Third Person’s POV“Anak natin? Kailan mo pa naging anak ang anak ko, Troy? At kailan ka ba naging Ama sa kaniya? Nakalimutan mo na ba kung paano mo kami tinalikuran noon? Huh?!” Sumbat ni Sam sa kay Troy. Ang lalaking may sanhi ng kanyang paghihirap. Hindi niya inakala na makapal pa rin talaga ang mukha nito at pumunta ito sa kung nasaan siya upang sabihin lang 'yun. Wala din siyang ideya kung saan nito nalaman kung saan siya nakatira ngayon.“I’m sorry, mga bata pa kasi tayo noon at nag-aaral. Hindi ko kayang panagutan ka dahil may mabigat din akong responsibilidad sa pamilya ko. Tiyaka, hinanap kita noong naka-graduate na ako ng college, ngunit hindi na kita nakita ulit.” Kapal din ng budhi nito para rumason.“Sinungaling! Mas mabuti pa na umalis ka, Troy! Hindi ako papayag na bumalik ka sa buhay ko. Mas lalong hindi ako papayag na kilalanin ka na ama ng anak ko. Kaya umalis ka na!” Sigaw ni Sam sa kanya, kasabay ng pagtulak dito. Her eyes began to water.“I’m really sorry, Sam. I
Third Person’s POVIgting ang panga ni Bernard habang nakatingin sa walang malay na si Trixie habang nasa ospital, nagkaroon din ng walong tahi ang noo nito dahil sa pagtama sa kanto ng lamesa. Sa totoo lang ay nag-alala siya ng husto dahil baka nga totoong ginawa ‘yun ni Sam.Subalit kilala niya si Trixie, hindi ito tumitigil hangga’t hindi nakukuha ang gusto. Inaanak ito ng kanyang Ama kaya nahihirapan siyang itaboy ito ng tuloyan. Kung hindi pa niya nakita ang CCTV sa phone niya ay hindi pa niya malalaman ang tunay na nangyari. Ang ginawang paghila nito kay Sam at ang pagsubsob niya sa sarili. Mabuti na lamang at tama ang ginawa niyang i-connect sa phone niya ang lahat ng CCTV. Simula kasi nang pagbantaan siya ni Trixie noong araw na pinalayas niya ito sa office matapos ng ginawa nito kay Sam at simula noong nagpunta doon si Troy ay naging mas maingat na siya. Pinagsabihan na rin niya ang security na wag papasukin si Troy.Inaantay na lamang niyang gumising si Trixie para makauwi n
Third Person’s POVPagkatapos na maayos ni Sam ang mga bulaklak sa ibabaw ng side table niya ay lumabas na rin siya sa kwarto. Sabay pa silang nagbukas ni Bernard ng pinto at aksidenteng nagtama agad ang mata nilang dalawa.Sa totoo lang ay kinakabahan si Sam sa kung ano man ang pag-uusapan nilang dalawa ngayong gabi. Nilakasan na lamang niya ang loob niyang humarap dito dahil nagugutom na talaga siya.“Let’s eat.” Nakangiting sabi nito sa kaniya. Parang may kakaiba sa mga tingin nito. Nagmadali niyang iniwas ang paningin niya dito at sinara ang pinto. Ipinaghila pa siya ng upuan nito nang makarating sila sa dining area.“Thank you po.” Nahihiyang usal ni Sam kay Bernard.“Wow! Mukhang masarap itong niluto mo, ah?” Tanong sa kanya nito nang buksan ang ceramic na lagayan ng ulam. Kitang-kita ang pagkagalak sa mukha nito.Tipid na ngumiti si Sam, nang bigla siyang may maalala na nais niyang itanong dito. Kasi kanina pa gumugulo sa isip niya yun.“Ah, Sir? Paano niyo po nakuha ang video?
