Share
Chapter 24
Kaugnay na kabanata
One Last Mistake Chapter 1
SAMAbala ako sa pagkaliskis ng isdang tilapya sa palengke nang matanaw ko si Tiya Esme.Ang tiyahin kong kapatid sa Ina ni Mama. Nagta-trabaho kasi siya bilang isang chef sa mgaVillegas, at siya din ang personal na bumibili ng mga niluluto niya sa pamilyangpinagsisilbihan niya. Hindi na rin niya nagawang mag-asawa dahil pagka-graduate pa langniya ng culinary ay doon na siya nakahanap ng trabaho at tumira. Maliit lang angpuwestong meron ako dito dahil maliit lang din naman ang kinikita ko sa pagbebenta ngmga tilapya dito. Pero, nakatulong naman ang iilan kong suki sa palengke upang maubosang mga paninda ko.Kaagad na lumapit si Tiya Esme sa akin, kaya binilisan ko muna ang paglilinis ng isda paramakausap siyang muli.“Tiya, nakausap niyo na po ba ang amo niyo?” Tanong ko sa kanya habang sinusuklian koang customer na bumili sa akin ng tilapya.“Ay naku, Sam. Nakalimutan ko ulit! Umalis kasi si Sir Bernard, pumunta sa Singapore atisang linggo siya doon. Pero mamayang gabi daw a
One Last Mistake Chapter 2
SAMHalos ma-laglag ang aking panga nang tumingala ako sa Villegas Company. Sa itsura palamang nito ay halata mo na kung gaano ito kalaki at kayaman. Nababalot angestablishemento ng tinted na salamin lalo na sa bawat palapag nito. Tunay ngang kahanga-hanga, hindi lang ang nagpapatakbo dito kundi pati na rin ang kanilang kompanya. Kungpapalarin akong makapasa sa interview ay hindi ko lamang siya makikita araw-araw.Siguradong malaki din ang maitutulong ko sa aking pamilya.Bigla akong kinabahan nang makapasok na ako sa loob. Bumungad sa akin ang malawakna receiving area. Malamig din dito at kahit umaga ay nakabukas pa rin ang magagandangchandelier. Parang hindi opisina ang lugar na ito. Para na rin siyang hotel. Nakakamanghaang bawat sulok, sa lobby pa lang ‘to paano pa kapag sa loob na ng opisina?Napansin ko ang mga empleyado na kasabay kong pumasok. Lahat sila ay may maayos nasuot. Plantsado ang mga damit nila at high heels pa ang kanilang sapatos. Bigla akongnakaramdam ng
One Last Mistake Chapter 3
SAMBigla akong napadilat nang may marinig akong ingay sa labas. Parang nahulog na takip okaldero siguro? Kahit pupungas-pungas pa ako ay bumangon ako agad upang lumabas ngaking kwarto. Pagkalabas ko ay dumiretso na ako sa kusina. Nagulat na lang ako nangmakita ko ang pagtayo ni Sir Bernard. May hawak siyang takip na babasagin. Siguro ‘yunang narinig kong nalaglag kanina. Pero napa-gawi ang aking mata sa makasalanan niyangabs na natatakpan ng kulay itim niyang apron. Hot chef!“I’m sorry nagising ba kita?” Itinikom ko ang aking bibig sabay kamot sa sariling ulo attumalikod sa kaniya.“Opo, Sir. Akala ko kasi pusa ‘yung kumalampag.” Sagot ko sa kanya habang hindi pa rinsiya nililingon. Jusko! Parang ‘yung nakikita ko na lamang ang gusto kong gawing almusal!Kinaltukan ko ang aking sarili. Kaka-sabi lang sa’kin ni Sir kahapon na hindi ako pwedengma in love sa kaniya, tapos heto ako ngayon nangangarap samantalang kagigising ko palang!“Cat? Walang pusa dito, allergic ako sa mga
One Last Mistake Chapter 4
SAMPagkatapos kong mag-lunch ay itinuon ko na lamang ang aking sarili sa trabaho. Kaysanaman ma-loka ako sa kaka-isip ng ginagawa nila sa mga oras na ito. Wala na akong paki-alam sa kanila, basta ang mahalaga matapos ko ang trabaho ko ngayong maghapon.Makalipas ang dalawang oras ay nangalay na ako sa kaka-yuko at kaka-tipa ng keyboardpara ma-encode lahat ng schedule ni Sir Bernard na ipinagawa sa akin ni Ms. Diane.Napa-angat ako ng tingin nang bumukas ang pintuan na nasa aking harapan. Nakangitinglumabas si Ma’am Trixie at nakita ko pa siyang nag flying kiss bago isinara ang pinto.Pagkatapos ay lumapit siya sa table ko at ngumiti.“By the way, Miss?”“Samatha Briones, po.” Wika ko sa kanya.“Okay, Miss Briones. I have something for you.”Nagtataka ko siyang tiningnan dahil may dinukot siya sa kaniyang bag at may kinuha naperang papel saka iniligay sa ibabaw ng aking desk.“Ano po ito, Ma’am?” Kunot noo na tanong ko sa kanya.“Tip ko ‘yan sa’yo. Alam ko naman na narinig mo ‘yu
