Mag-log inShare
Chapter 189
Huling Na-update:
2025-04-28 23:16:53
DeigratiamimiGood evening po. Medyo busy pa ako this week. Babawi po ako kapag hindi na busy. Salamat po.
Kaugnay na kabanata
One Fateful Night With My Ninong Chapter 190
Hindi ko alam kung ilang oras akong nanatiling nakaluhod sa malamig na sahig ng silid na iyon, habang ang puso ko'y dahan-dahang nababasag sa bawat segundo ng katahimikan. My mind was a mess, swirling between anger, desperation, and fear. Parang pinipilipit ng isang malupit na kamay ang bawat hibla ng kaluluwa ko. Hanggang sa bumalik ang pinto sa isang malamig na tunog ng pagbukas. Muling pumasok si Drako — suot pa rin ang itim na coat na parang mas lalong nagpapatingkad sa kasamaan na dala niya. Sa kamay niya, isang maputing folder, manipis pero mabigat sa tingin. Tumingala ako sa kanya, mga mata kong namamaga sa pag-iyak. Hindi ko na inalintana ang itsura ko. Wala nang saysay ang pride kung buhay ng ina ko ang nakataya. Tahimik siyang lumapit sa akin at inilapag ang folder sa maliit na table sa tabi ko. "This is your way out," malamig niyang sabi, habang tinititigan ako na para bang isa akong kriminal na kailangang pagbayaran ang lahat. Nanlambot ang katawan ko. Nanginginig ang
Huling Na-update : 2025-04-28One Fateful Night With My Ninong Chapter 191
Tahimik ang buong mansion, pero ang tibok ng puso ko ay parang kulog na umaalingawngaw sa bawat sulok. Ilang oras na ang lumipas simula nang iwan ako ni Drako sa gitna ng mararangyang dingding, ngunit hanggang ngayon, hindi pa rin bumababa ang bigat na nakapatong sa dibdib ko. Sa wakas, isang kasambahay ang lumapit. Mahinahon ngunit walang emosyon ang mukha niya. "Ma’am, your room is ready," magalang niyang sambit. Tumango lang ako. Hindi ko na kayang magsalita pa. Tahimik ko siyang sinundan, pataas sa grand staircase, habang ang bawat hakbang ay parang nagpapalalim ng sugat sa puso ko. Pagpasok ko sa kwarto, halos mapatigil ako sa paghinga. The room was breathtaking — crystal chandeliers, a bed fit for royalty, walls covered with intricate gold designs. Lahat ng bagay sa paligid ko ay isang paalala na nabili na ang kalayaan ko. Parang nilalason ang bawat detalye ng kwarto. Parang sinasakal ako ng kagandahan. Iniwan ako ng kasambahay, marahang isinara ang pinto. Napaupo ako s
Huling Na-update : 2025-04-28One Fateful Night With My Ninong Chapter 192
Pagkasarado ng pinto ng mansion, agad kong inalis ang engagement ring na ilang oras kong tiniis sa daliri ko. Parang biglang lumuwag ang dibdib ko, pero hindi iyon sapat para tanggalin ang inis at galit na sumisikip sa puso ko. Hindi pa man ako nakakahinga nang maluwag, narinig ko ang mabibigat na yabag ni Drako papalapit sa akin. "You were perfect," malamig niyang sabi habang tinatanggal ang necktie niya. Napalingon ako sa kanya, ang mga kamay ko ay nakakuyom sa gilid ng katawan ko. "Don't you dare call this perfect," mariin kong sabi, ang boses ko ay nanginginig sa galit. "You're a monster, Drako." Tumaas ang isang kilay niya, tila ba naaaliw lang sa galit ko. "Monster?" paulit-ulit niya, bahagyang natawa. "Hindi ba dapat ako ang nagsabi niyan sa pamilya mo?" Napasinghap ako sa sakit ng paalala niya. Pero hindi ako nagpatinag. "I want to see my parents," matigas kong sambit, hindi na ako nagpaligoy-ligoy. "You promised." Pumikit siya sandali, bago humakbang palapit. His pr
Huling Na-update : 2025-04-28One Fateful Night With My Ninong Chapter 193
