Pustaka
Cari
Beranda / Romance / One Fateful Night With My Ninong / Chapter 49

Share

Chapter 49

Penulis: Deigratiamimi
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-12 02:20:43
Celeste's POV

Malamig ang hangin nang magmulat ako ng mata. Banayad na sumasayaw ang puting kurtina sa bintana dahil sa simoy ng hangin, at ang sinag ng araw ay malambing na tumatama sa mukha ko.

Saglit akong nag-inat bago bumaling sa kabilang gilid ng kama—at napasinghap. May nakita among isang malaking bouquet ng bulaklak ang nasa tabi ko.

Napakurap ako ng ilang beses, tinapik ang sarili sa pisngi para siguraduhin kung gising na ba ako o nananaginip pa. Pero hindi—totoo ito. Nasa tabi ko ang isang malaking bouquet ng white tulips at red roses na may kasamang eleganteng ribbon.

Sa tabi ng bouquet ay isang tray na may iba't ibang klase ng prutas—slices ng apple, mango, grapes, at ang pinakapaborito ko sa lahat—strawberries.

Napakagat ako sa labi, pilit na pinipigil ang kilig na biglang bumalot sa akin.

Sino pa nga ba ang gagawa nito?

Sino pa ang makakaisip na bigyan ako ng mga paborito kong prutas sa umaga?

Sino pa ang mahilig sa grand gestures kahit na hindi naman siya romant
Deigratiamimi

Good morning. Busy ako sa review kanina. Sana makapag-update ako ng five chapters hahaha

| 14
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 278

    Kinabukasan.Mainit pa rin ang pakiramdam ng katawan ko, hindi lang dahil sa sinag ng araw na tumatagos mula sa sheer curtain ng kwarto namin, kundi dahil sa braso ni Drako na mahigpit na nakapulupot sa baywang ko. Ang hininga niya, malalim, mainit, dumadampi sa batok ko—mahimbing pa ang tulog niya, tahimik, tila ba wala nang ibang problema sa mundo.Napangiti ako habang nakahiga lang doon, ninanamnam ang sandaling ito na parang isang panaginip. Gamit ang hintuturo ko, iguhit ko ang pamilyar na peklat sa balikat niya. Isa ‘yong paalala ng mga sugat ng nakaraan—mga lihim na ginawang armas, sakit na naging lakas. Pero ngayon, ang mga sugat na ‘yon ay hindi na lang alaala ng madilim na kahapon… kundi ebidensya ng paninindigan niya—na kahit basag siya, pinili pa rin niya akong mahalin.Nagulat ako nang biglang kumilos ang katawan niya. Lumapat lalo ang braso niya sa katawan ko, saka siya huminga nang malalim.“Ang tahimik mo naman diyan,” bulong niya, paos ang boses, halatang bagong gisin

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 277

    Napabalikwas ako ng bangon mula sa kama nang marinig ko ang masisiglang boses ng aming mga anak mula sa sala. Tulad ng dati, tila may mini-reunion ng cartoon characters sa ibaba—ang quadruplets naming sina Calliope, Camila, Daemon, at Dax, nagkakagulo habang kausap si Drako. Pero hindi iyon ang nagpabilis ng tibok ng puso ko. “Daddy, bakit pagod si Mommy?” tanong ni Dax, ang pinakapilyo sa kanilang apat, na tila ba Sherlock Holmes sa kakulitan. Halos mapalubog ako sa kama sa sumunod na narinig kong sagot ni Drako. “Pagod ang Mommy n’yo kasi… tumulong siya sa paggawa ng magiging kapatid n’yo.” Napapikit ako. Napakagat sa labi habang pilit pinipigilan ang pagbugso ng tawa at hiya. Namula ang buong mukha ko, parang sinabuyan ng kumukulong tubig. “Drako…” mahinang ungol ko sa sarili, halos hindi makapaniwala sa sinabing ‘yon ng asawa ko. At syempre, hindi pa doon natapos. “Ohhh!” sabay-sabay pang sagot ng mga bata, habang tila may nakaka-excite na puzzle silang natuklasan. Hindi n