Third Person’s POVHindi makapaniwala si Sam na sa maiksing panahon na nakasama niya si Bernard ay magkakaroon na agad ito ng pagtingin sa kanya. At hindi rin niya akalain na gagawin ito lahat ni Bernard para sa kaniya. Pangarap niya lang kasi dati ay makapagtrabaho lang sa kompaniya nito.Pero ang lalaking nakikita niya lang noon sa billboard at hinahangaan niya ay kasama niya na ngayon dito sa malaki at napakamahal nitong yate.Tanaw din mula sa yate ang maputing buhangin mula sa resort dahil sa sinag na nagmumula sa malaking buwan. Masarap din ang simoy ng hangin dito at katamtaman lang ang lamig sa balat.Bukod sa mga malalaking establishment na nakikita niya sa resort sa di kalayuan ay wala na siyang ibang nakikitang mga tao sa paligid. Siguro ay dahil malapit ng maghating-gabi. Pero silang dalawa ngayon pa lamang mag-uumpisang e-enjoy ang hinanda ni Bernard na date para sa kaniya.Nagpaalam sa kaniya si Bernard na may aayusin lang sa loob kaya naiwan siyang mag-isa. Inisang lago
Third Person’s POV“Ang sarap nitong crab.” Pagdadahilan ni Sam. Para mailigaw sana ang usapan pero nanatiling nakatingin sa kanya si Bernard.“I heard you.” Giit nito. Hindi pa nito inaalis ang tingin nito sa kanya.“Kahit naman siguro sinong babae. Hahanga sa mga kagaya niyo.” Katuwiran ni Sam.“Hindi ‘yan ang gusto kong marinig. You said earlier na hinahangaan mo ako noon pa. So, you mean may gusto ka na sa’kin noon pa? Kaya ba nakiusap ka kay Aling Esme na ipasok kita dito? Matagal mo na ba akong gusto?” Bakas ang kuryusidad mula sa mga katanongan nito sa kanya. Nagulat si Sam dahil ang bilis napagtahi-tahi ni Bernard ang lahat. Pero hindi naman niya intensyon na magkagusto maliban sa paghanga. Alam niyang trabaho talaga ang ipinunta niya roon.“Ang paghanga at ang pagka-gusto ay magkaiba po ‘yun. Isa pa, hindi naman ‘yun ang dahilan kung bakit ako nag-decide na mag-trabaho sa inyo. Dahil po talaga ‘yun sa pangangailangan ko.” Sinserong sagot niya. Pinagsiklop nito ang mga kamay a
SAMIlang taon… Ilang taon kong kinimkim ang sama ng loob ko para sa isang tao na sa pag-aakalang siya ang ama ng anak ko. Sa pag-aakalang siya ang nanamantala sa’kin no’ng gabing ‘yun. Sa pag-aakalang siya ang lalaking tumalikod sa’kin noon ng mga panahon na kailangang-kailangan ko siya sa tabi ko. Na kailangan namin siya ng anak ko… Pero nang dahil sa palatandaan ay nagbago ang lahat at naging magulo pa ito. Kung hindi pala siya ang gumawa sa’kin no’n, bakit siya ang nadatnan ko sa aking kwarto? Bakit hindi niya sinabi sa’kin ang totoo? At ano ba talaga ang nangyari no’ng gabing ‘yun?Kung sakali na tama man ang hinala ko, paano napunta doon si Bernard? Magulo pa rin ang isip ko. Kung totoong si Bernard nga ‘yun ibig bang sabihin ay alam niyang ako ang babaeng pinagsamantalahan niya no’n nang dahil sa sobrang kalasingan?Imposibleng hindi niya alam ‘yun. Kaya ba naging mabilis para sa’min ang lahat ngayon? Kaya ba naging palagay na agad ang loob niya sa’kin sapagkat no’ng una palang
BERNARD“Sam? What’s the meaning of this?” Nagtataka kong tanong sa kanya. Mapungay ang mga mata niyang lumapit siya sa akin at walang inhibisyon na ikinawit ang kanyang mga kamay sa aking batok.Ramdam ko ang kanyang dibdib sa aking dibdib. Hindi rin nakatakas sa pang-amoy ko ang matapang na amoy ng alak mula sa kanyang hininga.Napalunok ako nang tiningnan niya ako ng mapang-akit niyang mga mata. Kung hindi ko siya kilala iisipin kong bihasa na siya sa ginagawa niyang ito, pero dahil alam kong hindi siya ganito ay nagtataka na ako sa mga kinikilos niya.“B-Bakit ka uminom? S-Saka bakit ganyan ang suot mo?” Pigil ko ang aking hininga habang tinatanong ko siya. Nakahawak na rin ang kamay ko sa kanyang beywang upang alalayan siya. Imbis na sagutin ako ay tumingkayad pa siya at itinapat ang kanyang labi sa aking tenga.“Di’ba ito ang gusto mo?” Mahina niyang tanong sa’kin. Pagkatapos ay nakangiti niya akong tinignan. Inilapit niya ang bote ng alak sa aking bibig. Tinanggap ko naman ‘yun
BERNARD“Fvck you, Troy!”Kaagad akong nagtungo sa bahay niya nang makita ko ang CCTV na pina-rewind ko pa sa simula kahapon sa operator nito nang umalis si Sam. Doon ko natuklasan ang ginawang pagtakas ni Sam sa building habang suot ang utility outfit para makalabas, nilagay pa nito ang kaniyang mga gamit sa itim na garbage bag pagkatapos ay dumaan sa likuran ng building.Sa isang kuha naman ng CCTV sa likurang bahagi ay kitang-kita ko ang pag-sundo ng kotse nito sa kaniya. Kaya kaagad akong napasugod sa bahay niya.Hindi ako makapag-isip ng maayos. Hindi ko alam kung saan ako unang pupunta para makita siya. Pero sa ngayon ay isa lang ang tumatakbo sa isip ko. Maaring may kinalaman na naman si Troy dito.Ngayon na alam na ni Sam ang lahat, sigurado akong matindi na ang galit niya sa akin. Iiwan ko ba naman siya sa gano’ng situwasyon para habulin si Laureen ay nasisiguro kong kinamumuhian na niya ako ng tuluyan. Hindi ko siya masisisi, dahil nagsinungaling ako sa kaniya at hindi ko si