Hindi ko namalayan ang paglipas ng oras habang nakatulala sa kisame ng aking silid. Matagal bago humupa ang pag-iyak ko. Pero kahit tumigil ang luha, nanatili ang bigat sa dibdib ko — parang isang unspeakable burden na hindi ko basta kayang iwaksi. Wala akong balak bumaba. Hindi ko balak makita ang pagmumukha ni Drako kahit kailan. Pero ilang sandali lang, kumatok ang isang tauhan niya sa pinto ko. Hindi ko man makita ang mukha, rinig ko ang takot sa boses nito. "Ms. Caleigh, Sir Drako is waiting for you downstairs... for dinner. Hindi raw po kasi kayo kumain kanina." Nag-init ang dugo ko. Dinner? After everything? He expects me to sit with him like everything is fine? Hindi ako kumilos. Maya-maya, muling kumatok ang lalaki, ngayon ay may kasamang mariing babala. "Sir Drako said... if you don't come down, he will come up." Napasubsob ako sa palad ko. Hindi ko na kayang makipagtaguan pa. Ayokong humantong pa sa isa na namang pilitang eksena. With a heavy heart, bumangon ako at
Huling Na-update : 2025-04-29One Fateful Night With My Ninong Chapter 194
Tahimik ang sala habang nakaupo ako sa malambot na sofa, nakatutok ang mata sa TV screen. Isang lumang pelikula ang pinapanood ko, pero ang isip ko, kung saan-saan pa rin lumilipad. Hindi ko maalis ang bigat sa dibdib ko — ang matinding pagnanais na makawala sa lugar na ito. Pilit kong kinakalma ang sarili ko. Kahit paano, sa panonood, nakakalimot ako — kahit ilang minuto lamang — sa reyalidad ng pagkakakulong ko dito. Subalit bago pa man ako tuluyang makalubog sa eksena ng palabas, isang presensya ang sumingit sa tahimik kong mundo. Muling bumukas ang pinto, walang katok, walang paalam. Tumambad sa akin si Drugo, may dala-dalang ngiti na hindi ko matukoy kung alin ang mas nangingibabaw: ang pang-aasar o ang panganib. "Hey there, little dove," aniya, malumanay ang boses habang dahan-dahang lumapit. "Mind if I join you?" Agad akong umayos ng upo, bahagyang dumistansya, pero pinilit kong maging kalmado. "Wala akong kailangan sa 'yo," malamig kong sabi. Pero hindi nagpaapekto si Dr
Huling Na-update : 2025-04-29One Fateful Night With My Ninong Chapter 195
Pagkapasok namin sa mansiyon, agad akong tumungo sa hagdan para umakyat sa kwarto. Ngunit bago pa ako makapagsara ng pinto, mabilis akong sinundan ni Drako. Hindi ko na siya tiningnan. Hindi ko siya kayang tingnan. “Caleigh,” mahinang tawag niya, pero may puwersa ang tinig niya. “Let’s talk.” Napahinto ako sa may pintuan, bahagyang nakalingon. “Talk? About what?” ang boses ko ay nanginginig, pero pilit kong pinatatatag. Lumapit siya, mabigat ang bawat hakbang. “About what you saw. You need to understand—” “No, Drako,” putol ko sa kanya, mariing nakatitig. “You need to understand.” Humigpit ang hawak ko sa seradura ng pinto. “Hindi mo ako binalaan. Hindi mo man lang ako hinayaang makalapit sa kanila. Do you know how hard that was for me? Just sitting there… watching them suffer!” Napaurong si Drako, pero hindi siya nagpatalo. “Caleigh, your father is a criminal. He deserves every second of that trial—” "Stop saying that!" sigaw ko. Sa wakas, hindi ko na napigilang pumatak ang lu
Huling Na-update : 2025-04-29One Fateful Night With My Ninong Chapter 196
Dalawang linggo na ang lumipas simula nang ikandado ni Drako ang silid ko. Dalawang linggo ng paghihintay, ng pag-asa, ng pagtitiis. Sa bawat araw na dumaraan, unti-unti akong nauupos sa katahimikan ng mansiyon na ito. Walang kalayaan. Walang boses. Walang sinumang makikinig. Ang mga bintana ay may rehas, ang pinto ay palaging naka-lock, at ang paligid ay tila ba sinadyang maging kulungan ng mga lihim at kasinungalingan. Ngunit ngayong araw na ito, nilakasan ko na ang loob ko. Wala na akong ibang masusubukan kundi ang mga taong nasa paligid niya—ang mga kasambahay. Alam kong isa man lang sa kanila, baka… baka pakinggan ako. Nang marinig kong bumukas ang pinto para ihatid ang pagkain, agad akong tumayo. Pumasok ang isa sa mga bagong kasambahay, isang babaeng nasa mid-twenties. Hawak niya ang tray ng agahan ko. Napansin kong nanginginig ang kamay niya habang inilalapag ito sa mesa. "Please... can I borrow your phone?" mahina kong bulong, halos hindi marinig. Napalingon siya sa akin
