“JUANCHO, binibisita ka ng anak mo rito. Syempre anak mo pa rin siya kaya hindi niya maiwasan ang mag-alala,” ang mommy na niya ang sumagot sa tanong ng kanyang daddy dahil nawalan na siya ng imik.“Teka, nasa ospital ba ako?” nagtatakang tanong nito nung mapansin ang nakakabit na maliit na tubo ng dextrose sa braso nito. Pagkatapos ay inilibot nito ang paningin sa kabuuan ng silid na kinaroroonan nila.“Oo. Bakit, hindi mo ba natatandaan ang huling nangyari sa ‘yo?” tanong ng mommy niya.Hindi nito pinansin ang tanong ng mommy niya, sa halip ay nagpumilit itong bumangon.“Teka, Juancho! Huwag ka munang bumangon dahil baka mapasama ang lagay mo! Sandali lang at tatawag ako ng doctor!” tarantang wika ng mommy niya, pagkatapos ay pinindot nito ang wall-mounted call button na nasa itaas na bahagi lang ng hospital bed na kinahihigaan ng kanyang daddy.“Hello, this is the nurse’s station. How can I help you?” sagot na narinig niya mula sa kabilang bahagi.“Hi, could you please call Dr. Reye
BIGLANG tumunog ang cellphone ni Saskia na nakasilid sa kanyang shoulder bag na nakapatong sa mesa, kaya napabitiw siya sa pagkakayakap sa kanyang daddy para tingnan kung sino ang tumatawag, baka kasi ang asawa na niya iyon. Pagtingin niya sa screen ng cellphone, ay ang asawa nga niya ang tumatawag.“Hello, Weston? Oo, nandito pa ‘ko sa silid ni Daddy. Sige, maya-maya lang ay lalalabas na rin ako, magpapaalam lang muna ako kina Mommy at Daddy. Hintayin mo na lang ako riyan,” wika niya sa asawa, pagkatapos ay pinatay na niya ang tawag.“Asawa mo, anak?” tanong ng mommy niya.“Opo, Mommy.”“Bakit hindi mo man lang isinama rito sa loob para naman makilala namin siya?” sabat naman ng Daddy niya.“Gusto nga po sana niyang sumama kanina, kaso nga, pinigilan ko kasi, akala ko, galit pa rin kayo sa ‘kin. Ayaw ko kasi na madamay siya sa galit ninyo sa ‘kin.”“Pasensiya na anak, ha? Pero sa susunod, dapat kasama mo na siya,” ani ng mommy niya.“Opo, Mom. By the way, bago ako magpaalam sa inyo n
PAGLABAS ni Saskia ng silid na kinaroroonan ng kanyang Daddy, ay nadatnan niyang nakaupo si Vivian sa hallway seating. Nakabusangot ito at hindi maipinta ang mukha. Lalagpasan na sana niya ito, pero pagtapat niya rito ay agad itong tumayo at tiningnan siya ng mapang-uyam habang nakataas ang isang sulok ng labi.“Hindi na muna natin itutuloy ang pagkikita ninyo ni Gerald bukas dahil sa nangyari kay tito. Kaya magpasalamat ka.”“Ako, magpapasalamat sa ‘yo? Para saan?” wika niya sabay turo sa sarili, at ngumisi rin siya ng mapang-uyam.“Huwag mo ‘kong tinatawa-tawanan, Saskia! Ano, nagagawa mo nang tumawa ngayon dahil okay na ulit kayo ni tita? Huh, asa ka! Ginagawa lang ‘yon ni tita para kay tito! Kapag gumaling na si tito, babalik din ang dating pagtrato niya sa ‘yo na parang ibang tao!”“Oh, tapos? Kailangan ko bang matakot diyan sa mga sinasabi mo? Teka nga lang, bakit kasi mukhang ikaw pa ang apektado kaysa sa ‘kin? Pakialam mo ba kung ano ang gustong pagtrato sa ‘kin ni Mommy?”“Gi
