PINAGMASDAN ni Lexie ang reflection niya sa malaking salamin na nasa harapan. The tv show which she was invited to had already ended at kasalukuyan siyang nagpapahinga ngayon sa dressing room. Napalingon siya bigla nang marinig na bumukas ang pinto. Abot tenga ang ngiti ng assistant niyang si Callie nang pumasok ito sa loob ng dressing room. Bitbit nito ang isang bouquet ng bulaklak.
“Para kanino yan?” curious niyang tanong dito.
“Guess who?” kinikilig nitong sabi.
She arched an eyebrow at her. “Galing ba sa manliligaw mo yan?”
SINALUBONG ni Zariyah si Kylian na pababa galing kwarto nito. There was a warm smile on her lips when she greeted her husband; as if the argument that they had last night didn’t happen at all. Kung anong oras na ito nakabalik kagabi ay hindi niya alam. Ayaw na rin niyang isipin kung anong ginawa nito kasama si Lexie. “Breakfast is ready. Sabay na tayong kumain,” aya niya at hinawakan ang kamay nito. Kylian looked at her with an impassive face. Pagkaraan ay marahan nitong kinuha ang kamay mula sa pagkakahawak niya. “Ikaw na lang. I have an appointment and I can’t be late.” Nakaramdam siya ng matinding pagkadismaya sa tugon nito. Gumising
“THANKS, Kylian.” Nilingon ni Kylian si Lexie. Bakas sa mukha nito ang kasiyahan. “For what?” he asked with a grin. She gave a chuckle in response to his question. “Why, of course, for all of these,” she paused, and her eyes roamed around the room. “I like this place. It gives off a romantic vibe.” Napangiti siya sa sinabi nito. Before her birthday, he was already looking for a restaurant that had also a private room. Hindi niya gustong nadidisturbo dahil lang sa may isang fan ni Lexie ang lalapit para magpakuha ng litrato.
NASA KWARTO na niya nang magising kinabukasan si Zariyah, much to her surprise. Naupo siya sa gilid ng kama at pilit inalala ang nangyari kagabi. Last night, she saw Kylian and Lexie together and it made her upset. Sa sama ng loob ay ilang baso rin ng wine ang nainom niya. Naihilamos niya ang palad sa mukha. Nakaramdam ng kahihiyan nang mag-flashback sa utak niya ang mga pinagsasabi niya kay Grey kagabi. Hindi naman siguro niya nabanggit dito ang tungkol sa kanila ni Kylian. “Oh, you’re so stupid, Zariyah,” bulong niya sa sarili. She stood up and went straight to the bathroom. Isa-isang inalis ang suot na damit at pagkatapos mailagay ang dami
“THIS is unexpected. We met again.” Kylian’s brows drew together in a scowl. God, how he wanted to wipe that smirk off of his face. Bakit sa lahat pa ng lugar ay dito pa niya ito makikita? And why, of all times, ay ngayon pa kung kailan gusto niyang mag-unwind. Tila ba nang-aasar ang tadhana. He let out a deep sigh. His night just got ruined after seeing this man. “What a small world, isn’t it?” His lips curled in thin lines of contempt. “Yeah, guess I’m unlucky since I saw you here.” Bigla naman sumingit si Dylan sa usapan. “Someone you know?” tanong nito. Nagpalipat-lipat ang tingin nito sa kanilang dalawa. “No.” “Yes.” They both answered in unison. Narinig niyang tumawa ito kaya napalingon siya rito. His face darkened as he saw the amused look on the man’s face. “I didn’t hav
