Share

Chapter 6

Author: Deigratiamimi
last update Last Updated: 2025-03-05 15:44:20

Celeste's POV

Hindi ako makahinga. Parang biglang huminto ang mundo ko matapos marinig ang sinabi ni Ninong Chester.

“We will raise that child and you need to marry me!”

It felt like a forceful command, an inescapable fate that he had already decided for me.

Bago ko pa maproseso ang lahat, bigla siyang lumapit. His towering presence made my legs weak, and before I knew it, his firm grip was on my wrist—hindi marahas, pero matigas, sapat para maramdaman kong wala akong kawala.

"P—Paano mo nalaman?" mahina kong tanong, pilit na nilalabanan ang kaba.

Tumigil siya sa paggalaw at tinitigan ako ng matalim. His cold, assessing eyes bore into mine, as if reading every thought inside my head. Damn it, Celeste. Bakit mo ba naisipang harapin siya ngayon?

“You think I wouldn’t know?” bumaba ang boses niya, bahagyang lumapit pa sa akin. “You’ve been avoiding me for weeks. I had someone follow you—siyempre hindi mo naisip ‘yon dahil masyado kang busy sa kakaiwas sa akin. Masyado kang masunuring bata.”

My blood ran cold.

“You… had me followed?”

Hindi siya nagsalita, pero sapat na ang tingin niya para kumpirmahin ang lahat.

Napakapit ako sa bag na hawak ko, feeling utterly trapped. I should’ve known—hindi ko dapat minaliit ang isang tulad ni Chester Villamor. Isang billionaire na doktor, may sariling ospital, may koneksyon kahit saan. A man like him? He always got what he wanted. At ngayon, ako ang gusto niyang makuha.

No, not me… our child.

Pero bakit ako ang nakakaramdam ng takot?

“Celeste,” he said my name with a tone that sent chills down my spine. “You’re pregnant. With my child. Do you think I’d let you handle this alone?”

Sinubukan kong hugutin ang kamay ko mula sa hawak niya, pero hindi siya bumitaw.

“I—It’s my body,” pilit kong depensa. “Ako ang magdedesisyon kung ano ang gagawin ko sa—”

“No,” putol niya sa akin, mas matigas na ngayon ang boses niya. “Walang kasalanan ang anak natin.”

Napapikit ako nang mariin, trying to steady my breathing. Anak natin. Ang bigat ng mga salitang iyon sa pandinig ko.

“You will not abort our child,” he continued, his voice unwavering. “We will raise that child together. And you need to marry me.”

His words slammed into me like a wrecking ball.

Biglang bumalik sa akin ang lahat ng iniwasan kong katotohanan—ang isang gabing hindi ko dapat maalala, ang kahihinatnan ng isang pagkakamali, at ang matinding implikasyon ng pagbubuntis ko.

At ngayon, gusto niya akong pakasalan.

I let out a hollow laugh. “Marriage? Ninong, are you serious? Inaanak mo ako. Ano na lang ang iisipin ng pamilya natin? Dudungisan mo ang mga pangalan at reputasyon natin dahil lang sa batang nasa sinapupunan ko?”

He didn’t even blink. “Do I look like I’m joking?”

Napailing ako. “We don’t even have feelings for each other! And now you’re telling me to marry you?”

“It’s not about feelings,” aniya, as if emotions were insignificant. “It’s about responsibility.”

Parang may humigpit na gapos sa dibdib ko. I stared at him in disbelief. “Responsibility?”

His gaze darkened. “I don’t take fatherhood lightly. At hindi ako papayag na lumaki ang anak ko nang walang ama.”

His child. Not mine. Not ours. His.

Sa mga sinabi niya, doon ako tuluyang naputol.

Napaatras ako. Hindi ko alam kung dahil sa kaba, takot, o galit. “So what, ikakasal tayo para lang magkaroon ang anak natin ng ‘buong pamilya’? Para lang masabing may tatay siya? Para lang sa panlabas na imahe mo?”

Nagtagilid ang ulo niya, studying me. “Isn’t that how it should be? Isn’t that better than raising a child alone?”

I let out a bitter chuckle. “Wow, ang simple para sa 'yo. Pero ako? Ako ang babae rito. Ako ang may katawan na nagdadala ng batang ‘to. At higit sa lahat, ako ang may karapatang magdesisyon kung paano ko haharapin ‘to.”

His jaw clenched. “You think kaya mong palakihin ‘yan nang mag-isa?”

“I will, if I have to,” sagot ko agad.

For the first time, nakakita ako ng bahagyang pagkagulat sa mukha niya. Pero agad ding nawala.

Napakuyom siya ng kamao at bumuntong-hininga. Then he straightened up, as if regaining his control. “We’re getting married, Celeste. Whether you like it or not.”