PAGDATING nila sa bahay ay agad silang sinalubong ng nag-aalalang si Mommy Diana.“Hoy, kayong dalawa, saan kayo galing, ha? Ni hindi man lang kayo sa ‘kin nagpaalam? O, kaya naman kahit kay Lita, hindi? Paano kung nadisgrasya kayo, ha? Pinag-alala ninyo akong dalawa! Kanina pa kami kahihintay sa inyo para mag-dinner!” sambit nito sa kanila na para bang pinagagalitan silang dalawa.Nagkatinginan muna silang dalawa ni Weston, pagkatapos ay ito na rin ang nagpaliwanag sa ina.“Mommy, nagmamadali po kasi kami kanina ni Saskia. Nagkaroon po kasi ng emergency ang Daddy niya, nasa ospital ito at kasalukuyang naka-confine. Sa pagkataranta namin at pagmamadali, ay nakalimutan na namin ang magpaalam,” paliwanag ni Weston.“Hala, ano raw ba ang nangyari sa Daddy mo, hija?” bigla ang pag-aalalang rumehistro sa mukha nito.“Hayun po, nagpapalakas ng katawan. Nawalan daw po kasi ng malay sabi ni Mommy, kaya agad niyang itinakbo sa ospital” sagot niya.“Eh, kumusta naman daw siya ngayon?” muling ta
DUMADALOY man sa katawan nila ang tubig na nanggagaling sa shower, ay ramdam pa rin ni Weston ang init na sumisingaw sa katawan ng kanyang asawa. Hindi nakaligtas sa kanyang pandinig ang pinakawalan nitong mahinang ungol dahil sa ibinibigay niyang mga pinong halik sa tainga at sa leeg nito.Tigas na tigas na ang kanyang alaga habang idinidiin niya iyon sa pang-upo ng kanyang asawa. Gustong-gusto na niya itong angkinin pero ayaw niya ng nagmamadali. Gusto niyang namnamin at sulitin ang bawat pagkakadikit ng kanilang mga katawan.Pinaharap niya ito sa direksyon niya, at iniangkla naman nito ang dalawang braso sa kanyang leeg. At doon ay nagpalitan sila ng maiinit, mapupusok, matatamis at mapanghanap na halik. Saglit niyang inilayo ang mga labi rito para makasagap sila ng hangin, pagkatapos ay muli silang nagpatuloy.Kinuha niya ang isa nitong kamay at dinala iyon sa naghuhumindig niyang pagkalalaki. Tumingin ito sa kanya habang namumungay ang mga mata.“Gusto mo na bang ipasok ko ‘yan s
DAHAN-DAHANG iminulat ni Saskia ang kanyang mga mata, at ang gwapong mukha ng kanyang asawa ang unang bumungad sa kanya. Tulog na tulog pa ito at naririnig pa niya ang mumuting hilik nito.Pinagmasdan niya ang kabuuan ng mukha nito. Mula sa malalago at makapal nitong kilay na bahagyang naka kunot kahit na tulog ito, sa malalantik at maitim nitong pilik-mata na dapat ay para sa babae lang, sa ilong nito na perpektong-perkpekto ang pagkakahulma, at sa mga labi nito na mapupula na alam niyang hindi niya pagsasawaang halikan.Napagtanto niya na parang ngayon lang niya nasilayan ng maayos at malapitan ang mukha ng kanyang asawa. Pinagsawa niya ang mga mata sa magandang tanawin na nasa harapan niya. Hindi na siya magtataka kung bakit baliw na baliw dito si Katrina. Baka nga, kung makita pa ito ni Vivian ay sulutin na naman nito. Alam niya ang karakas nito pagdating sa mga gwapong katulad ng asawa niya.Kung napalampas niya nung una ang panunulot nito sa dating nobyo niya na si Gerald, ngayo
KAPWA sila nagising na mag-asawa nang marinig nila ang boses ni Mommy Diana sa labas ng kanilang silid. Sunud-sunod din ang ginagawa nitong pagkatok.“Weston, tulog pa ba kayo ni Saskia? Anong oras niyo ba balak bumangon, ha? Balak mo bang gutumin ang asawa mo?!! Alam niyo naman na masama sa kalusugan ang nagpapalipas ng umagahan? Kapag hindi pa kayo riyan lumabas, pupwersahin kong buksan ‘tong pintuan ninyo! Kaysa naman ang magkasakit kayo!” sermon nito sa kanila.Kahit nakapikit pa ay bumangon na si Weston para magbihis. Siya naman ay hindi magkandaugaga kakahanap ng pwede niyang maisuot ng madalian.“Weston! Ano ba? Kahit man lang ang sumagot ay hindi mo magawa?!” parang sumisigaw na si Mommy Diana, at hindi na basta lang sermon.“Palabas na, Mom! Nagbibihis lang po kami!” pabalik na sigaw ni Weston.“Bilisan niyo at pagkatapos, ay dumiretso na kayo sa kitchen! Kanina pa naghihintay sa inyo ang mga pagkain doon!” muling sambit ni Mommy Diana. Nakahinga siya ng maluwag nang marinig