“EARTH to Zariyah! You still there?” Ang tinig ni Nadia ang nagpabalik kay Zariyah sa kasalukuyan. She glanced up at her frowning face. “Oh, sorry. May sinasabi ka ba?” Ngumuso ito. “Kanina pa ako nagsasalita dito pero di ka naman nakikinig. Para lang ako nakikipag-usap sa hangin.” Napakamot siya ng ulo. “Pasensya na. May iniisip lang,” paliwanag niya. Nadia leaned forward, her face filled with curiosity. “May problema ba? Care to share?” She bit her lip. Pinaglaruan niya ang pagkain sa plato gamit ang tinidor na hawak. “Nadia, alam mo ba kung… kung paano mang-akit?” tanong niya na halos pabulong. “Anong sabi mo? Paano mang-ano? Lakasan mo naman boses mo,” reklamo nito. She cleared her throat, her cheeks burning red. “Ang sabi ko alam mo ba kung paano mang-akit?” pag-ulit niya. Sa pagkakataon ito ay nilakasan niya ang boses sapat para marinig nito ang sinabi niya. Mabuti na lang at walang naki-share ng table sa kanila ni Nadia. “Oh, wow,” anas nit
NAPANGIWI si Zariyah habang tinitingnan ang mga lingerie na naka-display sa loob ng underwear store na pinasukan nila ni Nadia. Napalingon siya kay Nadia na abala sa pagtingin ng mga undergarments. “Did you just bring me here to accompany you sa pagbili mo ng undergarments?” she asked in disbelief. Ibinaba ni Nadia ang hawak na lingerie at tumingin sa kanya. “Why, of course no,” natatawa nitong sabi. Dinampot nito ang isang lace garter lingerie at inabot sa kanya. “We are here to buy you some lingerie. So what do you think of this?” She shook her head. “No. I… I don’t think this would suit me.” “Oh, is it too much for you?” Kinuha nito ang lingerie sa kamay niya at ibinalik ulit sa clothes rack. “Do we really have to buy lingerie?” Nagpatuloy sa pag-iikot sa loob ng store si Nadia habang siya ay nakasunod lang dito. “Huwag mong sabihin ay nagsusuot ka rin ng ganito?” Nadia shrugged her shoulders and glanced at her. “Why not? Wearing one makes me fee
ZARIYAH bit her lip as she kept on pacing back and forth in her room. Kulang pa yata ang isang glass ng wine na ininom niya para kumuha ng sapat na lakas ng loob para gawin ang binabalak. Maybe she really needed to get drunk. Humarap ulit siya sa salamin at pinagmasdan ang kanyang repleksyon. She’s already wearing the negligee she bought. Halos lumagpas lang sa suot niyang undies ang haba nun. “I doubt that Kylian still has time to meet that woman. He’s busy right now. Sa kanya ko ipinagkatiwala ang acquisition ng Rosewood Hotels & Resorts. He’s probably stressed right now. Samantalahin mo na yun. hija. As his wife, you already know what to do, right?” “Will this really work?” nag-aalala niyang tanong kay Daniel. Ngumiti ito sa kanya. “Why, of course it will. I’ve already done my part, hija. Now it’s up to you.” She let out a long sigh. Inayos niya muna ulit ang buhok at saka lumabas ng kwarto. Her heart was pounding in her chest as she made her way to the ot
INALOG-ALOG ng batang si Kylian ang balikat ng batang babae na nakasandal sa kanya. Namamasa pa ang gilid ng mga mata nito. “A-andyan na ba si tatay? Makakauwi na ba tayo?” Kylian opened his mouth to say something pero naudlot iyon ng biglang nabalot ang buong warehouse ng mga hiyawan ng mga lalaking dumukot sa kanila. The little girl beside her trembled in fear. Napalingon siya sa direksyon ng mga ito na abala sa pag-iinom at paglalaro ng cards. “Gusto ko ng umuwi. Gusto ko ng makita si tatay,” naluluha nitong sabi. And once again, sinubukan niya ulit makawala mula sa pagkakatali nila but failed. “Set us free!” hiyaw niya sa mga lalaki. Pero tila ba bingi ang mga ito at dinedma lang ang pagsisigaw niya. He closed his eyes. Gusto na niyang makauwi. Nasaan na ba kaya ang daddy niya? Hinahanap na ba siya nito ngayon? O baka naman ay mas abala pa rin ito sa trabaho nito? Iminulat niya ang mga mata at ang scenario sa paligid niya ay nagbago. There was c