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 276

    Never in my life did I imagine myself doing something like this. I felt a wave of shame wash over me, but at the same time, there was this undeniable thrill. A forbidden excitement. Drako bit his lower lip as he watched me, waiting for my reaction to the bold, carnal desire he just whispered. His eyes—dark, longing, full of hunger—met mine, and whatever hesitation I had slowly melted into the heat between us. Pakiramdam ko, gusto niya talaga ito. I could see it in his gaze, feel it in the way he breathed, how he held himself back for me. Parang kahit anong gawin ko, kahit anong ipakita ko, he would never judge me. I was safe with him. Sa harap ng ibang tao, baka hindi ko kayanin. Pero kay Drako, okay lang. Kahit malaman niyang gusto ko rin ito—na sabik din ako sa kanya—hindi niya babalewalain ang damdamin ko. If anything, he would just embrace it more, embrace me more. And I wanted it, too. God, I wanted it so bad. Hindi ko inakala, pero he made me feel things I’ve never felt before

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 275

    Katatapos ko lang magluto ng popcorn para sa mga bata nang mapansin kong nakatayo si Drako sa may pintuan ng kusina. Nakapamewang siya, suot pa ang polo niyang bahagyang nakabukas sa dibdib. Hindi ko na napigilan ang ngiti ko. Agad siyang lumapit at ipinulupot ang braso niya sa beywang ko. Walang sabi-sabi, hinalikan niya ako sa labi—marahan pero may init. Ramdam ko pa rin ang pagsabik sa bawat pagdampi ng mga labi niya. Parang laging unang halik. It’s been a month since we got back together. Isang buwang puno ng pag-a-adjust, pag-unawa, at muling pagkatuto kung paano magmahal nang walang takot. Kahit papaano, unti-unti kong nararamdaman ang pagbabago niya—sa kilos, sa pananalita, sa bawat gabing inuuna niya ang pamilya namin kaysa sa galit o pride. Hanggang ngayon, hindi ko pa nasasabi sa mga magulang ko ang totoo—na binigyan ko si Drako ng isa pang pagkakataon. Na pinili kong isugal muli ang puso ko sa lalaking minsang sumira nito. "Nagluluto pa ako," sabi ko habang nilalagay ang

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 274

    Tahimik ang biyahe pauwi. Nasa likod ako ng sasakyan, kasama ang mga bata. Tahimik silang natutulog, parehong nakasandal sa magkabilang braso ko. Si Drako naman ay tahimik lang din sa driver’s seat, pero ramdam ko ang bigat ng kanyang mga buntong-hininga. Hindi ko alam kung dahil ba sa stress ng buong araw o dahil sa akin. Nilingon ko siya. Napatingin din siya sa rearview mirror. Saglit kaming nagtagpo ng tingin, pero agad ko ring ibinaling ang paningin ko sa labas ng bintana. Pagdating sa bahay, dahan-dahan naming inilipat ang mga bata sa kwarto. Maingat kong hinaplos ang buhok nina Camila at Calliope habang inaayos siya sa kama. Si Dax naman ay mariin ang yakap sa stuffed toy niyang si “Woofie.” Anghel ang mga mukha nila habang natutulog. Paglabas ko ng kwarto ng quadruplets, nabigla ako nang makita si Drako sa hallway, nakasandal sa pader, naghihintay. He looked exhausted. Disheveled in the most beautiful, devastating way. "Can't sleep?" tanong ko habang iniiwas ang tingin.

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 273

    Nakapikit pa rin ako habang ang mga labi niya ay dumuduyan sa akin. Sa pagitan ng bawat halik, ramdam ko ang kabog ng puso kong tila ba hindi na alam kung lalaban pa ba o susuko na. Naramdaman ko ang kamay niya sa baywang ko, mainit, parang apoy na gumagapang sa balat ko. Pinipigilan ko ang sarili kong humawak sa kanya, pero nang bahagya akong mapasandal sa dibdib niya, kusa nang bumalot ang mga braso ko sa batok niya—parang muscle memory na matagal nang inilihim ng katawan ko. "You’re trembling," he whispered, halos kasabay ng paghalik niya sa gilid ng aking tainga. "Are you scared… or excited?" "I don’t know," mahina kong sagot habang nakapikit pa rin, boses ko ay nanginginig. "I don’t know anything when I’m with you." “You don’t have to know,” he said, brushing his nose gently against mine. “You just have to feel.” At iyon ang nakakatakot. Kasi sa kanya—lagi akong nakakalimot. Humigpit ang yakap niya, at unti-unti kaming gumalaw. I felt the cold marble of the bathroom counter

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status