“MGA WALANGHIYA kayo! Mga manloloko! Ginawa niyo pa talagang motel itong opisina ko!” sigaw ni Saskia, sa kabila ng galit at panggigigil.Pagbukas niya ng pinto ng opisina, nabungaran niya ang kanyang nobyong si Gerald, kasalukuyang Chief Financial Officer ng MS Wine Haven, na siyang pag-aari ng kanilang pamilya, at si Vivian, ang kanyang pinsang buo at sekretarya, na nagtatalik.Dahil sa pagkagulat sa kanyang presensiya, agad-agad na nag-ayos ng kani-kanilang sarili ang dalawa.“Gerald, isang buwan na lang ay ikakasal na tayo. Pero ano ‘tong ginagawa mo?!” mariing sambit niya, pilit pinipigilan ang sariling huwag maiyak. “At ikaw naman, Vivian, baling niya sa pinsan. “Paano mo nagawa sa ‘kin ito? Lahat ng ganap namin sa buhay, lahat sinasabi ko sa ‘yo! Kaya bakit? Bakit si Gerald pa?” nanggagalaiti niyang tanong sa pinsan.Gustuhin man niyang manakit, hindi niya magawa dahil hindi siya bayolenteng tao.“Ba-Babe, magpapali—”Hindi na niya pinapatapos ang pagsasalita ng kanyang nobyo.
KAPWA sila nagising na mag-asawa nang marinig nila ang boses ni Mommy Diana sa labas ng kanilang silid. Sunud-sunod din ang ginagawa nitong pagkatok.“Weston, tulog pa ba kayo ni Saskia? Anong oras niyo ba balak bumangon, ha? Balak mo bang gutumin ang asawa mo?!! Alam niyo naman na masama sa kalusugan ang nagpapalipas ng umagahan? Kapag hindi pa kayo riyan lumabas, pupwersahin kong buksan ‘tong pintuan ninyo! Kaysa naman ang magkasakit kayo!” sermon nito sa kanila.Kahit nakapikit pa ay bumangon na si Weston para magbihis. Siya naman ay hindi magkandaugaga kakahanap ng pwede niyang maisuot ng madalian.“Weston! Ano ba? Kahit man lang ang sumagot ay hindi mo magawa?!” parang sumisigaw na si Mommy Diana, at hindi na basta lang sermon.“Palabas na, Mom! Nagbibihis lang po kami!” pabalik na sigaw ni Weston.“Bilisan niyo at pagkatapos, ay dumiretso na kayo sa kitchen! Kanina pa naghihintay sa inyo ang mga pagkain doon!” muling sambit ni Mommy Diana. Nakahinga siya ng maluwag nang marinig
DAHAN-DAHANG iminulat ni Saskia ang kanyang mga mata, at ang gwapong mukha ng kanyang asawa ang unang bumungad sa kanya. Tulog na tulog pa ito at naririnig pa niya ang mumuting hilik nito.Pinagmasdan niya ang kabuuan ng mukha nito. Mula sa malalago at makapal nitong kilay na bahagyang naka kunot kahit na tulog ito, sa malalantik at maitim nitong pilik-mata na dapat ay para sa babae lang, sa ilong nito na perpektong-perkpekto ang pagkakahulma, at sa mga labi nito na mapupula na alam niyang hindi niya pagsasawaang halikan.Napagtanto niya na parang ngayon lang niya nasilayan ng maayos at malapitan ang mukha ng kanyang asawa. Pinagsawa niya ang mga mata sa magandang tanawin na nasa harapan niya. Hindi na siya magtataka kung bakit baliw na baliw dito si Katrina. Baka nga, kung makita pa ito ni Vivian ay sulutin na naman nito. Alam niya ang karakas nito pagdating sa mga gwapong katulad ng asawa niya.Kung napalampas niya nung una ang panunulot nito sa dating nobyo niya na si Gerald, ngayo