What the hell?

“Excuse me?”

“My lawyer will prepare the contract,” he continued, ignoring my furious reaction. “We’ll keep this between us for now. A secret marriage, if that’s what you prefer. Pero walang makakaalam na hindi totoo ‘to.”

Napahawak ako sa sentido ko. I felt like my world was spinning. “Ninong, I don’t want to marry you! Bakit ba ang dali para sa 'yo ang mga bagay na ‘to? This isn’t just some business transaction!”

His eyes flickered with something unreadable. “You don’t have a choice.”

Oh, I definitely had a choice. Pero ang problema…kaya ko bang ipaglaban ang pagpili sa sarili kong landas?

O matatalo ako sa laro ni Ninong Chester… at mapipilitang tanggapin ang buhay na siya ang nagdikta?

Tahimik akong nakatingin sa kanya, while my mind screamed in frustration.

Nasa loob kami ng kotse ko kasi biglang bumuhos ang malakas na ulan.

Ninong Chester was a man who never lost a battle. At kung papatulan ko ang laro niya, alam kong wala akong laban.

I swallowed hard. “And what if I say no?”

His eyes turned colder. Damn it. Hindi ko gusto ang titig niyang ‘yon.

“Then I’ll make sure you have no choice, but to say yes,” aniya. “And trust me, Celeste, I always get what I want.”

His words were a warning. A threat. A promise. At doon ko naramdaman ang mas matinding kaba.

I wasn’t just fighting for my freedom. I was fighting against a man who never accepted defeat.

Author's Note:

Hello!

Thank you for reading this book. I really appreciate it!

Anyway, pwede kayong mag-iwan ng comments (positive or negative) about the book. I'm open to criticism naman makakatulong iyon sa aking pagsusulat.

Please bear with me kung may typographical at grammatical errors. Hindi po uso sa akin ang proofreading minsan. Hahaha. Hope you will continue supporting me as your underrated GoodNovel Writer!

Don't forget to follow me, leave a comment, gem votes, and rate this book dahil may give away ako minsan sa mga readers ko.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (46)
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
salamat po
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
salamat po
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
salamat po 🫶
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 405 - Book 3 WAKAS

    Pinupunasan ni Killian ang luha niya habang nakatayo sa harap ng altar. Halos hindi siya huminga nang makita si Claudette na dahan-dahang naglalakad papasok ng simbahan, suot ang wedding gown na matagal nitong pinangarap. Puting-puti, simple pero elegante, bagay na bagay sa kaniya. Hawak ni Claudette ang bouquet habang nakangiti, pero halatang nangingilid rin ang luha sa mga mata. Maraming bisita ang naroon — pamilya, mga kaibigan, pati mga anak nila na nakaayos sa harapan. Si Alessandro, na siyam na taong gulang na, ang ring bearer. Ang kambal na sina Larkin at Lara, suot ang cute na damit at barong, ang flower girl at page boy. Nang magtagpo ang tingin ni Claudette at Killian, pareho silang natawa sa gitna ng emosyon. Paglapit nito sa altar, inabot ni Killian ang kamay niya. “You’re so beautiful,” bulong ng lalaki, halos hindi maipinta ang ngiti. “Thank you,” sagot ni Claudette, medyo nanginginig ang boses. “You’re not bad yourself, Mr. Nicolaj.” Tumawa si Killian, pinunasan u

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 404

    Excited si Claudette habang inaayos ang buhok niya sa harap ng salamin. Suot niya ang simpleng white silk dress na pinili ni Killian para sa date nila. Hindi siya makapaniwala na sa wakas ay makakapag-relax din sila kahit isang gabi lang, malayo sa mga bata.Nasa ibaba si Killian, naka-white polo na bahagyang bukas ang tatlong butones, habang hawak ang kamay ni Claudette nang bumaba ito.“Ready ka na, Mrs. Nicolaj?” tanong ni Killian na may ngiti sa labi.“Ready na, Mr. Nicolaj,” sagot ni Claudette habang nakangiti rin. “Na-check mo na ba ‘yong mga bata? Baka iyakan na naman ni Lara si Ate Caleigh kapag hindi niya ako nakita.”“Checked and double-checked. Si Mommy Celeste na nga ang nagpatulog kina Larkin at Lara. Si Alessandro naman, busy makipaglaro sa mga pinsan niya. Don’t worry, babe. This night is all ours.”“Sigurado ka ha, kasi ayokong may tumawag sa gitna ng—”“Promise. I already turned off my business phone. Tonight, it’s just you and me.”Habang naglalakad sila papunta sa p