Huling Na-update : 2025-04-29One Fateful Night With My Ninong Chapter 197
"Before anything else, let me remind you, Caleigh..." malamig na basag ni Drako sa katahimikan, "You already signed the contract. You agreed to marry me and live under my conditions the moment you walked out of that mental hospital." Napakapit ako sa gilid ng aking upuan. Hindi ako makatingin sa kaniya, pero ramdam kong sinusuri niya ang bawat galaw ko. Gusto kong magalit. Gusto kong sigawan siya. Pero walang lakas ang tinig ko. "So," patuloy niya, mas mariin ang boses, "Say it. Out loud. I want to hear your decision—right here, right now." Napalunok ako, pilit na nilunok ang buong pait na nararamdaman. Napatingin ako sa ina ko, umaasang babawiin niya ang lahat, na magsasabing, "Anak, hindi kita ibebenta." Pero nanatili siyang tahimik, ang mga mata'y nakatutok sa sahig na para bang ayaw akong tingnan sa mga oras na ito. Wala na akong maaasahan. Wala na akong matatakbuhan. Para sa ama kong nakakulong, para sa apelyido naming nilamon ng paratang, ito lang ang natitirang daan. "I'll
Huling Na-update : 2025-04-30
Pinakabagong kabanata
One Fateful Night With My Ninong Chapter 235
Isinandal ko ang likod ko sa headboard ng kama habang nakatitig sa screen ng cellphone ko. Nakangiti ako habang ka-video call si Drugo, ang pinsan ni Drako. Hindi ko napigilang mapatawa sa mga kwento niya, lalo na nang ikuwento niyang nagkagulo ang opisina nila dahil lang sa nawawalang siopao."You should've seen Tito Ramon," natatawang sabi ni Drugo. "He was about to launch a full-scale investigation just to find out who took it.""Seriously? Over siopao?" tawa ko rin habang nangingilid ang luha ko sa kakatawa."It was his favorite!" giit ni Drugo, sabay acting na parang detective. "I will not rest until justice is served!"Mas lalo pa akong natawa. Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok si Drako, hawak ang isang baso ng tubig. Tumigil siya sa paglalakad nang makita niya kung sino ang kausap ko.“Drugo,” malamig niyang tawag, ngunit hindi niya pinigilan ang sarili niyang titigan ako.“Drako!” masiglang bati ni Drugo. “Hey, pinsan. Just making your wife laugh, you should t
One Fateful Night With My Ninong Chapter 234
Pagkababa ko mula sa hagdan ay nakita ko si Drako na nakaupo sa harap ng grand piano. Malayo ang tingin niya, tila may iniisip na malalim. Kasabay ng bawat pagpindot niya sa ivory keys, naramdaman kong bumigat ang dibdib ko. Kung dati ay galit at takot ang nararamdaman ko tuwing kasama ko siya, ngayon ay kabaligtaran na. Gulong-gulo ako.Pero hindi iyon sapat na dahilan para manatili ako rito.Kailangang malinaw ang lahat. Kailangang malaman niyang hindi sapat ang mga lambing at ngiti para kalimutan ko ang lahat ng nangyari.Huminga ako nang malalim bago siya tinawag.“Drako.”Agad siyang napalingon, at nang magtagpo ang mga mata namin, parang may kung anong bigat ang gumaan sa mukha niya.“You’re awake,” ani niya, tumayo at lumapit sa akin. “How are you feeling?”“I’m fine,” sagot ko. “But we need to talk.”Tumango siya, at sabay kaming naupo sa malaking sofa sa receiving area. Ipinatong niya ang mga siko sa tuhod, at tinitigan ako na para bang hinihintay ang sentensiya mula sa bibig
One Fateful Night With My Ninong Chapter 233