DUMADALOY man sa katawan nila ang tubig na nanggagaling sa shower, ay ramdam pa rin ni Weston ang init na sumisingaw sa katawan ng kanyang asawa. Hindi nakaligtas sa kanyang pandinig ang pinakawalan nitong mahinang ungol dahil sa ibinibigay niyang mga pinong halik sa tainga at sa leeg nito.Tigas na tigas na ang kanyang alaga habang idinidiin niya iyon sa pang-upo ng kanyang asawa. Gustong-gusto na niya itong angkinin pero ayaw niya ng nagmamadali. Gusto niyang namnamin at sulitin ang bawat pagkakadikit ng kanilang mga katawan.Pinaharap niya ito sa direksyon niya, at iniangkla naman nito ang dalawang braso sa kanyang leeg. At doon ay nagpalitan sila ng maiinit, mapupusok, matatamis at mapanghanap na halik. Saglit niyang inilayo ang mga labi rito para makasagap sila ng hangin, pagkatapos ay muli silang nagpatuloy.Kinuha niya ang isa nitong kamay at dinala iyon sa naghuhumindig niyang pagkalalaki. Tumingin ito sa kanya habang namumungay ang mga mata.“Gusto mo na bang ipasok ko ‘yan s
PAGDATING nila sa bahay ay agad silang sinalubong ng nag-aalalang si Mommy Diana.“Hoy, kayong dalawa, saan kayo galing, ha? Ni hindi man lang kayo sa ‘kin nagpaalam? O, kaya naman kahit kay Lita, hindi? Paano kung nadisgrasya kayo, ha? Pinag-alala ninyo akong dalawa! Kanina pa kami kahihintay sa inyo para mag-dinner!” sambit nito sa kanila na para bang pinagagalitan silang dalawa.Nagkatinginan muna silang dalawa ni Weston, pagkatapos ay ito na rin ang nagpaliwanag sa ina.“Mommy, nagmamadali po kasi kami kanina ni Saskia. Nagkaroon po kasi ng emergency ang Daddy niya, nasa ospital ito at kasalukuyang naka-confine. Sa pagkataranta namin at pagmamadali, ay nakalimutan na namin ang magpaalam,” paliwanag ni Weston.“Hala, ano raw ba ang nangyari sa Daddy mo, hija?” bigla ang pag-aalalang rumehistro sa mukha nito.“Hayun po, nagpapalakas ng katawan. Nawalan daw po kasi ng malay sabi ni Mommy, kaya agad niyang itinakbo sa ospital” sagot niya.“Eh, kumusta naman daw siya ngayon?” muling ta
PAGLABAS ni Saskia ng silid na kinaroroonan ng kanyang Daddy, ay nadatnan niyang nakaupo si Vivian sa hallway seating. Nakabusangot ito at hindi maipinta ang mukha. Lalagpasan na sana niya ito, pero pagtapat niya rito ay agad itong tumayo at tiningnan siya ng mapang-uyam habang nakataas ang isang sulok ng labi.“Hindi na muna natin itutuloy ang pagkikita ninyo ni Gerald bukas dahil sa nangyari kay tito. Kaya magpasalamat ka.”“Ako, magpapasalamat sa ‘yo? Para saan?” wika niya sabay turo sa sarili, at ngumisi rin siya ng mapang-uyam.“Huwag mo ‘kong tinatawa-tawanan, Saskia! Ano, nagagawa mo nang tumawa ngayon dahil okay na ulit kayo ni tita? Huh, asa ka! Ginagawa lang ‘yon ni tita para kay tito! Kapag gumaling na si tito, babalik din ang dating pagtrato niya sa ‘yo na parang ibang tao!”“Oh, tapos? Kailangan ko bang matakot diyan sa mga sinasabi mo? Teka nga lang, bakit kasi mukhang ikaw pa ang apektado kaysa sa ‘kin? Pakialam mo ba kung ano ang gustong pagtrato sa ‘kin ni Mommy?”“Gi
BIGLANG tumunog ang cellphone ni Saskia na nakasilid sa kanyang shoulder bag na nakapatong sa mesa, kaya napabitiw siya sa pagkakayakap sa kanyang daddy para tingnan kung sino ang tumatawag, baka kasi ang asawa na niya iyon. Pagtingin niya sa screen ng cellphone, ay ang asawa nga niya ang tumatawag.“Hello, Weston? Oo, nandito pa ‘ko sa silid ni Daddy. Sige, maya-maya lang ay lalalabas na rin ako, magpapaalam lang muna ako kina Mommy at Daddy. Hintayin mo na lang ako riyan,” wika niya sa asawa, pagkatapos ay pinatay na niya ang tawag.“Asawa mo, anak?” tanong ng mommy niya.“Opo, Mommy.”“Bakit hindi mo man lang isinama rito sa loob para naman makilala namin siya?” sabat naman ng Daddy niya.“Gusto nga po sana niyang sumama kanina, kaso nga, pinigilan ko kasi, akala ko, galit pa rin kayo sa ‘kin. Ayaw ko kasi na madamay siya sa galit ninyo sa ‘kin.”“Pasensiya na anak, ha? Pero sa susunod, dapat kasama mo na siya,” ani ng mommy niya.“Opo, Mom. By the way, bago ako magpaalam sa inyo n