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 403

    Binuhat ni Killian si Claudette papasok sa loob ng silid nila. Mahigpit ang yakap nito sa babae, parang sabik na sabik na muli sa lambing ng asawa. Wala pa silang nasisimulan, pero halata na agad ang init sa pagitan nilang dalawa.Pagkalapat ng pinto, hindi na niya napigilan ang sarili. Agad niyang sinunggaban ang labi ni Claudette, marahas pero puno ng halik na matagal na niyang gustong ibigay. Gumanti naman si Claudette, hawak sa batok ng asawa habang napapaungol sa bawat paggalaw ng kanilang mga labi.“Killian…” mahina niyang tawag, halos hindi na maayos ang boses dahil sa bilis ng tibok ng puso niya.“Hmm?” bumaba ang mga halik ni Killian sa leeg nito. “Gusto mo ba talaga ng isa pa? Gusto mo bang sundan sina Larkin at Lara?”Napangiti si Claudette, kahit nakapikit. “Oo naman. Pero baka ikaw ang mapagod, ha?”Tumigil saglit si Killian, nakatingin sa mukha ng asawa. “Ako? Mapagod? Claudette, sa dami ng anak natin, ikaw pa rin ang dahilan kung bakit hindi ako makatulog minsan.”“Loko

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 402

    Tahimik na nakaupo si Killian sa study room ng bahay habang hawak ang maliit na kahon na naglalaman ng singsing. Matagal niya itong tinitigan, saka bahagyang ngumiti. Galing ito sa ibang bansa, binili niya habang nagbi-business trip sa Singapore dalawang linggo na ang nakalipas. Sa isip niya, paulit-ulit niyang sinasabi: This time, I’ll do it right.Pumasok si Alessandro sa kwarto, hawak ang laruan niyang eroplano. “Daddy, what’s that?” tanong ng bata habang lumapit.Ngumiti si Killian. “Secret, buddy. Pero para ito kay Mommy.”“Kay Mommy? Is it her birthday again?” tanong ni Alessandro, halatang excited.Killian tumawa. “No, not birthday. But I’m planning something special.”“Special?” nakangiti ang bata. “Like when we had cake last time?”“Even better than cake,” sagot ni Killian, sabay kindat. “Promise, you’ll see soon.”Tumakbo palabas ng kwarto si Alessandro, sigaw nang sigaw ng “Mommy, Daddy’s planning something!” kaya napailing si Killian. “Ay naku, anak talaga,” mahina niyan

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 401

    Mainit pero maliwanag ang umagang iyon. Sa loob ng bahay ng mga Nicolaj, puno ng tawanan at ingay ng mga bata. May mga lobo sa bawat sulok, pastel ang tema ng dekorasyon, at may malaking tarpaulin na may nakasulat: Happy 1st Birthday, Larkin and Lara! Masayang pinagmasdan nina Killian at Claudette ang kambal habang tumatawa ito sa sala. Nakaupo sa malambot na playmat sina Larkin at Lara, habang abala naman si Alessandro—ang panganay nilang anak—sa pagpapatawa sa mga kapatid niya. “Tingnan mo ‘yan,” natatawang sabi ni Claudette habang nakasandal sa balikat ni Killian. “Hindi ko alam kung sino sa kanila ang mas maingay.” Ngumiti si Killian habang nakatingin sa tatlong bata. “Definitely Alessandro. He got that energy from you.” Napangiwi si Claudette. “Excuse me? I’m calm and composed.” “Really?” tumawa si Killian. “You used to throw things at me sa office noong hindi mo ako pinapansin after... you know.” Pinandilatan siya ni Claudette. “Don’t start, Killian.” Napahagikhik si Killi

  • One Fateful Night With My Ninong   Chapter 400

    Binyag ng kambal na sina Larkin at LaraMaagang nagising si Claudette sa araw ng binyag. Halos hindi siya nakatulog sa excitement at kaba. Gusto niyang maging perpekto ang lahat—mula sa handa, sa dekorasyon, hanggang sa mga bisita. Nakasuot siya ng simpleng kulay beige na dress habang abala sa paghahanda sa loob ng kanilang bahay.Kasama niya si Killian na kanina pa nakatingin sa kambal habang tulog pa ito. Nakangiti si Claudette habang inaayos ang ribbon sa maliit na ulo ni Lara.“Killian, make sure dalhin mo ‘yung extra milk nila, ha? Baka magutom ‘to sa simbahan,” paalala ni Claudette habang nag-aayos.Ngumiti si Killian. “Yes, Professor Claudette. Lahat ng checklist mo, nasunod ko na. Promise.”Umiling si Claudette at napangiti. “Ikaw talaga. Seryoso ako. Alam mo namang hindi ako mapalagay kapag may nakalimutan.”Lumapit si Killian at hinawakan ang balikat niya. “Hey, relax. Everything’s under control. Today is for our twins. Let’s just enjoy it.”Napatango siya at huminga nang ma

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status