Habang pinupunasan ko pa ang labi ko gamit ang tissue, marahan akong inalalayan ni Drako pabalik sa loob ng silid ko. Tahimik lang siya, pero dama ko ang kaba sa bawat hakbang niya—parang takot siyang may mangyaring masama sa akin. Pagpasok namin sa kuwarto, agad siyang naglakad papunta sa wardrobe at binuksan iyon. Kinuha niya ang isa sa mga nightgown ko—'yung kulay cream na may manipis na tela at lace sa dibdib. Hawak niya iyon habang nakatingin sa akin. “You should get changed. You're sweating,” mahinahon niyang sabi, pero may halong pag-aalalang hindi niya maitago. Tumango ako. “I will. Thank you,” sagot ko, pilit na ngumiti. Akala ko ay lalabas na siya ng silid, pero nanatili lang siyang nakatayo sa tabi ng kama. Nagtagpo ang mga mata namin. Tahimik lang siya. Parang naghihintayan kung sino ang unang magsasalita. “Drako,” binasag ko ang katahimikan. “Can you… give me a minute?” Tila nagulat siya. “I’ll stay. What if you collapse again? I want to make sure you’re okay.” Napa
One Fateful Night With My Ninong Chapter 232
Pagdilat pa lang ng mga mata ko ay agad na sumalubong sa akin ang malambot na liwanag ng araw na sumisilip sa mga mamahaling kurtina. Ngunit hindi iyon ang agad na pumukaw sa atensyon ko. Sa gilid ng kama, isang eleganteng gown ang maingat na nakalatag. Kulay champagne ito, na may mabining detalye ng mga burdang ginto sa laylayan, at tila sumisigaw ng isang gabing puno ng karangyaan. Isang uri ng damit na hindi mo basta-basta isusuot… lalo na kung wala ka naman sa isang engkantadong kwento. Napakunot ang noo ko. Bago pa man ako tuluyang makabangon, bumukas ang pinto. Maingat na pumasok si Drako, bitbit ang isang tray ng almusal—may gatas, prutas, at mainit na croissant. Isang simpleng tanawin na para bang kinuha mula sa pelikula. “Good morning,” aniya habang inilalapag ang tray sa bedside table. “Did you sleep well?” Napatingin ako sa kanya, pinagmasdan ang itsura niya—simpleng long sleeves at pajama pants. “Yeah, I guess,” maikli kong sagot. Ngumiti siya at naupo sa gilid ng k
One Fateful Night With My Ninong Chapter 231
Luminga ako sa paligid, halos hindi makagalaw sa kaba. Malapit ko nang maabot ang pintuan ng silid nang biglang may tumayong anino sa harapan ko. “Where are you going?” malamig na tanong ng lalaking kamukha ni Drako. Napaatras ako, halos madulas sa kinatatayuan ko. Ang mga mata niya ay naniningkit—hindi galit, kundi... uhaw. Uhaw sa isang bagay na hindi ko kayang pangalanan. “Get out of my way,” mariin kong sabi, pilit na pinapakalma ang nanginginig kong tinig. Ngunit hindi siya tumabi. Sa halip, lumapit pa siya at bigla na lamang isinandal ang kanyang palad sa gilid ng mukha ko, hinaplos ang pisngi ko na parang may karapatan siya. At bago ko pa man namalayan, idinikit niya ang labi niya sa labi ko. Pumikit ako at agad kong inipon ang lahat ng lakas na mayroon ako. Sa isang iglap, ibinaon ko ang tuhod ko sa maselang bahagi ng katawan niya. "Agh!" napaatras siya habang napangiwi sa sakit. “You sick bastard!” sigaw ko habang mabilis na binuksan ang pintuan at tumakbo palabas ng si
One Fateful Night With My Ninong Chapter 230
Pagkapasok ko pa lang ng condo ay mabilis akong bumagsak sa sofa, hawak-hawak ang dibdib kong naninikip sa dami ng emosyon. Galit, hiya, takot, pagod. Lahat iyon sabay-sabay kong nilunok kanina sa harap ni Drako. At kahit na wala akong balak umiyak, hindi ko napigilang mapapikit at hayaang dumaloy ang luha sa gilid ng aking mga mata. Napansin ko ang biglang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa ng hoodie. Unknown number. Napakunot ang noo ko habang tinatanggap ang tawag. “Hello?” “Is this Mrs. Caleigh Valderama?” tanong ng boses sa kabilang linya—isang lalaking tila kabado at nagmamadali. “Yes, who’s this?” “This is from Saint Dominic Medical Center. There’s been an accident. The car registered under Mr. Drako Valderama... he’s been rushed here.” Parang huminto ang mundo ko. Luminaw bigla ang lahat ng ingay sa paligid—na para bang tinanggalan ng kulay ang paligid ko at pinuno ng isang nakakabinging katahimikan. “What... what do you mean accident?” namamaos kong tanong. Tumayo