One Last Mistake Chapter 5
SAMMag limang minuto ko ng pinag-mamasdan ang aking itsura sa malaking salamin. Nagda-dalawang isip akong lumabas dahil sa suot kong casual dress. Hindi kasi siya mukhangpang-office attire. Denim yellow ang tela niya at see through naman ang puff sleeves nahanggang siko ang haba. May belt siyang kulay white may butones pa sa gitna hanggangsa ibaba. Hanggang gitnang hita ko ang haba nito. Hindi ko pa na-try na magsuot ng ganitoka ma-mahaling damit, kaya parang hindi ako komportable. Kahit ang close shoes na kulayputi ay mataas din ang takong na sa tingin ko ay three inches ang haba.Ako ba talaga ito?Hindi ko inaakala na may iga-ganda pa pala ako. Hindi ko maiwasan ang ngumiti dahilbagay na bagay sa’kin ang kulay nito at hindi siya masakit sa mata. Kaya lang, do I reallydeserve this? I mean, isa lang naman akong sekretarya ni Sir Bernard. Tama ba natanggapin ko ang lahat ng ito?Masyado na akong nag-overthink, pero sana naman hindi na niya ako bigyan ulit ng mgabagay na gay
One Last Mistake Chapter 6
SAMNavy blue naman ang suot kong damit ngayon. May tela na belt siya sa beywang at sleeveless ang mangas. May butones pa din ito at hangang kalahati ng aking hita ang haba. Nahihiya man ay nagawa kong makababa sa penthouse. Pagdating ko sa baba ay kaka-labas lang ng babaeng may dalang panlinis mula sa opisina niya. Wala na rin siguro si Ma’am Trixie dahil sabi ni Sir kanina ay pina-alis na niya ito. Inayos ko na lamang ang mga a-ayusin sa lunch meeting. Wala na naman akong iba pang gagawin dahil pina-cancel ni Sir ang iba niyang appointments for today. May pupuntahan nga daw siya mamaya, kaya half day lang din ang magiging trabaho ko.Bago mag-lunch ay lumabas na si Sir sa office niya at nagtama ang mata naming dalawa.“Are you ready?” Tanong niya sa’kin na ikinatango ko.“Yes, Sir.” Tipid na sagot ko sa kanya pagkatapos ay kinuha ko na ang maliit kong bag at pati na rin ang folder na gagamitin niya mamaya. May dala din siyang laptop at nauna ng maglakad sa’kin agad naman akong sumun
One Last Mistake Chapter 7
SAMNanlaki ang mga mata ko nang sa isang iglap lang ay naramdaman ko ang malalim niyang halik sa akin, lalo na nang magsimulang gumalaw ang kaniyang labi.Mabilis ko siyang itinulak, pigil ko pa ang aking paghinga. Samantalang siya ay makikinitaan ng kagulohan sa kanyang mukha. Nabigla rin ako sa nangyari, ramdam ko rin na may talab na ‘yung beer na ininom ko kaya bago pa mauwi sa hindi magandang pangyayari ay pinigilan ko na siya.“P-Pasensya na, Sir! Tutulog na po pala ako! S-Sige po maiwan ko na kayo!” Hindi ko na siya inantay na makasagot pa. Dinampot ko na lamang ang basura ko at mabilis kong nilagay sa basurahan saka ako nagma-madaling pumasok sa loob ng bahay patungo sa aking kwarto.Pagpasok ko ay saka pa lamang ako nakahinga ng maluwag. Nagtungo ako sa kama at naupo. Muntikan na! Muntikan na akong mawala sa aking sarili! Ano na lamang ang gagawin ko kung sakaling gumanti ako sa kanya?Pero bakit naman niya ako hinalikan? Nabigla rin ba siya? Siya na rin ang naglagay ng rules
One Last Mistake Chapter 8
SAMNang sumapit na ang oras for lunch ay lumabas na si Sir sa office niya. Tapos na rin ako sa ginagawa ko, kaya hinintay ko na lang talaga ang pag-alis niya upang makakain na rin ako. Nag-iisip pa ako kung magpapa-deliver nalang ba ako mula sa canteen o magluluto na lang ako ng simpleng ulam sa itaas. Paglabas niya ay sinarado niya ang pinto ng office niya tiyaka lumapit sa akin.“Let’s go.” Puno ng pagtataka ko siyang inangatan ng tingin. “Saan po?”“Samahan mo akong mag-lunch.” Tila ba napakasaya niyang ibinalita sa’kin ang bagay na ‘yun habang nakangiti. Akala ko ba may iba siyang kasama? Ang alam ko good for two lang ang pina-reserve ko. Ibig sabihin, kaming dalawa lang ang mag lu-lunch sa restaurant?“Please hurry up. I’m hungry.” Wala na akong magawa kundi ang tumayo sa upuan ko. At sumunod sa kanya.Pagdating namin sa elevator ay hinawakan niya agad ang kamay ko. Pinindot niya ang basement at nagsimula ng bumaba ang elevator. Nakakapagtaka lang, no’ng unang beses kong sumakay
Pinakabagong kabanata