“JUANCHO, binibisita ka ng anak mo rito. Syempre anak mo pa rin siya kaya hindi niya maiwasan ang mag-alala,” ang mommy na niya ang sumagot sa tanong ng kanyang daddy dahil nawalan na siya ng imik.“Teka, nasa ospital ba ako?” nagtatakang tanong nito nung mapansin ang nakakabit na maliit na tubo ng dextrose sa braso nito. Pagkatapos ay inilibot nito ang paningin sa kabuuan ng silid na kinaroroonan nila.“Oo. Bakit, hindi mo ba natatandaan ang huling nangyari sa ‘yo?” tanong ng mommy niya.Hindi nito pinansin ang tanong ng mommy niya, sa halip ay nagpumilit itong bumangon.“Teka, Juancho! Huwag ka munang bumangon dahil baka mapasama ang lagay mo! Sandali lang at tatawag ako ng doctor!” tarantang wika ng mommy niya, pagkatapos ay pinindot nito ang wall-mounted call button na nasa itaas na bahagi lang ng hospital bed na kinahihigaan ng kanyang daddy.“Hello, this is the nurse’s station. How can I help you?” sagot na narinig niya mula sa kabilang bahagi.“Hi, could you please call Dr. Reye
NAPANSIN ni Saskia na nakahinga ng maluwag ang kanyang mommy pagkalabas ni Vivian ng silid, pagkatapos ay muli siya nitong kinausap.“Halika, anak. Maupo ka at marami tayong pag-uusapan, at marami rin akong mga katanungan sa ‘yo,” nakangiting wika nito sa kanya.Umupo siya sa upuan na kanina lang ay kinaroroonan ni Vivian, pagkatapos ay umupo rin sa harapan niya ang mommy niya. Kinuha nito ang isa niyang kamay at hinawakan iyon ng mahigpit na parang may nais ipadama.“Anak, hindi ko alam kung paano ko ba uumpisahan ang mga katanungan at mga sasabihin ko sa ‘yo.”“Mom, ang gusto ko lang po sanang malaman sa ngayon ay kung ano ang nangyari kay Dad, kung ano ang dahilan kaya siya nagkaganyan?” alanganing tanong niya.Nakita niyang muli ang pagbabanta ng mga luha sa mga mata nito. Hindi rin nakaligtas sa kanyang mga mata ang pangangatal ng mga labi nito na para bang nagpipigil ng emosyon. Nararamdaman niyang isang mabigat at malalim na bagay ang naging dahilan kaya nagkaganoon ang kanyang
“A-ANAK, Saskia! Salamat naman at naparito ka! Pero paano mo ba nalaman na rito sa hospital na ‘to naka-confine ang daddy mo?” gulat na tanong nito.“Mom, naiwan niyo lang naman po kasing nakabukas ang cellphone ninyo. Hindi niyo po napatay bago ninyo ipinatong sa kung saan, kaya naririnig ko lahat ng mga pag-uusap ninyo mula sa kabilang linya, maging ang pagdating ng ambulansiya,” sagot niya.“Salamat naman kung ganoon,” pagkatapos ay tumayo ito mula sa pagkakatunghay sa kanyang daddy at lumapit sa kanya. Ikinulong nito sa magkabilaang kamay ang kanyang maliit at magandang mukha.“Kumusta ka na, anak ko? Alam mo bang miss na miss na kita? Pwede bang…umuwi ka na sa bahay natin? Pag-usapan natin ang lahat, ayusin natin,” lumuluhang wika nito.Binalot ng konsensiya at awa ang kanyang puso nung makita niyang umiiyak ang kanyang mommy sa mismong harapan niya. Hindi siya makapaniwala na kinukumusta siya nito at gusto nang pauwiin sa bahay nila.Parang kailan lang ay galit na galit pa ito s