One Fateful Night With My Ninong Chapter 229
Hirap na hirap akong huminga sa pagitan ng mga salitang paulit-ulit na bumabangga sa isip ko. Missing person. Ten million reward. Asawa ni Drako Valderama. Ako ang hinahanap ng buong bansa dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa. Dahil lang sa pagmamahal na hindi ko na kayang suklian. Dalawang araw na akong nakakulong sa loob ng condo. Hindi ako makatulog, hindi ako makakain nang maayos, at kahit ang ilaw mula sa bintana ay para bang naninindak. Para bang kahit anong oras ay may susulpot na lang para dalhin ako pabalik sa mundo niya kay Drako. Napabuntong-hininga ako habang yakap-yakap ang sarili. Tinangka kong tumawag muli kay Drugo, pero gaya ng dati—walang sagot. Maging ang mga mensahe ko ay seen lang. Hindi siya dumadalaw, hindi nagpaparamdam. Ilang araw na rin mula nang huli kaming nagkita. Hindi ko alam kung galit ba siya o may pinagdaraanan lang. Kumakalam na ang tiyan ko. Naghihimutok sa gutom. Wala na ring pagkain sa condo. Sa ayaw at sa gusto ko, kailangan kong lumabas.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 228
Pagkauwi ni Drugo, agad ko siyang sinalubong sa may pintuan. Kita sa mukha niya ang pagod, pero hindi pa man siya nakakahinga nang maayos ay agad ko na siyang hinila papasok ng sala. Kailangan ko siyang makausap. Kailangan ko ng matino at makatotohanang desisyon para sa sarili ko—at para sa batang dinadala ko. "Can we talk?" tanong ko agad habang isinasara ang pinto. Napatingin siya sa akin at bahagyang tumango. "Of course. Did something happen?" Umupo ako sa sofa at pinilit ang sariling hindi magdalawang-isip. Nahihiya akong sabihin ang nasa loob ko, pero ayoko na ring patagalin. Wala akong ibang mapagsandalan ngayon kundi siya. "Drugo... I was thinking... baka p'wede akong magtrabaho na muna. Kahit anong trabaho na p'wede mong i-recommend sa company n’yo. Hindi ko na rin kasi alam kung hanggang kailan ako p’wedeng makisama rito. Nahihiya na ako sa 'yo." Sandaling natahimik si Drugo. Tinitigan niya ako na para bang sinusuri kung totoo bang ako ang nagsalita. Hanggang sa bigla siy
One Fateful Night With My Ninong Chapter 227
Mainit ang sikat ng araw sa aking balat habang naglalakad ako palabas ng mall. Bawat hakbang ay mabigat, hindi dahil sa bigat ng bitbit kong mga pinamili, kundi sa bigat ng tanong sa isipan ko. Hindi pa rin maalis sa utak ko ang huling pag-uusap namin ni Drako sa loob ng department store—ang galit, ang sakit, at ang matalim na tinig niyang nagsabing ayaw niyang maging ama. Pero ngayong nakatapak na ako sa labas, ay isang bagay ang gumulo sa akin. Nakita ko siyang muli. Si Drako. Lumabas siya mula sa itim na kotse na naka-park hindi kalayuan. Mabagal ang mga hakbang niya habang palapit. Mabilis kong napansin ang kakaiba. Hindi iyon ang damit na suot niya kanina. Mas neat. Mas maayos. Iba ang gupit. At higit sa lahat, may benda ang kamao niya. "What the hell?" bulong ko sa sarili ko, kasabay ng mabilis na pagtibok ng puso ko. Napahawak ako sa tiyan ko, parang instinct na protektahan ang maliit na sikreto sa loob ko. Bumigat ang hangin sa paligid. "Caleigh," mahina niyang tawag. N
