyang tanunungin kay Nanay Nida baka mahalta siya nito.Pero tuwing umaga may dala ang matanda na mga prutas at isang kumpol ng bulaklak bago ito maglinis ng kwarto niya at inaabot iyon sa kanya kasama ng mga vitamins.Kakatapos lang niyang kumain, lumabas sa may veranda dala ang isang kumpol na maliit na sunflower habang nakatanaw sa tarangkahan."Kainis ka! Hindi man lnag nagpaalam kung saan pupunta!" malakas niyang bulong sa hangin.Namimiss din pala niya ito pati ang amoy nito at kakulitan nito.Kusang tumulo nag luha niya. Bakit napansin niya lately ang bilis niyang makaramdam ng ganito. Hindi naman siya iyakin katulad ngayon.Napatingala siya sa langit saka pinah
Kinabukasan kumain sila kasabay si Don Edwardo, sobrang aliwalas ng mukha nito."Kumusta na pakiramdam mo,hija?" simula nito."Ayos naman po," isang ngiti binigay dito pero nahihiya pa rin siya."Enjoy here, mamaya maraming tao sa labas at magsimula na ang pag-ani. Isama mo siya, hijo." baling sa anak.Hindi na siya tumingin. "Si Nanay Nida na lang po—""Ako na lang, after this dad," seryoso ito.Ano kayang nasa isip ng dati niyang boss. Baka napipilitan lang ito dahil sa utos ng ama, magpahinga na lang siya sa taas.Hindi na siya nagsalita at kumibo.Nauna nagpaalam ang matanda para pumunta sa labas at tingnan ang mga tao sa pag-ani."Come on, let's go outside." inalalayan siya nito."Mauna ka na, magpahinga muna ako sa taas." wika niya.Tumingin sa kanya ito."Masama ba pakiramdam mo?" Umiling siya at deritsong umakyat sa taas. Hindi na niya ito pinansin
AVELLA FARMIsang masaganang paligid ang nakikita niya. Luntiang mga puno at huni lang na ibon ang maririnig sa kigar na iyon. May mga ibat-ibat hayop dito na nadadaanan sila at sa gitna may isang malaking bahay na sa palagay niya ito ang tinutumbok nila.Malayo pa lang natanaw na niya ang isang matandang lalaki sa tingin niya mga nasa sixties na ito. Matikas pa rin kahit may edad na, malawak nag pagkakangiti nito sa kanila."Hey, son. Nice to be back here. How our company in Manila?" masiglang yumakap ang matanda. "And she is. . .?" mas malawak ang ngiti nito sa kanya."Hi Dad! Ayos naman ang first month ko sa business natin at all employees are good. By the way, this is Emerald but they call Era." kinabig siya palapit ng binata at hinapit ang beywang niya. "Sweetheart, Don Edwardo, my dad." Siniko niya ito bahagya bago ngumiti at nag-bless sa matanda."Nice to meet you,hija. Masaya ako at~" "Dad, let's go inside. Wha
"Sir Hunter! Ikaw nag nagdala sa akin dito?" inis na wika niya dito ng makalapit sa kanya ang lalaki.Umurong siya nang dahandahan pero na-out of balance siya saka tumama ang hita sa gilid ng upuan, hindi niya iyon napansin pero imbis na sa semento siya bumagsak ay sa mga bisig ng binata siya napahawak at maingat na isinandal sa dibdib nito. Napapikit siya ng masamyo ang pabango, nagustuhan niya ang amoy na iyon. Simula ng malaman niya na nagdalangtao siya ito na yata ang amoy na hindi niya kayang mawala pa.Pinaglihihan ba niya ito? Muli niyang sa sarili habang nakapikit ang mga mata."Are you okay?" Mahinang bulong nito. Biglang uminit ang ulo niya at ititulak ito."Sir Hunter, this is kidnapping! Pauwin mo na ako. Ano kasalanan ko para ikulong mo dito?" mataas na boses niya nilakasan lang ang loob niya para hindi mahalataang nararamdaman niya."Don't call me sir. I'm not your boss anymore. Remember, you are resigned ." wal